Ο Γιοβάνοβιτς διάβασε άψογα τη Βιγιαρεάλ και ο Παναθηναϊκός νίκησε καθαρά και ξάστερα
Ο Πέτρος Παπαμακάριος γράφει για τον Παναθηναϊκό που "τορπίλησε" το "κίτρινο υποβρύχιο" με ένα αψεγάδιαστο παιχνίδι τόσο κατά την προετοιμασία του όσο και στη διάρκεια του.
Σε κάθε ματς και άλλος πρωταγωνιστής, σε κάθε παιχνίδι και ένας βελτιωμένος Παναθηναϊκός, σε κάθε δυσκολία το τριφύλλι να τα βγάζει όλο και καλύτερα πέρα και να δείχνει μάλιστα ικανό για ακόμα περισσότερα πράγματα εντός του αγωνιστικού χώρου.
Για ένα ακόμη ευρωπαϊκό ματς φέτος, μετά απ' αυτά κόντρα σε Μαρσέιγ, Μπράγκα (άσχετα με τον αποκλεισμό) και κόντρα στη Βιγιαρεάλ το τριφύλλι έδειξε ικανό όχι απλά να κοιτάξει στα μάτια τον αντίπαλο του αλλά να τον δει και αφ' υψηλού και να τον υποχρεώσει σε μια ήττα.
Τα αποτελέσματα της πρόκρισης επί της Μαρσέιγ φάνηκαν την εβδομάδα που πέρασε με την παραίτηση Μαρθελίνο και το μπάχαλο που γίνεται στα διοικητικά του συλλόγου από τη Γαλλία.
Πάμε όμως στο παιχνίδι της Πέμπτης. Εκεί που ο Παναθηναϊκός κέρδισε μια ομάδα από την Ισπανία και μάλιστα το έκανε καθαρά... και ξάστερα. Όχι από τύχη, όχι από συγκυρίες, όχι γιατί έβαλε ένα γκολ στο 90' παίζοντας κλεφτοπόλεμο σε όλο το ματς.
Οι πράσινοι του Ιβάν Γιοβάνοβιτς αντιμετώπισαν από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό του αγώνα στο ΟΑΚΑ το "κίτρινο υποβρύχιο" ως ίσο προς ίσο. Και ο Παναθηναϊκός σε αρκετά σημεία του αγώνα θύμισε... Panathinaikos από τα παλιά. Από τότε που το τριφύλλι ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που έκανε νίκες στην Ευρώπη και έδινε βαθμούς στην Ελλάδα.
Ευτυχώς για το ελληνικό ποδόσφαιρο την Πέμπτη τα κατάφεραν εξίσου καλά τόσο ο ΠΑΟΚ που έπαιζε την ίδια ώρα όσο και η ΑΕΚ, δύο ώρες αργότερα με τη νίκη της επί της Μπράιτον.
Αψεγάδιαστο παιχνίδι
Στο παιχνίδι του ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός ήταν "αψεγάδιαστος" στα 89' από τα 90' λεπτά του αγώνα. Μόνο σε μια φάση αδράνησε-κινδύνεψε και θα μπορούσε να την πληρώσει όταν ο Μοράλες στη γρήγορη μετάβαση των Ισπανών στο πρώτο μέρος θέλησε να νικήσει μόνος του τόσο την πράσινη άμυνα όσο και τον Μπρινιόλι. Εκτός από τη συγκεκριμένη φάση δεν υπήρξε άλλη απειλή για το τριφύλλι.
Σε αντίθεση επιθετικά ο Παναθηναϊκός εκτός των δύο γκολ, με τα δύο φορ τους Ιωαννίδη και Σπόραρ που έως τώρα ο ένας αντικαθιστά τον άλλο σε κάθε ματς και αυτό μόνο καλό κάνει στο τριφύλλι βρήκε και άλλες ευκαιρίες. Κλασικές φάσεις για γκολ, με τους Παλάσιος, Μλαντένοβιτς, Ιωαννίδη ξανά, Αϊτόρ, Μάγκνουσον και Βιλένα.
Οι πράσινοι θα μπορούσαν να φτάσουν σε ένα πιο ευρύ σκορ και να δώσουν στη νίκη τους έναν χαρακτήρα-θριάμβου. Βέβαια και το 2-0 και ο τρόπος που ήρθε ήταν αρκετά εμφατικός για έναν Παναθηναϊκό που έκανε ουσιαστικά το τέλειο παιχνίδι και που έδειξε πως είχε "διαβάσει" το κάθε τι στον αντίπαλο του.
Οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς με τις οδηγίες που πήραν από τον Σέρβο τεχνικό και τους συνεργάτες του τακτικά ήταν άψογοι. Κάλυψαν τα νώτα τους, δεν έφαγαν φάσεις στην πλάτη της άμυνας, ήταν εξαιρετικοί στις στατικές φάσεις και επιθετικά δημιούργησαν τόσο από τον άξονα, όσο και από τις δύο πτέρυγες.
Για αυτό και έβγαλαν φάσεις, βρήκαν γκολ και έκαναν ένα παιχνίδι το οποίο άφησε ικανοποιημένους τους 57.000 και πλέον φίλους τους που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ και έζησαν μια ακόμη "Glory night" στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας.
Τους κάνει όλους καλύτερους
Ο Παναθηναϊκός φέτος έχει βάθος στο ρόστερ του, έχει μεγαλύτερη ποιότητα και ο ανταγωνισμός κάνει καλύτερους ακόμα και τους παίκτες που βρίσκονταν ήδη στο τριφύλλι και φέτος πασχίζουν για να πάρουν φανέλα βασικού από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Κώτσιρας έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του με την πράσινη εμφάνιση. Είχε την ασίστ, είχε αρκετές επιθετικές ενέργειες και αμυντικά δεν έχασε ποτέ τον παίκτη του. Οι Παλάσιος - Μαντσίνι έδειξαν γιατί είναι οι δύο εξτρέμ που εμπιστεύεται με κλειστά μάτια αυτή την περίοδο ο Σέρβος τεχνικός. Δεν είναι η δουλειά τους στην επίθεση αλλά πολύ περισσότερο οι βοήθειες που προσφέρουν στην άμυνα αυτές που θέλει ο 60χρονος τεχνικός σε ματς σαν και αυτό.
Για παράδειγμα ο Μαντσίνι κόντρα στη Βιγιαρεάλ δεν είχε ούτε μια τελική. Αντίθετα με τα τρεξίματα του και τις βοήθειες στον Μλαντένοβιτς έκλεισε το χώρο στα αριστερά, έκανε τάκλιν, κλέψιμο και βοήθησε τα μέγιστα. Από την άλλη ο Παλάσιος ήταν σούπερ σε άμυνα και επίθεση και ίσως και ο Αργεντινός έκανε ένα από τα καλύτερα του ματς με τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Το "μαγικό" γκολ του Φώτη και ο Σπόραρ
Τι να πει κανείς για τον Ιωαννίδη. Το γκολ είναι "μαγικό". Ο τρόπος που υποδέχεται τη μπάλα, το "τσίμπημα" πάνω από τον Ρέινα και 1-0. Γκολ μεγάλου παίκτη... και που; Στο ΟΑΚΑ. Και με ποιον αριθμό στη φανέλα; Το νούμερο "7". Φυσικά και συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν αλλά ο Έλληνας φορ με τρία ευρωπαϊκά του τέρματα έως τώρα και με τις εν γένει παρουσίες του στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού φέτος δείχνει ικανός για ψηλές πτήσεις και για έναν ποδοσφαιριστή που αν συνεχίσει έτσι μπορεί να φέρει αρκετά χρήματα στα ταμεία του τριφυλλιού.
Σημαντικό ήταν τόσο για την ομάδα όσο και για τον ίδιο τον Σπόραρ το δικό του γκολ, ένα τέρμα το οποίο πανηγύρισε περισσότερο απ' όλους ο Ιωαννίδης στον πάγκο. Ο Σλοβένος το είχε ανάγκη αυτό το γκολ και δεδομένα θα του ανεβάσει την αυτοπεποίθηση ενόψει της συνέχειας.
Και κάπου εδώ πρέπει να μπει και ένα τέλος στη συζήτηση πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει ικανούς επιθετικούς, πως δεν έχει ικανούς δεξιούς μπακ, πως δεν έχει αντικαταστάτη του Πέρεθ, πως δεν έχει ισάξιους ποδοσφαιριστές να καλύψουν τα κενά των Σένκεφελντ-Μάγκνουσον ή να δώσουν λύσεις από τον πάγκο.
Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει ποιότητα, έχει βάθος στο ρόστερ του και δείχνει παιχνίδι με παιχνίδι πως είναι μια ομάδα με πολλά περιθώρια εξέλιξης.
