Στο Μιλάνο και στο Βερολίνο. Τον Σεπτέμβριο του 2022. Αυτές οι δύο μεγαλουπόλεις θα είναι ανάμεσα σε αυτές που θα φιλοξενήσουν το 41ο Ευρωμπάσκετ Ανδρών και μοιάζει ως ιδανική αφετηρία, προκειμένου η Εθνική να χτίσει ξανά τον μύθο της. Και να γίνει όπως παλιά το φόβητρο. Η ατρόμητη ομάδα που δεν συμβιβαζόταν με την ήττα και σάρωνε τα μετάλλια. Και όχι μόνο αυτό. Η Ελλάδα τα έβαζε με όλες τις υπερδυνάμεις του κόσμου. Ακόμη και με την Dream Team των Λεμπρόν, Γουέιντ, Πολ και Καρμέλο.

Αυτή ήταν η Εθνική ομάδα μας. Η πρώην πρωταθλήτρια Ευρώπης που είχε χάσει το στέμμα της, αλλά κυρίως την αίγλη της για πολλά χρόνια. Όμως έχει έρθει η ώρα όλη αυτή η κατάσταση να αντιστραφεί. Και δεν πρόκειται για μία θεωρητική προσέγγιση, αλλά για μία πραγματικότητα. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είναι ό, τι καλύτερο έχουμε συναντήσει σε ποιότητα και αθλητικότητα τα τελευταία χρόνια.

Η 12αδα φαίνεται να έχει κλείσει και να απομένει μόνο μία θέση, ανεξάρτητα με τον προπονητή που θα καθίσει στον πάγκο. Καλάθης, Σλούκας, Ντόρσεϊ, Λαρεντζάκης, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Θανάσης Αντετοκούνμπο, Κώστας Αντετοκούνμπο, Μήτογλου, Παπαγιάννης φαίνεται να έχουν "κλειδώσει" για να ταξιδέψουν στο πρώτο σταθμό της ελληνικής ομάδας για το Ευρωμπάσκετ. Το Μιλάνο. Διαβάζοντας αυτή την σύνθεση σου έρχονται διάφορα επιφωνήματα στο μυαλό. Και σίγουρα θα αποτελέσει ο μεγαλύτερος "πονοκέφαλος" των αντιπάλων προπονητών.

Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου

Η Εθνική ομάδα είναι γεγονός ότι διαθέτει αυτή την στιγμή τον καλύτερο μπασκετμπολίστα του πλανήτη. Τον πρωταθλητή ΝΒΑ και τον αθλητή που μπορεί να παίξει όλες τις θέσεις μέσα στο παρκέ τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Θα επιστρέψει στην γαλανόλευκη με αυτοπεποίθηση και τον ηγετικό ρόλο που του δίνει η εμπειρία του πλέον και φυσικά το δαχτυλίδι του τίτλου με τους Μιλγουόκι Μπακς. Θα είναι ο leader της ομάδας και ο αρχηγός που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα μέχρι το τέλος. Επίσης θα είναι ο θεματοφύλακας στα "πονεμένα" αποδυτήρια της Εθνικής, καθώς είναι ο σταρ που σέβονται και παραδέχονται όλοι οι Έλληνες παίκτες ανεξάρτητα με το όνομά τους και την πορεία τους. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι έτοιμος να εκτινάξει την Ελλάδα σε επίπεδα 1987 και 2005. Και θέλει και μπορεί.

Το σχήμα με τους AntetokounBros που θα μικραίνει το γήπεδο

Όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει την ανοδική πορεία του Κώστα Αντετοκούνμπο με την Βιλερμπάν. Συνειρμικά μάς έρχεται η σκέψη για να παρακολουθήσουμε για πρώτη φορά στην Εθνική και τους τρεις Αντετοκούνμπο μαζί στην ίδια πεντάδα. Και δεν είμαστε τόσο μακριά για να δούμε τον Θανάση στο "3", τον Γιάννη στο "4" και τον Κώστα στο "5". Είναι ένα σχήμα που πραγματικά μπορεί να "πνίξει" τους αντιπάλους στην άμυνα και να καταστρέψει οποιοδήποτε πλάνο αντιμετώπισης στην επίθεση. Σ' αυτό συμβάλει και η απίστευτα ποιοτική γραμμή περιφερειακών παικτών που διαθέτουμε με τους Καλάθη, Σλούκα, Ντόρσεϊ και Λαρεντζάκη. Επί της ουσίας σε αυτό το σχήμα υπάρχει δύναμη, ύψος, αθλητικότητα, συνοχή, αμυντική υπεροχή και επιθετική προσήλωση με έμφαση στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνι. Αυτή η συνύπαρξη δείχνει άκρως ελκυστική και αρκετά θεαματική.

