Η αδιαφορία σκοτώνει τον Ολυμπιακό
Ο Ολυμπιακός έδειξε κόντρα στην Μπαρτσελόνα ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβάται. Τον κακό - αδιάφορο - του εαυτό. Οταν δεν αισθάνεται πίεση, όταν νιώθει σίγουρος, βγάζει τη χειρότερη εικόνα του.
Πέρα από την πρόκριση στα πλέι οφ, ο Ολυμπιακός δεν έχει διασφαλίσει κάτι άλλο. Ούτε το αβαντάζ έδρας, ούτε κάποια συγκεκριμένη θέση. Αρα κόντρα στην Μπαρτσελόνα δεν έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο. Ακόμα κι έτσι όμως αδιάφορος βαθμολογικά δεν ήταν . Ηθελε τη νίκη για να διεκδικήσει ακόμα και την πρωτιά στην κανονική σεζον στην EuroLeague. Μόνο που μέσα στο γήπεδο ήταν και αδιάφορος και... μπλαζέ. Αποτέλεσμα; Η δεύτερη χειρότερη εντός έδρας ήττα στην ιστορία του στην διοργάνωση .
Είναι πλέον ξεκάθαρο. Οταν ο Ολυμπιακός αισθάνεται ακλόνητο φαβορί, όταν δεν νιώθει ότι απειλείται, βγάζει τον χειρότερό του εαυτό. Το έπαθε μία φορά τον Φεβρουάριο και έχασε το Κύπελλο, το έπαθε κι άλλη μία τον Μάρτιο. Ευτυχώς για τους ερυθρόλευκους, τούτη τη φορά στόχος δεν χάθηκε. Η απογοητευτική εικόνα, όμως, μένει, όπως και η απορία των 9500 οπαδών που πήγαν στο ΣΕΦ... Πώς γίνεται η ομάδα που έπαιξε τόσο καλά με Παναθηναϊκό και Ρεάλ εκτός έδρας, να είναι τόσο χαλαρή απέναντι στην αποκλεισμένη εδώ και καιρό Μπαρτσελόνα;
Ισως να μην κοστίσει τίποτα αυτή η ήττα στον Ολυμπιακό, αν και κανείς δεν ξέρει. Ισως να βαράει το κεφάλι του στο τέλος από την συντριβή κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ίσως και να ξεχαστεί σε μια - δύο εβδομάδες ό,τι έγινε το βράδυ της Πέμπτης στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Αυτό όμως που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν γυρίζει πλέον εύκολα τα παιχνίδια. Αν στραβώσει ένα ματς, τότε δύσκολα θα ισιώσει. Το πιθανότερο είναι η διαφορά να μεγαλώσει, παρά να επιστρέψουν οι ερυθρόλευκοι στη διεκδίκηση της νίκης. Όταν χάνει ο Ολυμπιακός, χάνει πολύ και δεν δείχνει ικανός να αντιδράσει.
Κάτι που έγινε και με την Μπαρτσελόνα. Μέσα σε 4 λεπτά δέχθηκε σερί 17-0, κάποια στιγμή μείωσε στους 9 και μετά η διαφορά αντί να μειωθεί, έφτασε στους 33!. Ναι από την εκ των ουραγών Μπαρτσελόνα, μέσα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Εχουμε δει πολλά στο μπάσκετ, αλλά αυτό που έγινε την Πέμπτη, κανείς δεν το περίμενε.
Φυσικά και η ζωή συνεχίζεται και η ήττα δεν ήταν σε καμία περίπτωση καταδικαστική. Ενόχλησε, στεναχώρησε, ήταν κακή για το γόητρο. Μέχρι εκεί προς το παρόν. Δεν θα κοστίσει, αν δεν υπάρξει και συνέχεια. Λογικά ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να χάσει θέση στην τριάδα, άλλωστε δεύτερος ή τρίτος θα έβγαινε ούτως ή άλλως με βάση τους υπολογισμούς. Θα έψαχνε την υπέρβαση και την πρωτιά στη Μόσχα, τώρα όμως το ξεχνάει αυτό.
Το θέμα βέβαια είναι να μην παρουσιαστεί και σε άλλο φαινομενικά εύκολο ματς τόσο αδιάφορος. Γιατί μετά μπορεί να αρχίσουν να έχουν κόστος οι ήττες. Η χαλάρωση είναι ο χειρότερος εχθρός μιας ομάδας που έχει μάθει να παίζει με πίεση και όταν δεν έχει το κίνητρο, βγάζει το χειρότερό της εαυτό. Οπως επίσης μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική όλη αυτή η σιγουριά περί φάιναλ φορ. Μετά τη νίκη στο ΟΑΚΑ όλοι άρχισαν να μιλούν για το Βελιγράδι και όχι για τα πλέι οφ, κάτι που μπορεί να αποτελέσει τη παγίδα στο δρόμος προς την επίτευξη του στόχου.
Το είπε άλλωστε και ο Σφαιρόπουλος στη συνέντευξη Τύπου , ότι η συζήτηση περί φάιναλ φορ από τώρα μόνο κακό κάνει. Και ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη όταν αμφισβητείται, είναι όμως η χειρότερη όταν νιώθει βέβαιη για κάτι, υποτιμά τον αντίπαλο και παρουσιάζεται αδιάφορη. Οπως δηλαδή εμφανίστηκε στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα.
ΥΓ.: Οποιος δεν είχε καταλάβει πόσο σημαντικός είναι ο Κώστας Παπανικολάου για τον Ολυμπιακό, είχε την ευκαιρία να αντιληφθεί τη διαφορά στο ματς με την Μπαρτσελόνα. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η αμυντική εικόνα των ερυθρολεύκων, μίλησε από μόνη της.
ΥΓ1: Αν μη τι άλλο, η συμπεριφορά των οπαδών του Ολυμπιακού στα τελευταία λεπτά , ήταν ό,τι καλύτερο για την ομάδα μετά την αποκαρδιωτική εμφάνιση της Πέμπτης. Οσο κακή ήταν η παρουσία των ερυθρολεύκων, τόσο σωστή ήταν η παρουσία του κόσμου. Μόνοι όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες στάθηκαν στο ύψος τους στο ματς με την Μπαρτσελόνα.