Λοιπόν για να τελειώσω πρώτα με ορισμένα που ήθελα να γράψω τόσες ημέρες. Και επειδή ξεπερνούσαν κάθε είδος… αδικίας. Μια ομάδα όταν δεν παίζει καλά, πρέπει να δέχεται κριτική. Καλοπροαίρετη αλλά κριτική. Μια ομάδα όταν συμπεριφέρεται σαν την εθνική… Ολλανδίας στο ποδόσφαιρο, πρέπει να το καταλαβαίνει. Εγώ ο ίδιος το έγραψα. Όμως αυτά τα σχόλια, από κάποια άλλα, απέχουν χιλιόμετρα. Ο μη σεβασμός σε τέτοιους παίκτες, πρέπει να τιμωρείται.

Όπως επίσης και άλλα: Ο Κολέ και το μεγάλο πρόγραμμα της γαλλικής Ομοσπονδίας. Ο πρόεδρος Σαμπόνις, ο πρόεδρος Βολκόφ, ο πρόεδρος Τούρκογλου και δυο λαλούν και τρεις χορεύουν. Ατάκες του στυλ "επίσημη πεθαμένη", ακατάσχετη μπαρουφολογία και γενικά έλλειψη σεβασμού σε παικταράδες. Σχόλια και άρθρα από άσχετους με το άθλημα, από... ασέβαστους με αυτά τα παιδιά. Από τύπους διασκεδαστές, που δε ξέρουν καν πότε παίζει ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός. Που δε γνωρίζουν ποιος είναι ο Σλούκας. Και ω ναι, στη χώρα του survivor, στη χώρα που ο ένας ξέρει καλύτερα τη δουλειά του άλλου, η εθνική ομάδα μπάσκετ της χώρας, για άλλη μια φορά λυτρώνεται!

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΝ ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥΣ

Όλοι ξέχασαν τον χαρακτήρα αυτών των παικτών. Που έπιασαν την Λιθουανία από την αρχή και της "άλλαξαν τα πετρέλαια". Ελάτε, βρείτε επιχειρήματα για να πείσετε ότι και πάλι είναι προβληματική η ομάδα! Λες και δε ξέρουμε εμείς ότι έχουμε κυριευτεί από τρέλα. Όλοι μας! Η πιο τρελή εθνική, όλων των εποχών. Παικταράδες, που έχουν καθυστερήσει να γίνουν ομάδα! Προετοιμασία με προβλήματα και τραγική. Πάμε στο Ελσίνκι και πέφτει καθολικό ανάθεμα.

Και βέβαια, ναι, τα ‘χουμε κάνει μαντάρα! Όμως το τελευταίο ματς με την Πολωνία, έδειξε ένα μέρος της κλάσης. Όλα τα υπόλοιπα έγιναν απέναντι στους Λιθουανούς. Υπερόπτες, προκλητικοί. Τόσες μέρες έλεγαν μπαρούφες. Ο Πατσέσας και ένας άλλος που είναι βοηθός κάπου, είπαν για τον Μίσσα. Τώρα ας μείνουν κρυμμένοι στις τρύπες τους. Και ναι, για το θέμα προπονητή είπαμε πολλά και για την ΕΟΚ και για όλους. Όπως χάνουν όμως αυτοί, έτσι και κερδίζουν. Μια ομάδα που μονταρίστηκε καθυστερημένα, ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και έστειλε τη Λιθουανία στο Κάουνας!

Μπήκαμε καταπληκτικά, δε δώσαμε δικαιώματα. Ήμασταν μια… μηχανή που ήξερε τι να κάνει. Σωστή άμυνα, τεράστια. Και επίθεση με λύσεις. Το ημίχρονο ήταν απλά το ορεκτικό για το καταπληκτικό τρίτο δεκάλεπτο. Καλάθης και Σλούκας ρεσιτάλ. Ο Κώστας στην δική του Πόλη. Ο Πρίντεζης ήταν αυτός που έκανε την αρχή. Αυτός που έδωσε το στίγμα. Και βέβαια στο κρισιμότερο σημείο, ο άνθρωπος που βγήκε στα ίσια και έκανε την αυτοκριτική του, έβγαλε την ψυχή του και έκανε γιο- γιο τον Βαλανσιούνας. Γιάννης Μπουρούσης, σεβασμός.

Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν συγκλονιστικός! Έπαιζε άμυνα για… πέντε. Τρομερός και πάλι. Τεράστιο ματς. Και άχαστος στα σουτ που πήρε. Ξέρετε με ποιους παίζαμε; Με ανθρώπους που μπορούν να σε "δηλητηριάσουν". Κι όμως, κάναμε μόνο 7 λάθη! Όλα τα παιδιά βοήθησαν. Όσοι μπήκαν, όλοι έδωσαν κάτι. Ισορροπία επιτέλους. Αυτά που βλέπαμε σε άλλους και ζηλεύαμε. Τα έχουμε εμείς. Ναι και τσακωθεί έχουν και γκρίνιες και μουρμούρες, τρέλα πουλάμε στην τελική. Ζήτω η τρέλα. Να κερδίζουμε κι ας το ζήσουμε και λίγο. Έλληνες είμαστε και βλέπουμε άλλους που εγκωμιάστηκαν να παίρνουν ένας-ένας το αεροπλάνο και να γυρίζει.

ΧΑΡΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΙΝΑΙ

Μπορεί να το πάθουμε και εμείς, αλλά ήδη ξεκίνησε η εθνική να δίνει απαντήσεις. Ο βαρύτατος χαρακτηρισμός "επίσημη πεθαμένη", είναι ό,τι πιο ντροπιαστικό έχει βγει για αυτή την ομάδα. Θα τη σέβεστε αυτή την ομάδα! Και όποιον φοράει τη φανέλα της. Ό,τι και να κάνει. Θα τα βρούμε αυτά στο τέλος, τα ‘χουμε πει. Όμως εν καιρώ πολέμου, πάρα πολλοί πέταξαν την ασπίδα. Πάρα πολλοί γύρισαν "απέναντι". Γιατί; Ποιος ο λόγος; Εγώ ξέρω ότι μας έβγαλαν το καπέλο όλοι μεγάλοι μπασκετικοί της Ευρώπης, που είδαν το ματς. Η Ελλάδα είχε καρδιά, πάθος και φοβερή τακτική. Αυτή είναι η αλήθεια και σε όποιον αρέσει. Άντε, Τετάρτη τώρα για μια ομάδα που όλοι οι ξένοι τη σέβονται (πλην κάποιων Λιθουανών που τιμωρήθηκαν) και κάποιοι δικοί της άνθρωποι, ξέχασαν για ποια μιλάνε. Η εθνική ανδρών μπάσκετ είναι εδώ …

Στα άλλα ματς, οι Σλοβένοι "καθάρισαν σαν αυγό" την Ουκρανία, που δε μπορούσε να τους δει καν. Η διαφορά δυναμικότητας ήταν τεράστια και η παρέα του Ντράγκιτς, αγέρωχη συνεχίζει το ταξίδι της στην διοργάνωση! Ακολούθησαν τα μπασκετικά "πάντσερ" που για όσους είχαν πάρει γερό άρωμα διοργάνωσης, ήταν δεδομένο πως θα κέρδιζαν. Είχα ξεκαθαρίσει και στον Sport24 Radio 103,3 αλλά και στο τελευταίο live chat που κάναμε στο Sport24.gr ότι οι Γάλλοι δύσκολα θα γλίτωναν. Ζήσαμε από κοντά τους τρικολόρ. Το ντουέτο Ντε Κολό- Ερτέλ δεν εμπνέει σιγουριά, ο Ντιαό βαριόταν και έμενε ένας Φουρνιέ να τα κάνει όλα. Πόσο να αντέξει ο άσος του Ορλάντο; Οι Γερμανοί με μπροστάρη τον Στρέντερ και την κλασική φιλοσοφία της χώρας "παίζουμε το ίδιο ως το τέλος" ήταν δεδομένο ότι θα το έπαιρναν το ματς. Και το πήραν.

Ακολούθησε η Ιταλία εναντίον των Φινλανδών. Πλέον η Σουόμι δεν είχε ούτε τους 13 χιλιάδες φωνακλάδες, ούτε μουσική house για να "φτιάχνεται". Ο Μεσίνα δε ξέρω αν έχει καλή ομάδα, αυτό όμως που είδα με τα ματάκια μου, ήταν το απόγευμα της Παρασκευή να είναι και οι δώδεκα Ιταλοί παίκτες στο σαλόνι και να παίζουν όλοι μαζί χαρτιά και να γελάνε και να κάνουν πλάκα. Φυσικά και είναι… τρελοί στο παιχνίδι τους, αυτό δεν αλλάζει, όμως περνάνε καλά, το χαίρονται και σχετικά εύκολα, πήραν το ματσάκι προχωρώντας στα προημιτελικά, όπου λογικά θα τους περιμένει δυσκολότερος αντίπαλος (Σερβία αν περάσει...). Χαρείτε Έλληνες, χαρείτε. Ευκαιρία είναι. Χαμογελάστε και λίγο. Βγείτε μια κυριακάτικη βόλτα, πιείτε έναν καφέ και χαμογελάστε. Μένουμε στην Πόλη. Τα λέμε…

Photo Credits: Eurokinissi