Την περσινή σεζόν ο μεγάλος κατήφορος του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, ξεκίνησε από το Κάουνας. Φέτος στην ίδια πόλη, έγινε το καθοριστικό βήμα για την παρουσία των Πειραιωτών στην τετράδα. Από μόνη της μια μεγάλη επιτυχία. Μια ομάδα που μπήκε στην διοργάνωση με στόχο να πλασαριστεί στους οχτώ. Όμως είχε συνοχή, συνέπεια και πάνω απ' όλα ισχυρή έδρα. και έτσι πορεύτηκε, πήρε σημαντικές νίκες και τώρα θα παλέψει για ό,τι καλύτερο όσον αφορά στο τελικό πλασάρισμα.

Μετά την γκέλα στο Βερολίνο, οι "ερυθρόλευκοι" έπαιζαν με μια ομάδα που είναι σε καλύτερη κατάσταση από την Άλμπα αυτή την περίοδο. Όμως, ο κανόνας είναι ένας: Όταν ο Ολυμπιακός πάει στην τσίτα, όταν ο Ολυμπιακός έχει συνοδοιπόρο του την ανησυχία, μην τον φοβάστε ποτέ. Όταν δείχνει άνετος και με ύφος, τότε θα φλερτάρει με την γκάφα.

Και αυτό ισχύει όλα τα χρόνια. Ο Μπαρτζώκας γνώστης των καταστάσεων, πήρε από τους παίκτες του ένα τεράστιο ποσοστό αμυντικής συνέπειας, σε μια βραδιά επιθετικής μετριότητας. Και με κορυφαίους, τους Παπανικολάου- Μάρτιν η ομάδα γυρνάει στον Πειραιά χαρούμενη, ήσυχη και με στόχο να ξεκουραστεί όσο προλαβαίνει για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό.

Τηγανίζεις... αυγό

Οι Πειραιώτες είχαν μακράν την καλύτερη αντίδραση ομάδας που μπήκε τις τελευταίες εβδομάδες στην Ζαλγκίριο Αρένα. Επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό όσων διαβάζουν αυτό το άρθρο, δεν έχουν -ακόμα τουλάχιστον- την τύχη να βρεθούν στο συγκεκριμένο γήπεδο, το μόνο που μπορώ να σας γράψω εγώ, είναι ότι σας το εύχομαι ολόψυχα.

Θα καταλάβετε το σημαίνει αληθινή έδρα ομάδας μπάσκετ. Μόνο το Γιάντ Ελιάου στις μεγάλες βραδιές της Μακάμπι (κατά το παρελθόν φυσικά) μπορεί να συγκριθεί με αυτό το γήπεδο. Πραγματικά... τηγανίζεις αυγό από τον παλμό και το κλίμα που δημιουργούν οι φίλοι της Ζάλγκιρις.

Ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του κατάφεραν να μην δείξουν ψαρωμένοι. Ο Παπανικολάου βοήθησε αρχικά με δυο σουτ που "πάγωσαν" την κατάσταση και οι Λιθουανοί άρχισαν να ψάχνονται. Το κακό είναι ότι την βρήκαν την άκρη μέσω της τρομερής ενέργειας που άρχισαν να βγάζουν. Και αυτό ξεκινάει από τον κόσμο και μεταφέρεται στο γήπεδο. Οι παίκτες του Ζντοβτς δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο φόβητρο. Η πορεία της Ζάλγκιρις άλλωστε στο μεγαλύτερο διάστημα της διοργάνωσης ήταν προβληματική. Ωστόσο, κατάφεραν να βρουν ρυθμό και να δημιουργήσουν την ένταση που σας έγραψα.

Μάρτιν, ο μπαλαντέρ

Ο Μπαρτζώκας έβγαλε ένα σχήμα με τρεις φόργουορντ (Μακ Κίσικ, Παπανικολάου, Βεζένκοβ) , όταν είδε ότι η Ζάλγκιρις πήρε φόρα για να ξεφύγει στο σκορ. Με τον Σλούκα και τον Μάρτιν να συμπληρώνουν πεντάδα η ομάδα ανταπεξήλθε και έβγαλε άμυνες που αποδείχθηκαν χρήσιμες στο να διατηρηθεί το τέμπο. Και ήταν ο Αμερικανός σέντερ αυτός που όρθωσε το επιθετικό του ανάστημα, ενώ η ομάδα βρήκε λύσεις και από τον Πρίντεζη.

Γενικά, οι Λιθουανοί έριξαν το βάρος να μη "φάνε" από Ντόρσεϊ και Σλούκα, με αποτέλεσμα να βρουν την ευκαιρία άλλοι "ερυθρόλευκοι" να συνδεθούν με το καλάθι. Γιατί ο Μάρτιν το έκανε και στο δεύτερο ημίχρονο αυτό, σε ένα ματς που σίγουρα η παρουσία του ήταν πιο πληθωρική από αυτή του Φάλ.

