O Παναθηναϊκός χρειάζεται έναν coach που μπορεί να εμπνεύσει

Ο Παναθηναϊκός ψάχνει να βρει τον αντικαταστάτη του Ρικ Πιτίνο και μόνο εύκολη δεν είναι αυτή η απόφαση. Οι "πράσινοι" το πρώτο δεδομένο που έχουν να κοιτάξουν ενόψει της νέας χρονιάς, δεν είναι να βρουν έναν προπονητή που να τους οδηγήσει σε ένα πρωτάθλημα ή μία πρόκριση στους "8" της Ευρωλίγκας, αλλά έναν coach που μπορεί να εμπνεύσει.

Να εμπνεύσει τους παίκτες, τη διοίκηση και τους φιλάθλους. Έναν τεχνικό που μπορεί να δώσει προοπτική στο "τριφύλλι" και μέσα από δομές, η ομάδα να φτάσει ξανά και αργά-αργά στις κορυφαίες της Ευρώπης. Πολλές φορές έχουμε ρωτήσει τους φίλους του Παναθηναϊκού, μέσα από τον "ανοιχτό διάλογο" που έχουμε στον Sport24 Radio 103.3 και την εκπομπή "Είναι να γελάει κανείς" (16:00 - 18:00), αν θέλουν μία ομάδα που να παίρνει προκρίσεις και εγχώριους τίτλους ή ένα σύλλογο με όραμα. Οι απαντήσεις έχουν συντριπτικό αποτέλεσμα. Οι φίλαθλοι θέλουν εκ νέου να πηγαίνουν στο ΟΑΚΑ και να ευχαριστιούνται, πάνω απ' όλα, το ίδιο το παιχνίδι και το όνειρο που τους δίνει ένα μπασκετικό σύνολο, παρά μία συγκυριακή - παροδική πρόκριση ή επιτυχία.

Ο ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΠΙΤΙΝΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ

Ο Ρικ Πιτίνο θα μπορούσε να εμπνεύσει και να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό ξανά σε υψηλό επίπεδο. Αλλά ο Πιτίνο των παλιών κολεγιακών χρόνων. Εκείνος που ήλεγχε την κατάσταση από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο. Αυτός που "έχτιζε" ομάδες από την αρχή. Ο προπονητής με τις ριζοσπαστικές ιδέες και την αστείρευτη έμπνευση. Ο άνθρωπος με το απίστευτο επικοινωνιακό χάρισμα. Είναι σαφές και το περιγράψαμε με κάθε λεπτομέρεια, ότι ο 67χρονος Αμερικανός είχε ένα ένα μπασκετικό σχέδιο επιστροφής. "Χρησιμοποίησε" την Ελλάδα, τον Παναθηναϊκό και την Εθνική ως μία γέφυρα, προκειμένου να επιστρέψει στη μεγάλη αγάπη του. Το NCAA. Και τα κατάφερε. Για τον ίδιο ήταν απόλυτη δικαίωση. Και ο στόχος του έγινε πραγματικότητα, αλλά για τον Παναθηναϊκό η χρονιά είναι χαμένη.

Και δεν είναι χαμένη λόγω τίτλων ή επειδή η σεζόν έληξε λόγω Κορονοϊού. Αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες. Είναι χαμένη γιατί ακόμη μία χρονιά, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να κάνει το βήμα παραπάνω. Να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει την περίοδο χωρίς να αλλάξει προπονητή, χωρίς να ψάχνει συνεχώς αλλαγές στο ρόστερ και χωρίς να καταφέρνει να έχει στέρεες βάσεις για τα επόμενα χρόνια.

Ο Παναθηναϊκός πρωτίστως πρέπει να κοιτάξει αυτό. Να "χτίσει" και να δημιουργήσει γερά θεμέλια, τα οποία σε βάθος χρόνου θα τον φέρουν εκ νέου στην κορυφή της Ευρώπης.

Ο ΣΑΡΑΣ

Το όνομα του Σαρούνας Γιασισκεβίτσιους έχει ακουστεί πάρα πολλές φορές από δημοσιογραφικές προσεγγίσεις και κυρίως από τα συνθήματα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού. Αποτελεί αγαπημένο παιδί της πράσινης εξέδρας από τότε που ήταν παίκτης της ομάδας και τώρα που είναι προπονητής.