Επιτέλους ένας σουτέρ υψηλών προδιαγραφών

Ειδικά ο Τάιλερ Ντόρσεϊ, είναι ο παίκτης που ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση και θα επιστρέψει στην Εθνική την καταλληλότερη στιγμή. Οταν, δηλαδή, η παρουσία σουτέρ υψηλών προδιαγραφών μοιάζει αναγκαία περισσότερο από ποτέ. Οχι ότι δεν έλειπε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση και με τα χαρακτηριστικά των υπολοίπων παικτών στο ρόστερ, το περιφερειακό σουτ καλύπτει την αχίλλειο πτέρνα. Με Γιάννη Αντετοκούνμπο, Νικ Καλάθη και Κώστα Σλούκα να δημιουργούν και τους αντιπάλους να κλείνουν την ρακέτα για γλιτώσουν τα καρφώματα, τα λέι απ και τα άλεϊ χουπ, ο Ντόρσεϊ είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη διοργάνωση.

Και οι μπαρουτοκαπνισμένοι

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τους παλιούς, τους μπαρουτοκαπνσμένους σε μεγάλα ματς της Εθνικής αλλά και της EuroLeague, δημιουργούν το ιδανικό μείγμα. Ο Καλάθης έπαιξε πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση με τα γαλανόλευκα το 2009, ο Κώστας Σλούκας και ο Κώστας Παπανικολάου το 2011. Είναι παίκτες με ευρωπαϊκούς τίτλους, έμπειροι όσοι λίγοι, απλά δεν έχουν μια σπουδαία επιτυχία με την Εθνική διότι οι συγκυρίες δεν ταίριαξαν. Παπαπέτρου και Παπαγιάννης παίζουν στο πιο υψηλό επίπεδο εδώ και χρόνια, ο Μήτογλου και Λαρεντζάκης είναι πλέον παίκτες επιπέδου EuroLeague. Ποιος θα είναι ο 12ος; Ο παλιός Γιώργος Πρίντεζης και ο αναγεννημένος Δημήτρης Αγραβάνης βάζουν ισχυρή υποψηφιότητα, εκτός αν προτιμηθεί ένας νεαρός περιφερειακός που θα είναι ευτυχισμένος μόνο και μόνο που επελέγη. Όπως ήταν ο Μπουρούσης και ο Βασιλόπουλος το 2005 στο Βελιγράδι, στην εκκίνηση της καριέρας τους.

* Η εκκρεμότητα με τον προπονητή είναι ο μόνος αστερίσκος ενόψει του Eurobasket 2022. Όχι γιατί και η νέα διοίκηση της ΕΟΚ ενστερνίζεται την άποψη "παίκτες έχουμε" του Γιώργου Βασιλακόπουλου, αλλά γιατί ο εκλεκτός του Βαγγέλη Λιόλιου και της Ομοσπονδίας θέλει να αναλάβει, αλλά δεν εξαρτώνται τα πάντα από τον ίδιο. Το απαραίτητο ΟΚ από την ΤΣΣΚΑ δεν έχει δοθεί ακόμα για τον Δημήτρη Ιτούδη, αν και υπήρχε προφορική δέσμευση ότι μέχρι τέλη Ιανουαρίου θα έχει απαντήσουν οι Μοσχοβίτες. Το όποιο πρόβλημα δεν έγκειται στις -πολύ καλές άλλωστε- σχέσεις του Λιόλιου με τον Βατούτιν, αλλά σε εσωτερικά ζητήματα της ίδιας της ΤΣΣΚΑ. Και η αστάθεια της ρωσικής ομάδας σε VTB και EuroLeague δεν επιτρέπει οποιουδήποτε είδους πίεση για να ξεκαθαρίσει το θέμα της Εθνικής. Για την ΤΣΣΚΑ είναι δευτερεύον ζήτημα. Παρ' όλα αυτά, μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο - ως απίθανο - να μην είναι τελικά ο Ιτούδης στον πάγκο.

Έστω κι έτσι, η ΕΟΚ δεν θέλει και δεν πρέπει να περιμένει αιώνια την απόφαση των Ρώσων, γι' αυτό προετοιμάζει καιρό τώρα και το έτερο πλάνο. Όχι την εναλλακτική λύση, αλλά τη δεύτερη διαδικασία. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος φυσικά και είναι μια σπουδαία περίπτωση ίδιου επιπέδου με τον Ιτούδη, την ίδια στιγμή που στα γραφεία της ΕΟΚ ολοένα και επεξεργάζονται το σενάριο που μέχρι πριν από λίγο καιρό έμοιαζε μακρινό. Να δοθεί δηλαδή το χρίσμα στον Βασίλη Σπανούλη και να αρχίσει σαν τον Παναγιώτη Γιαννάκη την προπονητική του καριέρα του. Από την Εθνική ομάδα. Υπάρχει ρίσκο, αλλά οι Εθνικές ομάδες είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία από τους συλλόγους και το περιβάλλον είναι κατάλληλο για πρώην σπουδαίους μπασκετμπολίστες. Ας μην ξεχνάμε ότι υπεύθυνος Εθνικής ομάδας είναι ο Δήμος Ντικούδης και Γενικός Διευθυντής ο Νίκος Ζήσης.