Το βράδυ της Παρασκευής παρουσιάστηκε το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Ιβάν Σαββίδη στους οπαδούς του ΠΑΟΚ που γιόρταζαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Στο μήνυμά του αυτό ο ισχυρός άνδρας του Δικεφάλου μιλούσε για τη σεζόν που τελείωσε με την ομάδα του πρωταθλήτρια και τόνιζε την επιθυμία του να την κάνει πιο δυνατή.

"Θέλουμε και θα κάνουμε τα πάντα για να μπούμε στο Champions League. Θέλουμε και θα κάνουμε τα πάντα για να γίνουμε πιο δυνατοί ώστε ο ΠΑΟΚ να βιώνει μεγαλύτερες επιτυχίες", ήταν η υπόσχεση που έδωσε.

Δεν πέρασε ούτε ένα 24ωρο μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου και έδειξε ότι είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα ώστε να τηρήσει την υπόσχεσή του κρατώντας τον Γιάννη Κωνσταντέλια στην Τούμπα. Είναι δεδομένο ότι αν δεν ήταν ο Ιβάν Σαββίδης ο "Ντέλιας" σήμερα θα ετοίμαζε βαλίτσες για το Ζάλτσμπουργκ.

Κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ότι η απόφαση που πήραν από κοινού πρόεδρος και ποδοσφαιριστής θα αποδειχθεί η... σοφότερη που θα μπορούσαν να πάρουν. Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι σου επιφυλάσσει το μέλλον.

Είναι όμως δεδομένο ότι στο άκουσμα της είδησης ότι ο ΠΑΟΚ απορρίπτει την πρόταση της Ζάλτσμπουργκ οι φίλοι του ΠΑΟΚ ξεφύσησαν με ανακούφιση. Ο Ντέλιας και η... μαγεία του θα μείνουν στην Τούμπα και με αυτήν θα γίνει η προσπάθεια να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος της συμμετοχής του Δικεφάλου για πρώτη φορά στην ιστορία του στο Champions League.

Απόφαση που στηρίχθηκε στο συναίσθημα

Η λογική εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν να γίνει αποδεκτή η πρόταση των Αυστριακών που η αλήθεια είναι ότι ήθελαν σαν τρελοί να ξεκινήσουν με τον Κωνσταντέλια την προσπάθεια να ανακτήσουν τα πρωτεία που μετά από χρόνια έχασαν στο πρωτάθλημα.

Ο τρόπος που πολιόρκησαν τον παίκτη, φροντίζοντας σε καμία περίπτωση να μην παρακάμψουν τον ΠΑΟΚ, κάτι που αναγνωρίζουν οι άνθρωποι του Δικεφάλου, το έδειξε αυτό. Όπως και το γεγονός ότι έσπασαν κάθε ταβάνι που είχαν προσφέροντας αυτά τα 17,5 εκατομμύρια για να τον αποκτήσουν.

Η απόφαση ωστόσο που πήραν ο Ιβάν Σαββίδης και ο Γιάννης Κωνσταντέλιας στηρίχθηκε περισσότερο στο συναίσθημα και όχι στη λογική.

Αποτελεί τακτική του Σαββίδη να συζητά με τους ποδοσφαιριστές του πριν πάρει αποφάσεις που τους αφορούν. Το έκανε πολλές φορές στο παρελθόν και συνήθως, όπως έγινε στην περίπτωση του Κωνσταντέλια, η παρέμβασή του ήταν καθοριστική. Κάποιες άλλες δεν είχε το αποτέλεσμα που ο ίδιος επιθυμούσε.

Για παράδειγμα δεν κατάφερε να μεταπείσει τον Λούκας Πέρεθ που ήθελε σαν τρελός να αγωνιστεί στη Λα Κορούνια και ο Ισπανός επέστρεψε στην πατρίδα του. Ή δεν είχε την ευκαιρία να προσπαθήσει να αλλάξει την απόφαση του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς που είχε δελεαστεί από τα πετροδολάρια των Αράβων και απέφυγε να συναντηθεί μαζί του, πριν αποχωρήσει στα μέσα της χρονιάς του νταμπλ.

Ο Κωνσταντέλιας δεν πίεσε ποτέ τον ΠΑΟΚ

Στην περίπτωση ωστόσο του "Ντέλια" φάνηκε ότι ούτε ο Σαββίδης ήταν πεπεισμένος ότι το να αποδεχθεί την πρόταση της Ζάλτσμπουργκ ήταν το σωστό, ούτε και ο ίδιος ο νεαρός ποδοσφαιριστής, παρά το γεγονός ότι η πρόταση που είχε και αυτός στα χέρια του ήταν άκρως δελεαστική. Τα είπαν μια φορά και σε αυτή την πρώτη επικοινωνία τους επιβεβαίωσαν ότι κανείς από τους δυο δεν είχε απόλυτα πειστεί για την ορθότητα μιας τέτοια επιλογής και αποφάσισαν να ξαναμιλήσουν για να καταλήξουν ότι ακόμη δεν έχει έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού.

Το πιο σημαντικό ήταν ότι οι συζητήσεις ανάμεσα στον Ιβάν Σαββίδη και τον Γιάννη Κωνσταντέλια στηρίχθηκαν στην σχέση εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους εδώ και χρόνια. Ο Σαββίδης γνώριζε εξ αρχής ότι ο μικρός δεν θα μπορούσε ποτέ να στηλώσει τα πόδια και να θέσει εκβιαστικά διλήμματα στην ομάδα που τον ανέδειξε.

Και ο Κωνσταντέλιας όπως και η οικογένειά του γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ αλλά και όλος ο οργανισμός δεν πρόκειται ποτέ να σταθεί εμπόδιο όταν, νομοτελειακά, θα έρθει η στιγμή που δεν θα τον χωρά ο τόπος και θα πρέπει να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα στην καριέρα του.

Μέχρι τότε η μαγεία του "Ντέλια" θα μείνει στην Τούμπα και το χαμόγελο του θα φωτίζει όχι μόνο το δικό του αλλά και τα πρόσωπα των φίλων του ΠΑΟΚ που θα την απολαμβάνουν...

Και ποιος ξέρει, αν όλα πάνε καλά και του δοθεί η ευκαιρία να παρουσιάσει το τεράστιο ταλέντο του στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική σκηνή της Ευρώπης να αποδειχθεί στο τέλος, ότι δεν του ήταν απαραίτητο ένα "σκαλοπάτι" τύπου Ζάλτσμπουργκ για να βρεθεί στο κορυφαίο επίπεδο. Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται ρομαντικό αλλά η αύρα του "μικρού μάγου" του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι αυτή που το επιτρέπει...