Είναι ο Σάρας, όμως, ο coach που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός;

Σαφώς και είναι. Όπως και ο κάθε τεχνικός που έχει τη μπασκετική φιλοσοφία του Λιθουανού. Ένα κράμα σύγχρονης προσέγγισης του σπορ με απόλυτες τάσεις, οι οποίες αφορούν όλα τα θέματα που μπορεί να έχει ένας μεγάλος σύλλογος. Ο Γιασισκεβίτσιους είναι ο άνθρωπος που μπορεί να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει, να δώσει όραμα και στυλ στον Παναθηναϊκό και σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα θέλει να τον κάνει δικό της. Είναι ο ιδανικός για να "χτίσει". Και έχει ακόμη ένα πλεονέκτημα. Ξέρει πλέον την Ελλάδα από την καλή και την ανάποδη. Ήταν ως παίκτης στην Αθήνα, έχει παντρευτεί Ελληνίδα και έχει φίλους πολλούς Έλληνες ανθρώπους του μπάσκετ. Ξέρει τα χούγια μας, τα καλά μας και άσχημα μας και έχει την πλήρη εικόνα τι σημαίνει ελληνικό μπάσκετ και τι οι παράγοντες του.

Και στο τελευταίο κομμάτι ανοίγει το μεγάλο κεφάλαιο. Επειδή ξέρει τι γίνεται στην Ελλάδα, αυτομάτως η απόκτησή του από το Κάουνας γίνεται πάρα πολύ δύσκολη. Ο Σάρας για να πάει σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρώπης, ζητά ένα πράγμα. Τον πλήρη έλεγχο των πάντων. Και δεν κάνει πίσω σε κανένα. Δεν δουλεύει για τα λεφτά, αλλά θα ζητήσει ένα ισχυρό και πολυετές συμβόλαιο για τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Οι όροι του είναι σκληροί και αδιαπραγμάτευτοι. Όλοι μακριά από την ομάδα του και τους παίκτες του. Όποιος του δώσει τα κλειδιά, θα είναι αυτός που θα τον κάνει δικό του. Τα πράγματα είναι απλά.

ΚΑΙ Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ

Το ίδιο ερώτημα αφορά και στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Θα μπορούσε να είναι ο νέος προπονητής του Παναθηναϊκού. Σαφώς και είναι. Αλλά εδώ υπάρχει ακόμη ένα πρόβλημα. Εκτός από την προσωποκεντρική διοίκηση που θα πρέπει να "υποστεί" η ΚΑΕ από τον Ζοτς, ο ίδιος θεωρεί ότι με τα δεδομένα που επικρατούν στη χώρα μας, δύσκολα θα τον έκαναν να συζητήσει ενδεχόμενη επιστροφή του. Ο Ομπράντοβιτς γνωρίζει ότι λόγω οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, δεν θα μπορέσει σε καμία περίπτωση να φτιάξει την υπερομάδα του παρελθόντος. Δεν θέλει με τίποτα να χαλάσει τον image του. Να διαλύσει τον μύθο του, που με τόσο κόπο έφτιαχνε επί 13 χρόνια και τον έκανε τον Νο1 σε διεθνές επίπεδο.

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ

Στην παρούσα φάση οι προπονητές που εργάζονται στη Basket League, είναι καλοί στη δουλειά τους και πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να κάνουν το βήμα παραπάνω. Αλλά όχι στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Εκεί τα πράγματα διαφέρουν. Λόγω πίεσης και απαιτήσεων από τους φιλάθλους αλλά κυρίως από τους παράγοντες. Κανείς από τους υπάρχοντες τεχνικούς δεν θα μπορούσαν να διαχειριστούν κρίσεις και συνεχόμενες ήττες. Δεν θα τους το επέτρεπαν οι ίδιες οι συνθήκες. Το είδαμε πρόσφατα και με τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος ήταν και πιο έμπειρος, πιο σκληροτράχηλος και ήξερε παραπάνω από τον καθένα πώς λειτουργούν τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού.

* Ο Γιώργος Βόβορας αποτελεί ιδανική λύση για να τελειώσει το πρωτάθλημα -αν αρχίσει- για τον Παναθηναϊκό. Αλλά δεν είναι ακόμη Ιτούδης. Μην κάνουμε τέτοιες συγκρίσεις.

** Ο Ρικ Πιτίνο δεν κατάφερε να βάλει τη σφραγίδα του στους "πράσινους". Τουλάχιστον, όμως, έδωσε στο υπόλοιπο τεχνικό επιτελείο της ομάδας, μία μπασκετική κληρονομιά που μπορεί σε λίγα χρόνια να τους φανεί πολύτιμη.

*** Όλοι οι μεγάλοι προπονητές μπορούν να έρθουν να δουλέψουν στην Ελλάδα. Αρκεί να τους ξεκαθαριστεί ότι κανείς δεν θα παρεμβαίνει στο έργο τους.