Τρίχες κατσαρές

Οι φίλοι του Ολυμπιακού εκνευρίστηκαν πάρα πολύ από τον κυπελλικό αποκλεισμό. Κάποιοι πήγαν και στο προπονητικό κέντρο του Ρέντη. Το κακό είναι ότι η ομάδα τους στο Περιστέρι δεν ήταν χειρότερη απ' ό,τι κόντρα στην ΑΕΚ. Όμως, πολύ απλά, δεν μπορεί. Και αυτό είναι σκληρό, αλλά αληθινό. Οι Πειραιώτες είναι στην εντατική.

Ο Κάναντι με τους παίκτες του τράβηξαν άλλο ένα καλώδιο, με αυτήν την ισοπαλία. Εκτός αν θέλετε να γράψω το άρθρο αντιμετωπίζοντας το 2-2 ως επιτυχία. Συγγνώμη, δεν μπορώ να σας κάνω τέτοια χάρη.

Μάλλον οριστικοποίησαν την απώλεια πρωταθλήματος για φέτος, χάνοντας άλλους δυο βαθμούς, εκτός πια κι αν γίνουν μαγικά πράγματα. Όμως, πιστεύει κανείς από εσάς ότι μπορεί να γίνουν θαύματα; Μπα... Κάθε ματς είναι και μια άλλη ιστορία. Το κακό για τους "ερυθρόλευκους" είναι ότι το φινάλε αυτής της, είναι πάντα ίδιο τον τελευταίο καιρό. Απογοήτευση...

Θέλει ριζικές αλλαγές ο Ολυμπιακός και κάθε τραγική εμφάνισή του, κάθε μη νίκη, αποτελεί όλο και περισσότερο "οδηγό" για να μη κρυφτούν κάτω από το χαλί τα προβλήματα.

Πρώτα απ' όλα, για να δείτε πως αν είσαι "στα κάτω σου" αυτό δεν σταματάει, κάηκαν και οι τρεις αλλαγές!!! Ακόμη και πέναλτι χάθηκε και το έβαλε ο εξαφανισμένος (κακώς) Χατζισαφί με ριμπάουντ! Και αφού είναι ο Ανσαριφάρντ στο γήπεδο, γιατί το πέναλτι το εκτέλεσε ο Τζούρτζεβιτς; Κάποιος λόγος θα υπάρχει, ε; Εγώ απλά έχω χρέος να ρωτήσω. Ο Καρίμ τρέχει και αρπάζει τη μπάλα σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί δεν έγινε τώρα; Άλλαξε η εντολή; Δεν ήθελε; Τέλος πάντων, τι σας λέω κι εγώ τώρα, ε;

ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΕ ΣΤΟΠΕΡ ΚΑΙ ΦΟΡΤΟΥΝΗ

Πάμε και στα λάθη; Όχι ότι σημαίνουν και κάτι, δεν βγάζεις άκρη, τρίχες κατσαρές είναι η ιστορία, αλλά ας τα συζητήσουμε και λίγο.

Λάθος νούμερο 1: Δεν γίνεται να επιλέγεις πάντα δίδυμα που τρώνε τις ίδιες φάσεις. Σήμερα ο Μποτία με τον Νικολάου, στο ΟΑΚΑ ο Ρομαό με τον μικρό. Ο Χριστοδουλόπουλος έβαλε γκολ περπατώντας, ο Αραούχο τους "χόρεψε" και πας "καπάκι" και... πίνεις θάλασσα στο Περιστέρι; Βάλε τον Ένχελς σ' αρέσει, δεν σ' αρέσει. Είναι θέμα ψυχολογίας. Δεν πηδάνε καν στις στημένες φάσεις. Ο Βασιλακάκης πέτυχε ένα εύκολο γκολ (φέρει ευθύνη και ο Ελαμπντελαουί που δεν μάρκαρε σωστά στην πλευρά) και πήγε να βάλει κι άλλο. Δείτε το γκολ ξανά, δείτε και τι κάνουν τα στόπερ των πρωταθλητών.

Λάθος νούμερο 2: Δεν γίνεται ο Φορτούνης να 'χει θέμα στον δικέφαλο και να τον βάζεις να παίξει. Ρε δε 'πα να θέλει, να χτυπιέται, να τραγουδάει. Δεν γίνεται να τον βάλεις. Ούτως ή άλλως δεν είναι στα καλύτερά του. Ο άνθρωπος, για να βγάλει το ματς, δεν έκανε καν τα στημένα στα οποία είναι "μανούλα". Να σας θυμίσω ότι σε μια φάση που ο Μάριν ήταν εκτός γηπέδου, ένα κόρνερ το εκτέλεσε ο Ταχτσίδης, αφού ο Κώστας προφυλασσόταν. Συνεπώς, Γκαρθία, Κόντης και δε ξέρω ποιος άλλος, έβγαλαν τον Ολυμπιακό στο γήπεδο με... 10,5 παίκτες, αρχικά. Και φυσικά, επειδή δεν έπαιζε με καμιά ομαδούλα ο Ολυμπιακός, ήρθε η φάση να μην αντέξει ο Φορτούνης και να γίνει αλλαγή.

