Αυτός ο ΠΑΟΚ μπορεί να γίνει ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία
Ο Σάββας Τζιομπάνογλου γράφει για τη νίκη του ΠΑΟΚ στη Ριζούπολη, την τρίτη συνεχόμενη με τον Ουρουγουανό στον πάγκο του, που ήταν η πιο δύσκολη από τις προηγούμενες και μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντική.
Όποιος περίμενε ότι ο ΠΑΟΚ θα περνούσε εύκολα από τη Ριζούπολη με κεκτημένη ταχύτητα από τον θρίαμβο με την Αϊντχόφεν, έκανε λάθος. Ο ΠΑΟΚ έδωσε μάχη για να πάρει την τρίτη συνεχόμενη νίκη του με τον Πάμπλο Γκαρσία στον πάγκο, που του έδωσε την ευκαιρία να ανέβει στην βαθμολογία και κυρίως την ηρεμία που χρειάζεται ο Ουρουγουανός για να δουλέψει τις δύο εβδομάδες τις διακοπής του πρωταθλήματος που ακολουθούν. Η διακοπή αυτή μοιάζει ιδανική για το Δικέφαλο που έχει καινούργιο προπονητή στον πάγκο του και έδειξε ότι οι παίκτες του χρειάζονται ανάσες μετά από τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια σε ένα διάστημα 10 ημερών περίπου.
Ο ΠΑΟΚ ήταν κουρασμένος παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε τον αγώνα με τον Απόλλωνα με τα περισσότερα από τα πρόσωπα που τελείωσαν το παιχνίδι με τους Ολλανδούς την περασμένη Πέμπτη και όχι με αυτά που τον ξεκίνησαν. Με Λύρατζη στο αριστερό άκρο της άμυνας (και στη συνέχεια στο δεξί), τον Μουργκ και τον Τζόλη πίσω από το Σβιντέρσκι, που ξεκίνησε αντί του Τσόλακ στην κορυφή της επίθεσης και τον Ίνγκασον να είναι το πέμπτο διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τον αγώνα της περασμένης Πέμπτης.
Το τρίτο στη σειρά παιχνίδι με τον Πάμπλο Γκαρσία στον πάγκο του ήταν διαφορετικό από τα δύο προηγούμενα. Και αυτό διότι η ομάδα του ίσως και λόγω κόπωσης δεν κατάφερε να αποφύγει τα λάθη. Με αποτέλεσμα να αφήσει το παιχνίδι να πάει στη δύναμη στις προσωπικές μονομαχίες, κάτι που, όπως ήταν λογικό, ευνόησε τους γηπεδούχους.
ΕΙΔΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΤΑ ΛΥΣΕΙ ΟΛΑ
Η απουσία του Γιαννούλη φάνηκε και… παραφάνηκε. Με την επιλογή για τον αντικαταστάτη του να είναι ο δεξιοπόδαρος Λύρατζης, ο ΠΑΟΚ δέχθηκε πίεση από εκείνη την πλευρά στο πρώτο ημίχρονο. Γεγονός που ανάγκασε και τον νεαρό μπακ του Δικεφάλου να αποφεύγει τα ανεβάσματα αφήνοντας όλη την δημιουργία από τα αριστερά στον Χρήστο Τζόλη.
Ο Γκαρσία είδε το πρόβλημα που είχε εκεί η ομάδα του και από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου του άλλαξε την πλευρά με τον Ροντρίγκο. Βέβαια ούτε ο Βραζιλιάνος είχε τα ανεβάσματα του Γιαννούλη όταν πήγε αριστερά και αυτά ήταν που έλειψαν πολύ από το Δικέφαλο στη Ριζούπολη.
Αυτό ήταν το ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε ο ΠΑΟΚ και το δεύτερο ήταν οι κακές αντιδράσεις του στις στατικές φάσεις. Ο Γκαρσία είχε εντοπίσει το πρόβλημα που είχε η ομάδα του κυρίως στο πρώτο δοκάρι στα χτυπήματα κόρνερ του Απόλλωνα και από εκεί δέχθηκε το γκολ της ισοφάρισης. Ένα ακόμη ζήτημα που έχει να δουλέψει στο διάστημα της διακοπής.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΟΜΑΔΑ… ΠΑΜΠΛΟ ΓΚΑΡΣΙΑ
Ο ΠΑΟΚ βέβαια έβγαλε και προτερήματα…. Όπως το πρώτο γκολ με Σβιντέρσκι με τον ΠΑΟΚ να ξεδιπλώνει ιδανικά μια αντεπίθεση από στατική φάση που είχε κερδίσει ο Απόλλωνας στη δική του περιοχή. Ο Σβαμπ έβγαλε μια ακόμη ασίστ, την 7η του από την αρχή της σεζόν και ο Πολωνός την εκμεταλλεύτηκε ιδανικά σκοράροντας το 4ο του γκολ στο πρωτάθλημα. Οι δύο τους ήταν οι πρωταγωνιστές της δύσκολης νίκης του Δικεφάλου που ήρθε τελικά από δύο πέναλτι. Ο Σβιντέρσκι κέρδισε το πρώτο με το πάτημα του Λισγάρα στα όρια της περιοχής και ο Αυστριακός το εκτέλεσε για να πετύχει το πρώτο του γκολ με την φανέλα του ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ έβγαλε μαχητικότητα και πάθος για την νίκη, όταν είδε ότι δεν μπορούσε να βγάλει την ποιότητα του στο γήπεδο και αυτό είναι επίσης σημαντικό. Όσο και αν σε μεγάλο διάστημα του δεύτερου ημιχρόνου φαινόταν να έχουν εγκαταλειφθεί τα συστήματα και οι τακτικές ο ΠΑΟΚ βρήκε δυνάμεις να παλέψει μέχρι το τέλος για να πάρει ένα τρίποντο που μπορεί να αποδειχθεί πολύ σημαντικό στη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Οι παίκτες του Γκαρσία "έπαιξαν" και ξύλο, έβαλαν δύναμη στις μονομαχίες, κυνήγησαν όλες τις μπάλες και δείχνουν ότι σιγά σιγά…θα μπορούν να μεταλλαχθούν σε μια ομάδα που μοιάζει με τον προπονητή της. Από μια ομάδα που πήγαινε πάντα με το…βιβλίο οδηγιών και αυτό που την ενδιέφερε περισσότερο από όλα ήταν να ακολουθεί μέσα στο γήπεδο τις οδηγίες τακτικής του Αμπέλ Φερέιρα να γίνει μια ομάδα που αυτό που θα την ενδιαφέρει όσο τίποτα άλλο να είναι η νίκη και οι τρεις βαθμοί που θα πρέπει να κατακτηθούν με οποιοδήποτε τρόπο.