Όχι δάκρυα αλλά συσπείρωση

Ο Άρης είχε την πιο μεγάλη ευκαιρία για να διεκδικήσει το 9ο Κύπελλο της ιστορίας του. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης κλήθηκε να αξιοποιήσει την έδρα της και την ατμόσφαιρα που είχανε δημιουργήσει από το πρωί ουσιαστικά οι διψασμένοι φίλαθλοί της που βρέθηκαν στις κερκίδες της Nick Galis Hall και ανέμεναν το τζάμπολ του 42ου τελικού κόντρα στον Παναθηναϊκό. Η δίψα των παικτών του Δημήτρη Πρίφτη όμως φάνηκε να τους προδίδει στο τρίτο δεκάλεπτο με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να διεκδικήσουν με μεγαλύτερη τύχη την κατάκτηση του 22ου τίτλου στην ιστορία του συλλόγου και πλέον καλούνται να παραμείνουν συνεχίσουν.

Τα δύο πρώτα δεκάλεπτα του τελικού μετά από την σχεδόν μία ώρα καθυστέρηση του τζάμπολ έδειξαν πως η ομάδα της Θεσσαλονίκης ήταν έτοιμη για να μπορέσει να τα καταφέρει. Αρκεί να άντεχε στη συνέχεια με την ίδια απόδοση και συνεχίζοντας να παίρνει την ώθηση από τους φιλάθλους της. Στο τρίτο δεκάλεπτο όμως και με την επιμονή που έδειξαν οι παίκτες του σε σουτ τριών πόντων παρά την αστοχία που τους χαρακτήρισε προδόθηκε με αποτέλεσμα να βρεθεί σε θέση κυνηγού.

Το 29-27 έγινε 50-37 στη λήξη του και 54-37 στο 32' για να επέλθει αφύπνιση και η μείωση στο 56-51 στο 36' και το άστοχο τρίποντο του Τζένκινς να μην μπορέσει να συνεχίσει την αντεπίθεση προς την ανατροπή. Το σύνολο του Δημήτρη Πρίφτη δεν άντεξε και έχασε από τον Παναθηναϊκό μετά και το τρίποντο του Κέι Σι Ρίβερς που έκανε το 58-54 σε 61-54 σκορπίζοντας στεναχώρια στους φιλάθλους του που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό στην κερκίδα. Στερώντας τους το όνειρο στο οποίο ζούσαν και ανέπνεαν τις τελευταίες μέρες και όσο πλησίαζε η μέρα του τελικού.

Ο Παναθηναϊκός βάση υλικού και μπάτζετ μπορεί να ήταν εξ αρχής το φαβορί αλλά και με δεδομένο ότι τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ και πως ένας τελικός πρόκειται για ένα παιχνίδι χωρίς αύριο ο Άρης έπρεπε να παρουσιαστεί πιο έτοιμος ματώνοντας για κάθε φάση. Πολύ περισσότερο δε ότι αγωνιζόταν στην έδρα του αλλά και ότι στις κερκίδες οι φίλαθλοί του όντας περισσότεροι είχανε κερδίσει τη μάχη. Δεν αποδείχθηκε όμως αρκετό φροντίζοντας ωστόσο να δείξουνε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο και παρά την πικρία τους την πρόοδο που έχουν παρουσιάσει και ότι ξέρουν να στηρίζουν μέχρι τέλους την αγαπημένη τους ομάδα. Τον "Αυτοκράτορα" του ελληνικού μπάσκετ.

Μετά το άκουσμα της κόρνας της λήξης τα πρόσωπα των φιλάθλων του Άρη στις κερκίδες της Nick Galis Hall μαρτυρούσαν ξεκάθαρα τη στεναχώρια τους. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δάκρυσαν δείγμα του πιστεύω τους ότι η ομάδα τους θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει. Δείγμα των υψηλών απαιτήσεων που τους έχει δημιουργήσει και που έχουνε από αυτήν. Βουρκωμένα πρόσωπα και δάκρυα που υπήρχανε όμως και μέσα στο παρκέ και ειδικότερα από τους Έλληνες παίκτες με πιο χαρακτηριστικό αυτό του Θόδωρου Ζάρα. Σε ένα παιχνίδι όπου συνδυάστηκε και η επιστροφή του μάνατζερ της ΚΑΕ Βασίλη Βουρτζούμη μετά τους δικούς του κερδισμένους προσωπικούς τελικούς των τελευταίων μηνών. Και ένα Κύπελλο που αν είχε κατακτηθεί από τον Άρη θα αφιερωνόταν σε αυτόν εκτός του ότι στην οροφή θα υπήρχανε πλέον 22 λάβαρα.

Η επόμενη μέρα όμως της απώλειας του τελικού είναι πλέον η πιο σημαντική για τον Άρη. Κι αυτό καθώς καλείται διοίκηση και ομάδα με την αμέριστη στήριξη των φιλάθλων της να την διαχειριστούν. Την επόμενη μέρα της πιο μεγάλης μέρας επί της παρουσίας του Νίκου Λάσκαρη στη διοίκηση της ΚΑΕ όπου η διεκδίκηση ενός τίτλου και του πιο εφικτού εγχώριου σε σχέση με το πρωτάθλημα είχε φθάσει τόσο κοντά. Άπαντες καλούνται να κάνουνε με απόλυτη ηρεμία που είναι απαραίτητο να υπάρχει στον απολογισμό του τελικού για μία χρονιά που έχει ακόμη δρόμο. Ο Άρης καλείται μέσα από τη συσπείρωση που θα πρέπει να αποτελέσει το βασικό του σύνθημα να βρει επιτέλους έστω και τώρα τη σταθερότητά του. Αυτή που ψάχνει να βρει σχεδόν από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου εξαιτίας κατά κύριο λόγο του τραυματισμού του διεθνή Γεωργιανού φόργουορντ Βίκτορ Σανικίτζε.

Ο τελικός και το 9ο Κύπελλο στην ιστορία του Άρη μπορεί να χάθηκε αλλά η χρονιά δεν τελείωσε και έχει ακόμη πολύ δρόμο. Καταρχήν τη διεκδίκηση του Basketball Champions League της FIBA και ακολούθως την καλύτερη δυνατή πορεία στη Stoiximan.gr Basket League. Ο Δημήτρης Πρίφτης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα το σύνολό του και καλείται να του δώσει τη σταθερότητα που του λείπει και το γνωρίζει πρώτος από όλους. Πολύ περισσότερο δε αναμένει να πάρει λύσεις και από τους δύο τελευταίους παίκτες του που ενσωματώθηκαν στο ρόστερ. Τόσο από τον Τζάστιν Τζάκσον όσο δε από τον Τζαμόν Γκόρντον που δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής σε καμία περίπτωση τα αναμενόμενα βάσει της αξίας του για τον λόγο που αποκτήθηκε με μία ακόμη οικονομική υπέρβαση από τη διοίκηση της ΚΑΕ.

Στην όλη αυτή προσπάθεια ο κόσμος του Άρη παρά τη στεναχώρια του από την απώλεια του Κυπέλλου είναι σίγουρο πως θα είναι παρών και θα είναι. Μόνο που και με το δίκιο του θέλει να πανηγυρίσει από εδώ και στο εξής δεδομένης της δίψας του μεγάλες νίκες τόσο στη συνέχεια της ευρωπαϊκής πορείας όσο και του ελληνικού πρωταθλήματος. Για αυτό και ο Άρης καλείται να ανταποκριθεί μένοντας ενωμένος ως μία γροθιά.