Και τι να ψάξεις και τι να απαιτήσεις στην τελική από μια ομάδα που πάει να αγωνιστεί στην έδρα του πιο φορμαρισμένου συγκροτήματος στον κόσμο τούτη την εποχή; Δυο διαφορετικοί κόσμοι έσμιξαν στην Αλιάνζ Αρίνα. Από τη μια ο εκπρόσωπος της Ελλάδας, ο νταμπλούχος, ένα συγκρότημα εξαιρετικό. Μια ομάδα με πολύ αποχή και προσφάτως καμένη στα μπατζάκια του Φινμπόγκασον. Από την άλλη, το εξπρές της Βαυαρίας.

Περισσότερα δε θα γράψω. Απλά θα προσθέσω, ότι όλα τα ‘χε ο Ολυμπιακός, πήγε να παίξει στο Μόναχο και με… απραξία τόσων ημερών. Την ώρα που γινόταν του «Κουτρούλη ο γάμος» στη Λεωφόρο, η Μπάγερν πέρναγε το –σοβαρό- εμπόδιο της Σάλκε. Και ο Γκουαρδιόλα τι έχασε απλά; Ένα dvd! Αρκεί να δείξει στους παίκτες του κατά τη διάρκεια της τακτικής το πρόσφατο ματς πρωταθλήματος του Ολυμπιακού, υποχρεώθηκε να τους γυρίσει λίγες εβδομάδες πίσω. Γιατί είναι σίγουρο ότι ο Ισπανός προτίμησε να δείξει αγώνες Τσάμπιονς Λίγκ των «ερυθρόλευκων».

Ο Σίλβα από την μεριά του, είχε προειδοποιήσει για τα πάντα! Είχε ξεκαθαρίσει τι θα ζητήσει από τους ποδοσφαιριστές του, αλλά και με ποιο σκεπτικό θα έπρεπε να πατήσουν στο χορτάρι του εκσυγχρονισμένου αυτού γηπέδου. Ο άνθρωπος που δυσκόλεψε αφάνταστα χάρη στις εμπνεύσεις του τη Μπάγερν στο ματς της πρεμιέρας των ομίλων. Και το κατάλαβαν όλοι, εκτός από κάτι Ελληνάρες που ύψωσαν τότε την μπαντιέρα του 0- 3 και έλεγαν τις παπαριές τους. Ο Πορτογάλος είχε ήδη φανερώσει τις πτυχές της αξίας και του ταλέντου του. Ενός ταλέντου, που έχει φέρει την ομάδα του Πειραιά στα τέλη Νοέμβρη να έχει μόνο δυο επίσημες ήττες! Μόνο δυο επίσημες ήττες. Και καμία ισοπαλία. Όλα τα άλλα νίκες! Παντού! Και οι δυο αυτές ήττες στο διάστημα των τριών μηνών από την ίδια ομάδα. Την καλύτερη (τούτη τη στιγμή) ομάδα του πλανήτη!

Τι δείχνει αυτό; Ναι, χαρείτε όσοι θέλετε να το διαβάσετε και επίσημα: Η Μπάγερν είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό. Η Μπάγερν του Μονάχου. Αυτή ντε, που πατάει το γκάζι και το πόδι βγαίνει ως την άσφαλτο. Για τόσο γκάζι μιλάμε... Α και αν όταν γινόταν η κλήρωση, αν κάποιος σας έλεγε ότι 5η αγωνιστική οι δυο αυτές ομάδες θα κοντράρονταν ως συγκάτοικοι του ρετιρέ της βαθμολογίας , ίσως και να καλούσατε ασθενοφόρο να τον πάει τον άνθρωπο στο πλησιέστερο τρελοκομείο. Επειδή όμως μετά από μήνες θα αποδείκνυε-μέσω του Ολυμπιακού- ότι δεν ήταν τελικά τρελός, οφείλει ο καθένας να παραδεχτεί ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα ίσως και ο Ολυμπιακός να αδικείται. Να αδικείται, που με την εξαιρετική του πορεία και μόνο νίκες πλην αγώνων με Μπάγερν, θα ρίξει ζαριά στην έδρα του την τελευταία αγωνιστική. Και αυτό βέβαια, «το έκανε» η ήττα των Γερμανών στο Λονδίνο. Α, μην το ξεχάσω: Ατάκες του στυλ «πάει για δυο, τρία, εβδομήντα αποτελέσματα» μου περνάνε αδιάφορες. Αν σκέφτεσαι με τι βολεύεσαι, στο τέλος παθαίνεις το χειρότερο.

