Μόνο θλίψη και οργή μπορεί να προκαλέσουν οι συμπεριφορές, οι τακτικές, οι τρόποι, οι σκοποί και η φρασεολογία όλων όσοι ασχολούνται με το ελληνικό μπάσκετ. Το άθλημα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και κανείς απ' όλους αυτούς δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να ληφθούν οι ορθές αποφάσεις. Οι ιδιοκτήτες των "αιωνίων", ο πρόεδρος της ΕΟΚ και η πολιτεία στιγματίζουν με τον χειρότερο τρόπο το σπορ, το οποίο θεωρούν πάρα πολλοί από εμάς "το εθνικό άθλημα". Αυτοί, λοιπόν, θα σώσουν το μπάσκετ;

Κάθε ημέρα στην εκπομπή του Sport24 Radio 103.3 "Είναι να γελάει κανείς" μαζί με τον Γιώργο Συρίγο, προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Μετά από τόσα χρόνια στο επάγγελμα έχουμε καταλήξει σε ένα συμπέρασμα. Και είναι θεμελιώδες. Η κόντρα των "κόκκινων" και των "πράσινων" σήμερα κι αυτή του Άρη με τον ΠΑΟΚ στη δεκαετία του '80, είναι η μεγαλύτερη πληγή του προβλήματος. Πώς θα πάρουν τα πρωταθλήματα για να ικανοποιήσουν τους οπαδούς και πώς θα έχουν έλεγχο της διαιτησίας, όπως γίνεται και στο ποδόσφαιρο. Οι "μικροί" και ο ΕΣΑΚΕ δεν μπορούν ή δεν θέλουν να αντιδράσουν και ο "αιώνιος" πρόεδρος εθελοτυφλεί. Τα τελευταία κρούσματα με τις επιθέσεις στο σπίτι του διαιτητή Αναστόπουλου επιβεβαιώνουν την ανομία και το περιβάλλον ζούγκλας από το οποίο περιβάλλεται το ελληνικό μπάσκετ. Προσέξτε: η ανομία δεν έχει χρώμα. Είναι ιδίωμα των ισχυρών.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ

Όλα γίνονται, λοιπόν, για τη διαιτησία και πώς οι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός θα πάρουν το πρωτάθλημα. Στην κατεξοχήν τακτική, στην οποία επιδίδονται -διαχρονικά- οι παράγοντες της άλλης μπάλας. Της ασπρόμαυρης. Από το ίδιο μείγμα είναι. Σε πρώτο πλάνο τα τελευταία χρόνια βρίσκονται τρεις ιδιοκτήτες. Κανονικά στη δική τους θέση θα έπρεπε να βρίσκονται οι παίκτες τους και οι εξαιρετικοί προπονητές τους.

Δημήτρης Γιαννακόπουλος, Παναγιώτης Αγγελόπουλος, Γιώργος Αγγελόπουλος.

Τρεις άνθρωποι που λατρεύουν το άθλημα. Μορφωμένοι, νέοι, φιλόδοξοι και πλούσιοι. Όλα αυτά τα συστατικά, αυτομάτως θα τους έκαναν εγγυητές της επόμενης δεκαετίας στο ελληνικό μπάσκετ. Όμως η στάση τους έχει αποδείξει το αντίθετο. Οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός εδώ και χρόνια κερδίζουν-χάνουν το πρωτάθλημα, κραυγάζουν για τη διαιτησία. Πριν από μερικές εβδομάδες σφύριζαν αδιάφορα για τα προβλήματα της ομάδας τους (οικονομική ρευστότητα, ηχητικό Πρίντεζη, αποκλεισμός στην Ευρωλίγκα). Αποφάσισαν να αποχωρήσει ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο από το ΟΑΚΑ, χωρίς να έχουν τη σύμφωνη γνώμη παικτών και Μπλατ. Το ΣΕΦ ελέγχεται μόνο από τους οργανωμένους, το αφήγημα του #mexritelous καταρρίφθηκε και εσχάτως έγιναν ένα με τους οπαδούς. Ακόμη και τώρα κανείς δεν έχει καταλάβει αν ο Ολυμπιακός θα αγωνιστεί με τον Παναθηναϊκό στην πρώτη φάση των playoffs.

Από την άλλη πλευρά, τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο τον διέπουν ακραίες αντιδράσεις. Τα υποτιμητικά και υβριστικά σχόλια στο Instagram αποτελούν καθημερινότητα, η κόντρα για τη διαιτησία με την Euroleague και οι απειλές περί αποχώρησης έπεσαν στο κενό. Ο Παναθηναϊκός έχει 7 χρόνια να προκριθεί σε Final-4. Και πριν από λίγες ημέρες αποφάσισε να ρίξει μία ομάδα στην Α2, καθώς ο Παναθηναϊκός δεν κατέβηκε να αγωνιστεί την τελευταία αγωνιστική.

