Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός μεταμορφώθηκε το βράδυ της Παρασκευής (11/10). Κι αν είθισται μια ομάδα που αλλάζει προπονητή να βρίσκει κίνητρο και να αλλάζει ψυχολογία, το χάλι της περασμένης εβδομάδας στη Λιόν, δεν επέτρεπε καμία απολύτως αισιοδοξία. Ηταν τέτοια η απογοήτευση από την πρεμιέρα της EuroLeague με τη Βιλερμπάν, που ακόμα και η Βαλένθια έμοιαζε επικίνδυνη αντίπαλος.

Αρα δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα καθαρίσει με 26 πόντους διαφορά τους Ισπανούς, υπήρχαν μάλιστα πολλοί που έβλεπαν μάχη μέχρι τέλους και άλλοι που πίστευαν ότι η Βαλένθια θα νικήσει στο ΣΕΦ. Στην πράξη αποδείχθηκε πως ο Ολυμπιακός δεν είναι τόσο κακός όσο φάνηκε στα φιλικά ή στο παιχνίδι με την Βιλερμπάν και έκανε το αυτονόητο.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να εξηγήσει κάποιος τι ακριβώς συνέβη στο δεύτερο φετινό ευρωπαϊκό παιχνίδι. Απλά οι παίκτες που ένιωθαν καλά με τον Μπλατ, είχαν διαφορετική ψυχολογία και μπήκαν με άλλη διάθεση στο παρκέ. Η εικόνα του Βασίλη Σπανούλη ήταν η πλέον ενδεικτική. Από την αρχή πήρε την μπάλα, έκανε όσα πικ εντ ρολ ήθελε και είτε εκτέλεσε, είτε μοίρασε την μπάλα. Η συνεργασία του με τον Μιλουτίνοφ ήταν άψογη, βοήθησε άλλωστε και η ανόητη αμυντική προσέγγιση της Βαλένθια, βούτυρο στο ψωμί για τον αρχηγό του Ολυμπιακού.

Οι ερυθρόλευκοι ήξεραν ακριβώς πώς θα αμυνθεί η ισπανική ομάδα, μπήκαν διαβασμένοι στο παρκέ και άφησαν τα πειράματα κατά μέρους. Ούτε το γρήγορο παιχνίδι με πλάτη του Μιλουτίνοβ ταιριάζει στο συγκεκριμένο ρόστερ, αντίθετα το πικ εντ ρολ ήταν και θα είναι το σήμα κατατεθέν. Ισως όχι για να φτάσει ο Ολυμπιακός στο Final Four, αλλά σίγουρα για να ξαναγίνει μια ομάδα διεκδικήτρια των play offs. Οχι ομάδα που θα παλεύει να μην βγει τελευταία στην EuroLeague. Διότι η εικόνα της στη Γαλλία, κάτι τέτοιο έδειχνε.

Οι ερυθρόλευκοι απέκτησαν ρόλους, ο Σπανούλης έγινε το νούμερο 1 μέσα κι έξω από το γήπεδο, οι υπόλοιποι τον ακολούθησαν. Και ο Πρίντεζης και ο Παπανικολάου έμοιαζαν σαν να έχουν ξανανιώσει, γενικά ο Ολυμπιακός μπήκε με το μαχαίρι στα δόντια γιατί δεν άντεχε άλλο διασυρμό. Και οι παίκτες, κυρίως οι παλιοσειρές, ήθελαν να δείξουν πως δεν ήταν δική τους ευθύνη ο διασυρμός κόντρα στη Βιλερμπάν.

Γι αυτό και οι Σπανούλης, Μιλουτίνοφ, Πρίντεζης και Παπανικολάου ήταν πραγματικά καλοί κόντρα στην Βαλένθια. Απελευθερώθηκαν, το ευχαριστήθηκαν, το πανηγύρισαν. Μαζί τους έδειξαν να πατούν καλά στο παρκέ και ο Πάντερ με τον Κουμζίνκας και κάπως έτσι δημιουργήθηκε ένα σύνολο παικτών που έκανε τη διαφορά.

Και όχι, δεν ξεχάσαμε τον Κόνιαρη. Κακώς ο Μπλατ τον είχε εκτός 12αδας στη Λιόν, ευτυχώς για τον Ολυμπιακό όχι μόνο τον έβαλε ο Κεμζούρα, αλλά τον ξεκίνησε στην 5αδα. Εφτιαξε έτσι τη χημεία στους παίκτες που άρχισαν το ματς, βοήθησε τον Σπανούλη να νιώσει πιο άνετα, είχε δίπλα του και πάλι έναν γκαρντ έτοιμο να τον υπηρετήσει. Οπως παλιότερα ήταν ο Μάντζαρης. Ο 22χρονος γκαρντ έκανε μόλις ένα σουτ, όμως έφερε ισορροπία, βοήθησε στην άμυνα και είχε κομβικό ρόλο στην αλλαγή του κλίματος. Κάτι που το παραδέχθηκαν όλοι.

ΗΤΑΝ Η ΒΑΛΕΝΘΙΑ...

Κάπου εδώ όμως πρέπει να μπει ένα φρένο. Ο Ολυμπιακός δεν νίκησε μεγαθήριο, αλλά τη Βαλένθια. Εμοιαζε δύσκολο λόγω ειδικών συνθηκών, αλλά δεν ήταν κιόλας. Φάνηκε και στο γήπεδο. Αλλαξε η φιλοσοφία, μπήκαν ρόλοι και έγινε η αρχή. Μόνο που αυτό δεν φτάνει. Οι ερυθρόλευκοι δεν δικαιούνται να πανηγυρίζουν, μπορούν όμως να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους του τον χρόνο που κέρδισαν.

Ακολουθεί το παιχνίδι με την Ζενίτ Αγίας Πετρούλης, πάλι στο μεταμορφωμένο λόγω cube Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Δεν ανήκει στην κατηγορία των δύσκολων αγώνων, είναι όμως πιο επικίνδυνο σε σχέση με την Βαλένθια. Και γιατί οι Ρώσοι έχουν καλύτερο ρόστερ, αλλά και γιατί σε μία εβδομάδα θα έχει σβήσει η φλόγα από την αλλαγή προπονητή.

Το δεύτερο ματς μετά από αντικατάσταση κόουτς δείχνει πολλά περισσότερα για την εικόνα μιας ομάδας και ο Ολυμπιακός εκεί θα κριθεί με περισσότερη ουσία.

Αν οι ερυθρόλευκοι νικήσουν και πάλι, όλα θα έχουν μπει στο δρόμο τους. Προς το παρόν, μία νίκη ίσον καμία. Ομως δύο νίκες, μπορεί να είναι σαν 1002. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά κυρίως οι παλιοσειρές... Αυτοί που κρατούν και την τύχη της φετινής ομάδας του Ολυμπιακού στα χέρια τους.

ΥΓ.: Η ενίσχυση στη θέση "1" και "5" είναι απαραίτητη, δεν μπορεί να ξεγελά μια νίκη επί της Βαλένθια. Οπως αποδεικνύεται ότι ο Κόνιαρης αξίζει να είναι ο δεύτερος πλέι μέικερ του Ολυμπιακού, ώστε να έχει χρόνο συμμετοχής. Ακόμα δεν είναι έτοιμος για πρώτος, αλλά έχει θέση στο παρκέ για αρκετή ώρα, αφού εκτός όλων των άλλων ταιριάζει και με τον Σπανούλη.