OPINIONS

Το λιμάνι με τις κούπες

Το λιμάνι με τις κούπες
INTIME SPORTS

Ο Παντελής Διαμαντόπουλος κάνει μία μίνι ανασκόπηση για το πως ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση ενός ακόμα εύκολου πρωταθλήματος και τονίζει την υποχρέωσή του να γίνεται όλο και καλύτερος.

Έχουν συνηθίσει μα δεν έχουν βαρεθεί στον Ολυμπιακό, να φοράνε τα γιορτινά σους τέτοια εποχή. Έχουν συνηθίσει να φωταγωγούν τον Πειραιά, να τον γεμίζουν βεγγαλικά(σε όλη την πόλη φέτος) και να προσφέρουν χαρά στον κόσμο τους.

Το φετινό πρωτάθλημα, το κατέκτησε πολύ νωρίς η ομάδα του μεγάλου λιμανιού και οι σοβαρές υποχρεώσεις, είναι αλήθεια πως περιορίστηκαν. Οι «ερυθρόλευκοι» προσπάθησαν να κάνουν την υπέρβαση στο Τσάμπιονς Λίγκ, σκόνταψαν στο Ολντ Τράφορντ και τώρα έχουν από ένα ως δυο παιχνίδια για να πάνε διακοπές!

Ο δεύτερος ημιτελικός του κυπέλλου στην Τούμπα αντιμετωπίζεται με τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά η νύχτα της 13 του Απρίλη, ήταν αφιερωμένη στο πρωτάθλημα! Ο Μίτσελ και οι ποδοσφαιριστές του, μαζί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και τους ανθρώπους που πήγαν στο φαληρικό γήπεδο, γιόρτασαν την κατάκτηση του 41 πρωταθλήματος. Ένας τίτλος που αμφισβητήθηκε το περασμένο καλοκαίρι από τους… διώκτες, αλλά με το που άρχισαν οι αγώνες, ο Ολυμπιακός πάτησε γκάζι και …εξαφανίστηκε.

Εχθρός του καλού; Φυσικά το καλύτερο και επειδή η όρεξη δεν κόβεται ποτέ στον Πειραιά, πλέον τα βλέμματα στρέφονται στην 42 φιέστα! Εντάξει, πάμε πολύ μπροστά, αλλά όταν κατακτάς ένα πρωτάθλημα και είσαι ομάδα κορυφής δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, από το να ψάχνεις για το επόμενο.

Όποιος δεν είναι Ολυμπιακός έχει κάθε δικαίωμα να αμφισβητεί, να κατακρίνει, να γκρινιάζει, να έχει τα δικά του επιχειρήματα. Η δουλειά των… μόνιμων πρωταθλητών, είναι να γίνονται όλο και καλύτεροι. Όχι για να μην ασχολούνται μαζί τους (αυτό δεν θα σταματήσει), αλλά για να παρουσιάζονται όλο και καλύτεροι απέναντι στον ποδοσφαιρικό καθρέφτη.

Εκεί που βλέπουν τους εαυτούς τους, εκεί που συγκρίνουν την ομάδα κάθε αγωνιστικής περιόδου. Και στην τελική, το καλύτερο απ’ όλα, είναι να ενισχυθούν, να δυναμώσουν και όλοι οι άλλοι, για να αυξηθεί η αγωνιστική κόντρα! Έχοντας κατακτήσει τόσο μα τόσο νωρίς το πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός χαλάρωσε. Θέλοντας και μη στη σκέψη των παικτών, πέρασαν η… άνεση και η ανεμελιά.

Υπήρξαν παιχνίδια που οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν νωθροί(Τρίπολη), τραγικοί(Γιάννινα) και έφτασε στο σημείο να δικαιολογηθεί με επιχείρημα (υπαρκτό φυσικά) την Γιουνάιτεντ, η βαριά ήττα από τον Παναθηναϊκό. Τίποτα όμως, δεν μπορεί να μειώσει μια πορεία προς τίτλο. Τίποτα στον κόσμο όλο, δεν μπορεί να διαγράψει μια κατάκτηση τροπαίου.

