Όχι μόνο πάει στην διακοπή με 3/3 , όχι μόνο έχει χρόνο να ολοκληρώσει τις μεταγραφές του χωρίς βαθμολογικό πονοκέφαλο, ο Ολυμπιακός στις τρεις επίσημες -ως τώρα- υποχρεώσεις του, παρουσιάζεται όλο και καλύτερος. Το ματς στην Λαμία κατακτήθηκε σχετικά εύκολα, αλλά αυτό που βγήκε ως συμπέρασμα είναι παραπάνω από τους τρεις βαθμούς.

Ο Μεντιλίμπαρ εμφάνισε μια ομάδα έτοιμη να κερδίσει, έναν αντίπαλο που προερχόταν από δυο εξαιρετικές εκτός έδρας εμφανίσεις. Δεν άφησαν περιθώρια... συζήτησης οι ποδοσφαιριστές της ομάδας του λιμανιού και το 0-3 πέρα από εμφατικό, ήταν και δημιουργικό. Και αρκετά υποσχόμενο.

Όχι αυτά που διαβάσατε δεν είναι φανφάρες. Ούτε φυσικά σημαίνουν ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε κάτι πριν καν μπει ο Σεπτέμβριος. Όμως σε θέμα σοβαρότητας και προσανατολισμού οι Πειραιώτες έστειλαν ένα μικρό μήνυμα στους εαυτούς τους , ότι δουλεύουν σωστά. Τώρα θα πρέπει να δουλέψουν στην διακοπή και μετά να είναι ακόμη καλύτεροι στα πιο ζόρικα ελληνικά ματς, αλλά και στα ευρωπαϊκά 90λεπτα.

Τσικίνιο ουάου!!!

Και ενώ κάθε λογική συζήτηση μέχρι τώρα για τους Πειραιώτες καταλήγει ότι θέλουν ενίσχυση στην δημιουργικότητα, ήρθε ο Τσικίνιο να κάνει ένα σπουδαίο παιχνίδι και να βοηθήσει στην εύκολη... απόδραση. Φορτούνης, Ποντένσε και Όρτα δεν είναι στο λιμάνι, λείπουν οι περσινοί αριθμοί, αλλά σε αυτόν τον αγώνα ο Μεντιλίμπαρ είδε το "μηχανάκι του" να λειτουργεί άψογα.

Α μην το ξεχάσω. Κάπου εδώ πρέπει και να σταματήσει η αναφορά στην τριάδα! Ήταν στον Ολυμπιακό, πρόσφεραν , κατέκτησαν ευρωπαϊκό τίτλο, αλλά πλέον -και πάντα- η ιστορία γράφεται από τους παρόντες.

Ο Τσικίνιο ήταν ο πρωταγωνιστής στο 45λεπτο. Με μια μαγική ενέργεια, έβγαλε τετ α τετ τον Ζέλσον Μάρτινς. Ο τελευταίος δεν κατάφερε να νικήσει στον Κόστιτς. Στην μεγάλη μπάλα όμως του Τσικίνιο ο Ελ Καμπί με κεφαλιά- αριστούργημα , "κρέμασε" τον πορτιέρε της Λαμίας και έτσι οι Πειραιώτες πήγαν στα αποδυτήρια προηγούμενοι. Ο Τσικίνιο είχε θέσει τις βάσεις και για εμένα ήταν ο ποδοσφαιριστής που μαζί με τους Έσε και Στάμενιτς επέβαλλαν τους πρώτους κόκκινους όρους στην αναμέτρηση...

Υποψιασμένος...

Ο Ολυμπιακός ήταν καλά διαβασμένος. Βλέπετε η Λαμία είχε μπει καλά στην Super League και λίγο ήθελε να 'χε 2/2 νίκες, αν δεν έτρωγε το γκολ από τον Μουκουντί στην ΟΠΑΠ αρένα. Οι επιθετικοί της πιέζουν, σπρώχουν, διεκδικούν, είναι ιδιαιτέρως μαχητικοί σε κάθε διεκδίκηση. Γενικά μπορεί να άλλαξε ο προπονητής αλλά και μπόλικο από το περσινό έμψυχο δυναμικό, ωστόσο, η Λαμία που πέρυσι ήταν στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος, εχει μπει αποφασισμένη να μην κινδυνέψει. Είναι νωρίς, απλά γράφω ότι έχουμε δει ως τώρα.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν, πρόσεξε τις επιστροφές του, από την στιγμή που η άμυνά του έπρεπε να είναι ψηλά (και με την μετακίνηση του Ντόη στα στόπερ), για τα τρία χαφ σας έγραψα και οι Βέλντε-Μαρτίνς ναι μεν είχαν πίεση αλλά κινούνταν αρκετά έξυπνα στους χώρους, προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν και όσα έφτιαχνε ο Ελ Καμπί για αυτούς, τραβώντας πάνω του αρκετές φορές και τα δυο μπλέ στόπερ.

Και όλο αυτό που όρισαν να κάνουν οι "ερυθρόλευκοι" , τους απέφερε και την νίκη που έγινε εύκολη στο τέλος. Η Λαμία δεν μπορούσε να κόψει την συνοχή, δεν μπορούσε να ταράξει την ισορροπία του Ολυμπιακού. Και μόλις οι δυο προπονητές άρχισαν να κάνουν αλλαγές, η ποιότητα των Πειραιωτών ήταν ακόμη πιο ορατή.

Ίσως ο Σατσιάς να αισθάνεται και λίγο αδικημένος από το ξέσπασμα που έκανε ο Ολυμπιακός, όμως η πραγματικότητα είναι, ότι οι παίκτες του "έσκασαν" και κλάταραν, από την στιγμή που ο αντίπαλός τους δεν "κάθισε" στο προβάδισμα, αλλά κυνήγησε και το δεύτερο και το τρίτο τέρμα.

Ελ Καμπί show

Ο Μαροκινός έβαλε δυο γκολ και έδωσε και ασίστ στον Μάρτινς. Ήταν εξαιρετικός σε όλο το παιχνίδι και το σημαντικό για την ομάδα του, είναι, ότι όσο βάζει γκολ ο Ελ Καμπί διατηρεί και τον προσωπικό του ρυθμό. Το ένα τέρμα φέρνει το άλλο και το κατάλαβε αυτό όλη η Ευρώπη πέρυσι στο Conference.

Όπως επισήμανα και στον πρόλογο του άρθρου, δεν είναι μόνο να μαζεύεις βαθμούς. Είναι να καλυτερεύεις, να έχεις στόχευση και προοπτική πάνω στο χορτάρι και κάθε φορά που μπαίνει ένας καινούργιος ποδοσφαιριστής να "δένει" άμεσα με τις απαιτήσεις του συνόλου.

Ο Μεντιλίμπαρ αυτή την φορά έβαλε Στάμενιτς,, μετέθεσε τον Ντόη και άφησε έξω τον Μπιανκόν. Πήρε χρόνο ο Κάρμο που ούτως ή άλλως θα 'ναι ο ...οπλαρχηγός της ανασταλτικής λειτουργίας. Και έχουν να γίνουν κι άλλα. Τέτοια εποχή πέρυσι, ο Ολυμπιακός περίμενε τα πάντα από τον Ροντινέι (εξαιρετική η ενέργειά του στο 0- 2) και τον Φορτούνη. Αυτό φέτος δεν υπάρχει, πολλοί κάνουν πολλά κάτι που αποτελεί ένα πολύ καλό μαντάτο...