Τρένο ο Ολυμπιακός που ως τώρα δεν κάνει στάση

Καμία ομάδα δεν κατακτά τίτλο τον Οκτώβρη. Αλλά και καμία ομάδα δεν χάνει το δικαίωμα να αποθεωθεί για την συμπεριφορά της. Πόσο περήφανους κάνουν τους φιλάθλους τους ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του; Απάντηση υπάρχει και είναι το πολύ όσες φορές θέλετε. Πραγματικά, δεν έχει να κάνει μόνο με την νίκη στην Μαδρίτη.

Θα μπορούσε και να 'χε χαθεί ο αγώνας. Μπάσκετ είναι, Ευρωλίγκα, καλές ομάδες οι περισσότερες. Όμως να έχουμε Οκτώβρη και να βλέπουμε ένα σύνολο τόσο καλά δομημένο ώστε να μην εγκαταλείπει τον εαυτό του σε όσα στραβά εμφανιστούν, δεν είναι το πιο συνηθισμένο.

Σε καμία περίπτωση ο Ολυμπιακός δεν έχει πάει στο φάιναλ - φορ. Σε καμία περίπτωση δεν έχει κατοχυρώσει έναν τίτλο. Όμως σίγουρα και με... βουλοκέρι παρακαλώ, μας έχει πείσει ότι ξέρει να παίζει. Ξέρει να ζητάει και ξέρει να καλύπτει και αδυναμίες.

Και αδύναμοι κρίκοι υπάρχουν και παίκτες που δεν έχουν δώσει όσα αναμένει ο προπονητής. Αλλά δείτε πως παίζουν κάποιοι άλλοι. Πως "σκοτώνονται" για να καλύψουν θέσεις. Και θα καταλάβετε τι πραγματικά συμβαίνει. Ο Βεζένκοβ οργιάζει ασταμάτητα. Ο Σλούκας είναι έτοιμος να "κλείσει σπίτια". Από τα τέσσερα δεκάλεπτα, στα δυο έβαλε μπάζερ μπίτερ και πήρε και το ματς.

Ο ΜακΚίσικ κλήθηκε να φορέσει... παπούτσια συμπαίκτη του. Και το έκανε με αξιοπρέπεια. Ο Ολυμπιακός που θυμήθηκε να χάνει βολές. Αλλά και ο Ολυμπιακός που δεν κώλωσε να πάει την Ρεάλ ακόμη και στο παιχνίδι της. Εξάλλου ο Μπαρτζώκας το 'χει ξανακάνει. Κοτζάμ Ευρωλίγκα κέρδισε έτσι. Είναι επιθετικός προπονητής ούτως ή άλλως ο Γιώργος.

Δεν κάθεται να ζει με το κατενάτσιο και κάνοντας προσευχές να αστοχήσει ο αντίπαλος. Έχοντας λοιπόν έναν σταθερό προσανατολισμό πίσω, αυτό που έμενε ήταν να γίνουν τα απλά μπροστά. Και αν μια ομάδα παίδεψε με ποικιλία τον Ταβάρες, αυτός ήταν ο Ολυμπιακός.

Δεν... καθάρισε ο Ματέο

Και Σλούκα- Λούντζη- Λαρεντζάκη είχε στο παρκέ ο Ολυμπιακός, που ξεκίνησε με τον Μακ Κίσικ στο "3". Τα πράγματα είναι απλά και για αυτό τόνισα τις συγκεκριμένες συνθήκες. Όταν λείπει ο Παπανικολάου, η ομάδα δεν έχει την... σπονδυλική της στήλη. Τέλος. Δεν θα γράψω αναλυτικότερα γιατί το έκανα μετά το ματς με την Ζάλγκιρις. Όσοι καλούνται να καλύψουν το κενό, είναι αλήθεια, ότι το κάνουν και με αυταπάρνηση και δίχως να... στραβώσουν από την στιγμή που δεν μπορούν να βγάλουν την ποικιλία του αρχηγού τους στο παρκέ.

Το δείγμα ήταν θετικό στο πρώτο μέρος και αυτό φάνηκε τόσο από την διακύμανση, όσο κυρίως και από την συμπεριφορά των "ερυθρόλευκων". Όσο κι αν φανεί κάπως, το μεγαλύτερο θέμα η ομάδα το απέκτησε όταν έκατσε στον πάγκο ο Ταβάρες. Με τον Πουαριέ στο "5" και ένα σχήμα που κυκλοφόρησε πιο γρήγορα την μπάλα, η "βασίλισσα" ανέκτησε το προβάδισμα και έδειξε να πατάει καλύτερα στα τελευταία λεπτά του ημιχρόνου. Ήταν νωρίς. Ήταν απλά ένα δείγμα. Ήξερε και ο Ματέο πως δεν θα... καθαρίσει εύκολα με τον κόκκινο μπελά που βρήκε απέναντί του. Και στο τέλος δεν καθάρισε καθόλου!

