Όταν καλπάζεις από νωρίς, όταν δημιουργείς τις συνθήκες υπέρ σου τόσο απλά, τόσο εύκολα και εξαφανίζεσαι από τα μάτια των ανταγωνιστών σου, είναι λογικό άπαντες να περιμένουν τη στιγμή να δημιουργήσουν συνθήκες, ώστε να ανταγωνιστούν περισσότερο. Κάτι τέτοιο φαίνεται τουλάχιστον στις πρώτες κινήσεις των ομάδων που ακολούθησαν τον Ολυμπιακό στην βαθμολογία του πρωταθλήματος.

Για να είμαι πιο ακριβής, των ομάδων που έμειναν από Δεκέμβρη μήνα πολύ πίσω από τους Πειραιώτες. Ο Ολυμπιακός με μια γεμάτη διετία λόγω κορονοϊού, με ελάχιστη ξεκούραση των ποδοσφαιριστών του και σχεδόν συνεχή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όχι απλά κατέκτησε ένα από τα πιο εύκολα πρωταθλήματα της ιστορίας του, αλλά πέτυχε και κάτι πιο σημαντικό: Όλοι ανεξαρτήτως οι αντίπαλοί του και προς τιμήν τους παραδέχτηκαν την ανωτερότητά του και ότι δικαιότατα τους άφησε να παλεύουν για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια μιας καινούργιας διοργάνωσης της UEFA.

Ωστόσο, η ζωή προχωράει, το "φρέσκα κουλούρια" πολλές φορές αδικεί τους πετυχημένους, αφού κρίνονται κάθε 24ωρο και απολαμβάνουν ελάχιστα την ξεγνοιασιά τις επιτυχίας. Στο μεγάλο λιμάνι, η υποχρέωση να μην χαλαρώσουν φαντάζει τεράστια. Ο ΠΑΟΚ έφερε πίσω τον μοναδικό άνθρωπο που βρήκε το φίλτρο της επιτυχίας στην Τούμπα. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ επέλεξαν αυτή την φορά να πάνε με δυο πολύ σοβαρούς ανθρώπους στην άκρη των πάγκων τους.

Και οι τρεις έχουν πλέον προπονητές που ξέρουν καλά τη χώρα μας και τις απαιτήσεις. Θα στηρίξουν τεχνικά επιτελεία και δεν θέλουν να πάνε και πάλι σε μια χρονιά που θα μοιάζει με κλήρωση... τζόκερ. Ο Άρης κράτησε και πολύ καλά έκανε, τον Άκη Μάντζιο με τον οποίο πραγματοποίησε μια από τις ομορφότερες πορείες της τελευταίας 20ετιας.

Τι θα ήθελαν πάρα πολύ όλες αυτές οι ομάδες; Ο Πειραιάς να γίνει... πόλη του Μεξικού. Ο Ολυμπιακός να φορέσει ένα σομπρέρο και να πέσει για σιέστα. Να χαλαρώσει, να αφεθεί στην ανωτερότητα των προηγούμενων μηνών και να του 'ρθει ξαφνικό ένα διαφορετικό και πολύ πιο δυνατό μπλοκ αντιπάλων. Ο πρώτος είναι πρώτος, ναι ισχύει πέρα για πέρα. Όταν όμως γουστάρεις να είσαι πάντα πρώτος, πρέπεις και να επενδύεις, να χτίζεις και να θωρακίζεις γύρω από αυτό.

Ο Ολυμπιακός έχει την πλήρη γνώση. Είναι αλήθεια. Και όλα αυτά που τώρα θα ξεκινήσουν να φτιάχνουν οι αντίπαλοί του, αυτός έχει ξεκινήσει και τα κάνει εδώ και κάμποσες σεζόν πριν. Τώρα θα ρωτήσετε, μα δεν θα του... σκάσουν θέματα; Μα φυσικά θα του σκάσουν. Όταν είσαι πρώτος, από εσένα θα ψωνίσει ο ξένος αν κρίνει ότι έχεις καλή πραμάτια. Και η αλήθεια είναι, ότι υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιπτώσεις εκεί που σκάει η θάλασσα του Σαρωνικού.

