Θα ξεκινήσω λίγο διαφορετικά! Δεν είναι εικόνα του σωματείου που λέγεται Μπάγερν, τα καραγκιοζιλίκια που έγιναν στο τέλος. Οι Βαυαροί έχουν ένα συγκεκριμένο προφίλ. Ο Τρινκιέρι ξεκίνησε να κάνει τον προπονητή ομάδας ποδοσφαίρου στο β’ τοπικό (ζητώντας ένα φάουλ που δεν υπήρξε) και τον ακολούθησαν και κάποιοι από τους συνεργάτες του, με αποτέλεσμα μετά από λίγο ένας από αυτούς να εισπράξει και μια φάπα από τον Ιταλό κόουτς.

Ωστόσο, όλο αυτό που βγάζει η συγκεκριμένη ομάδα (είτε μας αρέσει, είτε όχι) σε ποδοσφαιρικό επίπεδο με τους βλοσυρούς και σοβαρούς παράγοντές της, δεν γίνεται να το γελοιοποιούν οι εργαζόμενοι στην ομάδα μπάσκετ. Φαντάζεστε να βλέπατε τον Ρουμενίγκε ή τον Χένες να κάνουν έτσι; Τέλος πάντων, δε θα σταθώ και περισσότερο, ας το λύσουν οι Γερμανοί αυτό. Ούτε Γερμανός είμαι, ούτε Μπάγερν φυσικά. Απλά ήθελα να το γράψω.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε το παιχνίδι, έχασε τη διαφορά. Και ήταν ο Κώστας Σλούκας αυτός που… εξήγησε στους ελάχιστους που έχουν μείνει και απορούν, τους λόγους για τους οποίους επέστρεψε στο μεγάλο λιμάνι. Ο άνθρωπος που παίρνει τη μπάλα και τις αποφάσεις, οδήγησε την ομάδα σε μια νίκη που την κρατάει γερά στο κόλπο του πλασαρίσματος στα playoffs.

ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΞΑΦΝΙΚΑ Ο ΗΛΙΟΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Όχι δεν βγήκε ξαφνικά ο ήλιος στο λιμάνι, αλλά τουλάχιστον αποφεύχθηκαν οι καταιγίδες. Ο Ολυμπιακός είχε και την πίεση, είχε το άγχος, είχε και το "πρέπει" στην οροφή του ΣΕΦ. Πήγε να χάσει από δυο παίκτες, αλλά είχε περισσότερους καλούς. Πέρα από τον Σλούκα, δούλεψε ο Πρίντεζης για μεγάλο διάστημα, στήριξε την κατάσταση ο Σπανούλης, εμφανίστηκε ο Έλις και κλασικά… Βεζένκοβ με ολίγον από Χάρισον. Και ο αγώνας είχε μεγάλη ιστορία.

Όσο όμορφα ξεκίνησε ο Ολυμπιακός, τόσο άσχημα το έκανε λίγο πιο μετά. Με συνοπτικές διαδικασίες, το δεκάλεπτο είχε δυο όψεις. Λύσεις από παντού, ρυθμός και σωστή κυκλοφορία της μπάλας. Καπάκι, άμυνα για κλωτσιές, καθυστερήσεις και επιλογές της πλάκας. Το 16-9, έγινε 16-18 και ο Τρινκιέρι έβλεπε τους παίκτες του να ξεψαρώνουν. Ο Μπάλντουιν έκανε νωρίς δυο φάουλ, αλλά οι υπόλοιποι βγήκαν από τη… γυάλα τους. Ο Ρέινολντς κάρφωνε και ούρλιαζε και ο Μπαρτζώκας φώναζε ζητώντας ξανά σωστή πίεση.

Οι Γερμανοί ήταν αυτοί που πίεσαν σε όλο το γήπεδο και θέλησαν να δυσκολέψουν την ζωή των κόκκινων ψηλών. Το πρώτο ροτέισον απέτυχε και η Μπάγερν πήρε ζωή. Είχαν ψυχολογία και ο Ντένις Σίλι, μεταμορφώθηκε σε… Άλαν Άιβερσον. Ο ένας βοήθησε τον άλλο, για μια Μπάγερν που είχε τις απουσίες της, αλλά όταν ένα σύνολο είναι στιβαρό, μπορεί και στα δύσκολα να διατηρείται. Για άλλη μια φορά η ομάδα έφαγε κοντά στους 50 πόντους ημίχρονο. Έτσι δε πας πουθενά. Κάθε φορά να πρέπει να τρως αβέρτα και να τρέχεις να τα βγάλεις με την επίθεσή σου.

