Το ενδιαφέρον στην κανονική περίοδο της EuroLeague έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία και η μάχη για την συμμετοχή στα playoffs είναι συγκλονιστική. Δέκα στροφές πριν από το τέλος τίποτα δεν είναι δεδομένο και για την οκτάδα και για το πλεονέκτημα έδρας, μέσα σε 1-2 αγωνιστικές μπορεί να ανατραπούν όλα.

Όλοι στη μέρα τους είναι ικανοί να νικήσουν όλους. Ακόμα κι όταν παίζει ο πρώτος με τον τελευταίο, κανείς δεν βάζει το χέρι του για το αποτέλεσμα. Γι αυτό κι έχει ανοίξει σοβαρή συζήτηση για την αύξηση των ομάδων, που πρέπει να συνεχίζουν μετά από την κανονική περίοδο, διότι το 8 στις 18 είναι και μικρό και άδικο -για το θέμα επιχειρηματολόγησε κι ο Δημήτρης Ιτούδης στη συνέντευξη στον Χάρη Σταύρου και το SPORT24 πριν από μερικές ημέρες.

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν είναι μόνο η EuroLeague

Τα play-in που έχει εισάγει το NBA είναι μονόδρομος και για την EuroLeague ώστε ο αριθμός που θα μείνει στη δράση με την post season να αυξηθεί στο 10 ή ακόμα και στο 12.

Όμως το ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν είναι μόνο η EuroLeague και δεν πρέπει να είναι μόνο η EuroLeague. Δεν θα εξετάσουμε εδώ το θέμα των παραθύρων για τις Εθνικές ομάδες με το άθλιο καλεντάρι που έχει ευθύνη η EuroLeague και ανέχεται -ανήμπορη να αντιδράσει- η FIBA.

Το ζήτημα που θα μας απασχολήσει είναι οι υπόλοιπες διασυλλογικές διοργανώσεις, που μπορούν και πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου.

Τούτη τη στιγμή το EuroCup δεν έχει επί της ουσίας κανέναν ενδιαφέρον, έτσι όπως διεξάγεται. Δύο όμιλοι των 10, συνεχίζουν οι 16 στους 20 και παίζουν τη ζωή τους μετά στις λεπτομέρειες των νοκ άουτ αγώνων. Κανονική περίοδος με ελάχιστο ενδιαφέρον, επίπεδο μπάσκετ όχι ιδιαίτερα υψηλό, γίνονται ματς που περνούν και ουσιαστικά ουδείς ασχολείται.

Αν δεν υπήρχε και ο μεγάλος στόχος του εισιτηρίου για ένα χρόνο για την EuroLeague, θα ήταν ό,τι πιο αδιάφορο σε διοργάνωση.

Να δημιουργηθεί μια πραγματικά ισχυρή δεύτερη λίγκα

Την ίδια στιγμή, το Basketball Champions League είναι και πιο ποιοτικό και έχει και πιο μεγάλα ονόματα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στην πραγματικότητα το BCL είναι μακράν η δεύτερη διοργάνωση στην Ευρώπη, απλά αυτός ο διαχωρισμός δεν της επιτρέπει να γίνει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Συν ότι δεν έχει σύνδεση με την ΕuroLeague.

Θα μπορούσε βέβαια και το σύστημα διεξαγωγής του BCL να είναι διαφορετικό και να γίνονται περισσότερα παιχνίδια, τουλάχιστον στη FIBA αναγνωρίζουν ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και το μελετούν.

Όπως και να έχει όμως τόσο το EuroCup όσο και το Basketball Champions League απέχουν παρασάγγας από την EuroLeague. Κάθε μέρα που περνάει η απόσταση γίνεται μεγαλύτερη κι αυτό μόνο κακό κάνει στο τέλος της ημέρας για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Έφτασε η ώρα λοιπόν να ενοποιηθεί το EuroCup με το BCL, ώστε να δημιουργηθεί μια πραγματικά ισχυρή δεύτερη λίγκα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Και όχι μόνο να αυξηθεί το ενδιαφέρον, αλλά να υπάρχει πλέον μια σύνδεση όλου του μπάσκετ στη Γηραιά Ήπειρο. Στη δεύτερη διοργάνωση να συμμετέχουν ομάδες που θα κερδίζουν θέση μέσω των Εθνικών πρωταθλημάτων και οι νικητές της να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην EuroLeague…

Αλήθεια, γιατί κάτι τόσο απλό δεν έχει υποστηριχτές σε όλο το ευρωπαϊκό μπάσκετ;

ΥΓ. Ενοποίηση χρειάζεται και η ευρωπαϊκή διαιτησία. Άμεσα. Υπάρχουν πολλοί καλοί Ευρωπαίοι διαιτητές, αλλά είναι χωρισμένοι σε FIBA και EuroLeague. Κάπως έτσι επιβιώνουν πολλοί κακοί διαιτητές και στην FIBA και στην EuroLeague. Και λέμε καιρό τώρα για τους ρέφερι της FIBA, αλλά εκεί το πρόβλημα είναι μικρότερο σε σχέση με την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.