Σπανούλης ο... τιτλοφονιάς

Ο Βασίλης Σπανούλης ουδέποτε είχε στο δωμάτιό του αφίσα με τους αδελφούς Ανδριανόπουλους, ποτέ δεν αγόρασε φανέλα του συντοπίτη του Βασίλη Καραπιάλη με τα ερυθρόλευκα, δεν έγινε μέλος, ποτέ δεν «πούλησε» Ολυμπιακίτιδα!

Στο τέλος της περασμένης σεζόν, διασκέδασε με την ψυχή του, τραγούδησε τον ύμνο, είπε δια μικροφώνου συνθήματα, γιατί πολύ απλά έτσι γούσταρε! Δεν είναι ο άνθρωπος που θα γλείψει, δεν το έχει ανάγκη. Δεν είναι αυτός που θα θελήσει με τρόπο… κακομοιρίστικο να μαζέψει γύρω του συμπάθειες και ύμνους! Ποτέ δεν κώλωσε να συγκρουστεί με την ίδια του την μοίρα.

Στο Βερολίνο ήταν αυτός που πήρε τον ΠΑΟ από το χέρι και τον έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης. Ήταν αυτός που κάθε φορά αγωνιζόμενος στο ΣΕΦ δεν κρυβόταν, πάλευε μέσα σε μια σκληρή έδρα να κερδίσει. Αυτή η έδρα που μετά από λίγο καιρό έγινε το δικό του σπίτι. Αγάπησε τον Ολυμπιακό και αγαπήθηκε… φανατικά! Γιατί οι φίλοι των Πειραιωτών, είδαν στο πρόσωπό του και με… αποδείξεις, έναν πραγματικό ηγέτη.

Έναν παίκτη που δεν κορόιδεψε ποτέ! Δεν «κάθισε»(όπως άλλοι) στο… αστρονομικό συμβόλαιο. Πολέμησε με μανία! Δεν κρύφτηκε, δεν έκλεισε το στόμα στα δύσκολα και όταν οι Αγγελόπουλοι αποφάσισαν πριν δυο καλοκαίρια να «κατεβάσουν» τα οικονομικά, αυτός παρουσιάστηκε μπροστά τους και ξεκαθάρισε ότι αν η ομάδα δεν φτιαχτεί να πρωταγωνιστήσει, καλύτερα να φύγει κι ας χάσει τα χρήματα! Αυτός ήταν και είναι ο Σπανούλης…

Μανιακός και γεννημένος αρχηγός

Άνθρωπος μανιακός με το μπάσκετ! Γεννημένος αρχηγός, γουστάρει να βλέπει μπροστά του την πρόκληση και τρέχει να την συναντήσει. Η εθνική είναι για αυτόν καθήκον. Δεν τον ενδιαφέρει η κόπωση. Θέλει να παίζει και να κερδίζει. Υπάρχουν διάφορα είδη αθλητών. Αυτοί που με τον ήπιο χαρακτήρα τους και το χαμηλό προφίλ, δίνουν πολλά στο γήπεδο και αγαπιούνται από τον κόσμο.

Υπάρχουν όμως κι αυτοί, που δεν κωλώνουν να πάνε να πέσουν με το κεφάλι στον τοίχο, αν γνωρίζουν ότι υπάρχει έστω και μια στο εκατομμύριο να τον ρίξουν κάτω. Δεν είναι τρελοί, δεν είναι παλικάρια, είναι αυτό που εγώ προτιμώ να βλέπω. Μαχητές ζωής, μαχητές επαγγέλματος, μαχητές – εγωιστές. Η Ρεάλ ήθελε 20 λεπτά να ξεβγάλει την μπουγάδα στο Λονδίνο και ο αρχηγός, πήρε τα ρούχα των Μαδριλών και τα γέμισε λάσπες. Τόσο απλά…

