Το φάντασμα έμεινε στο Βελιγράδι, ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει βραβείο, αλλά ξαναμπήκε στις ράγες

Το Ειρήνης και Φιλίας δεν είναι Φερνάντο Μπουέσα Αρένα και σίγουρα ο Ολυμπιακός δεν είναι Μπασκόνια. Η Βίρτους λοιπόν, μπορεί να εμφανίστηκε στον Πειραιά με το όποιο κέφι είχε μετά το... τετράποντο του Κλάιμπερν στην Βιτόρια, αλλά οι ορέξεις της ελληνικής ομάδας ήταν άγριες.

Ειδικά μόλις οι Ιταλοί άρχισαν να δείχνουν ότι και χωρίς τον Σενγκέλια ήθελαν να επαναλάβουν θρίαμβο.. Οι "ερυθρόλευκοι" επέστρεψαν στις νίκες μετά από δυο σερί ήττες κόντρα σε Παρί και Ερυθρό Αστέρα. Ξαναμπήκαν σε ράγες επιτυχίας.

Κακά τα ψέματα το πρόγραμμα τούτη την διαβολοβδομάδα έφερε απέναντι στους παίκτες του Μπαρτζώκα τους δυο τελευταίους της βαθμολογίας. Και 100% πρόκειται για μεγάλη ευκαιρία, όχι μόνο η επιστροφή στις νίκες, όχι μόνο το 3/3 σε διαβολοβδομάδες (στις δυο προηγούμενες ο Ολυμπιακός έκανε 4-0), αλλά και η άνοδος ξανά στην ποιότητα και στους τρόπους απειλής των αντιπάλων. Μια ευκαιρία που χλώμιασε στο δεύτερο δεκάλεπτο, αλλά στην ανάπαυλα κάποιοι καλοί στρατιώτες έβαλαν και πάλι τις στολές τους.

Κάκιστο λοιπόν το δεύτερο δεκάλεπτο, το οποίο ανέδειξε κάποια πράγματα που σίγουρα θα τα συζητήσουν οι Πειραιώτες στην προπόνηση. Ήταν όμως καλύτεροι των Ιταλών και κέρδισαν δίκαια.

Στο ερώτημα "γύρισε ξανά ο διακόπτης;" η απάντηση είναι, ότι δεν μπορείς να το πεις. Θα ήταν μειωτικό στην τελική να γραφτεί ή να ειπωθεί κάτι τέτοιο. Ο Ολυμπιακός για τους στόχους του, ήταν υποχρεωμένος να κερδίσει την Βίρτους. Ανάποδο αποτέλεσμα θα ήταν γκέλα και στραβοπάτημα. Τουλάχιστον το φάντασμα έμεινε στο Βελιγράδι και αυτή την φορά υπήρχε ομάδα. Που είναι καλύτερη από αυτό που η ίδια έπαιξε εναντίον των Ιταλών.

Ο Σάσα ξεκίνησε, ο Μάρκο συνέχισε...

Αν κάποιος έβλεπε το πρώτο δεκάλεπτο και μετά έφευγε από το γήπεδο, θα ήταν σίγουρος, ότι ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο θα κέρδιζε με 20 πόντους. Δεν συνέβη ποτέ αυτό. Ο Βεζένκοβ ήταν "καυτός" και γενικά η ομάδα επιθετικά μπήκε υπέροχα.

Όσο όμως κυλούσε ο χρόνος η κατάσταση γινόταν διαφορετική. Πρώτα απ' όλα ο Ιβάνοβιτς έφερε παίκτες από τον πάγκο, οι οποίοι του διόρθωσαν την εικόνα. Με πρώτο τον Μπελινέλι, που όσο και να 'χουν περάσει τα χρονάκια, την τέχνη δεν μπορεί να την ξεχάσει.

Δεν μπορώ να πω ότι οι Ιταλοί βελτιώθηκαν αμυντικά. Ίσως οι γηπεδούχοι να μην είχαν την ίδια συχνότητα στην απειλή, αλλά το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό, έγινε αμυντικό. Και πολύ σοβαρό μάλιστα. Όχι μόνο λόγω του Μπελινέλι, αλλά κυρίως γιατί οι περιφερειακοί "έσπαγαν" πανεύκολα και οι φιλοξενούμενοι αποκτούσαν προβάδισμα στο τι θα επιλέξουν. Είτε να πλησιάσουν, είτε να βρουν μια καλή πάσα.