Αλλά μιας και σας έγραψα λίγο παραπάνω για το τι θα μπορούσε να προσφέρει κάποιος τη βραδιά της κλήρωσης, θα προσθέσω και κάτι άλλο: όσοι είστε Ολυμπιακοί, θα απαντούσατε «φέρτο οκ» ή όχι, στην ερώτηση «τελευταία αγωνιστική θα παίξεις με την Άρσεναλ την πρόκριση στο σπίτι σου και θα σε βολεύει ακόμη και ήττα με ένα γκολ διαφορά». Ελάτε τώρα «ναι» με χοροπηδητά θα απαντούσατε. Επαναλαμβάνω όμως, από σήμερα το ξεκαθαρίσω: ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ. Θα αποκλειστεί ο Ολυμπιακός αν πάει να αντιμετωπίσει τους «κανονιέρηδες» δίχως λογική νίκης.

Όσον αφορά τώρα σε αυτή καθ’ αυτή τη μάχη του Μονάχου, είχα ξεκαθαρίσει στον φίλο μου τον Φιλέρη από την εκπομπή μας στον Sport24 Radio 103,3, ότι τα πρώτα λεπτά θα ‘ταν σίγουρα εφιαλτικά. Γιατί πολύ απλά η Μπάγερν «δίνει πόνο» στους αγώνες της με το «καλημέρα» και την ίδια στιγμή οι Πειραιώτες πήγαν, με εβδομάδες αγωνιστικής απραξίας. Όχι δεν το αναφέρω ως δικαιολογία. Αλλά ως γεγονός. Εξάλλου γκολ θα έτρωγε ο Ολυμπιακός, ακόμη κι αν δεν ήταν κωλόφαρδος στο 2- 0 ο Λεβαντόφσκι, ακόμη κι αν ο βοηθός υποδείκνυε οφσάιντ τον Μίλερ στο 3- 0. Η Μπάγερν θα πετύχαινε άλλα τέρματα και ο Ρόμπεν δε θα γινόταν αλλαγή. Να ξέρουμε τι συζητάμε. Η διαφορά στα μπάτζετ, στο ρόστερ, στην… αύρα είναι χαώδης.

Ένα μόνο στοιχείο θα σας δώσω καθαρά γηπεδικό, χωρίς να επεκταθώ περισσότερο. Ο Μαζουακού στα μάτια των Ελλήνων, βγάζει σπιρτάδα, ταχυδύναμη, τεχνική έτσι δεν είναι; Ο μάνατζέρ του, τον έχει πάει στο μισό Καμπιονάτο. Ε, δείτε τι τον έχει κάνει τον Γάλλο, το πατριωτάκι του ο Κομάν, για να καταλάβετε και τη διαφορά που υπάρχει! Και πάλι καλά, που τσούλησαν στο πρώτο μέρος οι «ερυθρόλευκοι» το τόπι κάμποσες φορές με αξιώσεις πάνω στο χορτάρι. Θα πρέπει και για αυτό να είναι ικανοποιημένοι. Δεν θα καθίσω καν να μπω σε υψηλή ανάλυση για να βρούμε μαζί το αν είχε περισσότερη τύχη με τον Φορτούνη βασικό. Η απάντησή μου είναι ένα απλό «μπααα».

Τούτη η βραδιά στο Μόναχο, είχε σίγουρη κατάληξη από την πρώτη στιγμή. Καταλαβαίνω ότι το ξενέρωμα είχε να κάνει με τη συχνότητα των τερμάτων στο πρώτο μέρος. Να φας στο 8’ πρώτο γκολ; Ούτε να «ψηθείς» δε σε άφησαν ότι ίσως τους κοντράρεις. Και μετά από 12 λεπτά, είχε δεχθεί άλλα δυο. Τα σημάδια σας είπα, ήταν πεντακάθαρα. Από το ματς με τον Ηρακλή πριν 17 μέρες, ο Ολυμπιακός κλήθηκε να τα βγάλει πέρα στην Αλιάνζ Αρίνα. Στο δεύτερο μέρος ο γίγαντας ο Ιντέγε πήρε την κόκκινη του Φανστούμπερ, ακολούθησε άλλο ένα γερμανικό γκολ αφού ο Ντα Κόστα έχασε κεφαλιά(από τον Μίλερ) και ο Σιόβας παρατηρούσε τον Κομάν, αλλά γενικά όλος ο ρυθμός ήταν διαφορετικός προς τα… κάτω.

Οι μόνοι που δεν «έκοψαν» στιγμή και έπαιξαν τη δική τους μπάλα, ήταν οι έξι χιλιάδες Έλληνες που δε σταμάτησαν να ακούγονται και να δείχνουν στους Γερμανούς ότι το «είμαι δίπλα στην ομάδα μου» δεν έχει να κάνει ποτέ με το σκορ που δείχνει ο πίνακας! Στου Δεκέμβρη τις 9 λοιπόν που έχει τραγουδήσει κι ο Αντώνης Καλογιάννης για κάποια Άννα. Για να δούμε,,,