Διάβασμα και Σακ

Το ότι πήγαν στα αποδυτήρια με έναν πόντο οφειλόταν στην σωστή πίεση της κόκκινης άμυνας στο δίλεπτο. Η Ρεάλ είναι ένα γεμάτο σύνολο. Πονάει στον "άσο". Όχι γιατί δεν έχει παίκτες, αλλά υπάρχει ένα ιδιαίτερο μείγμα. Ο Ροντρίγκες και ο Γιούλ "φορτωμένα" κορμιά. Ο Μούσα άπειρος και ο Γκός τραυματίας. Ομάδα που μπορεί να μπλοκάρει την αντίπαλη δημιουργία, είναι ο Ολυμπιακός. Και το ήθελε πολύ ο Μπαρτζώκας.

Το επιδίωξε σε όλο το ματς, ήταν διαβασμένη η ομάδα του Πειραιά στο πως θα τα βγάλει πέρα στα plays των Καστιλιάνων. Και όταν έχεις συνεχόμενες υποχρεώσεις με διαφόρων ειδών τακτικές απέναντί σου, τότε σίγουρα αξίζει να σου πουν ένα "μπράβο" παραπάνω που σε σύντομο χρονικό διάστημα, βγαίνει αποτέλεσμα για την κάθε ανάγκη που εμφανίζεται.

Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στον Μακ Κίσικ. Ο τύπος έκανε το σπάνιο για τους παίκτες που πλησιάζουν τον Ταβάρες. Πήγαινε στα ίσια και χάρη στην εκρηκτικότητα κα την ταχυδύναμη που διαθέτει, τον προλάβαινε. Όταν το θεριό της Ρεάλ σηκωνόταν να κόψει, η μπάλα είχε μόλις περάσει από την εμβέλεια των χεριών του. Και είδαμε έναν μπασκετμπολίστα με δυο λόγια, να μην σουτάρει καλά από την περιφέρεια και να βάζει εύκολα τα λέι απ μπροστά ίσως στον καλύτερο αμυντικό της διοργάνωσης.

Αλύγιστος!

Η Ρεάλ επιχείρησε να πιέσει, σε μια προσπάθεια να παιδέψει την κόκκινη κυκλοφορία. Ο Σλούκας βοήθησε την απεμπλοκή. Ο Ολυμπιακός δεν έβαζε βολές, ο Γιούλ πέτυχε δυο τρίποντα, ο Μούσα συνέχισε να συνδέεται και ο αγώνας κατάντησε στο τέλος να είναι μια σκληρή μάχη. Δείγμα του πόσο "δεμένος" είναι σχετικά γρήγορα ο Ολυμπιακός. Δεν είμαι υπερβολικός, άλλωστε ξέρετε ότι είμαι τεράστιος εχθρός της φανφάρας. Για να αποθεώσεις μια ομάδα είναι πολύ νωρίς.

Για να γράψεις όμως την αλήθεια όσων βλέπεις, δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Κάθε ματς είναι μια διαφορετική ιστορία. Οι Πειραιώτες λοιπόν σε όλες τις μάχες τους, είναι μέσα στην πραγματικότητα και μέσα σε όλες τις ανάγκες. Μπορεί ο Κάνααν να μην δίνει όσα αναμένουν οι προπονητές τουλάχιστον ως τώρα. Μπορεί ο Πίτερς να μην είναι πάντα "ζεστός" και οι Μπολομπόι - Μπλάκ να μην οργιάζουν.

Όμως η μεγάλη αλήθεια είναι ότι άπαντες εργάζονται με συνοχή και υπάρχει ο Βεζένκοβ που είναι ασταμάτητος. Και η απόδειξη όλων αυτών, είναι η επιστροφή στο τέλος του ματς. Εκεί που τα πάντα έδειχναν Ρεάλ. Οι άμυνες βγήκαν. Ο Σλούκας και ο Λαρεντζάκης τελείωσαν φάσεις που έμοιαζαν ακατόρθωτες. Ο Μπολομπόι ήταν καθοριστικός στο να μην πάρει ...αέρα ο Ταβάρες στο τέλος. Ο Ολυμπιακός είναι πραγματικά αλύγιστος, είτε κερδίζει- είτε χάνει. Και αυτό είναι το μεγαλύτερό του όπλο....

Βιτόρια και χαμόγελα!

Το παν είναι να κάνεις σωστά την δουλειά. Όσες κακοτοπιές συνάντησαν τις ξεπέρασαν. Το ματς κρίθηκε σε λεπτομέρειες και σε εμπνεύσεις. Μια απλή , εύκολη, προσποίηση του Σλούκα, ξέβγαλε την μπουγάδα. Ο Ολυμπιακός έφυγε με χαμόγελα και ετοιμάζεται σε λίγες ώρες να παίξει στην έδρα της Μπασκόνια.

Αυτό το ρόστερ έχει δρόμο ακόμα. Και έχει και περιθώρια. Πέρασαν από την Βαρκελώνη, πέρασαν και από την Μαδρίτη. Έχουν στείλει ένα μήνυμα σε ολόκληρη την διοργάνωση. Είναι νωρίς, αλλά μαζεύουν νίκες που άλλοι δεν μπορούν να τις δουν ούτε στον ύπνο τους. Ο Ολυμπιακός είναι πολύ καλή ομάδα. Και πάνω απ' όλα, είναι πολύ... Ολυμπιακός. Σε όλα του...