Το πείσμα νίκησε την τακτική για τον Ολυμπιακό

Όταν πλησιάζεις να πάρεις το πρωτάθλημα, γνωρίζεις τα προβλήματα που έχεις και αγωνίζεσαι και σε άδειο γήπεδο, οι σκοτούρες στο κεφάλι σου, δεν είναι και λίγες. Βέβαια, μπορεί αν υπήρχαν και κάμποσες χιλιάδες στις εξέδρες να άγχωναν ακόμη περισσότερο τους πρωταθλητές, όμως με υποθέσεις δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε.

Ο Ολυμπιακός πήρε ένα ακόμα τρίποντο και συνεχίζει για να κατακτήσει το 42ο πρωτάθλημα στην ιστορία του. Δεν έπαιξε τρομερά, ίσως και να μη μπορεί, αλλά στοχεύοντας την ουσία, αποστολή εξετελέσθη. Το δεύτερο 45λεπτο, ήταν ιδανικό διάστημα για να βγάλει δύναμη η ομάδα του Πειραιά και να κάνει τη δουλειά της. Όπως και συνέβη! Όμως οφείλω να γράψω και κάτι άλλο: Ο Αστέρας Τρίπολης, δεν έχει τον ρυθμό της Ξάνθης, ούτε ξεδιπλώνεται όπως η Ξάνθη.

Οι Αρκάδες στη βραδιά τους, βγάζουν ποιότητα και το έκαναν πανεύκολα στην Τούμπα. Δε θα έχουν το παραμικρό θέμα να το κάνουν και στο Καραϊσκάκη την Πέμπτη! Ο Ολυμπιακός έχει και προβλήματα, πρέπει να το πούμε και αυτό. Ήρθε όμως χάρη στο πείσμα του η νίκη και μαζί η ανακούφιση, αφού η βαθμολογία φέτος δε μοιάζει με αυτές των προηγούμενων χρόνων!

Αν στο ΑΕΚ- Ολυμπιακός την Τετάρτη κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους, πήγε να μας πάρει ο ύπνος, ε τούτη τη φορά γείραμε και λίγο. Κάποια φάουλ που εκτελούσαν οι «ερυθρόλευκοι» δε τους έδιναν την ευκαιρία να απειλήσουν με αξιώσεις την εστία του Κυριακίδη. Και να ‘ναι καλά ο πορτιέρο της Ξάνθης, που χάρη στις φωνές του και τις συνεχείς οδηγίες που έδινε στους συμπαίκτες του(κυρίως να μη κάνουν φάουλ και στήνουν τις μπάλες γύρω από τη μεγάλη περιοχή), μας έκανε να μην αφεθούμε στον Μορφέα. Τα κουκιά για τον Περέιρα είναι αλήθεια, ότι ήταν μετρημένα, όσον αφορά στις επιλογές του. Όμως η ομάδα του δεν είχε τον παραμικρό ρυθμό. Άλλη μια αποκρουστική εμφάνιση για έναν μονοδιάστατο Ολυμπιακό.

Ο Σιόβας δε μπορούσε (και δε μπορεί) να πιέσει δυνατά στη μπάλα, πολύ καλύτερος ο Μποτία και από ‘κει και πέρα, όλα άλλα στην άμυνα κυλούσαν βάσει γνωστής συνταγής. Ο Σαλίνο πιο διστακτικός, ο Μαζουακού ντεφορμέ και μπροστά από όλους αυτούς έμεναν ο Κασάμι με τον Τσόρι να παλεύουν, να κινούνται και να ψάχνουν λύσεις. Ο Χάρα έβαλε το γκολ στην ΑΕΚ και δεν βγήκε από την ενδεκάδα. Ούτε ξέρω αν με τον Περέιρα βγει ποτέ. Οι «ακρίτες» σχετικά εύκολα κράταγαν τον βαθμό στο πρώτο 45λεπτο, αν και αυτοί με τη σειρά τους δε τρόμαζαν μπροστά. Το άδειο τοπίο στο φαληρικό γήπεδο «έδενε το γλυκό» και σε γενικές γραμμές, ήταν μια αναμέτρηση που «φώναζε» ότι αν κριθεί, μάλλον αυτό θα γινόταν από ένα και μοναδικό γκολ.

Τελικά μπήκαν δυο τέρματα. Κι αυτό για έναν απλούστατο λόγο: Την οξυδέρκεια δυο ποδοσφαιριστών του. Ο Τσόρι όταν του δόθηκε η ευκαιρία δε χαρίστηκε και ο Αφελάι κυνήγησε μια φάση που ο ίδιος έφτιαξε, επέμεινε και το πείσμα του δικαιώθηκε, από το κλέψιμο της μπάλας στον Καρυπίδη και το έξοχο πλασάρισμα. Δεν είναι κι εύκολο, το είπα και στον πρόλογο να παίζεις σε άδειο γήπεδο.

Βέβαια, εδώ που τα λέμε, στο τέλος του ημιχρόνου, θα άκουγαν και γιούχα οι Πειραιώτες με την εικόνα που είχαν βγάλει, συνεπώς, γλίτωσαν και την μουρμούρα. Έκαναν την δουλειά τους οι «ερυθρόλευκοι» και αυτό που επιβάλλεται να γραφτεί, είναι, ότι στο παγωμένο τοπίο του Καραϊσκάκη, το πείσμα της ομάδας του λιμανιού κέρδισε κάθε τακτική, κάθε σύστημα και κάθε έμπνευση.

Ο Ντομίνγκες έβγαλε την κλάση του, ο Ντοσεβί κατανάλωσε χιλιόμετρα και ο Αφελάι που τόσα έχει ακούσει, άφησε κι αυτό το στίγμα του. Δε γίνεται έναν ποδοσφαιριστή κλάσης, που σίγουρα έχει πολλά «θέματα» και είναι 100% δύστροπος χαρακτήρας, μόνιμα να τον… μαυρίζουν και τουλάχιστον να μη του αναγνωρίζουν την προσπάθεια που κάνει, όταν την κάνει. Βέβαια, πέρα από όλα αυτά, έχει παίξει ρόλο και η επέμβαση του Ρομπέρτο στο σουτ του Καπετάνου, γιατί αν εκεί γινόταν το 1- 1, ίσως να υπήρχε και άλλη ιστορία.

Όμως με υποθέσεις δε παίζεται ποδόσφαιρο κι επίσης, γι’ αυτό υπάρχουν οι τερματοφύλακες για να επεμβαίνουν. Ο Ολυμπιακός διατηρήθηκε στο ρετιρέ της βαθμολογίας, πήρε αυτό που ήθελε, απλά επαναλαμβάνω ότι κόντρα στον Αστέρα θα πρέπει να παίξει κομματάκι διαφορετικά. Από την άλλη, δε νομίζω η ομάδα της Τριπόλης να κατέβει τόσο αμυντικά όσο η Ξάνθη(κυρίως στο πρώτο ημίχρονο), επομένως θα δούμε και άλλο παιχνίδι! Λογικά πάντα…