Θηλυκό είναι και η μπάλα!
Ο Παντελής Διαμαντόπουλος γράφει για τον Ολυμπιακό που φέρθηκε με γλύκα στο τόπι, αλλά αρνείται να μπλέξει την Ατλέτικο με τον ΟΦΗ.
Την εμφάνιση και την άνετη νίκη ο Ολυμπιακός την είχε ανάγκη για πολλούς λόγους. Και όχι για ψυχολογία ενόψει Ατλέτικο. Οι Καστιλιάνοι πιστέψτε με, δεν θα τρομάξουν μαθαίνοντας το σκορ στο Ολυμπιακός- ΟΦΗ.
Οι «ερυθρόλευκοι» όμως είχαν ανάγκη από το να πάρουν ψυχολογία, να ακούσουν ένα «μπράβο» και κυρίως να δει ο κάθε παίκτης ότι ο διπλανός του, έχει αρχίσει να «δένει» μαζί του. Το να γίνουν καλοί συμπαίκτες δεν είναι εύκολο, γιατί στην τελική δε γνωρίζοντας κι από χθες οι περισσότεροι. Οι αλλαγές είναι πολλές και σε σχέση με πέρυσι η ομάδα του λιμανιού είχε στην αρχική ενδεκάδα τρεις ποδοσφαιριστές, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο τερματοφύλακας. Ο ΟΦΗ μπήκε στο γήπεδο αποκλειστικά και μόνο για να ταμπουρωθεί και όταν έχεις τέτοιο σκοπό στο Καραϊσκάκη, τις 99 από τις 100 φορές θα χάσεις! Αν πάντως πρέπει να κρατηθεί κάτι από αυτό το εύκολα βραδάκι του Ολυμπιακού, είναι ότι οι άνθρωποι έπαιξαν πολύ καλό ποδόσφαιρο. Όχι μόνο δεν ταλαιπώρησαν τη μπάλα, αλλά τη σήκωναν από το χορτάρι, μόνο για να αλλάξουν παιχνίδι. Για κανέναν άλλο λόγο… Σαν τη γυναίκα είναι η μπάλα και μη βιαστείτε τα θηλυκά να μου χιμήξετε. Μην πάει το μυαλό σας στις κλωτσιές. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι όσο τη σεβαστείς, θα σε σεβαστεί. Όσο γλυκά της φερθείς, θα στο ανταποδώσει.
Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον. Γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, με αταξίες, απιστίες και άλλα τέτοια κόλπα. Για αυτό άλλωστε και αν χαθεί ένα σίγουρο γκολ, η πρώτη ατάκα που ακούς είναι…. Δε γράφεται! Και τώρα δέχομαι ευχάριστα τα σχόλια των ανδρών που θα πουν «άσε ρε Παντελή, η μπάλα φέρεται καλύτερα». Τέλος πάντων, η μάχη των δυο φύλλων δεν είναι της παρούσης. Οι παίκτες του Μίτσελ ήταν αρκετά ιππότες αυτό το Σαββατόβραδο, σεβάστηκαν τη μπάλα και το άθλημα. Όμως είναι και θέμα προσώπων. Τριάδα χαφ τόσο ποιοτική, είχα πολύ καιρό να δω, αφού Ορμπάιθ, Μακούν, Ιμπαγάσα δε βρέθηκαν για μεγάλο χρόνο μαζί εντός των τεσσάρων γραμμών. Όταν λοιπόν, η ίδια η μπάλα απολαμβάνει την ύπαρξή της στο γήπεδο και δεν την κακομεταχειρίζεσαι, είναι σίγουρο ότι θα το ευχαριστηθείς και εσύ το παιχνίδι. Ωστόσο:
Μόνο κάποιος που παρακολουθεί περιστασιακά ποδόσφαιρο, θα μπορούσε να δεχθεί ότι ένα ματς κόντρα στον ΟΦΗ, μπορεί να ‘χει σχέση με μια αναμέτρηση απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Η σύγκριση των δυο αυτών ομάδων απλά δεν υπάρχει και το μοναδικό που έπρεπε να κάνουν οι πρωταθλητές Ελλάδας, ήταν να δείξουν στον προπονητή και στον κόσμο τους , ότι βρίσκουν ρυθμό και φυσικά να πάρουν τους τρεις βαθμούς. Η μάχη της Τρίτης είναι άλλη ιστορία, πολύ πιο… βαριά! Ο Μίτσελ δεν είχε πολλές επιλογές για κάποιες θέσεις, όπως για παράδειγμα στο κέντρο της άμυνας. Ο Αυλωνίτης δίπλα στον Αμπιντάλ και κανένα στόπερ στον πάγκο. Μποτία με ενοχλήσεις, Σιόβας ανέτοιμος(για την ώρα) και …αυτά!
