Το οξυγόνο της κορυφής

Χρειάστηκαν λίγο και το κραξιματάκι τους οι παίκτες του Ολυμπιακού για να κατακτήσουν το τρίποντο, να μείνουν πρώτοι και να πάνε στην διακοπή του πρωταθλήματος με ήρεμα τα αποδυτήριά τους. Κόντρα σε μια ομάδα που κατέβηκε για να αμυνθεί, αλλά δεν ήταν έτοιμη να τρομάξει τους Πειραιώτες.

Και ήταν αποκλειστικά και μόνο ευθύνη της ομάδας του Πειραιά, ότι φλυάρισαν άσχημα στο 45λεπτο και τα άκουσαν (λίγο) από τον κόσμο τους. Όταν λοιπόν, άλλαξαν τον αμανέ στο δεύτερο μέρος και γκολ έβαλαν και αγωνίστηκαν και πιο σωστά. Είναι άλλωστε άξιο λόγου, πως ο Ολυμπιακός των δέκα παικτών (λίγο πριν το 70’) ήταν καλύτερος από τον Ολυμπιακό του πρώτου ημιχρόνου. Παίζουν δυο ομάδες, μη το ξεχνάτε. Ο Ατρόμητος πίστεψε ότι με τα κορμιά και την αλληλοκάλυψη , θα αντέξει 90 λεπτά. Κακό πλάνο.

Ειδικά όταν ο αντίπαλος έχει ποιότητα και παίζει στην έδρα του. Εξάλλου, οι αλλαγές του Μαρτίνς έδωσαν ακόμη περισσότερη ταχύτητα και ποικιλία. Και… αναμπουμπούλα που καλό κάνει και επιβάλλεται απέναντι σε σφιχτές άμυνες. Ο Λοβέρα ήταν ένας από αυτούς που κλήθηκαν να… ανακατέψουν το ματς και το έκανε όσο μπορούσε. Ο Μαρτίνς με την Μπάγερν εμφάνισε τον Ραντζέλοβιτς, τώρα το πήγε με τον Λοβέρα στο δεύτερο μέρος. Και σιγά-σιγά αναμένεται και ο Χριστοδουλόπουλος.

Έχει παίκτες ο Ολυμπιακός, έχει υλικό, το θέμα είναι να μπουν όλα σε μια σειρά γιατί υπάρχουν κάποιοι πολύ καλοί παίκτες που δείχνουν να "καίνε μαζούτ". Και δε σας κρύβω ότι και η αδυναμία μου, ο Ελαμπντελαουί δε πατάει καλά, αλλά και τι να του πεις; Που παίζει ασταμάτητα.

Ας μπει και ο Γκασπάρ λίγο, καλός παίκτης είναι. Και ο Κούτρης, που είναι; Απλά πράγματα ήθελε λοιπόν ο Αναστασίου και τα έπαιρνε από του ποδοσφαιριστές του. Να μη βρεθούν εκτεθειμένοι στην πλάτη της άμυνάς τους. Ο Ολυμπιακός μπήκε καλά, ουδείς μπορεί να "χρεώσει" τους παίκτες του πως δεν είχαν διάθεση. Σίγουρα όμως παλαιότερα ήταν πιο φορτσάτοι και… ενοχλητικοί στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή.

Δε ξέρω πως το ‘χει σκεφτεί ο Μαρτίνς και πως λειτουργεί με το ροτέισον κάποιων ποδοσφαιριστών του. Όμως η κούραση είναι δεδομένη. Επαναλαμβάνω, Ελαμπντελαουί και ο Τσιμίκας παίζουν ασταμάτητα. Παράδειγμα τους φέρνω και στην τελική, τα δυο αυτά παιδιά ούτε αδιαφορούν ούτε εγκαταλείπουν. Όμως χρειάζονται και προστασία. Οι Πειραιώτες βρήκαν απέναντί τους τον Μέγκιερι και τους Γούτα-Ρισβάνη, ποδοσφαιριστές που πέρασαν από το λιμάνι ως …επενδύσεις, απλά δεν είχαν το αναμενόμενο μέλλον.