Όταν λοιπόν, τελείωσε το φάιναλ- φορ όλοι ξεκίνησαν να «διώχνουν» τους παίκτες του Ολυμπιακού. Ναι, πέτυχαν να αποσυντονίσουν την ομάδα και σε συνδυασμό με την χαλαρότητά της, να την οδηγήσουν σε αποτυχία στα πλέι- οφ. Όμως το ξεκάθαρο της υπόθεσης ήταν, πως μόλις τελείωναν οι υποχρεώσεις θα γινόταν «κακός χαμός» με τα σενάρια και τις… ιστορίες! Οι Αγγελόπουλοι αφού πέρασαν κάμποσες μέρες «παλεύοντας» για τον Χάινς, γνώριζαν ότι με στην περίπτωση του Σπανούλη, τα πράγματα θα ήταν… απλά ως προς την διαπραγμάτευση. Ένα ραντεβού μαζί του, θα έκρινε τα πάντα!

Όλο το δίκιο με το μέρος του

Τα δυο αδέρφια είχαν φροντίσει να δώσουν το στίγμα στο συνέδριο των συνδέσμων, όπως αποκάλυψε τότε το «ΦΩΣ». Είπαν στον κόσμο της ομάδας ότι θα κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν «παικταρά» όπως τον χαρακτήρισαν. Την ίδια ώρα, ο Τύπος είχε «πάρει φωτιά». Στο εξωτερικό τον είχαν «πάει» στη μισή Ευρώπη. Και οι Έλληνες δημοσιογράφοι, χωρισμένοι σε δυο «στρατόπεδα». Αυτοί που σωστά επεσήμαναν όλα τα γεγονότα, αλλά τόνιζαν ότι «δε γίνεται να υπάρξει αποτέλεσμα αν πρώτα δεν συζητήσει με την ομάδα του».

Υπήρχαν και οι άλλοι μισοί, που τον είχαν ντύσει τις μισές μέρες της εβδομάδας …Ρώσο και τις άλλες μισές Καταλανό. Τον είχαν και …Τούρκο, αλλά πήγε ο Ομπράντοβιτς στην Φενέρ και ησυχάσαμε. Ο Ραζνάτοβιτς έπαιζε το δικό του παιχνίδι ως συνήθως. Όμως ήταν μια παρτίδα στην οποία δεν είχε αυτό το τζόκερ, όπως με τον Χάινς. Γιατί το αμερικανάκι ήταν εύκολο να το συμβουλέψει λόγω και απόστασης. Ο Βασίλης είναι Έλληνας και θα μίλαγε μόνος! Ένα πράγμα γούσταρε: Να του φερθούν όπως τότε που τον πήραν από τον Παναθηναϊκό! Κατ’ εμέ, είχε όλο το δίκιο με το μέρος του…

Έτσι έγινε! Οι ρεπόρτερ Ολυμπιακού, πολύ σωστά «χτύπαγαν καμπανάκια», αφού αποχώρηση Σπανούλη, θα σήμαινε ότι ως τα Χριστούγεννα η ομάδα θα πάλευε να μάθει σε νέα δεδομένα! Ο κόσμος έδωσε το δικό του… ρεσιτάλ. Εντάξει, με αυτά τα νέα…κόλπα στο ίντερνετ μπορείς και να τρελαθείς, αφού πολλοί οπαδοί πόσταραν ότι έβλεπαν(ακόμη και από τα… «νέα της Γαρδένιας») και άρχιζαν να σχολιάζουν, να βρίζουν και να προβλέπουν. Όταν ήρθε η μέρα του ραντεβού όμως, όλοι ήξεραν ότι τα αστεία είχαν πάει… βόλτα!

Η Ελλαδάρα...

