Ο ΠΑΟΚ ξανά στον τελικό της αγαπημένης του διοργάνωσης, υπέρβαση η κατάκτηση

Ο ΠΑΟΚ μετά το 5-1 στην Λαμία πήρε χαλαρά άλλη μία πρόκριση στον τελικό της αγαπημένης του διοργάνωσης και περιμένει πλέον να μάθει πού και πότε ακριβώς θα αντιμετωπίσει την ΑΕΚ. Στον τελικό στον οποίο θα προσπαθήσει να διατηρήσει την παράδοση που έχει δημιουργήσει κερδίζοντας την Ένωση σε τρεις συνεχόμενους τελικούς μια φορά στο Βόλο –όπου δεν θα γίνει ο φετινός- και άλλες δυο στο ΟΑΚΑ.

Ο Λουτσέσκου ήθελε να δει την ομάδα του να διπλασιάζει τις νίκες της και να δίνει πανηγυρικό τόνο στην πρόκριση της, αλλά ακόμη και έτσι με μια τιμητική για τη Λαμία ισοπαλία, ο ΠΑΟΚ είναι ξανά σε θέση να διεκδικήσει τον τίτλο του κυπελλούχου.

Έτοιμος να παλέψει για το τρόπαιο

Για τον ΠΑΟΚ η συμμετοχή στον τελικό και η κατάκτηση του τροπαίου έχει εφέτος διαφορετική σημασία από τις προηγούμενες. Κι αυτό όχι διότι στην Τούμπα έχουν χορτάσει από τρόπαια, κάθε άλλο...

Το να καταφέρει ο φετινός ΠΑΟΚ να κλείσει την σεζόν με έναν τίτλο, έστω και αυτόν που έχει πάρει άλλες τέσσερις φορές τα τελευταία χρόνια, θα είναι υπέρβαση για μια ομάδα που στην ουσία τώρα δημιουργείται για να πετύχει μεγάλα πράγματα στο άμεσο μέλλον.

Όσο και αν ο Δικέφαλος του Λουτσέσκου έδειξε με την πορεία του στο δεύτερο κομμάτι της κανονικής περιόδου ότι μπορεί να παντρέψει την ανανέωση με την επίτευξη υψηλών στόχων, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι αναφερόμαστε σε μια ομάδα που κατέβασε κατά πολύ τον μέσο όρο ηλικίας της.

Μια ομάδα που εμφάνισε νέους πρωταγωνιστές προερχόμενους από τις ακαδημίες της (Κωνσταντέλιας, Κουλιεράκης, αλλά και Λύρατζης, Τσαούσης στην αρχή της χρονιάς) και επένδυσε σε μεταγραφές με νεαρούς ποδοσφαιριστές (Κοτάρσκι, Ντάντας).

Ήταν λογικό γι' αυτή την ομάδα να μην έχει εξ αρχής την πνευματική ωριμότητα που είναι απαραίτητη για να κάνει πρωταθλητισμό και πως η ψυχολογία της σε κάποιες περιόδους ήταν ευμετάβλητη. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που οι πιο μεγάλοι σε ηλικία, οι πιο έμπειροι δεν βοήθησαν όσο θα περίμενε κάποιος.

Παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου παρουσίασε για μεγάλα διαστήματα ωραίο ποδόσφαιρο, κάλυψε ως ένα βαθμό το χαμένο έδαφος και το κυριότερο κέρδισε τον κόσμο του. Αυτούς που και μετά από ήττες δεν εγκατέλειψαν το γήπεδο και που στο τέλος κάθε αγώνα έστηναν ένα μικρό πανηγύρι με τους παίκτες ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα.

Το να σηκώσει το κύπελλο, όποτε και όπου και αν γίνει ο τελικός με την ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ του Κωνσταντέλια, του Κοτάρσκι, του Κουλιεράκη θα είναι μια δικαίωση πρώτα για αυτά τα παιδιά και στη συνέχεια για όλους όσους πίστεψαν από νωρίς και στην πορεία της σεζόν ότι πρωταθλητισμός γίνεται και πιτσιρικάδες.

Ευρώπη μέσω και του κυπέλλου

Ακόμη και πρακτικά να το δει κανείς το εισιτήριο για τα προκριματικά του Europa League και μάλιστα για τον 3ο προκριματικό, που κατακτά ο κυπελλούχος, είναι πανάκεια για τον ΠΑΟΚ. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που τα δυο μαγικά χαρτάκια για τα προκριματικά του Champions League φαίνονται, τουλάχιστον για την ώρα, μακρινά.

Η συμμετοχή σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης θα πρέπει να είναι αυτοσκοπός για τον Δικέφαλο, που είναι γεμάτος πρότζεκτ και ποδοσφαιριστές ικανούς να δημιουργήσουν υπεραξία. Κάτι που σημαίνει ότι όσο καλύτερο ευρωπαϊκό εισιτήριο εξασφαλιστεί ενόψει του καλοκαιριού τόσο πιο επιτυχημένη θα είναι η φετινή χρονιά για την ομάδα του Λουτσέσκου.

Στο... υπερπέραν ο τελικός

Όλα αυτά θα προκύψουν στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν. Από εδώ και πέρα θα ενταθεί και η συζήτηση για την έδρα του τελικού του κυπέλλου που σε κάθε άλλη προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα της Ευρώπης είναι μια γιορτή και στην Ελλάδα παραμένει ορφανός χωρίς να έχει βρεθεί ακόμη το γήπεδο διεξαγωγής του.

Ο τελικός που, σύμφωνα με την προκήρυξη της διοργάνωσης θα έπρεπε να γίνει στον Βόλο και έχει ήδη "ταξιδέψει" στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στην Κύπρο και συνεχίζει το ταξίδι του προς το υπερπέραν... του ΟΑΚΑ!