Τον Μπρεντ τον ρωτήσατε;

Και μόνο η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στο ΣΕΦ, είναι κάτι που δε συναντάς συχνά, αποτελεί ξεχωριστό θέμα για την αναμέτρηση του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα. Είναι κάτι που δεν το βλέπεις πολλές φορές, ειδικά μάλιστα από όλα αυτά που ετοίμασαν Έλληνες και Σέρβοι. Κακά τα ψέματα, την παράσταση την έκλεψε η εξέδρα και όχι το παρκέ. Αφήστε που, με το μπάσκετ που είδαμε, καλύτερα να το ξεχάσουμε ήδη αυτό το ματσάκι. Δυο ομάδες που «σκοτώνονταν» στην άμυνα και ένας Ολυμπιακός που θυμήθηκε τον εαυτό του στην τελευταία περίοδο. Να σας μιλήσω και με αριθμούς; Μέχρι το 30’ είχαν βάλει 42 πόντους και στο τελευταίο δεκάλεπτο, έβαλαν τους… μισούς (21). Οι Σέρβοι με τον Μαριάνοβιτς είχαν μοιράσει τρόμο, αλλά και ο Ολυμπιακός με τη δική του άμυνα εμπόδιζε τους αντιπάλους του να σκοράρουν εύκολα. Και ποιος «πλήρωνε τη νύφη»; Τα ματάκια μας!

Α, μην το ξεχάσω, γιατί καμιά φορά ακόμη και στο μπάσκετ σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις λογοπαίγνιο. Το βράδυ τούτο ήταν αφιερωμένο σε Έλληνες- Σέρβους και στο τέλος πάλι οι… Αμερικανοί κέρδισαν. Γιατί ήταν ο Λαφαγιέτ με τον Πέτγουεϊ που είπαν τις σοβαρές κουβέντες και ήρθε και μια τριποντάρα του δεύτερου στα 16’’ να κρατήσει το ροζ φύλλο στο λιμάνι. Σε ένα κατακόκκινο τοπίο και τους ύμνους των δυο ομάδων, παρακαλώ, να ακούγονται στα μεγάφωνα, το μπάσκετ έγινε κομπάρσος. Μόνο που εγώ οφείλω να γράψω το εξής: Σε μια βραδιά χαλαρότητας και γιορτής, από αυτές που ορθώς μισούσε ο Γιάννης Ιωαννίδης κάποτε, αν «ξημέρωνε» κάτι άσχημο στον Ολυμπιακό και έχανε και στην Τουρκία, το μέλλον θα τον έβρισκε σε ΟΑΚΑ, Βαρκελώνη και Μαδρίτη. Τελικά δεν έγινε αυτό, η πρωτιά σφραγίστηκε και δίκαια από τους Πειραιώτες και έτσι θα βρεθούν σε όμιλο με Τούρκους και Ρώσους. Αυτή είναι η Ευρωλίγκα άλλωστε, το ΤΟΡ 16…

