Η EuroLeague ζήτησε ουσιαστικά την κατάργηση των Εθνικών ομάδων

Ηταν πριν από μερικές εβδομάδες όταν ο Τζόρντι Μπερτομέου και ο Πάτρικ Μπάουμαν, στην πολυαναμενόμενη συνάντηση που είχαν για την επίλυση των προβλημάτων του ευρωπαϊκού μπάσκετ, χρειάστηκαν μόνο 50 λεπτά για να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν σε όλα… Το Sport24, σας είχε ενημερώσει εγκαίρως για το... θράσσος της EuroLeague , εκφράζοντας την απαίτηση να έχει λόγο στον τρόπο διεξαγωγής, όχι μόνο των εγχώριων πρωταθλημάτων, αλλά και στον αριθμό των νέων παικτών που θα συμμετέχουν στις ομάδες στις πιο κάτω κατηγορίες .

Το Sport24 είναι σε θέση να διαθέτει το πλήρες κείμενο της πρότασης 25 σελίδων που έκανε η EuroLeague, για τη διεξαγωγή των διοργανώσεων της FIBΑ. Στον φάκελο που κατέθεσαν οι Ισπανοί, αναλύουν χρονιά με χρονιά, τις ημερομηνίες που κατά τη γνώμη τους είναι οι ιδανικές να φιλοξενήσουν τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων, έχοντας ως σύγκριση τις υπάρχουσες ημερομηνίες.

Σε αυτή τη συνάντηση, ο Μπερτομέου και η πλευρά του κατέθεσαν τρία διαφορετικά πλάνα, στα οποία όμως, υπάρχει όμως, ένας και μοναδικός κοινός παρονομαστής : ο περιορισμός των Εθνικών Ομάδων σε εποχική περίοδο (καλοκαίρι), σε περιόδους που ο κόσμος έχει το μυαλό του στις διακοπές (μέσα και τέλη Ιουλίου), και κυρίως στην απαξίωση των Εθνικών ομάδων, όχι μόνο στα μάτια των φιλάθλων, αλλά και των παικτών…

Μάλιστα, η EuroLeague, που υποτίθεται ότι παρέστη στη συνάντηση με σκοπό να βρεθεί λύση, θέτει σε μία από τις προτάσεις της, προϋπόθεση την αλλαγή των ημερομηνιών του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Κίνας το 2019!

Τέλος, στις αναφορές της και στην ετήσια ανάλυση της, η EuroLeague, “ξέχασε” σε όλες τις προτάσεις της τη διεξαγωγή των Προολυμπιακών τουρνουά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι διαφωνεί με την διοργάνωσή τους. Μία άλλη εξήγηση μπορεί να αφορά στο γεγονός ότι απλώς δεν τους έβγαιναν τα προγράμματα και προτίμησαν να τα παραλείψουν…

Με δεδομένο ότι την ημέρα της συνάντησης των δύο πλευρών, το Sport24 ανέλυσε τις παράλογες απαιτήσεις της EuroLeague που θέλει να πατήσει γερά το πόδι της στην εγχώρια πραγματικότητα ανά την Ευρώπη, θα περιοριστούμε σήμερα στο θέμα του καλενταριού, αφού θυμίσουμε πως στην πρότασή της καταλήγει, γράφοντας, ότι συμφωνία θα υπάρξει μονο αν γίνουν αποδεκτοί όλοι οι όροι που περιλαμβάνονται στο φάκελο των 25 σελίδων, τον οποίο κατέθεσε στη FIBA. Δεν εξηγεί πουθενά τι θα γίνει αν δεν υπάρξει συμφωνία, κι αν οι όροι που έχει θέσει αποτελεί αφετηρία συζήτησης ή de facto αμετακίνητες θέσεις των Ισπανών.

Σε ό,τι αφορά στις λεπτομέρειες της πρότασης, και στα τρία πλάνα που κατέθεσε η Ευρωλίγκα, λαμβάνει ως δεδομένο ότι οι Εθνικές ομάδες θα έχουν δικαίωμα προετοιμασίας 14 ημερών πριν από την έναρξη των μεγάλων διοργανώσεων. Ακόμα και το ΝΒΑ, σε μνημόνιο συνεργασίας που υπογράφηκε με τη FIBA το 2015, αποδέχεται ως σεβαστό χρόνο προετοιμασίας των Εθνικών Ομάδων τις 4 εβδομάδες, κάτι που η EuroLeague έρχεται να ανατρέψει.

Μόνο τον Ιούλιο...

Οι προτάσεις της EuroLeague περιορίζουν τη δράση των Εθνικών Ομάδων μέσα στον Ιούλιο. Οπως το windsurfing, το beach volley και όλα τα άλλα εποχικά καλοκαιρινά σπορ.