ΑΝ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΔΥΑΡΙ, Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΘΑ 'ΧΕΙ ΜΠΕΛΑ

Ο Σλούκας είναι σε καλή κατάσταση, όσο έπαιζε υπήρχε κίνηση και μόνιμη απειλή, αλλά η Μπάγερν ανησυχούσε στο 20λεπτο μόνο από αυτόν. Ένα ξέσπασμα του Έλις μάζεψε την διαφορά, αλλά κυρίως αυτό που βοήθησε ήταν το ψηλό σχήμα που χρησιμοποίησε ο Μπαρτζώκας. Πήγε με Σλούκα, Χάρισον, τον Βεζένκοβ στο "3" και Ζαν Σαρλ- Έλις στην φρόντ λάιν. Κόμπλαραν οι φιλοξενούμενοι και πήγαν στα αποδυτήρια κερδίζοντας μόνο δυο πόντους. Όμως είχαν όλη την καλή διάθεση για την δική τους πλευρά και ψυχολογία να ταλαιπωρήσουν τον Ολυμπιακό.

Εξάλλου, συν τοις άλλοις όπως είπα και στην αρχή είχαν πέρα από διάθεση και άνεση. Βαθμολογική. Ο ένας "καιγόταν" σε αυτό το ματς. Κάτι που πρέπει να τονιστεί είναι πως όσα και να κάνει ο Σλούκας με την μπάλα στα χέρια, αυτό που ψάχνει ο Ολυμπιακός και δεν το έχει είναι την σταθερή απειλή στο σκοράρισμα από τον διπλανό του. Έχουμε επισημάνει δεκάδες φορές, ότι αν δεν βάζει και το 2αρι, ο Ολυμπιακός θα ‘χει μπελά. Πέφτουν άπαντες στον Κώστα και μετά αν αυτός δεν… καθαρίσει , πρέπει η μπάλα να πάει σε ψηλούς. Ο Σπανούλης αναλογικά δεν παίζει πολύ με τον Σλούκα μαζί (έγινε αυτό κόντρα στην Μπάγερν για κάποια λεπτά και ήταν εξαιρετικό). Ο Χάρισον που είναι ουσιαστικά ο σουτέρ της ομάδας, συνδέεται με το αντίπαλο καλάθι όταν "κάτσει". Και αυτό είναι ζήτημα.

ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ

Ωστόσο, το έκανε για άλλη μια φορά ο Βεζένκοβ και φυσικά ο Βασίλης Σπανούλης. Έβαλε κι ο Σλούκας (κλασικά) και η ομάδα στην τελευταία περίοδο έχτισε μια καλή διαφορούλα. Δεν αντέχω, θέλω να το γράψω. Ο Μπάλντουιν έκανε καλύτερο παιχνίδι για τον… Ολυμπιακό, ακόμη κι από τότε που έπαιζε στην ομάδα. Ήθελε να αποδείξει και μπερδεύτηκε; Ήθελε να κάνει το κάτι παραπάνω; Του τα ζητούσε ο Τρινκιέρι; Όπως και να ‘χει ο Αμερικανός ήταν πολύ κακός. Ο προπονητής του είπε "τελειώσαμε", αλλά αυτός ευθύνεται γιατί αυτός τον είχε τόση ώρα μέσα στο ματς.

Αντιθέτως τον Σίλι πιο πάνω τον έγραψα Άιβερσον, τώρα θα τον γράψω και Κλέι Τόμπσον (7/8 τρίποντα!!!). Μέχρι το τέλος μαζί με τον τρελοΡέινολντς κράτησαν την ομάδα τους και την βοήθησαν για ένα σερί 0- 9 που έδωσε πάλι στο ματς ιδιαιτερότητες και το οδήγησε κλασικά σε φινάλε υψηλών καρδιακών παλμών. Οφείλω να γράψω ότι ο Έλις μετά από καιρό είχε παλμό. Όχι μόνο να του "τα χώνω" (και πολύ καλά κάνω δηλαδή), ο Αμερικανός ήταν σε καλό βράδυ και με τις περισσότερες επιλογές και τοποθετήσεις του σωστές.

Ο Ολυμπιακός το πήρε το παιχνίδι επειδή ήταν καλύτερος την ώρα που έπρεπε. Συνεχίζει να έχει πολλά να διορθώσει και πραγματικά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει και πως. Ο καιρός περνάει, τα "γάλατα σφίγγουν" και σε αυτό το ματς δεν υπήρχε περιθώριο στραβοπατήματος. Το ίδιο ισχύει και για τα περισσότερα στην συνέχεια. Τώρα υπάρχει το Τελ Αβίβ και η Μακάμπι που επίσης "καίγεται". Διαβολοβδομάδα άλλωστε, το καζάνι της μπασκετικής κόλασης στην Ευρωλίγκα βράζει για τα καλά…