Θρίαμβος για τον Ολυμπιακό ήταν ο Αβραάμ

Η μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό πλησιάζει. Κάποιοι θα ψάξουν να βρουν και τα χρονικά ρεκόρ!

Εννοώ, πόσο νωρίς πήραν ομάδες τον τίτλο στην χώρα τους. Θαρρώ όμως, ότι αυτό που ενδιαφέρει τον Μίτσελ τούτη την περίοδο, είναι να μπουν όλα σε μια σειρά και να γίνει πιο εύκολο το έργο του, τους επόμενους μήνες.

Με τον Ισπανό στον πάγκο ο Ολυμπιακός έχει φτάσει πολύ ψηλά τον αριθμό των χαμένων ευκαιριών. Μια ομάδα που απέναντι στον Άρη ατύχησε στο πρώτο ημίχρονο και αντιμετωπίστηκε άσχημα από τον κόσμο της στο δεύτερο.

Ο Ολυμπιακός του Ηρακλείου όμως ήταν πολύ πιο συνεπής στην πίεση και στην δημιουργία. Τρομερός, επιβλητικός και όπως τον θέλουν οι φίλαθλοί τους.

Βέβαια, ο ΟΦΗ έτσι όπως έπαιξε ήταν σα να τα ζήταγε! Μηδέν νεύρο από την ομάδα της Κρήτης και ένα ύφος «θα χάσουμε το ξέρουμε, οπότε μην κουραστούμε».

Αυτό βέβαια δεν μειώνει την κόκκινη νίκη και φυσικά την εμφάνιση! Νομίζω ότι το πρώτο γκολ, ήταν χαρακτηριστικό. Ο Μπούρμπος άφησε τον Αμπντούν να σεντράρει σαν κύριος και ο Ιωαννίδης ούτε που έκανε κίνηση να μαρκάρει τον Τζιμπούρ.

Οι νταμπλούχοι είχαν κάνει την δουλειά τους και όταν ο Ολυμπιακός προηγείται, τότε αν είσαι ελληνική ομάδα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι την προσευχή σου. Μόνο ο ΠΑΟΚ γλίτωσε με τέτοιο σενάριο κι αυτός γιατί, οι «ερυθρόλευκοι» ξαφνικά εξαφανίστηκαν από το γήπεδο.

Η ουσία είναι, ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ καλή μπάλα και έκανε φάσεις. Ήταν η ευχάριστη πλευρά της αναμέτρησης, επαναλαμβάνω ο ΟΦΗ μάλλον θα έχανε και στην καλύτερη βραδιά του, όφειλε όμως να παλέψει περισσότερο, έναν αντίπαλο με λύσεις από παντού!

Τώρα, για να τα λέμε και όπως είναι, αν πρέπει να βάλουμε κάτω τα στοιχεία της αναμέτρησης, βάσει των συνθηκών και των καταστάσεων, το μεγαλύτερο νέο, το πιο λαμπρό μαντάτο, δεν ήταν οι βαθμοί της νίκης. Αυτοί κατακτήθηκαν εύκολα και δίκαια, χάρη στο… σφυροκόπημα στην αντίπαλη άμυνα.

Το καλό νέο, αυτό που πρέπει να χαροποιεί τους πάντες στο λιμάνι, είναι ότι ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ξεκίνησε βασικός, ήταν καλά ψυχολογικά και κυρίως, έδειξε να παίζει με… αέρα! Εδώ θα σταθώ λίγο! Ο χιαστός, μακριά από μας και από όλυς δηλαδή, είναι κακός τραυματισμός. Σε διαλύει.

Και όχι μόνο σου κάνει ζημιά στο γόνατο, σου τσαλαπατάει την ψυχολογία. Σε βάθος χρόνων, υπήρξαν αθλητές, που από έναν χιαστό δεν επέστρεψαν ποτέ. Όταν υποστείς αυτή την βρωμιάρα τη ρήξη, ακόμη πιο σπουδαίο και από το κομμάτι της χειρουργικής επέμβασης, είναι η θεραπεία που θα κάνεις και το πώς θα το αντιμετωπίσεις. Είναι σημαντικό το «μετά».

Η εγχείρηση θα κρατήσει κάμποση ώρα, στις 99 από τις 100 φορές είναι άκρως επιτυχημένη. Αυτό που κρίνει τα πάντα όμως, είναι το τι κάνει ο αθλητής τους επόμενους μήνες. Η ενδυνάμωση είναι τα… μισά λεφτά. Και η σωστή θεραπεία τα άλλα μισά. Και το γλυκό «δένει» με την ψυχολογία.

Ο Αβραάμ φαίνεται να τα έκανε σωστά. Όμως στην περίπτωσή του, πέρα από την σωστή ψυχολογία , είναι και το πώς αντιδρά τώρα. Κάνει «μπαμ» για τον παίκτη, ότι η ζωή συνεχίζεται σα να μην έγινε ποτέ το κακό. Εκείνη η σιχαμερή βραδιά στο πρώτο ματς της εθνικής μας στο Γιούρο, μοιάζει μακρινή.

Και μάλλον έχει σβήσει για πάντα από τη μνήμη του παίκτη. Γύρισε, μπαίνει στις φάσεις, δείχνει πανέτοιμος. Εντάξει, ο ΟΦΗ δεν είναι και η ομάδα που θα… πυροβολήσει την άμυνα του Ολυμπιακού, αλλά και ποιος θα το κάνει στην Ελλάδα;

Αυτά έχει σημασία να λέγονται τώρα, γιατί άλλο να μπαίνει αλλαγή και σιγά- σιγά με την ασφάλεια του σκορ να δοκιμάζει και άλλο να ξεκινάει ενδεκάδα σε έναν αγώνα και να μάχεται από το 0- 0. Ο Αβραάμ Παπαδόπουλος ήταν το πολύ καλό νέο στο λιμάνι…