Δεν άλλαξε ο Γκάλης, θα αλλάξει ο Σπανούλης;

Ο φετινός Ολυμπιακός (2017-18) δείχνει πιο ισορροπημένος από ποτέ. Το πιστοποιούν κυρίως η εικόνα που βγάζει πάνω στο παρκέ και σε δεύτερο χρόνο τα αποτελέσματα. Μία ομάδα με πλάνο, με συνέπεια, με πίστη και προσήλωση στον στόχο.

Μαζί με τον Γιώργο Συρίγο στην εκπομπή του Sport24 Radio 103.3 "Είναι να γελάει κανείς" εξηγούμε καθημερινά (16:00-18:00) κι ας γινόμαστε ενίοτε κουραστικοί, ότι ο δομές καθορίζουν την πορεία ενός συνόλου σε βάθος χρόνου. Οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ αν εξαιρέσει κανείς την λανθασμένη απομάκρυνση Μπαρτζώκα και τον άστοχο χειρισμό στην υπόθεση Σλούκα, τήρησαν κατά γράμμα τους βασικούς κανόνες διοίκησης, προκειμένου ο Ολυμπιακός να παραμείνει πρωταγωνιστής για αρκετά χρόνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Κράτησαν και εμπιστεύονται τον ίδιο προπονητή, δεν προχώρησαν σε μεταγραφές εντυπωσιασμού και απέφυγαν τις εν θερμώ αποφάσεις. Κι αυτό θέλουν να κάνουν και στο μέλλον. Να στηρίξουν τον προπονητή στις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να πάρει.

Μία από αυτές είναι η διαχείριση του αρχηγού τους, Βασίλη Σπανούλη.Ο Σπανούλης επέστρεψε και αυτό είναι ένα τεράστιο "όπλο" στα χέρια του προπονητή της ομάδας. Όποιος ισχυρίζεται ότι ο παίκτης μπορεί να μπερδέψει τον Ολυμπιακό, μάλλον δεν μπορεί να δει τις ευεργετικές συνέπειες της επιστροφής του "Kill Bill" στον Ολυμπιακό.

Προσοχή όμως. Ο αρχηγός των "ερυθρόλευκων" αργά-αργά πρέπει να αλλάξει. Αλλά όχι ριζικά. Δεν πρέπει και δεν μπορεί. Γιατί έτσι γεννήθηκε, έτσι πορεύτηκε, έτσι άλλαξε στρατόπεδο, έτσι άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού, έτσι έγινε πρωταθλητής και απόλυτος αρχηγός.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ ΓΚΑΛΗ ΚΑΙ ΤΟ "ΚΑΛΜΑ" ΤΟΥ ΡΟΝΑΛΝΤΟ

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι απ' έξω συζητάμε και ζητάμε την αλλαγή-προσαρμογή ενός μεγάλου αθλητή. Κάποτε, το όχι και τόσο μακρινό 1994, η ίδια προτροπή, στα όρια της απαίτησης, γινόταν και για τον 37χρονο τότε Νίκο Γκάλη. "Δεν μπορεί να βάζει πια 30άρες, ούτε καν 20άρες. Πρέπει να παίζει λιγότερο, πρέπει να γίνει play-maker".

Εννοείται πως δεν συνέβη τίποτα απ' αυτά. Ο Γκάλης συνέχισε στο δρόμο του και χάθηκε στα στενά του Μετς το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Δεν είναι λάθος να προτείνεις μια αλλαγή σε έναν πολύ μεγάλο. Το λάθος είναι να μην κατανοείς κάτι πολύ απλό: όταν λες σε έναν πολύ μεγάλο αθλητή "άλλαξε αυτό", εκείνος ακούει "δεν μπορείς πια να κάνεις το άλλο". Κι αυτό είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να γίνει αποδεκτό από τέτοιες προσωπικότητες, ειδικά αν δεν είναι κάτι που αποφασίζουν από μόνοι τους.

Ο Ζιντάν πέρυσι έπεισε τον Ρονάλντο πως δεν μπορεί πια να παίζει σε κάθε ματς. Ο Πορτογάλος το κατάλαβε, το δέχθηκε και η αλλαγή έκανε θαύματα και για την ομάδα και για τον ίδιο. Αλλά δεν άλλαξε τρόπο παιχνιδιού, ούτε δέχθηκε ποτέ να αποκτήσει δεύτερο ρόλο, να μην είναι αυτός ο μπροστάρης στα μεγάλα ραντεβού. Το "κάλμα" αφορούσε τις συμμετοχές, όχι τον ρόλο ή τον τρόπο παιχνιδιού.