Έτσι η διαφορά όχι απλά ροκανίστηκε αλλά η Βίρτους βρήκε και μια τριποντάρα από τον Κλάιμπερν για να πάει με + 3 στα αποδυτήρια. Στους τομείς της στατιστικής αν το παρατηρήσετε λίγο- πολύ ήταν στα ίδια οι μονομάχοι, με δυο σημαντικές διαφορές: Η πρώτη, ότι στα σουτ οι Μπολονέζοι ήταν υπέροχοι, όσον αφορά τα ποσοστά τους.

Με λιγότερες επιθέσεις, απλά βρήκαν τον σωστό τρόπο να τις τελειώσουν. Το άλλο είναι, ότι στην δεύτερη περίοδο, έβαλαν 29 πόντους! Διπλασίασαν ουσιαστικά το δικό τους σκοράρισμα. Είχαν μια εξαιρετική περίοδο και για αυτό ο άγνωστος φίλος σας που θα 'χε φύγει από το γήπεδο στο 10' θα είχε αφήσει ένα σκορ 29- 17 και θα είχε χάσει ένα επιμέρους στην συνέχεια 14- 29!

Αλλά ο Εβάν μιλάει τελευταίος

Αν κάποια πράγματα έπρεπε να διαφοροποιηθούν στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, πέρα από την άμυνα, ήταν και το να αναλάβει κάποιος να κόψει τον βήχα των Ιταλών. Δεν μπορούσε οπ Βεζένκοβ να πάει... σερί σε όλο το ματς. Και τον ρόλο αυτό, τον ανέλαβε ο καταλληλότερος. Ουσιαστικά ο Φουρνιέ ήταν ο άνθρωπος που μίλησε τελευταίος.

Αυτός έδωσε τις λύσεις στο να ξαναπατήσει γκάζι ο Ολυμπιακός. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε την Μπολόνια να σκέφτεται ότι πρέπει πάλι να κυνηγήσει και να μαζέψει την κατάσταση. Ε, δεύτερη φορά δεν ήταν εύκολο να συμβεί. Η κόκκινη άμυνα δούλεψε καλύτερα, ο Μπελινέλι έμεινε στην "άνοιξη" του πρώτου μέρους και ο Ιβάνοβιτς δεν είχε πολλά να εμφανίσει.

Παράλληλα ο Βεζένκοβ συνέχισε να απειλεί, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους Γουόκαπ και Πίτερς. Δυο από τους περσινούς πρωταγωνιστές. Οι στρατιώτες που σας έγραψα στον πρόλογο. Έβαλαν ξανά την στολή για να φύγει ο κίνδυνος απώλειας της μάχης.

Ο πρώτος ήταν σούπερ ανασταλτικά. Ήταν ο παίκτης που "έδεσε" και τους συμπαίκτες του, έκλεισε διαδρόμους, έπαψε να "σπάει" η περιφέρεια όπως γινόταν στο πρώτο 20λεπτο. Ο Πίτερς έπαιξε μαζί με Σάσα και Φαλ ή Μιλουτίνοβ. Ήταν συνεπέστατος πίσω (έκανε και πράγματα που δεν είναι εύκολο να κάνει), ενώ συνέχισε με πιστότητα επιθετικά. Ο Ολυμπιακός βελτίωσε τα δίποντά του, είχε μεγάλο αριθμό στις ασίστ και γενικά κέρδισε κατά κράτος την αντίπαλό του στο δεύτερο μέρος.

Για τα ήσυχα Χριστούγεννα!

Η υποχρέωση με την Βίρτους τελείωσε. Τα συμπεράσματα είναι σημαντικά για τον Μπαρτζώκα, βάσει του τρόπου που κύλησε η αναμέτρηση και κυρίως με αυτά που έγιναν στο δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τους Ιταλούς και τώρα θα περιμένει την Άλμπα. Η διαφορά δυναμικότητας είναι δεδομένη, αλλά δεν αρκεί. Ειδικά στην Ευρωλίγκα.

Αποτελεί ευκαιρία ένα 2/2 μέσα στο σπίτι με τους συγκεκριμένους αντιπάλους, απλά κόντρα στην γερμανική ομάδα δεν θα ήταν άσχημο να μην επαναληφθεί η αμυντική προσέγγιση της δεύτερης περιόδου του αγώνα απέναντι στην Βίρτους. Κι αν ολοκληρώσει άλλη μια επιτυχημένη διαβολοβδομαδα, θα κάνει ήσυχα Χριστούγεννα για να παίξει την επομένη αυτών, στο Μιλάνο με την Αρμάνι...