Ένας αγώνας που φαινόταν στο ξεκίνημα ότι θα καταλήξει στον Ολυμπιακό, κατάντησε σε ματς με χιτσκοκικό φινάλε, με φώτα να σβήνουν, με έναν διαιτητή να χάνει τη γη από τα πόδια του μόλις ζόρισαν τα πρλαγματα, με μια Ξάνθη που στο πρώτο μέρος ήταν «λιπόθυμη» στο δεύτερο οι παίκτες της να ουρλιάζουν και έναν Ολυμπιακό, ο οποίος φάνταζε να κάνει εύκολο διπλό, αλλά τελικά έβαλε αυτογκόλ, ισοφάρισε και μετά έμεινε με δέκα παίκτες.

Επί της ουσίας, που δεν είναι άλλη από την βαθμολογία, χάθηκε πολύτιμο έδαφος για την ομάδα του Πειραιά. Και έγινε με άσχημο τρόπο. Ο Μαρτίνς είναι μακράν ο πιο άτυχος προπονητής της Super League. Οι παίκτες του ή θα τραυματίζονται ή θα κοιμούνται όρθιοι ή δε θα αντέχουν να κρατήσουν τα νεύρα τους. Όλα αυτά τα είδατε στα 90 λεπτά του ματς στα Πηγάδια. Και βέβαια για άλλη μια φορά φάνηκε η απουσία παίκτη να «παστελώνει» στις φάσεις που θα του δοθούν.

Κι όμως το ξεκίνημα άλλα έδειχνε πως θα γίνουν. Πας στα αποδυτήρια για ξεκούραση, έχεις έντεκα τελικές, ο αντίπαλός σου μέσα στο σπίτι του μόνο μια και… κλασικά, δεν έχεις βάλει γκολ. Κι όμως από το πρώτο λεπτό η ομάδα το ‘χε πάει καλά. Σωστές οι συνεργασίες, οι αλλαγές παιχνιδιού, φρόνιμη ανάπτυξη ακόμη και από τον άξονα, γενικά ένας Ολυμπιακός πειθαρχημένος. Η Ξάνθη θύμιζε λίγο… Μπέρνλι προς το χειρότερο. Βαριά δυνατά κορμιά από την μέση και μπροστά που δε μπορούσαν να απειλήσουν με αξιώσεις τον Σα.

Βέβαια, στη μια και μοναδική τελική φάση του 45λεπτου, ο Πορτογάλος πορτιέρε χρειάστηκε να δράσει σωστά. Το έπραξε! Οι ερυθρόλευκοι» ανέβασαν τις γραμμές τους, όσο δεν πήγαινε. Ο Βούκοβιτς βρισκόταν μπροστά από τη μεσαία γραμμή για να ενισχύσει την κυκλοφορία. Ένα μπουλούκι με κόκκινες φανέλες μαζεύονταν μπροστά από τους πειραιώτες. Ο Ναουέλ μέχρι να χτυπήσει, πήγαινε περισσότερες φορές στο «ένας με έναν» από τον Ελαμπντελαουί στην απέναντι πλευρά.

Με τα προβλήματά δεν ησυχάζει ποτέ η ομάδα και το καταλάβατε άλλη μια φορά, με την είσοδο του –επίσης- τραυματία Ποντένσε. Ο τελευταίος λίγο έλειψε να χριστεί σκόρερ με το που μπήκε στην αναμέτρηση, αλλά μετά τα έκανε μαντάρα. Όλα κυλούσαν καλά για τον Ολυμπιακό, αν πρέπει να κάνουμε μια στυγνή ποδοσφαιρική προσέγγιση του τρόπου που έπαιζε. Που να ‘ξεραν τι τους περίμενε. Όλο καλά όμως είναι όταν σκοράρεις. Ο Φορτούνης πέρναγε κάθετες μπάλες, ο Γκερέρο δε μπορούσε να αξιοποιήσει κάποιες από τις φάσεις, αλλά δε θα ‘ταν και δίκαιο να γράψω ότι για το 0- 0 με έντεκα τελικές, φταίει ο επιθετικός.

