Η EuroLeague δεν κρίνεται τον Σεπτέμβρη

Ο Ολυμπιακός έχασε από την Εφές. Ο Παναθηναϊκός από την Μακάμπι. Η Ουνίξ από την ΤΣΣΚΑ και την Μακάμπι. Η Μακάμπι από την ΤΣΣΚΑ. Η ΤΣΣΚΑ βέβαια είχε ηττηθεί από τον Παναθηναϊκό, το ίδιο και η Μακάμπι. Η Μπαρτσελόνα "έφαγε" 20 από την Γκραν Κανάρια. Η Ρεάλ έχασε από την Μπαρτσελόνα. Η Λαμποράλ από την Γκραν Κανάρια και ο Ερυθρός Αστέρας από τον Ολυμπιακό. Η δε Φενερμπαχτσέ είχε ρόλο κομπάρσουν κόντρα στην Νταρουσάφακα...

Ολο και κάτι θα ξεχάσαμε. Ουδεμία σημασία όμως έχει. Ολοι χάνουν στα φιλικά ή στα ματς με μικρή σημασία. Γιατί τίτλος είναι το Supercopa στην Ισπανία, αλλά δεν είναι ο πραγματικός στόχος καμίας ομάδας Ευρωλίγκα.

Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε τι εννοούμε. Είναι εύκολα αντιληπτό. Οι ήττες στα φιλικά δεν λένε απολύτως τίποτα. Το ίδιο και οι νίκες. Γενικά τα αποτελέσματα. Αλλά οι ήττες πριν από την κανονική έναρξη της σεζόν - εν προκειμένω της Ευρωλίγκα - δεν μετρούν. Δεν γράφονται πουθενά. Πάντα όμως θα έχουν το ρόλο της κοπριάς. Μυρίζουν άσχημα, αλλά κάνουν καλό.

Με μία υποσημείωση. Τα φιλικά έχουν τη δική τους ξεχωριστή σημασία. Βοηθούν να βγει συμπεράσματα, δίχως κόστος. Οποιος τα υποτιμήσει, θα βγει διπλά χαμένος.

Θα σταθούμε κυρίως στις ελληνικές ομάδες, αλλά θα ασχοληθούμε και λίγο με τους υπόλοιπους.

Ο Ολυμπιακός για παράδειγμα. Ολοι για τη θέση "4" μιλάνε, αλλά εκεί δεν υπάρχει προς το παρόν πρόβλημα. Ισως να μην υπάρξει και ποτέ. Το θέμα είναι στο "5", ειδικά όσο ο Γιανγκ είναι ανέτοιμος. Τα ριμπάουντ ήταν τεράστιο πρόβλημα απέναντι στην Εφές, όπως και οι επιστροφές στην άμυνα. Οι Τούρκοι έκαναν ό,τι ήθελαν, ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός πίεσε πολύ. Το σχήμα με Αγραβάνη στο "5" και Παπαπέτρου στο "4" ήταν το καλύτερο. Εσφιξε η άμυνα και η Εφές προβληματίστηκε.

Ο Σφαιρόπουλος προσπαθεί να μοιράσει χρόνο και ρόλους και επί του παρόντος δεν είναι απλό. Αυτό μοιάζει το μεγάλο πρόβλημα του Ολυμπιακού, πώς θα χωρέσουν τόσοι ποιοτικοί παίκτες. Ισως η πλειοψηφία να θέλει κι άλλη μεταγραφή, αλλά αυτό είναι το τελευταίο που χρειάζονται οι ερυθρόλευκοι. Επίσης ο Σπανούλης και ο Γκριν ίσως να πρέπει να παίζουν μαζί όταν κρίνονται τα ματς, αλλά όχι για πολύ περισσότερο. Με ποιοτικούς αντιπάλους, θα υπάρχει πρόβλημα στην άμυνα.

Σε ό,τι αφορά στον Παναθηναϊκό, αποδείχθηκε πως θα βρίσκει ρυθμό κυρίως μέσω της άμυνας. Αυτό συνέβη με την Ουνίξ. Στο πρώτο ημίχρονο άφησε τους Ρώσους να κάνουν ό,τι θέλουν και βρέθηκε να κυνηγά στο σκορ. Αμυνα δεν έπαιξε και με την Μακάμπι το Σάββατο και έχασε, παρότι πέτυχε 88 πόντους. Το μήνυμα το έλαβαν οι πράσινοι στο τουρνουά της ΤΣΣΚΑ και δεν έχουν κανένα λόγο να το υποτιμήσουν.

Πάμε παρακάτω. Συνολικό συμπέρασμα από ένα τριήμερο γεμάτο εικόνα από όλη την Ευρώπη δεν είναι ικανό να μας επιτρέψει να βγάλουμε από τώρα συμπεράσματα. Οι ομάδες είχαν στο σύνολό τους καλές και κακές στιγμές. Η Μπαρτσελόνα για παράδειγμα ήταν εξαιρετική απέναντι στη Ρεάλ, αλλά εξαφανίστηκε μια μέρα μετά κόντρα στην Γκραν Κανάρια. Η Φενέρ έχασε με κατεβασμένα τα χέρια από την Νταρουσάφακα. Πέραν της ΤΣΣΚΑ, όλοι οι υπόλοιποι βράζουν προς το παρόν στο ίδιο καζάνι. Καμία ομάδα δεν είναι έτοιμη, η κούραση και οι απουσίες παίζουν το ρόλο τους.

Αντί επιλόγου: Η Εφές με τον Περάσοβιτς περνάει σε άλλο επίπεδο. Θα είναι πιο επιθετική, πιο γρήγορη, πιο σύγχρονη. Θέλει να γίνει η νέα Λαμποράλ και το μπάσκετ που έπαιξε στο Ηράκλειο ήταν εξαιρετικό. Είπαμε, νωρίς είναι ακόμα αλλά το πρώτο δείγμα της Εφές ήταν πολύ, πολύ καλό.