Αυτή είναι μια μικρή περιγραφή από τα πεπραγμένα των τριών πιο δυνατών παραγόντων στη χώρα. Καμία πρόταση για ανάπτυξη, καμία προοπτική για βελτίωση, κανένας διάλογος με τις άλλες ομάδες που συμμετέχουν στη Basket League. Μόνοι τους. Σε ένα παιχνίδι εξουσίας και εντυπώσεων. Μόνοι τους. Σε μία κούρσα για να ικανοποιήσουν τον εγωισμό τους και τους φιλάθλους τους. Μόνοι τους. Για τα τρόπαια και τις νίκες. Πολλές φορές ακούω στην εκπομπή να λένε: μα είναι το ίδιο υπεύθυνοι γι' αυτή την κατάσταση; Στην παρούσα φάση και όταν η υπόθεση έχει φτάσει στο απροχώρητο, ο καταμερισμός ευθυνών, τα ποσοστά και οι ζυγαριές, μοιάζουν ως κυνήγι μαγισσών. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι με την αμετροέπειά τους δείχνουν και στους υπόλοιπους τον δρόμο της αποτυχίας. Κανείς δεν τους ελέγχει, κανείς δεν τους ζητάει τον λόγο.

Αμφότεροι θέλουν να γίνει το δικό τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει το κόστος και οι συνέπειες. Επικίνδυνα παιδιαρίσματα και τσακωμοί από κακομαθημένους παράγοντες όπως είχε πει και ο Γιώργος Βασιλειάδης, τα οποία έχουν σκοπό την επικοινωνιακή προβολή τους. Θέλουν να δείξουν στη μάζα ότι νίκησαν σε όλα τα επίπεδα.

Ο ΑΦΑΝΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος είναι ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Κατάφερε μετά τη μεγάλη επιτυχία του 1987 να κάνει το μπάσκετ πρώτο άθλημα στη χώρα. Ο ίδιος άνθρωπος, όμως, με τη στάση του, πάει να γίνει συμμέτοχος, ίσως και ο Νο1 υπεύθυνος της καταστροφής. Ένας παράγοντας χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς προοπτική, χωρίς να βάζει νέους ανθρώπους δίπλα του για να δώσουν πνοή στην ΕΟΚ, χωρίς πυγμή και χωρίς να έχει διάθεση να αλλάξει. Αγκιστρωμένος στη θέση του και στις δάφνες του παρελθόντος. Βρίσκεται απέναντι και σε διαμάχη με τους δύο μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ Νίκο Γκάλη - Παναγιώτη Γιαννάκη και δεν αφήνει σε κανέναν από τη νεότερη γενιά να πλησιάσει στα γραφεία της ομοσπονδίας. Απόμακρος και με το νέο μεγάλο αστέρι Γιάννη Αντετοκούνμπο και εξαφανισμένος τις τελευταίες εβδομάδες απ' όλες τις εξελίξεις.

Και τι γίνεται με την καυτή πατάτα; Την κεντρική επιτροπή διαιτησίας; Στο κομμάτι δηλαδή που γίνεται χαμός; Εκεί ο Γιώργος Βασιλακόπουλος σφυρίζει αδιάφορα. Λες και η ΚΕΔ δεν ελέγχεται από την ομοσπονδία, λες και οι διαιτητές ορίζονται μόνοι τους, λες και δεν υπήρχαν αποκλεισμοί διαιτητών που συμμετείχαν στην Ευρωλίγκα, λες και δεν υπήρχαν αποφάσεις δικαστηρίων που δεν εφαρμόστηκαν όπως των Γκόντα, Φούφη, Παπαπέτρου και Κορομηλά. Όλα αυτά δεν αγγίζουν την ΕΟΚ και τον πρόεδρο τους. Η πλήρης αλήθεια είναι ότι η κεντρική επιτροπή διαιτησίας πορεύεται τόσα χρόνια με ένα τρόπο απαρχαιωμένο και εντελώς αυτόνομο. Δεν την ελέγχει κανείς, πατάει πάνω στους δικούς της κανόνες και πρακτικές. Όποτε θέλει ορίζει τον Αναστόπουλο και όποτε θέλει όχι.

Ανεξάρτητα ποιος έχει μεγαλύτερο δίκιο από τους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, η ΚΕΔ πρέπει να "ξηλωθεί" και να φτιαχτεί από την αρχή με νέους και καταρτισμένους επαγγελματίες. Αλλά ποιος θα σπάσει τα αβγά; Τα μηνύματα δεν είναι αισιόδοξα. Και το χάσμα βαθαίνει. Κανείς δεν έχει την ευθιξία να παραιτηθεί, κανείς δεν έχει την τόλμη να βγει μπροστά.