Το καλεντάρι της EuroLeague δεν προβλέπει κανένα ελεύθερο καλοκαίρι για τους παίκτες, σε αντίθεση με τη FIBA, που έχει ρυθμίσει έτσι τις δικές της διοργανώσεις, προκειμένου ένα καλοκαίρι, κάθε τέσσερα χρόνια, να είναι απολύτως ελεύθερο για τους αθλητές, κάτι που οι ίδιοι οι παίκτες είχαν εισπράξει με μεγάλο ενθουσιασμό.

Το πλάνο Α λοιπόν...

1. Προβλέπει την έναρξη της προετοιμασίας των Εθνικών Ομάδων, ακριβώς την επόμενη ημέρα της λήξης των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων… Κάτι που καθιστά “εχθρική” την πρόταση προς τους παίκτες και ταυτόχρονα τους απομακρύνει από τη λογική της συμμετοχής στις εθνικές ομάδες.

2. Το 2018 περιορίζει τους προκριματικούς αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου μέσα στον Ιούλιο, κάτι που σημαίνει ότι από τις 17 Ιουνίου μέχρι τις 28 Ιουλίου οι παίκτες πρέπει να βρίσκονται με την Εθνική ομάδα, διεκδικώντας την πρόκριση στο Μουντομπάσκετ, μόνο και μόνο για να μην συνηγορήσει στην διεξαγωγή των Παραθύρων μεσούσης της σεζόν.

3. Για το 2019 ζητά από τη FIBA να αλλάξει (!!!) τις ημερομηνίες διεξαγωγής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, λες και είναι ένας αγώνας του εθνικού πρωταθλήματος. Η πρόταση της EuroLeague προβλέπει το Παγκόσμιο Κύπελλο από την 1η Ιουλίου μέχρι την 21 Ιουλίου, ενώ σύμφωνα με το καλεντάρι της FIBA το Μουντιάλ θα διεξαχθεί από την 21η Αυγούστου μέχρι την 15η Σεπτεμβρίου.

4. Για το 2020, τη χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, η EuroLeague, προτείνει την έναρξη της προετοιμασίας την αμέσως επόμενη ημέρα του φινάλε των εθνικών πρωταθλημάτων (17/6), από την 1η μέχρι την 14η Ιουλίου προβλέπει τη διεξαγωγή των προκριματικών του Eurobasket και μετά αφήνει περιθώριο 7 ημέρων προετοιμασίας, μέχρι την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων (24/7)!!!

5. Το 2021, σε ακόμα ένα έκτρωμα πρότασης, η Ευρωλίγκα ζητά από τη FIBA να διεξάγει τα προκριματικά του Παγκοσμίου από την 1η μέχρι την 13η Ιουλίου, αφήνοντας μία ημέρα κενό (14.7), πριν την έναρξη του Euroasket που σύμφωνα με την EuroLeague πρέπει να διεξαχθεί εκείνο το έτος από τις 15 μέχρι τις 31 Ιουλίου…

Το συμπέρασμα...

Στις 16 Ιουνιου να ολοκληρωθεί και το τελευταίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα

Η Εθνική να συγκεντρωθεί στις 17 Ιουνίου κάνοντας προετοιμασία μέχρι τις 30 Ιουνίου

Από την 1η μέχρι την 13η Ιουλίου να γίνουν οι Προκριματικοί αγώνες του Παγκοσμίου Κυπελλου

Στις 15 Ιουλίου να αρχίσει το Eurobasket… Ε, κι αν μία ομάδα δεν προλάβει να αφιχθεί, στην πόλη που θα φιλοξενηθεί ο όμιλός της, σιγά, δε χάθηκε ο κόσμος. Επίσης προφανώς δεν τους νοιάζει ότι ο κόσμος θα χάσει τη μπάλα με τόσες διαφορετικές διοργανώσεις σε τόσες λίγες ημέρες.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι το 2021, η FIBA δεν προβλέπει καλοκαιρινούς Προκριματικούς Αγώνες, παρά μόνο τη διεξαγωγή του Eurobasket από τις 2 μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου, με την προετοιμασία να αρχίζει 28 ημέρες νωρίτερα.

Το Sport24 είναι σε θέση να γνωρίζει και τις 3 διαφορετικές προτάσεις της Ευρωλίγκας στην FIBA, που χαρακτηρίζονται από παρόμοιες απαιτήσεις και όρους. Πλέον, είναι σαφές ότι η EuroLeague απλά, δεν θέλει να βρεθεί λύση και πως κάθε δική της λύση συντελεί στην απογύμνωση της σημασίας και της αξίας των εθνικών ομάδων. Κάτι που δύσκολα θα γίνει αποδεκτό από την ευρύτερη οικογενεια του παγκοσμίου μπάσκετ.