Ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι

Ο ΠΑΟΚ είναι σε πολύ κακό φεγγάρι και παραμένει σε δύσκολη κατάσταση και μετά το παιχνίδι με την ΑΕΛ. Μπορεί να ήταν καλύτερος από την ΑΕΛ στη διάρκεια του αγώνα αλλά χρειάστηκε μια φωτοβολίδα του Κούρτιτς στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων για να αποφύγει ένα ακόμη κάζο.

Για τον ΠΑΟΚ το παιχνίδι Κυπέλλου ήταν εξ ορισμού από εκείνα που δεν έχουν και πολλά οφέλη να σου προσφέρουν. Είτε θα κέρδιζε και θα εξασφάλιζε από σήμερα την πρόκριση στους οκτώ, είτε όπως και τελικά έγινε, δεν θα τα κατάφερνε και θα επέτεινε ακόμη περισσότερο την εσωστρέφεια και την γκρίνια στο εσωτερικό του.

Δεν βγαίνει τίποτα ούτε στον Λουτσέσκου

Ο Λουτσέσκου είπε ότι σε καταστάσεις με τόσο μεγάλη αρνητικότητα, όπως αυτή που βιώνει η ομάδα του, ότι και να κάνει κανείς του, πάντα θα πρέπει να περιμένει κάτι θα πάει στραβά. Κάτι που επηρεάζει και τον ίδιο. Εκεί που όλοι θεωρούσαν ότι έχει το μαγικό ραβδάκι με το οποίο μπορεί να μεταμορφώνει τους ποδοσφαιριστές του, να βρίσκει τρόπο να μετατρέπει τις φανερές αδυναμίες της ομάδας του σε πλεονέκτημα, πλέον και αυτός βλέπει πως δεν του…βγαίνει τίποτα.

Οι πολλές αλλαγές του Ρουμάνου στην αρχική ενδεκάδα δεν είχαν να κάνουν με το γεγονός ότι η ΑΕΛ είναι ομάδα από την κατώτερη κατηγορία και θεωρήθηκε εύκολος αντίπαλος. Άλλωστε όπως είναι τον τελευταίο καιρό, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να θεωρεί εύκολο κανένα παιχνίδι. Οι περισσότερες από τις αλλαγές του λοιπόν, ήταν αναγκαστικές. Και αυτό διότι έπρεπε κάποιοι από το γκρουπ των βασικών έπρεπε να πάρουν ανάσες και κάποιοι άλλοι είναι σε κακή αγωνιστική κατάσταση.

Αναγκαστικά λοιπόν ο προπονητής του ΠΑΟΚ χρησιμοποίησε στα δυο άκρα της άμυνας Τέιλορ και Λύρατζη και μάλιστα με τον Βραζιλιάνο αριστερά.

Και ως ένα βαθμό αναγκαστικά έβαλε στην αρχική ενδεκάδα και τους δυο φορ κρούσης που έχει στο ρόστερ: Άκπομ και Σβιντέρσκι. Και δεν είχε πολλούς μεσοεπιθετικούς διαθέσιμους και ξεκούραστους αλλά έψαχνε και τρόπο να βοηθήσει την ομάδα του να βρει πιο εύκολο κάποιο γκολ. Η κοινή τους παρουσία στην γραμμή κρούσης δεν αλλάξει κάτι στην συνεισφορά τους σε γκολ, αφού και πάλι κανείς από τους δυο δεν βρήκε δίχτυα.

Η αλήθεια είναι όμως ο Πολωνός έπαιξε και μάλιστα αρκετά καλά το ρόλο του περιφερειακού επιθετικού αφήνοντας την κορυφή της επίθεσης στον Άκπομ που έχασε τις δυο πολύ μεγάλες ευκαιρίες που δημιούργησε ο ΠΑΟΚ σε κανονική ροή αγώνα.

Αποσυντονίστηκε και βρέθηκε πίσω στο σκορ

Άλλα είπαμε όπως είναι ο ΠΑΟΚ ότι και να κάνει ο προπονητής του του βγαίνει ανάποδα. Κάπως έτσι έγινε και με τις αλλαγές του. Ο προπονητής του Δικεφάλου φαίνεται πως είχε προγραμματίσει κάπου στο 60΄να βάλει στο παιχνίδι τον Σίντκλεϊ που θα μπορούσε να αντέξει για μισή ώρα αγώνα και μαζί με τον Βραζιλιάνο να βάλει τον Κούρτιτς αντί του Σβαμπ και τον Ζίβκοβιτς αντί του Μουργκ.

Οι αλλαγές όμως αυτές μάλλον αποδιοργάνωσαν την ομάδα του, την ώρα μάλιστα που είχε κερδίσει μέτρα στο γήπεδο και πίεζε τους γηπεδούχους. Το χειρότερο όλων ήταν ότι ο ΠΑΟΚ δέχθηκε και γκολ στην πρώτη καλή αντεπίθεση της ΑΕΛ. Ένα γκολ που ξεκίνησε από την πλευρά του Σίντκλεϊ και μπήκε στην κλειστή γωνία του Ζίβκοβιτς που επέστρεψε μετά από καιρό στην ενδεκάδα.

Προσπαθεί με άγχος να γυρίσει τα παιχνίδια

Ο ΠΑΟΚ βρέθηκε να κυνηγά, για μια ακόμη φορά το σκορ, με το ίδιο άγχος που τον χαρακτηρίζει όταν τα παιχνίδια δεν του βγαίνουν. Βιαστικά, με τον ίδιο τρόπο – να πάει η μπάλα στο Άντριγια Ζίβκοβιτς μήπως και βγει κάτι από την ποιότητα του Σέρβου- και χωρίς αυτοπεποίθηση. Ο Λουτσέσκου αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει σε ένα ακόμη παιχνίδι τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ, που διατηρεί το απόλυτο συμμετοχών στα φετινά παιχνίδια του ΠΑΟΚ και τα έπαιξε όλα για όλα ρίχνοντας στη μάχη και τον Γιώργο Κούτσια.

Μέχρι όμως να έρθει το γκολ της ισοφάρισης από το εξαιρετικό χτύπημα φάουλ του Κούρτιτς ο Δικέφαλος είχε όλο και όλο μια τελική στην εστία , μια κεφαλιά του Σβιντέρσκι εύκολα αντιμετωπίσιμη από τον Σουλούκο.

Χωρίς νίκη μετά τη διακοπή για τις εθνικές

Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παραμένει χωρίς νίκη μετά την διακοπή για τις εθνικές ομάδες. Ο Δικέφαλος συμπλήρωσε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια χωρίς νίκης και δεν λέει να σηκώσει κεφάλι. Αν ψάξει κανείς ενθαρρυντικά στοιχεία από τη σημερινή εμφάνιση θα μείνει πρώτα στο γεγονός ότι τα νέα πρόσωπα έδωσαν ενέργεια και φρέσκα πόδια στην ομάδα του Λουτσέσκου.

Θα πρέπει επίσης να σταθεί στην επιστροφή του Ίνγκι Ίνγκασον, που παρά τα λάθη του, απόρροια της μεγάλης του απουσίας, βοηθά πολύ και στο χτίσιμο του παιχνιδιού και στο γεγονός ότι έστω και από μια στατική φάση ο Δικέφαλος έσπασε την κατάρα και κατάφερε να πανηγυρίσει ένα γκολ μετά από 376 λεπτά επιθετικής ξηρασίας.