Θα τα έχει και αυτά τα βράδια ο Ολυμπιακός. Βράδια περίεργα, που οι επιδόσεις του μέσα σε ένα 40λεπτο, θα μοιάζουν με καρδιογράφημα. Για την ώρα, οι "ερυθρόλευκοι" συνεχίζουν να κλείνουν σπίτια. Ο κόσμος (για τους Έλληνες μιλάω) που πήγε στο γήπεδο της Μπάγερν ευχαριστήθηκε από την νίκη , που δεν ήταν εύκολη. Δεν υπήρχε πληθώρα προσφοράς.

Κακά τα ψέματα, δυο παίκτες τράβηξαν το κάρο και απλά όσοι στάθηκαν δίπλα τους, άλλοι πάλεψαν, άλλοι παραδόθηκαν. Τι είπαμε όμως πιο πάνω; Θα υπάρξουν και αυτές οι βραδιές. Οι βοήθειες στην άμυνα της Μπάγερν (στα κόκκινα πικ ν ρολ), μπέρδεψε αρκετές φορές τον Ολυμπιακό.

Όπως το 'χει προκαλέσει και ο ίδιος στους αντιπάλους. Όμως με τέτοιο Βεζένκοβ και τον Φάλ (έπαιξε μια θέση μόνος του) ασταμάτητο, είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο μια ομάδα με την ποιότητα της Μπάγερν, να κάνει ζημιά.

Στα δύσκολα η μπάλα πέρασε κοντά στον Φάλ και αυτός, πολλές φορές βρήκε τις πάσες για να υπάρξουν ελεύθερα σουτ. Η Μπάγερν πήγε να παίξει το χαρτί της... εθνικής Γερμανίας με τον Όμπστ, όμως η εθνική μας δεν είχε Γουόκαπ.

Ο Ολυμπιακός έχει και μόλις ο Αμερικανός κόλλησε πάνω του, ο Γερμανός έκανε λιγότερα απ' όσα μπορούσε. Η επιθετική άμυνα της ομάδας του Μπαρτζώκα επανέφερε την τάξη των πραγμάτων. Όταν είχαν την μπάλα, δούλεψαν με την έξτρα πάσα, ανάγκασαν την Μπάγερν να μπερδευτεί και στο τέλος να παραδοθεί.

Κούκλος και τέρας!

Την... πήρε και την σήκωσε την ομάδα του Τρινκιέρι στην πρώτη περίοδο. Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ και στις δυο πλευρές του γηπέδου. Η ποικιλία απειλής σε συνδυασμό και με το σούπερ ξεκίνημα του Βεζένκοβ, ανάγκασε τον Ιταλό κόουτς σε λιγότερο από ένα λεπτό από το τηλεοπτικό ταιμ άουτ να ζητήσει κι άλλο. Οι παίκτες του έκαναν λάθη μπροστά σε μια άμυνα που δεν έδινε ευκαιρίες. Και ήταν το πρώτο "κλειδί" για τον Μπαρτζώκα αυτό.

Όταν βάζεις το... νερό στο αυλάκι κόντρα σε μια ομάδα που παίζει -γενικά- καλό μπάσκετ, πέρα από την ψυχολογία κερδίζεις και την άνεση να διατηρείς την απειλητική σου εικόνα. Για πόσο όμως; Ωραία ήταν αυτά που έγραψα ως τώρα ε;

Ναι, μόνο που τον κούκλο Ολυμπιακό του πρώτου δεκαλέπτου, τον αντικατέστησε ένα μπασκετικό τέρας στην δεύτερη περίοδο. Η ομάδα που είχε βάλει 27 , μετά πρόσθεσε 13. Αλλά στην επίθεση, οκ, ποτέ δεν μπορείς να κάνεις συμφωνίες. Δεν βγήκαν και κάποιες αποφάσεις του Σλούκα σε αυτό το διάστημα. Στην άμυνα όμως τι γίνεται;

Στην άμυνα...

Εκεί λοιπόν, η κατάσταση ξέφυγε από κάθε λογική ομάδας με σωστή νοοτροπία. Οι Γερμανοί κυκλοφόρησαν έξυπνα την μπάλα και με υπομονή. Μείωσαν τα λάθη και βρήκαν καλά σουτ. Επέμειναν σε αυτά είναι αλήθεια. Εκμεταλλεύτηκαν την απουσία του Φαλ. Ο Γάλλος ήταν ανίκητος. Μόλις βγήκε, πλησίαζε ο Τρινκιέρι με άνεση στο ζωγραφιστό.