Δυο σέντερ φορ στους αναπληρωματικούς και ενδεκάδα ο τρίτος στην σκέψη του πολύ κόσμου(Διαμαντάκος). Ήταν μια καλή ευκαιρία να δούμε τα «φτερά» με Αφελάι και Ντουρμάζ, μιας και κόντρα στην Ατλέτικο αυτοί θα παίξουν όπως και ο Τσόρι με τον Κασάμι ανάμεσά τους. Η τρίτη θέση είναι στον… αέρα , θα κρίνει ο Μίτσελ που έβαλε τον Μιλιβόγεβιτς, αλλά θα περιμένει τον Μανιάτη και θα δει και την κατάσταση του Εντιγκά. Δεν είναι εύκολο κάποιες φορές να ‘σαι προπονητής. Υπάρχουν αγώνες που έχεις μπροστά σου γρίφους μεγάλους. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ένα τρεχαντήρι από αυτά που έλειπαν με τους κρητικούς θα του χρειαστούν(και ίσως έχει δίκιο), από την άλλη, είδα τον Ολυμπιακό να την τσουλάει τη μπάλα ήρεμα, να μην αγχώνεται, να έχει κυκλοφορία, να παίζει ποδόσφαιρο. Τέλος πάντων.
Έχει τις σκέψεις του ο Ισπανός τεχνικός, που για το ματς με τον ΟΦΗ εν πρώτοις φρόντισε να του τις διώξει ο Αντελέγιε με το αυτογκόλ που σημείωσε. Κάπου εκεί οι φιλοξενούμενοι, κλήθηκαν να διαχειριστούν αλλιώς την κατάσταση. Και απέτυχαν. Γιατί ο Γκατούζο τους κατέβασε με ένα 5-4-1 βγαλμένο από τις ένδοξες αμυντικές εποχές του Καμπιονάτο. Και προσπάθησαν να «χαλάσουν» τις επιθέσεις των αντιπάλων τους. Όμως όταν στα αποδυτήριά σου έχεις δώσει προσανατολισμούς που στους διαλύει ένα αυτογκόλ, ε μετά, άντε να ισιώσεις. Ήρθε και η έξοδος του …Μεσολογγίου από τον Λόρια, το γκολ- καραμέλα από τον Ντουρμάζ και κάπου εκεί όλα τελείωσαν.
Αυτό που πρέπει να αρέσει στους Ολυμπιακούς, είναι, ότι η ομάδα μπήκε ορεξάτη και στο δεύτερο μέρος. Ο Κασάμι σε άλλη μια επίδειξη της ποδοσφαιρικής του ευστροφίας προσπάθησε δυο φορές για γκολάρα, αλλά ο Λόρια δε λάθεψε. Κι αφού δεν το κατάφερε ο Ελβετός, το έκανε ένα Αργεντινός. Ο Τσόρι, απλά σήκωσε κεφάλι, βρήκε τη μπάλα με το τέλειο φάλτσο και… γειά σας! Τον στρίμωξε άγρια τον ΟΦΗ ο Ολυμπιακός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν περιμένω να δω την Ατλέτικο να δουλεύει στο γήπεδο, όπως οι παίκτες του Γκατούζο. Οι πρωταθλητές Ισπανίας, για να μη μπλέξουν θα θελήσουν να ‘χουν αυτοί τη μπάλα και τον ρυθμό του ματς. Συνεπώς, αμύνεσαι σωστά, «κλειδώνεις» τα χαφ και περιμένεις από τον Ντουρμάζ και τον Αφελάι να κάνουν όλα αυτά που μπορούν. Γιατί και οι δυο αυτοί ποδοσφαιριστές είναι υψηλού επιπέδου και όσο θα περνάει ο καιρός θα γίνονται όλο και καλύτεροι…
ΥΓ. Να δούμε και τι θα επιλέξει ο Μίτσελ μπροστά. Ο Μήτρογλου έπαιξε για πρώτη φορά μετά από 7,5 μήνες (ένα γκολ χρειάζεται πιστεύω), ο Διαμαντάκος ξεκινάει τα ματς ως τώρα και ο Μπενίτεθ παραμένει άγνωστος Χ!
