Κάποτε όποιος έχανε 2- 0 στο ημίχρονο από τον Ολυμπιακό ή τραβιόταν πίσω για να γλιτώσει τα χειρότερα ή πάθαινε πανωλεθρία. Δεν υπήρχε τρίτος δρόμος. Ο ΠΑΣ έχανε 0- 2 στο τέλος του ημιχρόνου. Ο ενθουσιασμός ήταν κατακόκκινος κυρίως για τα όργια του Κώστα Φορτούνη.

Όταν όμως βγήκαν οι δυο ομάδες να παίξουν, οι γιαννιώτες ήταν στο γήπεδο. Οι "ερυθρόλευκοι" όχι. Καμία συνοχή, καμία διάθεση, καμία ανταπόκριση στις ανάγκες του αγώνα. Οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού συνεχώς γλιστρούσαν (!) ενώ ο Μίτσελ που ξεκίνησε με ένα όμορφο σχήμα γεμάτο ...ποδόσφαιρο, είδε και κάποιους παίκτες του να μην μπορούν να αντέξουν. Ο ΠΑΣ είχε χαμένο το ματς, αλλά το έσωσε. Ο Ολυμπιακός ήθελε να στείλει... μήνυμα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ, ότι είναι έτοιμος για ντεμαράζ, αλλά όλος ο ενθουσιασμός κράτησε 45 λεπτά.

Η εικόνα της ομάδας στο δεύτερο μέρος, ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Όταν είσαι κυνηγός στην βαθμολογία δεν έχεις περιθώριο να χαλαρώνεις. Η ομάδα έφτασε στα τελευταία λεπτά να περιμένει τα πάντα από τα πόδια του Φορτούνη, ο οποίος μέχρι αυτό το ματς ήταν αλλαγή τελευταίων λεπτών και πιο πριν εξαφανισμένος. Τα δυο κεντρικά χαφ (Χουάνγκ- Εμβιλά) έσκασαν οι άνθρωποι.

Ο Μίτσελ έβαλε τον Κασάμι , που είναι αργός και είχε λάθος μεταβιβάσεις. Ο Μαρσέλο δεν βοήθησε σε κάτι. Για τα μπακ θα διαβάσετε. Ο Χάμες και ο Μπιέλ περισσότερο χαλάρωσαν μετά το 0- 2 παρά θέλησαν να αποτελειώσουν τους αντιπάλους τους. Ο Ελ Αραμπί και ο Μπακαμπού δεν ήταν σε βραδιά εκτέλεσης. Ντόη και Ρέτσος βρίσκονταν μόνιμα στο δεύτερο μέρος με δυο ζευγάρια αντιπάλων δεξιά και αριστερά. Τι να κάνουν; Ο Ολυμπιακός έχασε κι άλλο έδαφος σε ένα βράδυ που ξεκίνησε τέλεια.

Χουάνγκ κουράγιο!

Ήταν ένα ματς που περιμένεις να δεις κάτι συγκεκριμένο. Ε, το βλέπεις και μετά αυτό εξαφανίζεται. Μια από τις φετινές ποδοσφαιρικές φαντασιώσεις των Ολυμπιακών λοιπόν, έγινε πραγματικότητα. Εξάδα που μπορεί να εξαφανίσει την μπάλα. Είδαν τον Εμβιλά με τον Χουάνγκ. Είδαν και Μπιέλ και Φορτούνη και Χάμες. Και μπροστά τον Ελ Αραμπί.

Ο ΠΑΣ κατέβηκε με στιβαρό ανασταλτικό προσανατολισμό, αλλά το πρώτο πράγμα που σταμάτησε τον ρυθμό των πρωταθλητών, ήταν η διακοπή. Και το γράφω αυτό, μιας και ήταν ξεκάθαρη η εικόνα των Πειραιωτών να πιέζουν πολύ ψηλά, να ανακτούν συνεχώς το τόπι και να προσπαθούν να δημιουργήσουν καταστάσεις.

Κι αφού πρώτα ο Χουάνγκ συμπέρανε ότι λίγες μέρες μετά το Μουντιάλ επέστρεψε στην γραφικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου, η ομάδα του Πειραιά προσπάθησε ξανά να επιβληθεί. Και το κατάφερε. Ο Φορτούνης πριν βάλει το γκολ είχε... ενημερώσει άλλες δυο φορές. Απλά η μπάλα έκατσε στο αριστερό του πόδι. Όταν πήγε στο δεξί, μπήκε και το γκολ.

Ο ΠΑΣ "έχτισε" πράγματα. Τίποτα δεν έγινε στην τύχη. Δυο παίκτες που ήταν έτοιμοι να γίνουν αλλαγή, έβαλαν γκολ. Οι Ηπειρώτες αξίζουν συγχαρητήρια και μόνο για το σθένος και το πείσμα. Είδαν ότι οι μισοί ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού έχαναν ανάσες και μέτρα. Και τους τιμώρησαν.

Τέσσερα γκολ με ιστορία!