Τα δυο στόπερ των κυανόλευκων δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα, κάθε φορά που η μπάλα εμφανιζόταν στο πεδίο δράσης τους από τον αέρα. Αν ήθελε ο Ολυμπιακός να βρει γκολ, θα έπρεπε να το κάνει πιο ποδοσφαιρικά, πιο ορθολογικά, πιο Ολυμπιακά. Ο Μασούρας ήταν ο πιο… θορυβώδης από τους μπροστινούς σε ένα πρώτο ημίχρονο, όπου και ο Ελ Αραμπί αλλά και ο Σουντανί είχαν εγκλωβιστεί στις «φυλακές» του Αναστασίου. Μόνο κάτω η μπάλα η λύση για τον Ολυμπιακό και μόνο έτσι κέρδιζε έστω κανά κόρνερ. Κατά τα άλλα, προπόνηση στους αμυντικούς της ομάδας του Περιστερίου. Βέβαια από την άλλη, ο Ατρόμητος ήταν κάτι από… Ολυμπιακός στο Μόναχο.

Δε μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα στο κέντρο ούτε για πλάκα. Την έχαναν με συνοπτικές διαδικασίες. To συνέχισαν λοιπόν και ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός θα την έβρισκε την άκρη του. Κι αυτό συνέβη δις. Πολλοί απόρησαν που ο Μαρτίνς έβγαλε τον Μασούρα και όχι τον Ποντένσε. Ήταν πιο κινητικός ο ‘Έλληνας από τον Πορτογάλο κι ας τον έβγαλαν mvp, εξάλλου για την συγκεκριμένη ψηφοφορία όπως γίνεται χωράει μεγάλη κουβέντα. Του βγήκε του προπονητή, μετά από μια πάσα του Μπουχαλάκη, πλάσαρε καλά ο Ποντένσε και «ξεκλείδωσε» την ιστορία. Ε μετά, οι Περιστεριώτες έπαθαν ότι οι περισσότερες ομάδες που αμύνονται καλά και τρώνε γκολ.

Έφαγαν αμέσως και δεύτερο. Εξαιρετική η κίνηση του Ελ Αραμπί να βγει στο πλάι, να ανακατέψει την άμυνα και να γυρίσει στον Σουντανί. Δε συνάρπασε ο Ολυμπιακός, υποχρεώθηκε να παίξει και κανά 25λεπτο με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Παπαδόπουλου, αλλά την σκληρή και δύσκολη και ύπουλη υποχρέωση την έβγαλε. Μπράβο στον Μπουχαλάκη, ήταν ο καλύτερος του γηπέδου.

Και ο Ανδρέας είναι και αυτός ένας από τους παίκτες που δεν έχουν πάρει ανάσες. Αν πρέπει να βγει η κεντρική ιδέα και το βασικό συμπέρασμα, αυτά είναι πως ο Ολυμπιακός πρέπει λίγο να ανασάνει. Να ηρεμήσει.

Ο Μαρτίνς να εκμεταλλευτεί την διακοπή, να διαχειριστεί στο μυαλό του το ρόστερ και το καλεντάρι. Θα σφίξουν τα γάλατα, όταν ξαναρχίσουν οι υποχρεώσεις, δε θα υπάρχει σταματημός. Φέτος θα παίζουν και στις γιορτές. Ο Πορτογάλος πρέπει να τα βάλει κάτω σωστά. Το ρετιρέ στην βαθμολογία παραμένει δικό του και το παιχνίδι της 1ης του Δεκέμβρη θα είναι μεγάλη ευκαιρία για ψυχολογική πρώτα (και μετά βαθμολογική) απογείωση…

Photo credits: Eurokinissi