Βρε ποια βαθμολογία;

Ο Μπλάτ από συνήθεια αδίκησε τον Σπανούλη κι ο αρχηγός λίγο έλειψε να του πάρει το παιχνίδι. Θέλω να αρχίσω έτσι (για ένα ματς με συνολικά 8/45 τρίποντα!), γιατί αυτό για εμένα είναι πολύ σημαντικό. Όπως κάποιοι περιμένουν στη γωνία να «αλλάξουν τα φώτα» του αρχηγού, θα πρέπει και να διαβάζουν την μεγάλη αλήθεια.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος κέρδισε πρώτη φορά στην καριέρα του τον Ολυμπιακό (1-19 πλέον), πήρε το ροζ φύλλο απέναντι στην ομάδα με την οποία για τέσσερα χρόνια έζησε έντονα χαρές και λύπες . Η Μακάμπι πήρε το ροζ φύλλο, γιατί έχει έναν παικταρά (Ουίλμπεκιν) που ξέρει τι να κάνει τη μπάλα, όταν αυτή ζυγίζει εκατό κιλά και έχει και αθλητικούς ψηλούς, κάτι που μετά τον Μπίρτς αγνοείται στο λιμάνι.

Όσο για ποιότητα αγώνα; Θα τα διαβάσετε και παρακάτω. Τρίχες κατσαρές…

Και ναι, στη βαθμολογία έχει πλέον μπλεξίματα ο Ολυμπιακός , αλλά ειλικρινά ποιος ασχολείται με αυτό; Εδώ η ομάδα δε παίζει σωστό μπάσκετ. Δεν έχει ισορροπία, δεν έχει αυτοπεποίθηση. Στηρίζεται σε ξεσπάσματα ατόμων. Πεντακάθαρα. Κι αν δε βγει ο πρώτος σχεδιασμός σε κάθε επίθεση, μετά ξεκινάει το «βοήθα Παναγιά μου». Ακόμη και στα 4 δεύτερα, όταν ο Σφαιρόπουλος ανέτρεψε το πρώτο πλάνο του Μπλάτ (με καπάκι ταιμ άουτ), η μπάλα πήγε στα χέρια του Πρίντεζη για πεταχτάρι. Θεωρώ ότι μπορούσε να σχεδιαστεί κάτι άλλο. Χίλιες φορές να σουτάρει ο Σπανούλης με το πόδι. Αυτός το γύρισε, αυτός ας το έχανε.

Δεν παίζει καλό μπάσκετ ο Ολυμπιακός και ο… μήνας του μέλητος έχει τελειώσει για όλους. Η ομάδα είχε διαζύγιο με το σταθερό σκοράρισμα. Και την κράταγε η άμυνά της αλλά και οι τρελές επιλογές των Ισραηλινών. Μόνο 16 πόντους στα πρώτα 12 λεπτά, αλλά η ομάδα απέκτησε αμυντικό ογκόλιθο. Και δε το αναφέρω ως ειρωνεία ή εξυπνάδα, αλλά όταν αγκομαχάς για να βρεις στόχο, σίγουρα προβληματίζεις όλο και περισσότερο με την εικόνα σου. Ο Φλεβάρης κυλάει, είναι ο μήνας που σύμφωνα με τον Μπλάτ ο Ολυμπιακός θα έπαιζε σούπερ. Και εντάξει, το σούπερ δε -για να σας ανοίξω την καρδιά μου- δε με ενδιαφέρει τούτη την εποχή. Όμως παίξε καλά. Δείξε στοιχεία. Δικαιολογίες υπάρχουν πάντα. Και είναι και υπαρκτές.

Την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε 0/8 τρίποντα, η Μακάμπι «έγραφε» 1/9. Πέτρες στη θάλασσα να τους έβαζες να ρίξουν, θα τις αμόλαγαν στο βουνό. Η ομάδα (για τον Ολυμπιακό μιλάω), δε βάζει γκολ με σταθερότητα. Και όταν άλλαξε η τεχνική ηγεσία, το πρώτο που διέγνωσε (και είχε δίκιο) ο Μπλάτ, ήταν το εξής: « Δεν υπήρχε σταθερότητα και καλό ποσοστό στο μακρινό σουτ». Δίκιο είχε, αλλά δε ξέρω αν το βελτίωσαν αυτός και οι παίκτες του. Καλάθι με… αίμα και τα μυαλά αλλού. Τελικά το πρώτο μακρινό το έβαλε ο Στρέλνιεκς στα 48" πριν το τέλος του 20λεπτου που έμελλε να διαμορφώσει και το σκορ στο πρώτο μισό. Σε αυτό το διάστημα δε σκέφτονταν καν με λογική οι «ερυθρόλευκοι». Αλλά ούτε και οι αντίπαλοί τους. Έκαναν άσχημες επιλογές, δεν είχαν πολλά λάθη (9 συνολικά), αλλά αυτά τα λίγα που έκαναν ήταν παιδικά.

Ο Γκος πίεζε τον Ουίλμπεκιν σωστά και εκεί είχε… ξεχαρβαλωθεί το παιχνίδι της Μακάμπι. Ο Αμερικανός ήταν θετικότατος και παίδευε τον Σφαιρόπουλο που με τη σειρά του ούρλιαζε στους δικούς του να σοβαρευτούν. Ήταν και η μόνη απειλή ασφαλείας ο Γκός αφού πάτησε γερά από την αρχή. Τα περιφερειακά ζητήματα συνεχίζονταν, να δούμε πόσα θα βελτιωθούν με την προθήκη του Ουέμπερ.

