Ενός κακού μύρια έπονται
Το ματς στο Κάουνας ήταν το τελειωτικό κτύπημα. Και συντριβή και τραυματισμοί. Ομως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να τα παρατήσει, έστω κι αν δεν έχει ελπίδες πρόκρισης. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Από τη στιγμή που θα συμβεί κάτι κακό, ακολουθούν και πολλά άλλα. Το είπε ο Σοφοκλής κάπου 450 χρόνια π. Χ. και ο Ολυμπιακός το ζει καθημερινά από τη αρχή της σεζόν. Και ίσως όλα όσα μαζεμένα συνέβησαν το βράδυ της Τρίτης στο Κάουνας, να έδωσαν και το τελειωτικό κτύπημα για τους ερυθρόλευκους για τούτη τη σεζόν.
Η αποκαρδιωτική εμφάνιση και η συντριβή από την Ζάλγκιρις σε ένα ματς που μπορούσε να αλλάξει την πορεία του Ολυμπιακού για φέτος ώστε να σωθεί ό,τι μπορούσε να σωθεί, είναι ένα μεγάλο κομμάτι της συζήτησης. Το άλλο έχει να κάνει με τους τραυματισμούς, που καθιστούν την περιφέρεια της ομάδας άδεια και σε ποιότητα και σε ποσότητα. Και στο προσεχές ματς με την ΤΣΣΚΑ, υπάρχει κίνδυνος εντός έδρας διασυρμού που θα γυρίσει τους ερυθρόλευκους πολλά χρόνια πίσω, αν και εφόσον δεν υπάρξει επιστροφή στη δράση κάποιου από των τραυματισμένων.
Για να ξεκαθαρίσουμε, βέβαια, τα πράγματα για την ήττα και την εικόνα του Ολυμπιακού στο Κάουνας δεν υπάρχει η δικαιολογία των απουσιών. Ναι με δεν ταξίδεψαν ο Πρίντεζης και ο Χαραλαμπόπουλος και τέθηκαν νοκ άουτ στην πορεία ο Τέιλορ Ρότσεστι και ο Βασίλης Σπανούλης, αλλά η Ζάλγκιρις ήταν τόσο πνευματικά και αγωνιστικά έτοιμη, που θα κέρδιζε ούτως ή άλλως. Ισως όχι με 25 πόντους με διαφορά, αλλά το ζητούμενο για τους Πειραιώτες δεν ήταν να επιστρέψουν στην Ελλάδα με ένα καλό σκορ, αλλά να νικήσουν για να αποκτήσουν πραγματικές ελπίδες πρόκρισης. Οι Λιθουανοί όμως βλέπουν πάντα τον Ολυμπιακό και παίζουν με έξτρα κίνητρο, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έχουν βρει πλέον τον καλό τους εαυτό και έχουν μπει για τα καλά στη μάχη για την διεκδίκηση της πρόκρισης στα playoffs.
Το θέμα στην προκειμένη δεν είναι βέβαια η Ζάλγκιρις, αν και το δικό της παράδειγμα πρέπει να είναι οδηγός. Διότι κι αυτή δεν ξεκίνησε καλά τη σεζόν, είχε αδυναμίες στο σκοράρισμα και στο μακρινό σουτ, αλλά ήταν ομάδα κτισμένη σε υγιείς βάσεις. Και απλά ήθελε μια-δυο κινήσεις και υπομονή για να ξαναβρεί το δρόμο της.
Αντίθετα ο Ολυμπιακός ήταν τόσο άσχημα δομημένος εδώ και δύο χρόνια, που δεν χρειαζόταν μια - δυο κινήσεις για να βρει το δρόμο του, αλλά 7-8 μεταγραφές για να γίνει σωστή ομάδα. Ήταν ξεκάθαρο πως το κακό που έγινε το καλοκαίρι ήταν αδύνατο να διορθωθεί και οι ερυθρόλευκοι αναζητούσαν τύχη και μια σειρά από θαύματα. Οι εκλάμψεις έδωσαν ελπίδα, το ίδιο και η επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα, όμως η αλήθεια δεν μπορούσε να κρυφτεί. Το ρεκόρ στη φετινή EuroLeague είναι 9-14 και είναι σαφές ότι δεν μπορούμε να μιλάμε πια ούτε θεωρητικά για πρόκριση στα playoffs, διότι του ενός κακού μύρια έπονται. Ήρθαν οι δύο τραυματισμοί, ο Ρότσεστι θα χάσει όλο τον Φεβρουάριο και για τον Σπανούλη θα μάθουμε λογικά το μεσημέρι της Τετάρτης - μετά την μαγνητική - οπότε δημιουργοί δεν υπάρχουν την περιφέρεια.
Ο Ολυμπιακός έχει μείνει με τον Μπάλντγουιν και τον Κόνιαρη στην περιφέρεια, θα αναγκαστεί να βάλει τον Πολ μόνιμα στο "2" αν δεν γυρίσει άμεσα ο Σπανούλης και πλέον θα βρίσκει χρόνο και ο ελπιδοφόρος Αλέξανδρος Νικολαΐδης, που δεν είναι έτοιμος για την EuroLeague. Τα προβλήματα με άλλα λόγια είναι πάρα πολλά, έχουν να κάνουν με την γενική εικόνα των ερυθρολεύκων στο υπόλοιπο της διοργάνωσης και με δεδομένο ότι ακολουθεί ένα ματς γοήτρου στις αρχές Μαρτίου με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ που δεν επιτρέπεται παράδοση άνευ όρων, η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.
Διότι ακόμα είναι Φεβρουάριος, απομένουν 11 ματς για το τέλος της κανονικής περιόδου και ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος κόντρα στα συσσωρευμένα προβλήματα να μην τα παρατήσει. Και μοιάζει επιτακτική ανάγκη για άμεση ενίσχυση στην περιφέρεια, ακόμα κι αν πρέπει να αποκτηθεί ένας παίκτης μόνο και μόνο για να υπάρχει - κι ας μην μείνει και την επόμενη σεζόν απαραίτητα - διότι οι ερυθρόλευκοι δεν θα μπορούν καν να αγωνιστούν και θα κινδυνεύουν ανά πάσα ώρα και στιγμή με διασυρμούς.
Η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη, ο Μπαρτζώκας καλείται να λύσει ένα σωρό προβλήματα που δεν δημιούργησε ο ίδιος, όμως δικαίωμα να τα παρατήσει δεν έχει κανένας. Απλά είναι σαφές πως ο μοναδικός που δεν έχει ευθύνη για ό,τι συμβαίνει τούτη τη στιγμή είναι ο τωρινός προπονητής, όποιος πίστεψε πως από μόνη της η δική του παρουσία θα κάνει θαύματα, έκανε τεράστιο λάθος. Η σεζόν πλέον είναι χαμένη ως προς τον τελικό στόχο, αλλά δεν έχει τελειώσει και ο Ολυμπιακός πρέπει να προχωρήσει ανεξάρτητα από τα εκατομμύρια κακά που του συμβαίνουν.
ΥΓ.: Αν υπάρχει ένα κέρδος για τον Ολυμπιακό τούτη τη σεζόν, είναι ο Σάσα Βεζένκοβ. Τουλάχιστον αυτός δείχνει ότι μπορεί να στηριχθεί πάνω του η ομάδα στην επόμενη μέρα.
Photo Credits: Eurokinissi