Η αλλαγή, έστω προσαρμογή, δεν είναι απλή διαδικασία. Και το παρελθόν διδάσκει πως η ευκολία στην αλλαγή είναι ευθέως ανάλογη με την προσωπικότητα και τον αγωνιστικό εγωισμό του πρωταγωνιστή: όσο πιο μεγάλος, τόσο πιο "δύσκολος".

ΑΥΤΑ ΤΟΥ ΛΕΝΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ. Ε, ΚΑΙ;

Ακούμε πάρα πολλές φορές από προπονητές, ειδικούς του μπάσκετ και φιλάθλους τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει ο Σπανούλης. Άλλα μπορεί να γίνουν άλλα όχι.
Ο Σπανούλης βάσει σωματοδομής και προπόνησης καταρρίπτει όλες αυτές τις θεωρίες.

1. Δεν πρέπει να παίζει με επαφές: το κορμί του πλέον δεν αντέχει τις "μάχες" σώμα με σώμα. Ειδικά στις κινήσεις που "σπάει" το σκριν στη μέση και στέκεται στον αέρα.

2. Πρέπει να παίρνει λιγότερες επιθέσεις στο "pick and roll": όλες οι ομάδες προσαρμόζουν το παιχνίδι πάνω του, γεγονός που του ασκεί μεγάλη πίεση με αποτέλεσμα να μην μπορεί να "εκτελέσει" με ιδανικές συνθήκες καθώς το σώμα του πλέον δεν μπορεί να στηρίξει τέτοιου είδους κινήσεις. Δηλαδή γρήγορη κίνηση και εκτέλεση στη συνεργασία "ψηλού-κοντού" μετά από σκριν. Μάλιστα τα περισσότερα λάθη μέσα στο παιχνίδι του τα κάνει μετά από πάσα σε ψηλό.

3. Παιχνίδι ένας εναντίον ενός: δεν πρέπει να παίρνει τη μπάλα στην αρχή της επίθεσης, αλλά στο τέλος. Στα plays για τον Σπανούλη πρέπει να υπάρχει πάντα κίνηση, ώστε να απασχολούνται όλοι οι αμυντικοί.

4. Πρώτα η πάσα και μετά το σουτ: Ο "Kill Bill" είναι ένας εξαιρετικός πασέρ. Ο τρόπος λειτουργίας του παιχνιδιού του πρέπει να γίνει πιο ομαδικός για να αξιοποιούνται οι συμπαίκτες και να μην αισθάνονται "κομπάρσοι" όταν ο 35χρονος γκαρντ βρίσκεται μέσα στο παρκέ.

5. Δεν πρέπει να έχει πολλή ώρα τη μπάλα στα χέρια του: πρέπει να την παίρνει στο τέλος της επίθεσης βγαίνοντας από τα σκριν μακριά από τη μπάλα, προκειμένου να είναι πιο φρέσκος.

6. Μεγαλύτερη προσήλωση στην άμυνα: Ο Σπανούλης δεν πρέπει πλέον να κρατάει δυνάμεις. Στα ποιοτικά λεπτά που θα του αναλογούν από εδώ και πέρα πρέπει να έχει σαφή και ενεργό ρόλο στον αμυντικό προσανατολισμό της ομάδας.

7. Πρέπει να αγωνίζεται στα τελευταία λεπτά της κάθε περιόδου, προκειμένου να έχει "διαβάσει" το παιχνίδι και να μπαίνει στο ματς με στόχευση. Να κερδίζει φάουλ, να μοιράζει και βεβαίως να παίρνει τις τελευταίες επιθέσεις, καθώς παραμένει ένας από τους καλύτερους σκόρερ της Ευρώπης.

8. Η εκτέλεση από την περιφέρεια δεν γίνεται στατικά, αλλά μετά από ντρίμπλα. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως signature move για τον 35χρονο γκαρντ η κίνηση που κάνει με τη μία ντρίμπλα και το side step, όταν σουτάρει για τρεις.

