Κι αφού τον κορόιδεψαν, τον χλεύασαν, «πούλησαν» όλο το πνεύμα και έβγαλαν όση χολή είχαν (κάποιοι) σε βάρος του, ο Ολυμπιακός πάει στην Βιτόρια για να δώσει ένα αρκετά σημαντικό παιχνίδι. Δεν θα μείνω στο ματς του ΟΑΚΑ. Γράφτηκαν πολλά για αυτό(και εδώ στο σάιτ), εγώ τις απόψεις μου τις κατέθεσα στο ΦΩΣ!

Την συγκεκριμένη ομάδα την παρακολουθώ στο ρεπορτάζ από την... αναγέννησή της, στις αρχές δεκαετίας του ’90 ( «μιας και έγινα και μπασκετικός» που έγραψε και ένας τύπος τις προάλλες από κάτω όπως με πληροφόρησαν). Αυτό που βγάζει την τελευταία τριετία ο Ολυμπιακός, δύσκολα το συναντάς σε άλλο σύνολο.

Γιατί , έχει κάνει «κοιλιά», είναι εξαντλημένος, παίζει άσχημα, βρίσκεται μια και δυο ταχύτητες πιο κάτω, έχει τραυματισμούς, δεν δείχνει ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, «λιποθυμάει» στο ΟΑΚΑ μόλις αισθάνεται ότι μπορεί να κερδίσει! Όλα αυτά ναι, τα έχει φανερώσει. Ποιος όμως μπορεί να βγει και να τον ξεγράψει; Ποιος μπορεί τώρα να βγει και να πει ότι «ο Ολυμπιακός δεν πάει πουθενά;»

Το καλύτερο είναι, να κρίνεις κάθε ματς ξεχωριστά. Οι πρωταθλητές Ευρώπης σε έναν μήνα μέσα, έκαναν 5 ήττες. Ξέρετε όμως τι δεν έπαθαν ακόμη; Δεν καταστράφηκαν. Δεν έχουν χάσει παιχνίδι «δίχως αύριο», δεν έχουν πιεί δηλητήριο για να εξαφανιστούν. Δείχνουν να έχουν γονατίσει, αλλά δεν ξέρεις αν θα «πέσουν ξεροί» ή θα βάλουν ξαφνικά, το ένα πόδι μπροστά, θα βγάλουν μια κραυγή και θα συνεχίσουν από εκεί που έμειναν στο τέλος του Δεκέμβρη.

Είναι καλή παρεούλα ο Ολυμπιακός και όσο έχει κοντά τον κόσμο του, ανά πάσα στιγμή μπορεί να βγάλει δόντια. Απλά θα πρέπει πλέον να το αποδείξει. Το μεγαλύτερο κακό έχει γίνει με τον Λο. Είναι στο χέρι των Αγγλόπουλων και του Μπαρτζώκα να το διαχειριστούν. Γιατί λάθη δεν κάνουν μόνο οι παίκτες στο γήπεδο. Κάθε καλοκαίρι το ίδιο πράγμα με τον Ολυμπιακό. Να χάνει πολύτιμες μονάδες και να αδυνατεί να τις αντικαταστήσει. Να αδυνατεί να κρατά τον ρυθμό και το πείσμα σε ίδιο τέμπο.

Ο Χάινς, ο Παπανικολάου και ο Άντιτς λείπουν, ειδικά στην άμυνα. Εδώ υπάρχει θέμα και το ξέρουν. Πως σβήνονται αυτά τα ζητήματα; Μέσω της απόδοσης και πάντα, μέσω των νικών. Στην Βασκωνία λοιπόν, ο Σπανούλης και η παρέα του, πηγαίνουν για ένα δικό τους νέο ξεκίνημα. Αν κερδίσουν θα σηκώσουν το κεφάλι και θα γνωρίζουν τι θα πρέπει να ψάξουν στο εγγύς μέλλον.

Αν ηττηθούν, απλά τα προβλήματα θα παραμείνουν, οι κριτικές θα γίνουν ακόμη πιο αυστηρές και ίσως υπάρξουν και άμεσες εξελίξεις με την μεταγραφή κι άλλου παίκτη. Είδατε όμως πόσα «ίσως» και «αν» βάζεις, όταν δεν ξέρεις την έκβαση ενός αγώνα; Η Λαμποράλ «καίγεται» και αυτή, θα προσπαθήσει να μπήξει το μαχαίρι ακόμη πιο βαθιά στην πληγή του πρωταθλητή Ευρώπης!

Αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτό το... μαχαίρι που αναφέρω θα πρέπει ο Ολυμπιακός να το έχει στο στόμα. Και με αυτό να μπει στην Φερνάντο Μπουέσα Αρένα. Δεν είναι ώρα για πόνους και ενοχλήσεις. Δεν είναι ώρα να ασχοληθεί ο Σλούκας με το –κλασικό- ντεφορμάρισμα του Γενάρη. Ούτε ο Σπανούλης να σκεφτεί την... μανία που τον πιάνει κόντρα στον Παναθηναϊκό και τον αυτοκαταστρέφει ( γιατί αυτό είναι φίλε Στέφανε και όχι οι άμυνες και οι προσπάθειες. Όταν ο Βασίλης μπει εκεί για να παίξει και όχι για να τα κάνει όλα, θα ξαναμιλήσουμε).

Δεν είναι ώρα ο Λοτζέσκι να σκεφτεί αν πρέπει να σουτάρει, ούτε ο Μάντζαρης να κωλώσει στο λέι- απ, ούτε ο Πρίντεζης να θυμηθεί πως παίζει ολομόναχος σε μια θέση και έχει βοήθεια μόνο από τον υπερφιλότιμο Περπέρογλου.

Α μην το ξεχάσω. Ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία του, να πάει στην πανέμορφη χώρα των Βάσκων και να ρίξει την «ζαριά του». Έχει πλέον να διασχίσει τον δικό του τον δρόμο, που όπως τραγούδησε κι ο Πασχάλης Τερζής "ο δικος μου ο δρόμος μ' εχει χρονια διαλέξει, στη γωνιά γράφει μόνος, επικίνδυνη λέξη"! Μόνος του είναι ο Ολυμπιακός αυτή την στιγμή. Αυτός κι ο κόσμος του! Κανείς δεν θα του χαριστεί. Όλοι θέλουν να κερδίζουν μια ομάδα που έβαλε σε 365 μέρες δυο Ευρωλίγκες στο αεροπλάνο. Άτιμο άθλημα το μπάσκετ. Ένα βράδυ μπορεί να σε καταστρέψει και ένα άλλο να σε... αναγεννήσει. Σε αυτή την ομάδα να μην έχετε εμπιστοσύνη. Όχι όμως μόνο αυτοί που την αγαπάτε, αλλά και αυτοί που την μισείτε!