Ο Ολυμπιακός γύρισε από το Πόρτο και ετοιμάζεται να πάει Μάντσεστερ. Εν μέσω δυο δύσκολων ευρωπαϊκών αγώνων, είχε να βγάλει την υποχρέωση με τον Απόλλωνα. Το έκανε με τη φετινή συνταγή του, γκολ στο δεύτερο ημίχρονο. Κακή συνταγή έχουμε πει, αλλά αυτή την φορά η ομάδα προσπάθησε να λειτουργήσει από την αρχή και εμφάνισε και πολλά νέα πρόσωπα που μπορούν πλέον να κριθούν. Ο Χασάν ήταν ο πρωταγωνιστής λόγω σκοραρίσματος, όμως υπάρχουν και άλλοι που σημάδεψαν τούτη την αναμέτρηση. Να, για παράδειγμα ο Βέλγος πορτιέρε των "κυανόλευκων".

Η συμπαθητική κοιλίτσα του Βέρχουλστ δε τον εμπόδισε να απαγορεύσει την παραβίαση της εστίας του στο πρώτο μέρος. Ο ερχόμενος από την Λόκερεν στην Ελαφρά Ταξιαρχία, έβαλε στοπ στις τελικές των Πειραιωτών. Ο Παράσχος είπε ότι πέτυχαν αμυντικά και ήταν άτυχοι με μια κεφαλιά του Ιωαννίδη. Διαφωνώ. Τι να πουν και οι "ερυθρόλευκοι" δηλαδή; Η καλύτερη απ’ όλες τις φάσεις τους ήταν μια κεφαλιά του Χασάν από συστημένο φάουλ του Φορτούνη. Οι ομάδες του Παράσχου στο πέρασμα των χρόνων παίζουν όπως ο Απόλλωνας στο Καραϊσκάκη. Όλες οι ομάδες του.

ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ

Ο Ολυμπιακός με δυο λόγια, δεν είχε κάποιον άγνωστο απέναντί του. Ήξερε τι θα συναντήσει. Πέντε πίσω, η τετράδα κι αυτή μαζεμένοι. Ένα σύστημα που ανασταλτικά γινόταν… 9- 1 και μη γελάτε καθόλου. Οι φιλοξενούμενοι βέβαια, ήταν τραγικοί στις τοποθετήσεις τους στα στημένα του Ολυμπιακού. Ο Φορτούνης είτε με κόρνερ, είτε με φάουλ, ήταν σα να ταΐζει σκυλάκι στο στόμα. Όλες οι μπάλες πήγαιναν σε κεφάλια συμπαικτών του. Ο Παράσχος έσκουζε στον Λισγάρα για να τους οργανώσει, όμως όλες οι μπάλες από τον αέρα πήγαιναν σε κόκκινο κεφάλια. Ήταν θέμα στόχευσης και Βέρχουλστ το ότι ο Ολυμπιακός δεν έβαλε γκολ στο ημίχρονο. Και έτσι για άλλη μια φορά, η ομάδα του Πειραιά πήγε στα αποδυτήρια χωρίς υπέρ της σκορ...

Ωστόσο, εγώ που ξέρετε ότι ενοχλούμαι από αυτό, τούτη τη φορά θέλω να ξεκαθαρίσω πως παρότι τις πολλές αλλαγές και το …αντιτουριστικό παιχνίδι του Απόλλωνα, ο Ολυμπιακός το προσπάθησε με τον τρόπο που μπορούσε χωρίς να πετάξει το 45λεπτο. Για αυτό και διαφωνώ με τον Μαρτίνς. Είπε ότι η ομάδα δεν μπόρεσε να βγάλει φάσεις. Μα ας ξεκίναγε με δυο φορ από την αρχή και θα βλέπαμε. Με ταμπούρι απέναντι τι να έκαναν ένα 9αρι και ένα 10αρι; Και με τους πλάγιους κάτω του μετρίου; Διαφωνώ με τον Πορτογάλο. Και είμαι ο πρώτος που ούρλιαζε για τα ημίχρονα. Όμως ναι, οι παίκτες του είχαν έναν τρόπο και απείλησαν με αυτόν. Στημένες μπάλες. Επαναλαμβάνω, για να βγάλεις φάση σε ροή αγώνα, πρέπει και να μπορείς να απεμπλακείς. Στον Χασάν η μπάλα δεν έφτανε.

