Σκληρή η αλήθεια...

Τελείωσε το μαρτύριο του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Γιατί ναι, όμορφο ταξίδι δε το λες (όπως άλλες χρονιές). Η κλήρωση δε φέρθηκε όμορφα στους πρωταθλητές Ελλάδας.

Γιατί δε φτάνει που τους… κουβάλησε τη Μπάρτσα και την Γιούβε, τους επιφύλαξε και την Σπόρτινγκ από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας. Αυτή τη χρονιά πολλοί φίλοι του Ολυμπιακού έφυγαν πριν ολοκληρωθεί (κακώς) το τελευταίο παιχνίδι των ομίλων. Δεν υπήρχε πανηγυρικό κλίμα άλλων εποχών, ούτε καν συνέχιση υποχρεώσεων στο Europa League. Κι όμως, όλα αυτά θα 'πρεπε να είναι αναμενόμενα.

Γιατί καλοί μου φίλοι, κακά τα ψέματα, ο Ολυμπιακός δεν προετοιμάστηκε και δεν… ετοιμάστηκε για να παίξει με τη Γιουβέντους φέτος. Προετοιμάστηκε για να αντιμετωπίσει την… Ριέκα. Άντε την Παρτίζαν. Αυτή είναι η αλήθεια. Ο Χάσι δημιούργησε σύνολο να περάσει στους ομίλους. "Έκατσε" η στραβή κλήρωση και γεια σας.

Καλή εμφάνιση στο Τορίνο, κατάθεση ψυχής στις δυο αναμετρήσεις με τη Μπάρτσα (και ένα βαθμό), κακός με τη Σπόρτιγκ και τυπική διαδικασία σε τούτη την τελευταία μάχη με τους Ιταλούς. Ο Ολυμπιακός θα ξεχάσει (και καλά θα κάνει) τη φετινή συμμετοχή του. Δε θα πρέπει να ξεχάσει το πώς έστησε την ομάδα του για να συμμετάσχει.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕ, ΑΥΤΟ ΠΗΡΕ

Αν το πράξει, θα πάρει μεγάλη βοήθεια. Δε νομίζω ότι άξιζε κάτι περισσότερο, αν γίνομαι αυστηρός ζητώ συγγνώμη. Πιστεύω ότι πήρε αυτό που άξιζε η ομάδα. Όμως τώρα, επιβάλλεται να δει το μέλλον. Γιατί το πρωτάθλημα δε περιμένει. Η Γιουβέντους, είναι η νούμερο ένα ομάδα στον κόσμο να πάρει το αποτέλεσμα που γουστάρει. Με οποιονδήποτε τρόπο… Αυτό έκανε και τώρα. Απλά αυτό…

Αρχικά οι "ερυθρόλευκοι" έδειξαν διατεθειμένοι να παίξουν και να το ευχαριστηθούν. Το προσπάθησαν τουλάχιστον, αλλά το κλασικό παιχνίδι της "Γηραιάς Κυρίας" τους έκανε την ζημιά σχετικά νωρίς. Σας είπα, αυτή είναι η Γιούβε. Δεν πιέζει, δεν "πνίγει", δεν τσιτώνει. Το πάει στο δικό της τέμπο. Ένα γκολ της είναι αρκετό. Θέλει να το βάλει νωρίς και μετά οι αγώνες της κυλάνε, όπως αυτή γουστάρει (τις περισσότερες φορές).

Εδώ το έκανε στη Νάπολι, δε θα το έκανε στον Ολυμπιακό; Και κάπως έτσι έγινε το πράγμα, όταν έφυγε σαν… τρελό φορτηγό ο Αλέξ Σάντρο από αριστερά. Έβγαλε τη συρτή μπάλα και ανενόχλητος ο Κουαδράδο που είχε ξεχαστεί έκανε το 0- 1. «Βιδωμένοι» παίκτες με ερυθρόλευκες φανέλες. Ο Ολυμπιακός είχε ήδη πέσει στην… παγίδα των "μπιανκονέρι". Γκολ και άντε βγάλε άκρη. Πώς να το κάνει η ομάδα του Πειραιά; Εδώ δυσκολεύεται στο πρωτάθλημα, ακόμη και με υποδεέστερους. Θα μπορούσε με την πιο ύπουλη ομάδα του κόσμου;

Τελικά η ευκαιρία ήρθε μετά από κόρνερ και η κεφαλιά του Τζούρτζεβιτς χάρισε μια απόκρουση- χάντμπολ στον Στσέσνι. Ε, κάτι να δείξει κι αυτός που άφησε την ενδεκάδα της Ρόμα (με τις ευλογίες της Άρσεναλ) για να είναι αναπληρωματικός του Μπουφόν με την προοπτική του χρόνου να είναι πρώτος. Όπως και να ‘χει στο 45λεπτο οι Ιταλοί έπαιζαν στους μικρούς χώρους, έψαχναν μέσω υπερφόρτωσης απέναντι πλευράς να βγάλουν μια μεγάλη μπάλα συνήθως στον Κουδράδο και τέλος.