Την ώρα λοιπόν που Έλληνες και Σέρβοι τραγουδούσαν τα δικά τους στην εξέδρα, ο Μαριάνοβιτς πρωταγωνιστούσε στο παρκέ όπως ένας… μπαμπούλας σε ταινίες θρίλερ. Προσπάθησαν οι παίκτες του Ολυμπιακού να πλησιάσουν; Ήταν εκεί και τους περίμενε. Τους ανάγκαζε να εκδηλώνουν βεβιασμένες προσπάθειες, οι περισσότερες εκ των οποίων έπεφταν στο κενό. Την ίδια ώρα, όταν η μπάλα πήγαινε στα χέρια των συμπαικτών του, βρισκόταν σε… επίκαιρη θέση στο ζωγραφιστό, άρπαζε το τόπι και τελείωνε τις φάσεις. Το άγχος των ψηλών του Σφαιρόπουλου, ήταν να τον «φορτώσουν» φάουλ. Αποτέλεσμα; Ο μπαμπούλας της ιστορίας μας, όταν πήγε να ξεκουραστεί στο ημίχρονο είχε δυο φάουλ, αλλά πρόλαβε να σημειώσει 13 πόντους και πάνω απ’ όλα ανάγκασε τους «ερυθρόλευκους» της Ελλάδας να τρακάρουν πάνω του και να κάνουν κάτι «ποικιλίες» στην προσπάθειά τους να πάρουν φάουλ. Ο Ολυμπιακός σε αυτή την ελληνοσερβική βραδιά, προσπάθησε να στηριχτεί στην αμερικανική δύναμή του. Ο Πέτγουεϊ αρχικά, ο Ντάνστον ακολούθως και μετά ο Χάντερ είχαν όλη την καλή διάθεση να πάρουν πάνω τους την κατάσταση. Όμως δεν ήταν εύκολο. Ο Ερ. Αστέρας αμυνόταν καλά. Ο Ντάρντεν βρήκε διαδρόμους, ενώ ο Λοτζέσκι έδειξε επηρεασμένος από τον τραυματισμό του (λογικό). Αυτό που έφερε το… ροκάνισμα της σερβικής διαφοράς ήταν η εμπειρία και η εξυπνάδα του Σπανούλη. Όμως μην κοροϊδευόμαστε. Αυτό το πρώτο ημίχρονο πάνω στο παρκέ ήταν η «εκτέλεση» του μπάσκετ. Πολύ κακό παιχνίδι. Την ώρα που χιλιάδες κόσμου ξεσάλωνε με συνθήματα σε δυο γλώσσες, οι μπασκετμπολίστες των δυο ομάδων ήταν «φυλακισμένοι» οι μεν από τις άμυνες των δε. Το ότι ο Ερ. Αστέρας κέρδιζε έναν πόντο, δεν έλεγε κάτι για την ουσία του αγώνα. Αυτό που πραγματικά ήταν ενοχλητικό, είχε να κάνει με την απουσία ποιότητας. Όμως το γράψαμε και πιο πάνω. Ασυνήθιστος ο Ολυμπιακός σε τέτοιες καταστάσεις. Γεμάτο γήπεδο και ούτε μια γκρίνια; Ε, δε το βλέπεις και κάθε μέρα στο φαληρικό στάδιο!

Όταν επέστρεψαν από τα αποδυτήρια συνέχιζαν οι γηπεδούχοι να ψάχνονται. Δε γινόταν να παίξουν και η αθλητικότητα των Σέρβων σε συνδυασμό πάντα με την άμυνά τους και τον Μαριάνοβιτς ήταν τα προβλήματα τα μεγάλα που είχε ο Ολυμπιακός. Πως δόθηκαν οι λύσεις; Ο Σλούκας «πάτησε γκάζι». Άλλαξε πλήρως τον ρυθμό. Οι Σέρβοι κοίμιζαν το ΣΕΦ παρά τις φωνές των οπαδών. Όποιος ήθελε να δει αποκλειστικά και μόνο μπάσκετ, υπέφερε. Ο Σλούκας έκανε όλη τη δουλειά. Και δίπλα του ο Λαφαγιέτ με «έξυπνες βόμβες». Και έτσι ο Ολυμπιακός πέτυχε 21 πόντους στην τελευταία περίοδο. Ο Σπανούλης όρισε τη μοίρα των περισσότερων επιθέσεων και ο Πέτγουεϊ έκανε αυτό που σας έγραψα στον πρόλογο. Όχι, ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να ξαναπαίξει έτσι. Όμως οι αντίπαλοί του, θα προσπαθήσουν να κάνουν αυτό που επέλεξε ως στρατηγική ο Ράντονιτς. Ο Σλούκας λοιπόν σανιδώνοντας το προσωπικό του γκάζι, άλλαξε την παρτίδα, τίναξε στον αέρα τα σχέδια των φιλοξενούμενων και μόλις αυτοί πίστεψαν ότι έστω και στο τέλος θα έφερναν τα πάνω- κάτω, ήρθε ο Πέτγουεϊ για να «καληνυχτίσει» τους πάντες…