Η χαλάρωση του βραχνά του FFP από την UEFA μπορεί να είναι συγκυριακή, λόγω των επιπτώσεων που έχει σε όλες τις ομάδες του πλανήτη η πανδημία του κορονοϊού, δίνει, ωστόσο, στο Δικέφαλο μια ακόμη ευκαιρία να διορθώσει τα οικονομικά του μεγέθη.

Στην τηλεδιάσκεψη που είχε με στελέχη της ΠΑΕ ΠΑΟΚ ο Ιβάν Σαββίδης συζητήθηκε και η προοπτική ενός «αυτάρκη- ΠΑΟΚ» που θα μπορεί όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά να «παίρνει πρωταθλήματα και να φτάσει στην ελίτ της Ευρώπης, στηριζόμενος στις δικές του δυνάμεις».

Η αλήθεια είναι ότι η «αυτάρκεια» του ΠΑΟΚ ήταν εξ αρχής ένας από τους στόχους που έθεσε ο Ιβάν Σαββίδης όταν τον Αύγουστο του 2012 ανέλαβε τις τύχες του Δικεφάλου και επανέρχεται και πάλι στο προσκήνιο ως όραμα και στόχος. Από τότε βέβαια πέρασαν κοντά στα 8 χρόνια και στο διάστημα αυτό ο ίδιος έβαλε περισσότερα από 130 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της ΠΑΕ.

Πόσο εύκολο είναι να φτάσει ο ΠΑΟΚ σε αυτάρκεια; Να συντηρείται δηλαδή η ομάδα με τα χρήματα που εισπράττει ως έσοδα; Ακόμη και αν υπάρχει ο ισχυρός ιδιοκτήτης, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Ιβάν Σαββίδης, που στην ανάγκη θα μπορεί να συνεισφέρει οικονομικά ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να θεωρείται ως και… ουτοπικό, ιδιαίτερα στις συνθήκες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και θα είναι ακόμη περισσότερο δύσκολο να επιτευχθεί σε αυτές που θα επικρατήσουν την επόμενη ημέρα μετά τον κορονοϊό.

ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Σκεφτείτε ότι στο αποκορύφωμα του ο ΠΑΟΚ της εποχής Σαββίδη, την περυσινή αγωνιστική περίοδο όταν και κατέκτησε το νταμπλ, με πολλά διαρκείας, με την Τούμπα γεμάτη σχεδόν σε κάθε παιχνίδι, με τηλεοπτικό συμβόλαιο, με είσοδο στους ομίλους του Europa League και τα 10 εκατομμύρια από τη μεταγραφή του Πρίγιοβιτς τα έσοδα του Δικεφάλου έφτασαν στα 43 εκατομμύρια ευρώ.

Οι εισπράξεις αυτές αποτέλεσαν ρεκόρ στην Ιστορία του Δικεφάλου, όμως ίσα ίσα κάλυψαν το μπάτζετ της ομάδας. Έτσι προέκυψαν και ζημίες από τα υπόλοιπα λειτουργικά έξοδα που έφτασαν περίπου στα 5 εκατομμύρια ευρώ, αφού τα συνολικά έξοδα ξεπεράσαν τα 48 εκατομμύρια.

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ο ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

Τα παραπάνω στοιχεία οδηγούν στο εύκολο συμπέρασμα ότι από την στιγμή που τα έσοδα μοιάζει δύσκολο να αυξηθούν, με το οικονομικό περιβάλλον που θα επικρατήσει μετά το τέλος αυτού του εφιάλτη που ζούμε σήμερα, είναι μονόδρομος η μείωση των εξόδων. Οι τρόποι είναι συγκεκριμένοι:

1. Μείωση στα συμβόλαια

Η μείωση του μπάτζετ από τα συμβόλαια μοιάζει δεδομένη για δύο λόγους. Από την μια από τη μείωση της φορολογίας σε αυτά ο ΠΑΟΚ ήδη εξοικονομεί αρκετά χρήματα, που με πρόχειρους υπολογισμούς μπορούν να φτάσουν τα 8 εκατομμύρια ευρώ. Από την άλλη το γεγονός ότι δυο από τα πλέον μεγάλα συμβόλαια που υπάρχουν στην ομάδα (Βιεϊρίνια και Μαουρίσιο) εκπνέουν στο τέλος της σεζόν. Στη λογική ότι ακόμη και αν ανανεωθούν αυτό θα γίνει με λιγότερα χρήματα, θα απομένει στην ανώτερη μισθολογική κλίμακα αυτό του Πόντους Βέρνμπλουμ, με τον οποίο θα υπάρξουν σίγουρα συζητήσεις.

Βέβαια υπάρχουν και εκείνα της δεύτερης μισθολογικής κλίμακας του ΠΑΟΚ που είναι πάντως αρκετά μετά τις περυσινές ανανεώσεις των συμβολαίων των Βαρέλα, Μπίσεσβαρ και Πασχαλάκη.