ΝΤΡΕΓΚΕΡ, ΠΙΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΡΑΦΙΝΙΑ

Ο Φορτούνης ήταν περικυκλωμένος, ο Λοβέρα έκανε ελάχιστα σωστά και ο Μπρούμα ακόμη ψάχνει να βρει τα πατήματα. Το 4- 4- 2 μετά άλλαξε τα πάντα. Στην έδρα του έπαιζε. Ας το έκανε απ’ την αρχή. Τί είπατε; Φοβάται; Απαγορεύεται αυτή η λέξη στον Ολυμπιακό. Τώρα που έγραψα για τον Μπρούμα, να πω και για τους άλλους καινούργιους. Ο Βινάγκρε κάθε φορά θα γίνεται και καλύτερος. Είναι μαζεμένος γιατί δεν ξέρει την ομάδα. Και τακτικά δείχνει εκτός, αλλά μη το φωνάζουμε αυτό για έναν παίκτη που ήρθε από την Premier League. Ξεκάθαρο.

Όσο για τον Ντρέγκερ; Από το πρώτο λεπτό του ματς με έκανε να πω "εδώ είμαστε"! Είναι πιο φρέσκος, πιο γρήγορος, πιο μαχητικός από τον Ραφίνια. Το ποδόσφαιρο τα θέλει αυτά τα στοιχεία. Ο Βραζιλιάνος κουβαλάει την άνεση και την εμπειρία. Τις παραστάσεις. Ο ένας έπαιζε στην Φράιμπουργκ, ο άλλος στην Μπάγερν. Όμως, ο άτιμος ο χρόνος δε κάνει διακρίσεις και ο Τυνήσιος κατά την δική μου γνώμη μπορεί να δώσει πολλά στον Ολυμπιακό αν πάρει παιχνίδια και έχει ρυθμό. Ο Πέπε έκανε τα απλά και σίγουρα. Ο Ολυμπιακός δεν έχει Γκιλιέρμε, όπως δεν έχει και Ελαμπντελαουί και Τσιμίκα. Όμως αυτή ας είναι η τελευταία φορά που το γράφω και το διαβάζετε. Γιατί με την ίδια λογική, θα πρέπει να λέμε και ότι δεν έχει Δεληκάρη, Νοβοσέλατς, Σιδέρη, Τζόρτζεβιτς, Τζιοβάνι, Ντέταρι κλπ κλπ. Δε γίνεται συζήτηση λοιπόν έτσι.

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΜΑΣΟΥΡΑ

Ήταν θέμα χρόνου να μπει το γκολ (για το πρώτο μη με ζαλίζετε ακούστε το τελευταίο show must go on για να τελειώσουν μια για πάντα οι απορίες σας με το VAR). Αυτή είναι η αλήθεια λοιπόν. Γκολ θα έμπαινε. Και αλλαγές να μην έκανε ο Μαρτίνς και το σύστημα να μην διαφοροποιούσε, θα το κέρδιζε το ματσάκι. Γιατί δε γίνεται ο ένας να σφυροκοπεί, ο άλλος να αμύνεται και να γλιτώνει. Το 4- 4-2 έφερε τον Ελ Αραμπί δίπλα στον Χασάν και αυτομάτως το τέλος του ματς. Ο Αιγύπτιος ελευθερώθηκε, η άμυνα του Απόλλωνα αποσυντονίστηκε με τον Μαροκινό, με τα δύσκολα έγιναν εύκολα. Μάλιστα ο Μαρτίνς έβγαλε τον Φορτούνη που ήταν καλός και αυτή τη φορά δε τον κράτησε (ως συνήθως) μαζί με τον Βαλμπουενά (μπήκε και ο Γάλλος).

Έδωσε έξτρα χρόνο στον Λοβέρα, αλλά γρήγορα μάλλον το μετάνιωσε και έτσι μπήκε ο πάντα μαχητικός και θετικός Μασούρας, που έβγαλε και υπέροχη ασίστ στο δεύτερο τέρμα. Και θα σταθώ στον Γιώργο που παίζει όσο του πουν, δε μιλάει, δε παραπονιέται, συνήθως γίνεται πρώτη αλλαγή και είναι απίστευτα θετικό στοιχεία στην ομάδα! Μιας και είπα για πρώτη αλλαγή, αυτή τη φορά ήταν αναγκαστική, αφού ο φουκαράς ο Μπουχαλάκης από την πολύ μίρλα εις βάρος του, χτύπησε στην μέση. Καλά έκανε ο Μαρτίνς και τον ξεκίνησε, δείχνοντας πως τον στηρίζει. Περιμένω την ομάδα ακόμη πιο γρήγορη. Επιβάλλεται. Μπορεί; Θα το δούμε. Τα λέμε το βράδυ της Τρίτης…