Η Ζάλγκιρις όταν τελείωσε το πρώτο μέρος, είχε ένα μεγάλο θέμα. Έδειχνε καλύτερη και το σκορ ήταν ισόπαλο. Αυτό την κρέμασε. Και αυτό σε τέτοιες περιπτώσεις, βοηθάει πάντα την καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα. Γιατί όπως και να το κάνουμε ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος από τους "πράσινους" του Κάουνας. Φρόντισε λοιπόν να ...μικρύνει την αναμέτρηση ο Μπαρτζώκας. Να την ξεκινήσει από το "μηδέν" στο δεύτερο 20λεπτο, καταπίνοντας τις μικρές διαφορές που "έχτιζαν" οι Λιθουανοί και δημιουργώντας τους, κάμποσες αμυντικές ανασφάλειες κοντά στην ρακέτα.

Κώστας παντού...

Η Ζάλγκιρις πέρα από το να κουράσει τον Ντόρσεϊ (κάτι που δεν το πέτυχε στο δεύτερο μέρος) θέλησε να βασανίσει και τον Φάλ. Δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα τα πήγαν καλύτερα από πολλούς άλλους. Ο Ζντοβτς έπαιξε για πολλούς παίκτες του Ολυμπιακού το... χαρτί "αλλάζω αυτούς που τους καταδιώκουν".

Είδαμε και ένα παράδοξο στην τρίτη περίοδο αυτής της αναμέτρησης. Την ελληνική ομάδα να στέκεται πολύ καλά. Να βγάζει επιθέσεις και συνεργασίες με ηρεμία και χάρη. Και να παίρνει προβάδισμα έξι- επτά φορές. Και καμία από αυτές, δεν μπόρεσε να βγάλει μετά μια άμυνα. Όλες τις φορές δηλαδή οι γηπεδούχοι είτε ισοφάριζαν, είτε έπαιρναν ξανά το προβάδισμα.

Ο Νίμπο ήταν ο παίκτης που δημιούργησε τους πιο άλυτους γρίφους. Μέχρι πότε; Μέχρι την τελευταία περίοδο, που ξαφνικά άρχισε να βάζει τρίποντα ο Κάβανο!!! Σε ένα διάστημα που ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο, που όλες οι άμυνες κοντά στο καλάθι του ήταν βγαλμένες από σεμινάριο. Και αυτός ήταν ο λόγος, ο οποίος κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό.

Αν κάνετε ένα σεργιάνι στην στατιστική, θα δείτε πως οι "ερυθρόλευκοι" δεν ήταν ιδιαιτέρως εύστοχοι. Κυρίως οι παίκτες που συνήθως βάζουν πράγμα. Ο Ντόρσεϊ 1/7 τρίποντα. Ο Βεζένκοβ 1/6. Ο Γουόκαπ 0/5 σουτ αν και αυτός δεν είναι και καμιά... καλαθομηχανή. Ο Ολυμπιακός δούλεψε καλά ανασταλτικά και κέρδισε δίκαια με κορυφαίο τον Κώστα Παπανικολάου. Βέβαια, ο Κώστας πάντα έτσι παίζει αμυντικά, απλά αυτή την φορά "έχωσε" και στην επίθεση. Και ένας άλλος Κώστας έβαλε το... βουλοκέρι στο 39'. Ο Σλούκας με τρίποντη βόμβα!

Η πίεση του ντέρμπι

Η μοίρα τα φέρνει έτσι, να φιλοξενήσει ο Ολυμπιακός τον "αιώνιο" αντίπαλό του σε ένα παιχνίδι που η σημασία και το ενδιαφέρον της βαθμολογίας ανήκει 100- 0 στον ίδιο. Οι "πράσινοι" θα παίξουν για το πρεστίζ και την πρόκληση να περάσουν από το ΣΕΦ, αλλά και να μην δεχθούν τρίτη σερί ήττα από τους "ερυθρόλευκους".

Όπως καταλαβαίνετε εύκολα όποια ομάδα και να υποστηρίζετε, ο Ολυμπιακός θα έχει να αντιμετωπίσει πέρα από την άνεση του Παναθηναϊκού, το άγχος, την πίεση που αυξάνεται για όποιον παίζει εντός έδρας σε αυτό το ζευγάρι και την κούραση του ταξιδιού. Για να φτάσεις όμως στον προορισμό σου, θα πρέπει να ξεπεράσεις και αυτού του είδους τις δοκιμασίες. Αν ήταν εύκολη η διοργάνωση, δεν θα ήταν η Ευρωλίγκα...