Αλίμονο αν ο ΠΑΟΚ δεν έδειχνε βελτίωση σε σχέση με τις εμφανίσεις απέναντι στην Λέφσκι μετά από 3 εβδομάδες προπονήσεων. Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο απέναντι στον Παναιτωλικό – διάστημα στο οποίο πήρε προβάδισμα στο σκορ, δεν κινδύνευσε καθόλου αμυντικά από τον αντίπαλο του- βάζοντας τις βάσεις για μια νίκη που χρειαζόταν όσο τίποτε άλλο.

Ο ΠΑΟΚ είχε σχέδιο και προσπάθησε ορθολογικά να επικρατήσει σε ένα παιχνίδι στο οποίο είχε κυριαρχικό ρόλο στο μεγαλύτερο διάστημα του.

Και το γεγονός ότι άφησε τους Αγρινιώτες στο παιχνίδι μέχρι τέλους, χωρίς να καταφέρει να βρει και άλλο γκολ στις μεγάλες ευκαιρίες που χάθηκαν από Αουγκούστο και Μπίσεσβαρ- και μια δυο φορές έδωσε δικαιώματα στον Παναιτωλικό να ελπίζει δεν ακυρώνει την καλή εικόνα του Δικεφάλου.

Τον δικαίωσε ο Μπράντον Τόμας

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είχε νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα. Στην άμυνα του. Ετοίμαζε τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη για να τον χρησιμοποιήσει στο πλευρό του Ίνγκι Ίνγκασον και είχε και τον Τσαούση στο αριστερό άκρο της άμυνας του.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά ξεκίνησε τον Μπράντον Τόμας στην κορυφή της επίθεσης ως φορ περιοχής. Ο Ισπανός απέναντι σε μια οργανωμένη άμυνα, όπως αυτή του Παναιτωλικού είχε έναν ιδιαίτερο ρόλο. Και αυτό διότι δεν διαθέτει τον όγκο για να παίξει με πλάτη και να σπάσει την μπάλα στους συμπαίκτες του όπως συνήθως κάνουν οι επιθετικοί κορυφής.

Είχε όμως ταχύτητα και στην σκέψη κατάφερε όχι μόνο να σκοράρει με προβολή και να βάλει τον ΠΑΟΚ μπροστά στο σκορ αλλά όσο είχε δυνάμεις να βρεθεί και άλλες φορές σε θέση βολής. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο Ισπανός είναι ο "κλασσικός" φορ περιοχής, αλλά από την άλλη κανείς δεν μπορεί να θεωρεί ότι δεν είναι… επιθετικός.

Καταλύτες: Ντάντας και οι συνεργασίες Νάρεϊ - Λύρατζη

Στο πλάι του ο Μπράντον είχε από την μια τον Μπίσεσβαρ, ίσως τον ιδανικό για να μπει ανάμεσα στις γραμμές της ομάδας του Γιάννη Αναστασίου και από την άλλη, τον Κάλεντ Νάρεϊ έναν κλασσικό ακραίο για να παίζει πάνω στην γραμμή.

Το μυστικό ήταν οι συνεργασίες του Γερμανού με τον Λύρατζη, που πολλές φορές δημιουργήσαν ρήγματα στην άμυνα του Παναιτωλικού από τη δεξιά πλευρά. Οι δυο τους άλλαζαν ρόλους και μια ο ένας μια ο άλλος έμπαιναν στην περιοχή του Ανέστη δυσκολεύοντας τη ζωή των Χουχούμη και Χατζηθεοδωρίδη που λίγες φορές στο πρώτο ημίχρονο κατάφεραν να τους αντιμετωπίσουν.

Στον άξονα όλο το παιχνίδι του ΠΑΟΚ περνούσε από τα πόδια του Ντάντας. Ο νεαρός Πορτογάλος δεν είναι "δεκάρι" αλλά οπισθοχωρώντας λίγα μέτρα στο γήπεδο δείχνει ότι μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του παιχνιδιού της ομάδας του. Και το πιο σημαντικό είναι ότι προσπαθεί στο σύνολο σχεδόν των ενεργειών του να παίξει κάθετα προς την αντίπαλη περιοχή.

Ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε να βρει ανάπτυξη από τα άκρα και όταν σταμάτησαν να βγαίνουν οι συνεργασίες του Λύρατζη με τον Νάρεϊ στα δεξιά, άρχισε να παίρνει παιχνίδι από την άλλη πλευρά κυρίως με τον Μπίσεσβαρ.

Το σημαντικό για τον Λουτσέσκου ήταν ότι η ομάδα του είχε υπομονή στο παιχνίδι της και έπαιζε με βάση το πλάνο του προπονητή της σχεδόν μέχρι το τέλος. Το σχέδιο δεν λειτούργησε στα τελευταία λεπτά όταν ο Παναιτωλικός βγήκε μπροστά για να εξαντλήσει τις πιθανότητες που το έδινε το ισχνό 1-0 και προσπάθησε να γίνει απειλητικός. Και πάλι όμως ο ΠΑΟΚ είχε ευκαιρία να πετύχει αυτός δεύτερο γκολ και να τελειώσει το παιχνίδι.

Είναι ακόμη στην αρχή

Σίγουρα για να κλείσουν οι πληγές που άνοιξαν από το πρόωρο αντίο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα από μια καλή εμφάνιση και μια νίκη επί του Παναιτωλικό, ωστόσο ο ΠΑΟΚ έδειξε μια πρώτη αντίδραση.

Τώρα το ζητούμενο είναι πως ο Λουτσέσκου θα συνεχίσει να βελτιώνει την ομάδα του διατηρώντας την ανταγωνιστική, μέχρι να την δει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι πάντοτε ο Ρουμάνος επενδύει πολλά στην δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις… Αν προκύψει και κάποια μεταγραφή που μπορεί να κάνει πιο εύκολο το έργο του θα είναι το δίχως άλλο καλοδεχούμενη για τον προπονητή του Δικεφάλου.