Ο Ιγκουαΐν δε φάνηκε, γιατί του… την έπεφταν όλοι και τον έκλειναν. Στην ανάπτυξή του ο Ολυμπιακός δεν πήρα άριστα, περισσότερο βλέπαμε τον Οφόε να μιλάει στους συμπαίκτες του με τα χέρια απλωμένα, παρά να βγαίνει πιο μπροστά από αυτούς ως όφειλε για αν πάρει μπάλα. Ο Ταχτσίδης είχε καλές και κακές στιγμές, ο Ρομαό πολεμούσε πολύ καλά ανασταλτικά.OΣεμπά ελάχιστα πράγματα και γι' αυτό βγήκε για να μπει ο Μάριν.

Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ ΔΕΝ "ΤΣΙΤΩΣΕ" ΠΟΤΕ

Ο Ολυμπιακός ήταν πιο κινητικός στο δεύτερο μέρος, αλλά το τέμπο των Ιταλών ήταν αυτό που οι ίδιοι ήθελαν. Πολλοί θα σας πουν πως η ομάδα του Λεμονή όρθωσε ανάστημα, ζόρισε την αντίπαλό της. Η Γιουβέντους δε τσίτωσε ποτέ. Ο Κουαδράδο έπαιρνε τις περισσότερες μπάλες, αλλά ήταν χαλαρός. Όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του. Πήρε τη θέση του ο Μπερναντέρσκι και επειδή πολύ απλά, γούσταρε να γίνει πιο πιεστικός (και ήθελε να δείξει πράγματα), ξεγύμνωσε αυτομάτως τέσσερις παίκτες. Και δυο φορές. Το πρώτο του σουτ το έβγαλε με το ζόρι ο Προτό και το δεύτερο μπήκε γκολ.

Δεν ήταν ματς για πολύ ανάλυση. Όπου ήθελε θα το πήγαινε η Γιούβε. Ένα… σβηστό 0-2 που ο Ολυμπιακός θα ‘χει το παράπονο γιατί η μπάλα δε μπήκε γκολ, αλλά χτύπησε στο δοκάρι μετά την κόντρα στον Ρουγκάνι. Μη ψαχτείτε περισσότερο για την συγκεκριμένη αναμέτρηση. Οι τύποι πήγαν και τα έδωσαν όλα (και εκεί χτύπημα- κόμπρας) στη Νάπολι, σκέφτονται ήδη το επόμενο ματς στο Καμπιονάτο. Είχαν τη σκέψη στη Βαρκελώνη και δεν ήθελαν να φάνε γκολ στο "Γ. Καραϊσκάκης". Δεν πα' να χτυπιόταν σε κάποιες στιγμές ο Αλέγκρι. Κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές του είναι πολύ έμπειροι και ξέρουν. Γνωρίζουν καλά τι να κάνουν και πώς να το κάνουν. Ο Ρομαό πάλεψε καλά, ο Ένχελς ήταν σταθερότατος, γενικά οι περισσότεροι προσπάθησαν όσο μπορούσαν, όσο γινόταν, αλλά η ποιότητα του Ολυμπιακού είναι κατώτερη της αντιπάλου του. Οπότε μη ψάχνετε και πολλά…

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ "ΠΟΛΕΜΟΣ"

Ο Ολυμπιακός έκλεισε το κεφάλαιο Champions League και τώρα πρέπει να ετοιμαστεί για τον "μεγάλο πόλεμο". Το πρωτάθλημα θα είναι μια σκληρή μάχη. Το ματς του Σαββάτου στο Αγρίνιο, κρύβει ένα σωρό παγίδες που θα πρέπει να αποφύγουν. Ο Λεμονής λογικά θα εμφανίσει φρέσκια ενδεκάδα. Και αν θέλει να προσφέρει κι αυτός όσα μπορεί, θα πρέπει να πάψει να φοβάται, να πάρει σκληρές αποφάσεις και να βγάλει μια ομάδα στο χορτάρι που θα είναι ο Ολυμπιακός και όχι κάτι σαν... Ολυμπιακός. Το "τέλος" για τέσσερις παίκτες την Δευτέρα ήταν η αρχή, αναμένονται και επόμενες κινήσεις, που θα εμφανίσουν ουσιαστικά τον Ολυμπιακό ο οποίος θα διεκδικήσει το 45πρωτάθλημα της ιστορίας του.

Αυτές οι γιορτές δεν είναι και πολύ για άραγμα στο λιμάνι. Αν υπάρχει ευκαιρία να φτιάξουν όλα (όσο γίνεται), θα δοθεί στην μεγάλη διακοπή του πρωταθλήματος. Το… εξάποντο σε Αγρίνιο και με Γιάννινα, θα κρατήσει ψηλά την ψυχολογία και την πίστη. Όμως γνωρίζουν στον Πειραιά, ότι θα πρέπει να γίνουν κινήσεις. Όπου χρειάζεται και όσο χρειάζεται. Ας τις περιμένουμε λοιπόν με ενδιαφέρον. Ίσως προκύψουν και εκπλήξεις. Ποιος ξέρει;

ΥΓ. Την ομάδα σου την αγαπάς πιο πολύ όταν χάνει. Και ακόμη περισσότερο όταν αποκλείεται. Δε φεύγεις από το γήπεδο. Μπράβο στον κόσμο που έμεινε στο Καραϊσκάκη…

Photo credits: Eurokinissi