Το καλύτερο που έγινε πάντως στο πρώτο μέρος αυτό του αγώνα καλοί μου φίλοι είναι ένα και μοναδικό: Κάποια στιγμή έληξε. Αυτό και μόνο. Από το 10' ως το 17' το σκορ ήταν 4-6, τι συζητάμε; Και αν δε το προσέξατε; Από 1/12 τρίποντα οι δυο τους. Δηλαδή 2/24 τούβλα. Άστα να πάνε…

Το χειρότερο για τον Ολυμπιακό αυτή την περίοδο βέβαια, είναι ότι δε μπορεί να ανεβάσει τις επιδόσεις του μέσα στο ίδιο το παιχνίδι. Όταν η αντίπαλη άμυνα γίνεται πιο επιθετική και το πρώτο πλάνο σε κάθε επίθεση δε βγει για τους «ερυθρόλευκους» μετά χάνουν το παρκέ από τα πόδια τους. Συνέβη πολλάκις στην τρίτη περίοδο. Όποιος και να εμφανιζόταν στην πεντάδα, έβγαζε τον πρώτο αυτοματισμό. Μετά όμως τέλος. Κάτι τρίποντα-τούβλα δεν ήταν για σοβαρή ομάδα. Ο αριθμός των ασίστ, μικρός. Ο Σφαιρόπουλος ήξερε καλά τον αντίπαλο (τέσσερα χρόνια τους περισσότερους τους είχε), άσχετα αν και οι δικοί του παίκτες, δεν οργίαζαν. Όμως αυτή είναι η Μακάμπι. Χτισμένη με μειονεκτήματα, παλεύει με ταχύτητα, αθλητικότητα και παλαβομάρα. Στοιχεία που δεν αποτελούν την φιλοσοφία Σφαιρόπουλου, αλλά και αυτός προσαρμόζεται.

Από την άλλη, ο Μπλάτ ήξερε ότι πλην του Μιλουτίνοβ, όλοι οι άλλοι αυτή την περίοδο είναι «ό,τι κατεβάσουν». Στην τελευταία περίοδο λοιπόν, κυνήγησαν επιθετικά όλες τις επαφές οι Πειραιώτες αφού τα φάουλ δίνονταν και τα πάντα κρέμονταν από τον επιθετικά θετικό Γκός και από τον… Οσιομάρτυρα Μιλουτίνοβ. Οι… τσιμεντόλιθοι συνεχίζονταν να εκσφενδονίζονται (2/16 η Μπακάμπι, 1/18 ο Ολυμπιακός στο 33') Όλα είναι σχετικά στο μπάσκετ, αλλά σίγουρα η εικόνα του Ολυμπιακού είναι άσχημη. Και το κακό; Όσο περνάνε τα ματς δεν υπάρχει τάση βελτίωσης. Αν όλα τα αλλάξει ο Ουέμπερ, θα το δούμε.

Ο Μπλατ ξανάβαλε τον Σπανούλη στο 35’ και αμέσως ήρθε η βόμβα. Θεωρώ ότι όταν η ομάδα είναι τραγική στην επίθεση, ο Σπανούλης πρέπει να παίζει γιατί πολύ απλά, είναι ο μοναδικός που μπορεί να δώσει το έξτρα. Και δεν δέχομαι καμία θεωρία περί άμυνας. Συγγνώμη… Ο αρχηγός κράτησε την ομάδα με νέο τρίποντο σχεδόν στο λεπτό πριν το τέλος. Σε τέτοια γήπεδα και με αυτές τις καταστάσεις, δεν υπάρχει άλλος παίκτης στην Ευρώπη να μπορεί να φέρει το απροσδόκητο. Αυτό δε θα αλλάξει ποτέ σε όποια κατάσταση κι αν είναι η ομάδα. Νόμος… Και κάπως έτσι ήρθε και το επόμενο σουτ, με την ανάλογη περιπέτεια για το προβάδισμα στα 14 δεύτερα! Πολλοί «ερυθρόλευκοι» σε κακή κατάσταση.

Μη σας κουράσω γιατί ξέρετε καλά ότι δε «τραβάει» η ομάδα, από το παιχνίδι που κέρδισε στην παράταση τη Μπασκόνια και έπειτα. Τώρα έχουν να ξεκουραστούν , να βάλουν τον Ουέμπερ στην ομάδα και να πάνε στο ΟΑΚΑ για το κύπελλο. Ναι, ο Παναθηναϊκός (και κυρίως ο Γιαννακόπουλος) έχει κάνει αυτό το ματς …τελικό Μουντιάλ, αλλά και ο Ολυμπιακός κάποια στιγμή πρέπει να δείξει κάτι. Νωρίς είναι, μη βγάζετε συμπεράσματα. Πέρυσι τέτοιο καιρό η ομάδα πέταγε και μετά «έφαγε τα μούτρα της» με τους τραυματισμούς. Ωραίες για τα σάιτ και για ταsocialmediaοι δηλώσεις του Μπλάτ, αλλά πρέπει να παίξει και μπάσκετ ο Ολυμπιακός. Ο Φεβρουάριος κυλάει και η κατάσταση δείχνει ζόρικη. Α και δε ξέρω ποιον θα βγάλει, αλλά εγώ τον Ουέμπερ θα τον έβαζα αμέσως στην Ελλάδα. Ακόμη και για αλλαγή ψυχολογίας.

Μη βιάζεστε να πανηγυρίζετε, μη βιάζεστε να ξεγράφετε. Είναι άτιμο αυτό το άθλημα. Πολύ. Τέλος πάντων. Σεβασμός στον Σπανούλη και κουράγιο στον Μιλουτίνοβ.

Για όλα τα άλλα θα δούμε…