Ο Ολυμπιακός που δέχθηκε 11 πόντους στην περίοδο, στην δεύτερη έφαγε 23. Και το + 6 που πήγαν στα αποδυτήρια οι Πειραιώτες, άφηνε τροερά παραπονούμενο τον Μπαρτζώκα ο οποίος είχε "κατεβάσει καντίλια" από τα τελευταία ταιμ- οαυτ του ημιχρόνου.

Χωρίς τον Παπανικολάου η ομάδα χάνει τον παίκτη που βρίσκεται παντού. Όμως έχει παίξει κι άλλες φορές χωρίς τον Κώστα. Και ορισμένες απο αυτές η απουσία του, καλύφθηκε.

Αυτήν την φορά, ο Παπ ήταν παραπάνω από απαραίτητος. Και ξέρετε όλοι καλά, ότι μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη της διοργάνωσης στο να αποδίδει χωρίς να το καταλαβαίνουν όσοι δεν βλέπουν τα πάντα σε έναν αγώνα μπάσκετ.

Για όσους υπάρχει μόνο στατιστικό πόντων , ο Κώστας δεν φαίνεται. Για όλα τα άλλα όμως είναι κολόνα. Λάθος. Δυο κολόνες είναι. Και στο Μόναχο όσες φορές βρέθηκε έξω από το παρκέ, κανείς δεν μπορούσε να κρατήσει το... οικοδόμημα.

Φαλ και Μπολομπόι

Ό,τι είδαμε στο πρώτο ημίχρονο δεν απείχεκαι πάρα πολύ από το δεύτερο. Ο Κάναν βράθηκε νωρίς στον πάγκο αφού τα έκανε μαντάρα. Ο Σλούκας μπήκε πιο νωρίς, ήταν πιο ήρεμος απ' ότι στην δεύτερη περίοδο και αυτό βοήθησε στο να ξεφύγει ξανά η ομάδα του Πειραιά. Ο Χάντερ του δημιούργησε αρκετούς μπελάδες, αλλά δεν έφτανε.

Οι Γερμανοί βέβαια, δεν εγκατέλειψαν ποτέ. Αν εγκατέλειπαν δεν θα ήταν η Μπάγερν. Επίσης, η ομάδα δεν είχε σε καλό βράδυ τον Μπολομπόι. Ο Φάλ δεν μπορούσε να είναι συνέχεια μέσα, οι ψηλοί του Τρινκιέρι εκμεταλλεύονταν πράγματα, ανανέωναν επιθέσεις και έκαναν το ματς ντέρμπι στο τέλος.

Ο Βεζένκοβ ήταν ό,τι πιο σταθερό για άλλη μια φορά. Όποιος πληρίαζε στην ρακέτα, έβλεπε τον παλιόφιλο Οθέλο Χάντερ να περιμένει με άγριες διαθέσεις. Ο Μπαρτζώκας πήγε σε όλο το δεύτερο μέρος με επτά παίκτες. Μίκρυνε σε τεράστιο βαθμό το rotation και αποφάσισε αντίθετα με άλλες φορές να μην απλώσει την ομάδα και τους μπερδέψει. Εδώ που τα λέμε, το δεύτερο δεκάλεπτο του έδειξε πολλά και άσχημα...

Κυανοκίτρινη συνέχεια

Το βράδυ στο Μόναχο βρήκε καλά τον Ολυμπιακό, παρότι επαναλαμβάνω είχε θέματα. Ο Παπανικολάου υπερέβαλε για να αντέξει. Ο Λαρεντζάκης έκανε μπαμ ότι ήταν μια ταχύτητα κάτω και ο Λούντζης δεν έπαιξε. Οι τρεις αυτοί έδωσαν τα πάντα πριν λίγα 24ωρα για να πάει η εθνική μας στο Παγκόσμιο.

Με έναν αντίπαλο καλύτερο των Βαυαρών, δεν ξέρω αν θα έφταναν ο Σάσα με τον Φάλ και τις άμυνες του Γουόκαπ. Τώρα υπάρχει διαβολοβδομάδα και η ομάδα καλείται να παίξει με δυο... ομόχρωμες ομάδες. Πρώτα στο Τελ Αβίβ με την Μακάμπι και μετά στο ΣΕΦ με την Άλμπα. Γρήγοροι αντίπαλοι με ένα μπάσκετ ανοιχτού γηπέδου.

Το κόκκινο ρεκόρ είναι καλό ως τώρα, μακριά από το σπίτι του δεν "μασάει" και κακά τα ψέματα ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι ένας λόγος να μην δεις Μουντιάλ...