Στο ποδόσφαιρο οι παράλληλες πάσες απαγορεύονται. Για να γίνουν θα πρέπει να είναι 100% βέβαιος ο πασέρ, πως δεν θα κρεμάσει την ομάδα του. Ο Ριέστρα έκανε... έγκλημα. Παράλληλη και μακρινή. Ο Ανδρούτσος έκοψε, ο Ελ Αραμπί σέρβιρε, ο Φορτούνης εκτέλεσε. Σε χρόνο- μηδέν ο Ολυμπιακός είχε τιμωρήσει. Και ο Κώστας είχε στείλει το πρώτο δικό του... μήνυμα. Το δεύτερο όπως σας έγραψα ήταν θέμα αυτοπεποίθησης. Φαινόταν ξεκάθαρα στο βλέμμα του, την ώρα που έλεγε στον Χάμες και στον Μπιέλ ότι θα το κάνει, πως θα την στείλει μέσα την μπάλα.

Με το που εμφανίστηκαν λοιπόν για το δεύτερο ημίχρονο οι δυο ομάδες, ο ΠΑΣ έκανε αυτό που μπορούσε. Ο Ολυμπιακός όχι. Ευκαιρίες, δοκάρι, γκολ, οι γιαννιώτες το πήγαν σωστά. Και χτύπησαν ανελέητα την δεξιά πλευρά των Πειραιωτών και έφτασαν έτσι και στην ισοφάριση. Και τα δυο γκολ από αριστερά για τους γιαννιώτες.

Στο πρώτο ο Χάμες πάει να μαρκάρει και το παρατάει! Πήραν τον έλεγχο, ανέβασαν ψυχολογία. Ο Χουάνγκ και ο Εμβιλά δεν έφταναν να σώσουν τα πάντα. Οι Ρέτσος- Ντόη βρίσκονταν προ τετελεσμένων καταστάσεων. Ο Πασχαλάκης το ίδιο. Ο Βρουσάι χτύπησε, ο Ανδρούτσος είναι η μοναδική επιλογή πλέον. Ο Άβιλα βγήκε εκτός πλάνων. Και ο Μίτσελ θα πρέπει να σκεφτεί ξανά. Τα ίδια και από αριστερά.

Με τέτοια μπακ δεν παίρνεις πρωτάθλημα. Όταν φτιάχνεις μια ομάδα που από την μέση και μπροστά μπορεί να οργιάσει, πρέπει τα μπακ που έχεις να "τρώνε σίδερα" και να κάνουν τα πάντα σωστά. Ο Ολυμπιακός από την αρχή της σεζόν για τα άκρα της άμυνάς του, έχει πάρει όλες τις λάθος αποφάσεις. Και το πληρώνει...

Για τον Φορτούνη...

Μπορεί να έπαθε δυο χιαστούς. Μπορεί να χρειάστηκε χρόνο να βρει ανάσες. Μπορεί να χρειάστηκε να δουλέψει με τον εαυτό του, την ψυχολογία του και την αυτοπεποίθησή του. Μπορεί να γράφτηκαν και να ειπώθηκαν διάφορα (στα όρια της ποδοσφαιρικής ντροπής) για το αν έχει ακόμη να δώσει πράγματα στην ομάδα του. Μπορεί κάποια στιγμή να του πήραν το περιβραχιόνιο.

Μπορεί πέρυσι να του πήραν τον αριθμό στην φανέλα για να τον δώσουν. Μπορεί να του πήραν την καλή ψυχολογία. Μπορεί ένας προπονητής -γιατί έτσι το θεώρησε σωστό- να του πήρε και το δικαίωμα να κάνει προπόνηση με τους συμπαίκτες του. Αυτό που ποτέ κανείς δεν μπορεί να πάρει κανείς σε ποδοσφαιριστές όπως ο Φορτούνης, είναι η... μαγεία την ώρα που τα πόδια τους έρχονται σε επαφή με την μπάλα. Και ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής είναι τέτοιος, που όταν βρίσκει μπροστα του την μπάλα, ο εγκέφαλος έχει ήδη δώσει την εντολή στο πόδι για το που θα την στείλει.

Το πρώτο γκολ που έβαλε στον ΠΑΣ ήταν το "ξανάρθα". Το δεύτερο, το φάουλ που το παίρνει από τον Χάμες και τον Μπιέλ, από δυο παικταράδες, ήταν το ότι "όσοι με ξεχάσατε απλά θυμηθείτε με". Η εμφάνισή του βέβαια θα μπει εύκολα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Γιατί όσους "παπάδες" και να κάνεις, όταν παίζεις στον Ολυμπιακό και το ματς κυλάει όπως αυτό στην Ήπειρο, δεν μπορείς να ασχοληθείς με την προσωπική σου επίδοση.

Πάντως, έβαλε μια και καλή τον εαυτό του και πάλι στον... μηχανισμό όχι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Πογέτ χαμογελάει, ο Μίτσελ που τον χειρίστηκε σωστά (κατά την γνωμη μου) χαμογελάει (ασχέτως της γκέλας) και βέβαια, μετά από όσα πέρασε ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, έχει κάθε δικαίωμα να σκέφτεται ξανά με ενθουσιασμό την συνέχεια της καριέρας του...