Μη λέμε τα ίδια, ο Ολυμπιακός δεν έχει εκτελεστή. Το ζητούμενο λοιπόν παρέμενε με ποιο τρόπο θα έβρισκε το γκολ στο δεύτερο μέρος. Οι «ερυθρόλευκοι» που σημειωτέων, έπαιζαν καλύτερα απ’ ότι με τον Παναιτωλικό έπρεπε να πιέσουν κι άλλο, να αναγκάσουν την Ξάνθη σε λάθη και να αξιοποιήσουν καλύτερα τα στημένα. Οι γηπεδούχοι ήταν σκληροί ανασταλτικά. Δε κώλωναν ακόμη και να τραβάνε φανέλες μπροστά στα μούτρα του Τζήλου. Αν ξέρεις ότι ο ρέφερι μπορεί και να μη… δει, το κάνεις πιο εύκολα.

Ο Τζήλος δεν είδε τη χαζομάρα του Ποντένσε, αλλά την υπέθεσε με την βοήθεια και των ουρλιαχτών των γηπεδούχων. Ο Ολυμπιακός πάνω που 'χε ισοφαρίσει στο δεύτερο μέρος, έμεινε με δέκα. Γιατί ο Βούκοβιτς αφού πρώτα έβαλε γκολ στον Σα, μετά έβαλε και στην Ξάνθη. Άτυχος ο Σέρβος και ακόμη πιο άτυχος ο Ολυμπιακός, που όταν έδειξε ξανά ικανός να στριμώξει την αντίπαλό του, έμεινε με παίκτη λιγότερο.

Από το 45’ ως το 75’ ήταν εξαφανισμένοι οι «ερυθρόλευκοι» από το ματς. Δεν ξέρω το το έπαθαν στα αποδυτήρια, αυτό ας το βρουν οι ίδιοι. Και πάλι, η ομάδα είχε …ένα κιλό τελικές στο φινάλε της αναμέτρησης, αλλά το σκηνικό ήταν το συνηθισμένο. Γκολ με το ζόρι. Ο Γκιλιέρμε ήταν ο καλύτερος παίκτης, μακράν του δεύτερου. Έκοβε- έραβε, ήταν παντού και από αυτόν ξεκίνησε το 1- 1 με την τρομερή κάθετη προς τον Φορτούνη. Ο Ποντένσε «κρέμασε» τον Ολυμπιακό με την βλακώδη δεύτερη κίτρινη που πήρε. Οι συμπαίκτες του προσπάθησαν, το πάλεψαν αλλά δε γινόταν να φτάσουν στην πλήρη ανατροπή.

Τα τελευταία λεπτά ήταν και λίγο… κωμικά. Όπως και να ‘χει από το πλάι σόφτ παιχνίδι της ομάδας, πλην κάποιων καλών ενεργειών του Κούτρη. Ο Φορτούνης μακριά από καλό εαυτό, ο Γκερέρο «λίγος», ο Καμαρά πέρασε και δεν ακούμπησε και όλα τα έκαναν ο Γκιλιέρμε και οι αμυντικοί. Και ο Σα που στο τέλος αποσόβησε και την ήττα. Οι γηπεδούχοι δημιουργούσαν ψευτοτσαμπουκάδες για να «φάνε» χρόνο, οι φιλοξενούμενοι εκνευρίζονταν και έπεφταν στην «παγίδα».

Άφησαν τον καλό τους εαυτό στα αποδυτήρια, άφησαν και δυο βαθμούς στην Θράκη. Ο ΠΑΟΚ είναι φαβορί, αυτό δεν αλλάζει. Για τον Ολυμπιακό τα πράγματα δεν είναι εύκολα, κακά τα ψέματα. Θέλει όμως ηρεμία και σωστή αντιμετώπιση των καταστάσεων. Όχι πανικό και σίγουρα όχι μίρλα. Τα λέμε μετά τη Μίλαν…

ΥΓ. Διαιτητής που τρώει τόσα μπινελίκια και δεν αντιδράει, έχει κάνει αυτό που θέλει. Νόμος…

Photo Credits: Eurokinissi