ΕΣΑΚΕ, ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΟΥ

Στο τελευταίο διοικητικό συμβούλιο, στην τελευταία γενική συνέλευση του ΕΣΑΚΕ και στη σύσκεψη των ιδιοκτητών (15/05), φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι "μικροί" του ελληνικού μπάσκετ δεν ορίζουν την πορεία τους, Και αυτοί παρακολουθούν αμέτοχοι τους "αιωνίους" να συγκρούονται, χωρίς να θέλουν να μπουν στη μέση και να φωνάξουν: "είμαστε και μεις εδώ, δεν παίζετε μόνοι σας". Οι πρόεδροι των υπόλοιπων ομάδων της Basket League δεν έχουν τον τρόπο να προκαλέσουν ένα σεισμό, προκειμένου να σωθεί το άθλημα. Κρύβονται στο άρμα των δύο ισχυρών. Ουσιαστικά πρόεδρος δεν υπάρχει, οι προτάσεις αγνοούνται, όπως και ο σεβασμός απέναντι στους εαυτούς τους και την ιστορία των ομάδων τους.

Όλοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Ήταν η χρυσή ευκαιρία να υψώσουν τη φωνή τους και να δείξουν ότι έχουν υπόσταση, ως ομάδες και ως παράγοντες. Είναι άξιοι της μοίρας τους και των επιλογών τους. Ακόμη μία επιτροπή, ακόμη μία διακοπή πρωταθλήματος και η μπάλα στην εξέδρα. Με την "εγκληματική" ανοχή τους μπήκαν στο ρόλο που τους ταιριάζει και τους έχουν δώσει οι "μεγάλοι". Ακόμη και δύο-τρεις πρόεδροι που πήγαν να σηκώσουν το ανάστημά τους, δεν βρήκαν καμία στήριξη.

Την ίδια στιγμή που το οικοδόμημα είναι έτοιμο να γκρεμιστεί, οι ίδιοι αποφασίζουν να αυξήσουν τις ομάδες από 14 σε 16. Αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα ούτε 8 δεν αντέχει, έτσι όπως έχει καταντήσει. Η απόλυτη προχειρότητα, ο απόλυτος ερασιτεχνισμός.Χωρίς καμία μελέτη που να ορίζει επιχειρηματικό, εμπορικό, τηλεοπτικό σχέδιο, οι ιδιοκτήτες των ΚΑΕ πήραν αυτή την... σπουδαία απόφαση. Συνεπώς όλα αυτά γίνονται επειδή κανείς από το ΔΣ δεν αντιλαμβάνεται την κατάσταση ή υπάρχει παρασκήνιο πίσω από αυτή την κίνηση. Αν ισχύει το δεύτερο τότε μιλάμε για ακόμη ένα σκάνδαλο. Ωστόσο η αναδιάρθρωση δεν εξαρτάται ούτε από τον ΕΣΑΚΕ, ούτε από την ΕΟΚ. Πρέπει να συναινέσει και η Πολιτεία, μέσω νομοθετικής ρύθμισης.

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΞΥΛΟ

Κανείς δεν αμφιβάλει ότι ο υφυπουργός αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης έχει αγνές προθέσεις και είναι πρόθυμος να τα βάλει με τα κακώς κείμενα του σπορ. Έχει έρθει ξεκάθαρα αντιμέτωπος με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, έχει μιλήσει με σκληρά λόγια για Γιαννακόπουλο και Αγγελόπουλους και έχει πάρει κάποιες πρωτοβουλίες για να έρθουν οι τρεις άντρες πιο κοντά. Σε επίσημο και ανεπίσημο επίπεδο. Αλλά με δηλώσεις και ημίμετρα δεν μπορεί να υπάρξει λύση. Και το φαινόμενο πλέον δεν είναι αθλητικό, αλλά κοινωνικό. Τα τελευταία 30 χρόνια οι κυβερνήσεις εθελοτυφλούν στα καπρίτσια Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Ο Βασιλειάαδης έχει το μικρότερο μερίδιο ευθύνης, αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια του. Και αυτό που επιλέγει στην παρούσα φάση είναι να μείνει εκτός σκηνής.

Θα μείνει στην αθλητική ιστορία της Ελλάδας, η σύσκεψη στο Υπουργείο με τη συμμετοχή και των τριών ιδιοκτητών. Το μενού είχε απόλυτη απαξίωση των θεσμών και του Υπουργού, ύβρεις, λόγια του πεζοδρομίου και φυγάδευση με αστυνομική προστασία. Θέατρο του παραλόγου, σε μια κακοφτιαγμένη παράσταση από κορυφαία πρόσωπα της ελληνικής κοινωνίας.