2. Υποχρεωτικές οι παραχωρήσεις ποδοσφαιριστών

Η λογική που στον ΠΑΟΚ ονομάζουν «έξυπνες μεταγραφές», να παραχωρούνται δηλαδή ποδοσφαιριστές στην μεγαλύτερη δυνατή τιμή της μετοχής τους στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και να αγοράζονται φθηνά παίκτες που θα αποκτούν στην Τούμπα υπεραξία είναι η σωστή.

Το θέμα είναι ότι υπάρχει δυσκολία στην εφαρμογή της. Ο ΠΑΟΚ εκτός από τις συμφωνίες που έκανε την εποχή του Άρνεσεν, δεν έχει να επιδείξει παρά μόνο μία παραχώρηση, αυτή του Πρίγιοβιτς, που έγινε στο…πικ της απόδοσης του ποδοσφαιριστή.

Την επόμενη ημέρα ωστόσο αυτή θα πρέπει να είναι η καθιερωμένη τακτική που θα ακολουθεί ο Δικέφαλος στις μεταγραφές του. Για αυτό και είναι σημαντική η εξεύρεση του ανθρώπου που θα έχει την ικανότητα τέτοιων κινήσεων, αν επιβεβαιωθεί το ενδεχόμενο αποχώρησης από την Τούμπα του Μάριο Μπράνκο. Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, σε αυτό το κομμάτι των πωλήσεων ο Πορτογάλος δεν είχε και μεγάλη επιτυχία.

3. Η αξιοποίηση των ακαδημιών

Μια ακόμη δυσκολία που θα πρέπει να ξεπεράσει ο ΠΑΟΚ είναι η αξιοποίηση των ταλέντων που παράγουν οι Ακαδημίες του. Από την περυσινή ομάδα Κ-19 -που όλοι παραδέχονται ότι αποτέλεσε ίσως την καλύτερη φουρνιά που έχει βγει από τα τμήματα των Υποδομών του τα τελευταία χρόνια- ο Δικέφαλος δεν αξιοποίησε στην ουσία κανέναν νεαρό ποδοσφαιριστή. Στην Τούμπα έμεινε ως τρίτος τερματοφύλακας ο Παπαδόπουλος, ως πέμπτος στόπερ ο Μιχαηλίδης, ο μέσος Χάρης Τσιγγάρας και στο πρώτο μισό της σεζόν ο επιθετικός Αντώνης Γαϊτανίδης που στη συνέχεια έφυγε και αυτός δανεικός. Όπως και οι περισσότεροι πρώην συμπαίκτες του στην Πρωταθλήτρια ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία.

Καταλαβαίνει εύκολα κανείς ότι είναι αναγκαίο να βρεθούν μηχανισμοί αξιοποίησης όλων αυτών των παικτών, για να έχει αποτέλεσμα και η επένδυση και η δουλειά που γίνεται στις Ακαδημίες του Δικεφάλου.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι πως μια ομάδα με μειωμένο μπάτζετ, που θα πρέπει να παραχωρεί ποδοσφαιριστές για να εξασφαλίζει επιπλέον έσοδα και να αξιοποιεί ταυτόχρονα και τα ταλέντα από τις Ακαδημίες της, μπορεί να είναι ανταγωνιστική σε σημείο να διεκδικεί με αξιώσεις του εγχώριους τίτλους και να κάνει υπερβάσεις στην Ευρώπη. Λογικό...

Και οι δύο αυτοί στόχοι, τίτλοι στην Ελλάδα, πορείες στην Ευρώπη είναι εξίσου σημαντικοί και μάλλον αλληλεξαρτώμενοι. Για να γίνει αυτάρκης ο ΠΑΟΚ χρειάζεται απαραίτητα τα επιπλέον έσοδα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και για να τις πέτυχει θα πρέπει να μπαίνει σε αυτές με τις καλύτερες, μέσω του πρωταθλήματος, δυνατές προϋποθέσεις. Γιατί όπως αποδείχθηκε και φέτος μόνο μέσα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μπορούν οι ποδοσφαιριστές να αποκτούν υπεραξία.

ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΣΩΣΤΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Συμπερασματικά ο ΠΑΟΚ έχει τη δυναμική, με σωστό προγραμματισμό και την στήριξη της ισχυρής του ιδιοκτησίας να καταφέρει να γίνει όσο το δυνατόν περισσότερο «αυτάρκης», μέσα σε ένα δύσκολο οικονομικά περιβάλλον. Αυτό όπως προϋποθέτει επιμονή και κυρίως υπομονή και πάνω από όλα σωστές επιλογές και σε επίπεδο στελεχών αλλά και ποδοσφαιριστών.