Μόλις μαθεύτηκε πως τα πάντα κύλησαν όπως πρέπει, ξεκίνησε άλλο… πανηγύρι: «Τα ‘χα πει εγώ», «θυμάστε που τα λέγαμε;», «εγώ», «εγώ». «εγώ»! Ελλαδάρα…

Η ουσία είναι μια! Ο Σπανούλης δένει την δική του άγκυρα στον Πειραιά. Όχι καλοί μου φίλοι, δεν είναι «δραχμοφονιάς» όπως αρέσει σε κάποιους να τον λένε! Τιτλοφονιάς είναι! Θέλει να μαζεύει τίτλους. Γιατί αυτός «τρώει πολύ ξύλο» για να κερδίσει. Γιατί αυτός δεν κερδίζει φάουλ με… χάδια! Γιατί αυτός βλέπει τους αντιπάλους να μαζεύονται γύρω του και πρέπει να βρει συμπαίκτη του. Γιατί αυτός, έχει την αυταπάρνηση όταν είναι έξι πόντους πίσω, να πάρει την επίθεση και να μην κρυφτεί στο κακό-ως εκείνο το σημείο- ποσοστό του! Γιατί αυτός, κλώτσησε από τα νεύρα του την μπάλα στον τελευταίο τελικό, επειδή πίστευε ότι σε 87 δεύτερα θα προλάβαινε να τα… φέρει τούμπα!

Ο Βασίλης Σπανούλης δεν ήθελε να δει στα γραφεία των Αγγελόπουλων τρία εκατομμύρια ευρώ στρωμένα στο πάτωμα να τον περιμένουν. Αυτό που απαιτούσε συζητώντας με τον εαυτό του, ήταν να δει χαμόγελο, Ολυμπιακή αντιμετώπιση και τα δυο αδέρφια αποφασισμένα να δώσουν την μάχη για να μείνει ο Ολυμπιακός στην κορυφή! Ο Σπανούλης είναι σε μια σούπερ αθλητική ηλικιά! Δεν «έπεσαν» τυχαία αρκετοί για να τον δελεάσουν. Γιατί και πιο δυνατοί θα γίνονταν, αλλά ταυτόχρονα θα αποδυνάμωναν τον Ολυμπιακό. Οι Αγγελόπουλοι έκαναν το δικό τους… ματ στην πιάτσα! Γιατί τώρα με έναν σουτέρ και δυο ψηλούς (της προκοπής και όχι αραχνοΰφαντους), φτιάχνουν ομάδα καλύτερη από πέρυσι(όσο κι αν φαίνεται παράξενο)!

Ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ, δεν γεμίζει το γήπεδό του, μη λέμε τα ίδια. Έχει αρκετούς πιστούς ακόλουθους. Κι αυτή η παρέα που φτιάχτηκε στο λιμάνι, μπόρεσε και στόματα να βουλώσει, αλλά και… πίκρα να μοιράσει, σε σημείο να της ρίχνουν «λάσπη» για τα κατορθώματά της! Ο Σπανούλης αποφασίζει να συνεχίσει να ηγείται αυτής της παρέας. Γιατί απλά, είναι άνθρωπος των μεγάλων προκλήσεων. Γιατί είναι παλικάρι και γιατί πλέον, το όνομά του θα ανέβει στην κορυφή των Θρύλων του Θρύλου…

Σ’ αυτή την ζωή, τα πάντα δε μετρώνται με το ποιος δίνει τα περισσότερα. Σημασία έχει, ποιος αντέχει τα περισσότερα! Και ο Σπανούλης απέδειξε ότι αντέχει πολλά! Από το να πάει λοιπόν κάπου για να διεκδικήσει με κάμποσα μέσα υπέρ του, προτίμησε να μείνει και να υπερασπιστεί! Τα υπόλοιπα από Οκτώβρη…

• Επειδή στο Sport24.gr δεν ασχολούμαι με το μπάσκετ κι επειδή αρκετοί δεν διαβάζουν «ΦΩΣ» για να γνωρίζουν την άποψή μου(κατατεθειμένη πέντε χρόνια) είναι η μοναδική ευκαιρία να την γράψω! Ανεξαρτήτως έκβασης της υπόθεσης, για εμένα ο Σπανούλης ήταν την τελευταία πενταετία, είναι και θα είναι ο κορυφαίος μπασκετμπολίστας στην Ευρώπη! Για όσα διαβάσατε και άλλα τόσα…