Ο Σα είναι στο στόχαστρο. Ο Καμαρά το ίδιο. Ο Σεμέδο σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Ο επί μήνες στενοχωρημένος Φορτούνης μπορεί να εμφανίσει πρόταση, γράφουν για τον Μπουχαλάκη, τον Μπά, ποτέ δε ξέρεις. Και όπως έχει γίνει το ποδόσφαιρο καλοί μου φίλοι μου φίλοι και φίλες πραγματικά δε ξέρεις. Ένας τραυματισμός ομάδας στην προετοιμασία της, ένα απρόοπτο στο Euro, κάποιες μανατζερικές καραμπόλες, ποτέ δε μπορείς να γνωρίζεις τι θα φέρουν ως αποτέλεσμα.

Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να καθίσει λοιπόν ήσυχος. Και ο Μαρτίνς καλά κάνει και θέλει τον Τικίνιο. Ποτέ δε μπορείς να πεις όχι σε έναν καλό ποδοσφαιριστή που ξέρεις ότι θα σου δώσει πράγματα. Και το όνομα το γράφω ως παράδειγμα. Θα πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλοι τέτοιοι. Σε καίριες θέσεις. Στόπερ, ακραίοι μπακ, εξτρέμ. Στην τελική, αν ο Ολυμπιακός την επόμενη σεζόν που άπαντες θέλουν να είναι ισχυροί, μπορέσει να διατηρήσει ίδιο το σκηνικό, ε μετά θα μιλάμε για την απόλυτη επιβολή και κυριαρχία.

Όμως, είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε πίεση και αυτή είναι η ουσία τούτου του άρθρου. Ακόμη δεν έχει φύγει ο Μάιος. Οι βιαστικοί συνήθως βγαίνουν χαμένοι, όπως και οι αργοπορημένοι. Τώρα θα ρωτήσετε "και πότε πρέπει να χτυπήσει μια ομάδα;" Εδώ δεν υπάρχει... ρεζερβέ. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι δεν ξανοίγετε. Μιλάει και συνεργάζεται με συγκεκριμένους ανθρώπους.

Το ποιοι θα μεταγραφούν έχει σχέση και με το πόσοι χρειάζονται, αλλά και με το ποιοι θα φύγουν. Άρα άλλος ένας λόγος υπομονής. Το σίγουρο είναι ότι απαιτείται ακριβής στόχευση και σχεδιασμός γύρω από τον τρόπο παιχνιδιού και εδώ είναι καθαρά θέμα προπονητή. Ο Μαρτίνς το τελευταίο δίμηνο εκεί που όλοι -δικαίως- τον είχαν ως ερωτευμένο με το 4- 3- 3 (εξάλλου με αυτό σάρωσε), άρχισε να κάνει δοκιμές.

Δοκιμές που αποθεώνονταν μέχρι να 'ρθει το ανάθεμα στον τελικό Κυπέλλου. Έτσι πάνε αυτά... Ο Πορτογάλος λοιπόν επιβάλλεται να ξέρει από τώρα τι θέλει να κάνει, πως θα το πάει, που θα πατήσει, ποια σχήματα θα χρησιμοποιεί, ώστε από εκεί και πέρα να μπορεί και η διοίκηση αλλά και οι ποδοσφαιριστές να κάνουν τα κουμάντα τους.

Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα ότι οι ομάδες χτίζονται και τα καλοκαίρια και βάζουν βάσεις τίτλων σε αυτή την εποχή και όχι στα... μπαλώματα του χειμώνα. Συνεπώς, αν πρέπει να φύγουν κάποιοι για να λειτουργήσει η ομάδα και να αποφευχθούν γκρίνιες και αν πρέπει να εμφανιστούν κάποιοι άλλοι για να γίνει ακόμη καλύτερη, οι επόμενες εβδομάδες είναι αυτές που μπορούν να το ετοιμάσουν. Ο Ολυμπιακός θέλει ισχυρή θωράκιση σε όλες τις γραμμές και κανένα ρίσκο στον βωμό καμίας επιλογής, όπως ορισμένα που είδαμε στο φινάλε της σεζόν...