Αν ίσχυαν ή ισχύουν όλα αυτά, τότε θα βλέπαμε έναν τελείως διαφορετικό παίκτη. Θα ήθελε ο Σφαιρόπουλος και ο Ολυμπιακός έναν τέτοιο αρχηγό; Ενδεχομένως ναι, τις δύο επόμενες χρονιές. Φέτος όμως ο Σπανούλης φαίνεται ότι πατάει καλά στα πόδια του και το πιο βασικό ξέρει να διαχειριστεί την κούραση του κορμιού του.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΥ

Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο coach του Ολυμπιακού έχει να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Πώς θα πείσει τον ηγέτη και αρχηγό της ομάδας του να αλλάξει ρόλο. Και μέχρι στιγμής τα έχει καταφέρει με μαεστρικό τρόπο. Ο Ολυμπιακός παίζει ένα μπάσκετ απόλυτα ρυθμισμένο, με δομές, αρχές, αυτοματισμούς και το κυριότερο κομμάτι αφορά στους ίδιους στους παίκτες: να είναι όλοι ευτυχισμένοι με τον ρόλο και τον χρόνο συμμετοχής τους.
Η αλήθεια είναι ότι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ξέρει τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού από την καλή και από την ανάποδη. Και γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πρέπει να δυσαρεστήσει τον αρχηγό του. Το δίλημμα, λοιπόν για τον 50χρονο τεχνικό είναι ένα. Θα "σπάσει αυγά" προκειμένου όλοι να είναι happy έξω από το παρκέ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας; Αυτό θα γίνει μόνο αν ο Σπανούλης έχει συγκεκριμένο χρόνο συμμετοχής και αρμοδιότητες. Θα βάλει ο αρχηγός το τεράστιο "εγώ" του κάτω από το "εμείς"; Θα δεχτεί ενίοτε να έχει δεύτερο ρόλο στην πεντάδα; Θα δεχτεί να παίξει άμυνα; Η απάντηση είναι εύκολη και φάνηκε αμέσως μετά την επιστροφή του μεγάλου αρχηγού. Η ομάδα είναι ρυθμισμένη ώστε όλοι να κάνουν ένα βήμα πίσω και όλοι να κάνουν ένα βήμα μπροστά.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ

Ακριβώς στην ίδια θέση είχε βρεθεί ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στην τελευταία χρονιά του Λιθουανού στον Παναθηναϊκό. Η περίπτωση βέβαια είναι διαφορετική. Και ο λόγος είναι προφανής. Ο Σάρας έπαιζε ανέκαθεν με το μυαλό και ήταν από τη φύση του play maker. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι την ίδια στιγμή ήταν και ο απόλυτος "killer". Ο Σπανούλης από την άλλη παίζει με τις επαφές. Θέλει να πηγαίνει πάνω στον αντίπαλο και να τον "σκοτώνει". Τον τελευταίο καιρό παίζει περισσότερο με το μυαλό. Συν τοις άλλοις ο Σάρας δεν είχε την ίδια προσφορά στους "πράσινους" όσο ο "Kill Bill" στους "κόκκινους" και στη δεύτερη θητεία του ήταν συγκεκριμένος ο ρόλος του και ο χρόνος συμμετοχής του.

Ο 35χρονος τότε Σάρας άλλαξε ριζικά συνήθειες. Ο χρόνος του περιορίστηκε, έμπαινε σε κομβικά σημεία των "πράσινων" και έπαιρνε λίγες αλλά ουσιαστικές επιθέσεις. Υπήρξαν κάποιες φορές μετά απ' αυτή την αλλαγή που η σχέση των δύο αντρών δοκιμάστηκε. Μάλιστα μία από αυτές την είχε "πληρώσει" δημοσιογράφος της ΕΡΤ που κάλυπτε το ρεπορτάζ πάγκου σε ματς της Ευρωλίγκας για τον Παναθηναϊκό.