Η ελληνική πολιτεία με τη σιωπή της και τις ντρίμπλες επικοινωνιακού χαρακτήρα που κάνει, νομιμοποιεί τρόπον τινά όλο αυτό το πλαίσιο. Οι αποφάσεις πλέον πρέπει να ληφθούν από "ψηλά", καθώς κινδυνεύουν ζωές από επιθέσεις χούλιγκαν και ραντεβού θανάτου.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ;

Τι να τις κάνεις όμως τις αθλητικές, μπασκετικές και κοινωνικές αναλύσεις όταν υπάρχει η τρομοκρατία έξω από το σπίτι μας; Και η τρομοκρατία δεν έχει χρώμα. Στρατοί των οργανωμένων οπαδών, αναλώνονται, σε πόλεμο χαρακωμάτων στους δρόμους της ελληνικής επικράτειας. Από θαύμα τον τελευταίο χρόνο δεν έχουμε θρηνήσει νεκρούς.

Οι ξυλοδαρμοί διαιτητών ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Αλλά η επίθεση σε σπίτι διεθνούς διαιτητή, ο οποίος μάλιστα βρίσκεται υπό αστυνομική επιτήρηση, δεν έχει γίνει ξανά. Τουλάχιστον στο μπάσκετ. Κάποιοι για να δείξουν ότι δεν τους πτοεί τίποτα, επέστρεψαν για να ρίξουν βόμβα μολότοφ. Ουσιαστικά η ζωή και η επαγγελματική καριέρα ενός ανθρώπου, έχει καταστραφεί. Και όποιος πιστεύει ότι ο Αναστόπουλος είναι καλός ή κακός διαιτητής, αυτομάτως χάνουν την ουσία. Αν βάλεις στην ίδια ζυγαριά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη σωματική ακεραιότητα και την οικογενειακή γαλήνη, με ένα ή περισσότερα κακά σφυρίγματα, τότε αυτή η σκέψη χρίζει ψυχιατρικής ανάλυσης. Η ζωή του Παναγιώτη Αναστόπουλου άλλαξε ριζικά, όπως έχει αλλάξει η ζωή δεκάδων διαιτητών στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με αυτές τις επιθέσεις. Επιδερμικές τοποθετήσεις, καμία σύλληψη και δηλώσεις συμπαράστασης. Η τυφλή βία ζει και βασιλεύει στον ελληνικό αθλητισμό, χωρίς κανείς να την αντιμετωπίζει κατάματα.

Και σ' όλο αυτό κλίμα αρχίζουν τα playoffs. Άλλα ένας σοβαρός άνθρωπος του μπάσκετ μπορεί να απαντήσει σ' αυτή την ερώτηση. Με τι ψυχολογία θα πάνε στα γήπεδα οι παίκτες, οι προπονητές, οι φίλαθλοι, οι οπαδοί αλλά κυρίως οι διαιτητές στο ΣΕΦ και στο ΟΑΚΑ;

* Μπλατ και Πιτίνο είναι απογοητευμένοι από αυτά που παρακολουθούν και τη στάση των προέδρων τους. Είναι σχεδόν απίθανο να μείνουν τη νέα χρονιά σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αν δεν αλλάξει ριζικά το ελληνικό πρωτάθλημα μπάσκετ. Το είδατε και στο ξέσπασμα των Κιλπάτρικ και Θίοντορ στο Twitter.

** Ποιος Σλούκας, ποιος Τεόντοσιτς και ποιος Χεζόνια θα έρθουν σε αυτό το "πράγμα" που λέγεται ελληνικό μπάσκετ; Με συγχωρείτε, αλλά μόνο αν είσαι φετιχιστής μπορείς να έρθεις στη χώρας μας και να παίξεις μπάσκετ.

*** Άραγε η Ευρωλίγκα και ο Μπερτομέου τι άποψη έχουν για όλα αυτά; Οι συμπεριφορές σε αγωνιστικό και εξωαγωνιστικό επίπεδο των δύο μετόχων της στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν προσβάλουν την ποιότητα, τη φήμη και το κύρος της διοργάνωσης;

**** Επειδή ουσία δεν έχουν οι διαπιστώσεις αλλά οι δράσεις, το Sport24.gr, ως το πρώτο αθλητικό Μέσο της χώρας, το επόμενο διάστημα θα καταθέσει τις δικές του προτάσεις για ένα βιώσιμο ελληνικό μπάσκετ. Με έρευνα, συνεντεύξεις και θέματα απ' όλους τους αθλητικούς και κοινωνικούς φορείς. Σκοπός είναι να αναδειχθούν οι σωστές και με πλάνο προθέσεις, όλων όσοι πιστεύουν ότι το άθλημα μπορεί να βρεθεί εκ νέου σε ευρωπαϊκή τροχιά. Και με αρωγό τη δική σας άποψη, να αποκρυπτογραφήσει τα νέα δεδομένα και να σκιαγραφήσει -επί της ουσίας- τη νέα εποχή του αθλήματος στην Ελλάδα.