Πολλά περίεργα αποτελέσματα έγιναν στην τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάση του Ολυμπιακού τουρνουά πόλο. Η αρχή έγινε στο Ελλάδα - Αυστραλία , ακολούθησαν το Γαλλία - Κροατία και το ΗΠΑ - Ιταλία.

Όλως... τυχαίως επικράτησαν οι βαθμολογικά αδιάφοροι, οι ομάδες που είχαν ήδη αποκλειστεί από τη συνέχεια. Με εξαίρεση την Αυστραλία, που θεωρητικά είχε ελπίδες, αλλά στην πραγματικότητα είχε ήδη κλείσει τα εισιτήρια επιστροφής στην πατρίδα.

Πήρατε χαμπάρι τίποτα; Μπααα... Μόνο στον μικρόκοσμο του πόλο συζητήθηκαν όλα, η πλειοψηφία δεν κατάλαβε και πολλά. Η αλήθεια είναι δε, πως ακόμα και όσοι ασχολήθηκαν ή κατάλαβαν τι έγινε, δεν ενοχλήθηκαν καθόλου. Στο πόλο δεν είναι... αμαρτία να διαλέγεις αντίπαλο, αφού το "σκάνδαλο" πήρε μικρή διάσταση. Αν ήταν μπάσκετ, θα είχαν γραφτεί όσα κανείς δεν μπορεί να φανταστεί.

Οι υπερασπιστές της επιλογής θα μάλωναν με όσους θεωρούν απαράδεκτο να κάθεσαι να χάνεις για να διαλέγεις αντίπαλο και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα υπήρχε καν επιχειρηματολογία. Η άποψη θα διαμορφωνόταν ως επί το πλείστον με την πλευρά που θα επέλεγε ο καθένας... Όπως θα έβρισκε επιχειρήματα υπέρ της επιλογής, έτσι άνετα θα μπορούσε να κάνει το αντίθετο. Το σωστό ή το λάθος θα περνούσε σε δεύτερη μοίρα, το συμφέρον θα είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η Εθνική πόλο, λοιπόν, είναι τυχερή στην ατυχία της. Κάθισε και έχασε; Απλά δεν το πάλεψε; Ήταν χαλαρή; Ο,τι κι αν έγινε, πέρασε και δεν... ακούμπησε. Σε αυτή την περίπτωση, είναι μάλλον θετικό ότι δεν πρόκειται για το πιο δημοφιλές άθλημα. Και ό,τι συμβαίνει στην Ελλάδα, ακριβώς ίδια αντιμετώπιση υπάρχει σε Κροατία και Ιταλία. Αφήστε που στον κόσμο του πόλο θεωρείται και σωστό αυτό που έγινε. Είναι τυχεροί διότι δεν έχουν μπλέξει με όλους τους "άρρωστους" που δεν έχουν άποψη για όλα ή για να λέμε την αλήθεια, έχουν μάθει να τα κατακρίνουν όλα, δίχως να έχουν γνώση.

Πάμε παρακάτω. Να ξεφύγουμε από το πόλο, το μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο... Και πάμε στο θέμα μας. Πρέπει να διαλέγει αντίπαλο μια ομάδα; Ξεκάθαρη απάντηση δεν υπάρχει. Άλλοι - οι περισσότεροι για να πούμε την αλήθεια - θεωρούν ότι απαγορεύεται να επιλέγεις διότι στην πορεία το πληρώνεις με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, οι περισσότερο κυνικοί όμως είναι πάντα υπέρ της επιλογής αν και εφόσον αυξάνονται οι πιθανότητες διάκρισης.

Στην προκειμένη περίπτωση είδαμε ότι και οι Κροάτες και οι Ιταλοί κάθισαν να χάσουν για τις διασταυρώσει στα προημιτελικά. Είναι προφανές ότι και η δική μας Εθνική δεν έπαιξε κόντρα στην Αυστραλία σαν να ήταν τελικός. Ουδείς στεναχωρήθηκε πραγματικά για την ήττα. Κάτι θα ξέρουν όλοι αυτοί. Χαζοί δεν είναι να θέλουν το κακό τους.

Εννοείται πως ακόμα κι έτσι το αποτέλεσμα δεν είναι εγγυημένο. Κάποιος θα νικήσει και κάποιος θα χάσει. Το θέμα είναι οι πιθανότητες. Και στην περίπτωση του ζευγαριού της Ελλάδας με την Ιταλία, κανείς δεν θα βγει χαμένος επειδή θα... τιμωρηθεί για την επιλογή. Άλλωστε και οι δύο διάλεξαν. Η Ελλάδα την Ιταλία και η Ιταλία την Ελλάδα. Όπως φυσικά και τον θεωρητικά πιο βατό δρόμο για τη συνέχεια.

Και για να καταλήξουμε - όπως πάντα - στο μπάσκετ, δεν είναι παράλογο που όλοι προσπαθούν να αποφύγουν τις ΗΠΑ στο δρόμο προς τον τελικό ή δεν θέλουν την Ισπανία στις διασταυρώσεις... Είναι θέμα πιθανοτήτων. Καλά έκανε και διάλεξε, λοιπόν η Εθνική πόλο. Καλά κάνουν όσοι διαλέγουν. Και βέβαια καλά κάνουν κι όσοι έχουν αντίθετη άποψη. Πρόβλημά τους.