Την επόμενη ημέρα κατέγραψε στο site το οποίο δούλευε, το σοβαρό επεισόδιο μεταξύ Σάρας-Ζοτς, στο οποίο ο τωρινός προπονητής της Ζαλγκίρις έδινε εντολές-οδηγίες σε συμπαίκτες του. Όταν το αντιλήφθηκε ο Ομπράντοβιτς του έκανε σφοδρές παρατηρήσεις και ο Γιασικεβίτσιους απάντησε και ο ίδιος σε έντονο ύφος. Ο συνάδερφος πάντως έκανε αρκετές εβδομάδες να πάει στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Σε κάποιους από τον Παναθηναϊκό -όχι από το τεχνικό επιτελείο- δεν άρεσε ότι αυτή η διένεξη είδε το φως της δημοσιότητας.
Όλες αυτές οι άλλοτε μικρές ή μεγάλες διαφορές" κλειδώθηκαν" στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ για το καλό του "τριφυλλιού".

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ ΚΟΙΤΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος απαλλαγμένοι από τα άγχη του παρελθόντος δείχνουν πιο ώριμοι από ποτέ, να οδηγήσουν τον Ολυμπιακό σε νέες ευρωπαϊκές επιτυχίες. Το μυστικό της επιτυχίας είναι ένα: πίστη στο πλάνο και εμπιστοσύνη στον προπονητή. Με "σφιχτή" οικονομική πολιτική, σωστές κινήσεις σε Αμερικανούς και ελληνικό κορμό έχουν "χτίσει" σχολή πως θα φτιάξεις σύνολο χωρίς να κάνεις σπατάλες. Οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ μαζί με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο κοιτάζουν το μέλλον του Ολυμπιακού και τη μετά-Σπανούλη εποχή. Αν και αυτή όπως φαίνεται θα αργήσει. Πρωταρχικός στόχος είναι να παραμείνει στο ΣΕΦ, το ελληνικό στοιχείο.

Γι' αυτό ξόδεψαν 2.6 εκατομμύρια ευρώ για να κρατήσουν τον Βαγγέλη Μάντζαρη στον Πειραιά. Πολλοί είπαν ότι τα χρήματα είναι υπερβολικά. Το σκεπτικό πάντως των "προέδρων" είναι διαφορετικό και γι' αυτό δεν δίστασαν να "κλείσουν" τον παίκτη με τα συγκεκριμένα λεφτά. Το συμβόλαιο είναι "σπαστό" με τον αθλητή τον πρώτο χρόνο να αμείβεται με 800.000 ευρώ, τον δεύτερο 900.000 και τον τρίτο και τελευταίο χρόνο με 900.000. Ιδιοκτήτες και προπονητής πιστεύουν ότι ο πιο παλιός Πρίντεζης μαζί με τους Μάντζαρη-Παπανικολάου μπορεί να γίνουν οι καθοδηγητές των "ερυθρόλευκων" μέσα στο παρκέ και οι θεματοφύλακες στα αποδυτήρια της ομάδας. Για να μην παρεξηγηθούμε. Ο Βασίλης Σπανούλης σύμφωνα με το ταλέντο του, τη ζωή που κάνει όλα αυτά τα χρόνια και την κράση του, έχει να προσφέρει πολλά ακόμη στον Ολυμπιακό. Η πραγματικότητα, όμως, προστάζει να σκεφτεί την αλλαγή του ρόλου του, προκειμένου να βοηθήσει τον Ολυμπιακό και η ομάδα εκείνον. Συν τοις άλλοις έχει πλέον την υποχρέωση να ενταχθεί σε ένα σύνολο, στο οποίοι φαίνεται να μπορεί να κερδίζει και χωρίς τον 35χρονο πλέον μπασκετμπολίστα.

Πολλοί, λοιπόν, στον Ολυμπιακό μιλούν ανοιχτά για την μετά-Σπανούλη εποχή. Όμως το πρόβλημα φαντάζει μεγαλύτερο στη μετά-Μιλουτίνοφ εποχή. Ο Σέρβος "γίγαντας" του χρόνου εκτός συγκλονιστικού απρόοπτου θα αγωνίζεται υπό τον καθοδήγηση του Γκρεγκ Πόποβιτς και τέτοιοι σέντερ παγκοσμίως είναι δυσεύρετοι. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έχει δώσει στον 23χρονο ψηλό (2.16) τον πρώτο ρόλο και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ τείνει να γίνει το κορυφαίο κλασικό "5" της Ευρωλίγκας. Ο παίκτης δύσκολα δεν θα ταξιδέψει του χρόνου στο Σαν Αντόνιο και το τεχνικό επιτελείο θα αναγκαστεί να αναπροσαρμόσει τα σχέδια του.