Στη συνέχεια, "κάηκε" κι άλλη αλλαγή. Ο Μιραλάς χτύπησε, βγήκε κι αυτός. Η προσφορά του, μικρή ως τότε. Κάποιοι θα πουν μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι "βγήκαν δυο παίκτες που δεν δίνουν και πολλά". Ναι, αλλά δεν έχει και πάρα πολλούς να δίνουν η ομάδα του Πειραιά αυτή την εποχή, έτσι δεν είναι; Ο Μάριν ήταν καλά στο Περιστέρι. Και φάνηκε όχι από το γκολ που έβαλε (άλλη τραγική άμυνα εκεί ο Ατρόμητος), αλλά από τη συνολική παρουσία και κίνηση. Και ο Ταχτσίδης έκανε δουλίτσα. Το 1-1 του ημιχρόνου ίσως να άφηνε με παράπονα του γηπεδούχους που έκαναν φάσεις, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν χάρες και δώρα.

ΠΟΔΙΑ ΒΑΡΙΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ

Ορισμένες φορές πάλι -δεν ξέρω αν συμφωνείτε-, οι "ερυθρόλευκοι" πήγαιναν σαν να βλέπουμε ριπλέι. Ειδικά σε δυο φάσεις, ο Οφόε (έξω από την περιοχή του Ατρομήτου) και ο Πάρντο από δεξιά. Είχαν τη μπάλα, έδειχναν να τρέχουν και ήταν στο ίδιο σημείο. Αυτό σημαίνει πόδια βαριά και ψυχολογία στα σκουπίδια. Ο Ατρόμητος έδειχνε πιο φρέσκος εδώ που τα λέμε, είχε περάσει και έναν πολύ πιο αναίμακτο αποκλεισμό στο κύπελλο απ' ό,τι ο αντίπαλός του.

Ο Κάναντι έκανε κάτι σωστό: διέταξε τους παίκτες του μετά από το 1-0 να μη τολμήσουν να γυρίσουν πίσω τις γραμμές. Από δεξιά έμπαζε ο Ολυμπιακός, ο Ουάρντα και ο Γιαννούλης έκαναν πολλά σωστά στην αριστερή πτέρυγα κι αν δεν προλάβαινε ο Ταχτσίδης να διπλομαρκάρει, η μπάλα έφτανε πάντα στην "ερυθρόλευκη" περιοχή. Ο Ουάρντα είχε "σκυλιάσει" γιατί έτσι παίζει (έκανε και χειρονομίες στον "ερυθρόλευκο" κόσμο) και οι παίκτες του Ολυμπιακού, αντί να "φάνε" τη μπάλα, κάθονταν και κοίταζαν ο ένας τον άλλο.

ΜΟΝΟ Ο ΜΑΡΙΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ

Το "κάψιμο" των αλλαγών ολοκληρώθηκε με το "βγες" του Ταχτσίδη. Ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, δεν ήθελε με τίποτα να βγει, αλλά από τη στιγμή που έχασε τις αισθήσεις του, πολύ καλά έκαναν και του είπαν να περάσει έξω. Με τις αλλαγές που έγιναν αναγκαστικά, η ομάδα έγινε πιο επιθετική. Εδώ που τα λέμε, δεν είχε πλέον να χάσει και κάτι. Άλλη μια ισοπαλία ίσον ήττα.

Ο Ανσαριφάρντ έπιασε πλευρά για να παίξει ο Τζούρτζεβιτς φορ και μόλις έγινε αυτό, ήρθε το 2-1, μιας και ανασταλτικά ο Ολυμπιακός είναι ανύπαρκτος. Ο Μποτία έπεσε θύμα μισής προσποίησης από τον Ντιγκινί, ενώ ο Οφόε πήγε να δώσει την πιο αστεία βοήθεια που έχει υπάρξει στην ιστορία του αθλήματος. Απλά πήγε κοντά στον αντίπαλο και τον είδε να σουτάρει.

Με το που πήρε προβάδισμα ξανά ο Ατρόμητος, ο "ασθενής" έχασε κάθε αίσθηση με το περιβάλλον. Σπασμωδικές ενέργειες, κάτι σαν ποδόσφαιρο και γενικά χάλια μαύρα. Ο Μάριν ήταν ο μόνος που ήξερε τι να κάνει τη μπάλα, αλλά κι αυτός είχε κουραστεί. Η βλακώδης αντίδραση της άμυνας των γηπεδούχων έφερε το πέναλτι εις βάρος τους.

Δεν γράφω κάτι άλλο για το διάστημα από το 2-1 μέχρι το 2-2, γιατί πολύ απλά δεν υπήρξε τίποτα ουσιαστικό να ασχοληθούμε.

Στο τέλος έμειναν και οι δυο δυσαρεστημένοι. Λογικό. Το "πείραμα" λίγοι Έλληνες και ξένοι καλοί αλλά σοφτ παίκτες έχει αποτύχει φέτος στον Πειραιά. Κανείς πλέον δεν φοβάται τον Ολυμπιακό. Κανείς…

Photo credits: Eurokinissi