Ο Ολυμπιακός δεν είναι υπερβολή να γράψω ότι έχει δημιουργήσει δυο γενιές φιλάθλων μαθημένους να κερδίζουν! Από τη σεζόν 1996- 97, στα 18 πρωταθλήματα, οι Πειραιώτες έχουν κατακτήσει τα 16. Ωστόσο, κάθε επιτυχία πρέπει να γιορτάζεται ξεχωριστά, γιατί όπως σωστά είπε και ο Μίτσελ «δεν ξέρεις πότε θα σου δοθεί και πάλι η ευκαιρία να πανηγυρίσεις».

Υπήρξε βέβαια και παιχνίδι στο Καραϊσκάκη. Ένα ματς στο οποίο ναι μεν αυτός που «καιγόταν» ήταν ο Απόλλωνας, όμως ο κόσμος δε γέμισε το γήπεδο για να δει την ομάδα του να μην έχει ρυθμό, να μην έχει τρόπο απειλής και να φτάνει στο 88’ για να κερδίσει. Η «ελαφρά ταξιαρχία» έδωσε με πείσμα την μάχη της, στήθηκε εξαιρετικά στο γήπεδο και δεν «κρύφτηκε» λεπτό.

Η αλήθεια είναι ότι βάσει της εξέλιξης των αγώνων, ο Απόλλωνας είχε υποβιβαστεί πριν σκοράρει ο Σαβιόλα, όμως ο Αργεντίνος ήρθε για να βάλει την… ταφόπλακα στους «κυανόλευκους». Δεν υπάρχουν πολλά για να γράψει κάποιος και να αφορούν την ποιότητα του 90λεπτου. Ο Ολυμπιακός αν είχε σκοράρει στο 11’ με τον Βαλντέζ(δοκάρι), ίσως να ‘χε οδηγήσει και διαφορετικά τον αγώνα.

Όμως δεν συνέβη αυτό και έτσι, όσοι ήταν γήπεδο, έζησαν μια περίεργη διαδικασία. Οι γηπεδούχοι να αγχώνονται να βάλουν γκολ για να μην κλείσουν δίχως νίκη το πρωτάθλημα και τους φιλοξενούμενους να πρέπει και μπάλα να παίξουν, αλλά και να «ταξιδεύουν» με την σκέψη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, που υπήρχε το ενδιαφέρον τους.

Ο Σάντσεζ και οι ποδοσφαιριστές του είχα μια καλή τελική ευθεία σε αυτή την κούρσα του πρωταθλήματος, όμως σπατάλησαν πολλούς βαθμούς στα μισά της αγωνιστικής περιόδου. Μεγαλύτερη πίκρα από τον υποβιβασμό δεν υπάρχει για μια ομάδα. ΟΙ Απολλωνιστές(όπως και ο Άρης, πρέπει να βρουν την δύναμη, αν θέλουν να γυρίσουν στα μεγάλα σαλόνια.

Όσο για τον πρωταθλητή Ολυμπιακό, η επόμενη μάχη, Μεγάλη Τετάρτη στην Τούμπα… Γιατί τα πρωταθλήματα έγιναν 41, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να πάνε στα 27 κύπελλα και τα 17 ντάμπλ!

ΥΓ. Μεγάλη επιτυχία για τον Ολυμπιακό, τεράστια η χαρά- και δίκαιη- των ποδοσφαιριστών του! Εγώ απλά να προσθέσω και τους δυο που έλειπαν. Τον Βάις (όσο έπαιξε, δεν έχει σημασία) και φυσικά του Μήτρογλου που μέχρι να φύγει, είχε κάνει την δουλειά εξαιρετικά…

ΥΓ 2. Ο γύρος θριάμβου είναι ιερό πράγμα σε όλο τον κόσμο. Μπράβο στον κόσμο που έμεινε στο γήπεδο και δεν έτρεξε να προλάβει την κίνηση(ελληνικό φαινόμενο)!!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