Η λογική νικά τον παραλογισμό
Το μπάσκετ φτάνει πλέον μέχρι τη Λήμνο και η αθλητική Ελλάδα υποδέχεται με ικανοποίηση το νέο εγχείρημα και την εναλλακτική πρόταση της οικογένειας Μπούμπουρα, κόντρα στις αντιδράσεις των λίγων. Εξηγεί ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Μία, μία οι ομάδες της Basket League άρχισαν προετοιμασία, μπήκαν σε ρυθμό χωρίς τυμπανουκρουσίες και δίχως να απασχολούν αρνητικά το ευρύ κοινό. Η κλήρωση έγινε τον Ιούλιο, το κομμάτι των τηλεοπτικών είναι ξεκάθαρο - η ΕΡΤ στήριξε το άθλημα αλλά με ψίχουλα σε σχέση με το ποδόσφαιρο - και οι περισσότερες ομάδες ξεκινούν από υγιή οικονομική βάση. Δίχως να στηρίζονται στα κρατικά χρήματα ή κάποια μεγάλη χορηγία, υπάρχουν επενδυτές που βάζουν λεφτά στις ΚΑΕ. Ο καθένας για τους δικούς του ξεχωριστούς λόγους και το κυριότερο δίχως να προκαλούν την κοινή γνώμη.
Το μπάσκετ έχει επεκταθεί εδώ και χρόνια σε όλο το χάρτη της Ελλάδας, με 7 ομάδες της Αττικής (με το μακρινό Λαύριο να μην θυμίζει σε τίποτα την πρωτεύουσα), 2 της Θεσσαλονίκης, 1 από την Πάτρα και 4 νησιά... Ο Κολοσσός από τη Ρόδο, το Ρέθυμνο από την Κρήτη, η Κύμη από την Εύβοια και εσχάτως ο Ήφαιστος από τη Λήμνο. Ναι, η Λήμνος από φέτος μπαίνει στο μπάσκετ και μάλιστα δυναμικά. Ο παλιός Φάρος ή Γυμναστικός έγινε πλέον Ήφαιστος και όχι μόνο ήρθε στην Basket League, αλλά θέλει και να μείνει. Είναι άλλη μια εναλλακτική πρόταση για την Α1, ένα νησί που διψά για αθλητισμό και το κυριότερο θέλει να το θυμηθούν και να το αγαπήσουν οι Έλληνες. Ουδέποτε υπήρξε δημοφιλής τουριστικός προορισμός παρά τις πολλές ομορφιές του, περισσότερο υπήρξε αντιπαθής προορισμός για την πλειοψηφία των ανδρών, αφού παλιότερα θεωρούνταν δυσμενής μετάθεση σε αεροπορία και στρατό.
Η Λήμνος, όμως, μπαίνει στην αθλητική ζωή της χώρας και ήδη αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη συμπάθεια από την πλειοψηφία του μπάσκετ. Η επέκταση του αθλήματος σε ακόμα ένα νησί, το νέο κοινό που θα προκύψει, η νέα αγορά που τόσο θέλουν όλοι, έχει προκαλέσει ενδιαφέρον. Ο Ηφαιστος είναι σαν άλλος ένας νεοφώτιστος στην Basket League και μαζί με Περιστέρι και Χολαργό κάνουν ακόμα πιο δυνατό το πρωτάθλημα, που φέτος δεν θα έχει αδύναμους κρίκους όπως πέρυσι, αλλά θα είναι ανταγωνιστικό και θα έχει στην πλειοψηφία τους οργανωμένες και σωστά δομημένες ΚΑΕ. Κάτι που δεν συναντούσαμε ούτε στα χρόνια που οι ομάδες έβλεπαν τα χρήματα να συρρέουν στα ταμεία τους από τηλεοπτικά συμβόλαια και χορηγούς.
Τώρα υπάρχουν πραγματικοί επενδυτές και σε αυτή την κατηγορία μπαίνει ο Ήφαιστος Λήμνου και η οικογένεια Μπούμπουρα. Πριν από λίγους μήνες ασχολήθηκε με το μπάσκετ προκειμένου να σωθεί ο Φάρος και να μετακομίσει στον τόπο καταγωγής του Παντελή και του Σπύρου Μπούμπουρα... Διότι δεν τους ενδιέφερε απλά μια ομάδα μπάσκετ ή απλά ένας αθλητικός σύλλογος στην Λήμνο. Ήθελαν τον ιδανικό συνδυασμό. Μπάσκετ και Λήμνο. Και τα κατάφεραν.
Εδώ και λίγους μήνες η ζωή στο νησί έχει αλλάξει. Το μπάσκετ βάζει σε άλλους ρυθμούς τους κατοίκους, που πλέον θα αποκτήσει και αθλητικό τουρισμό. Οχι μόνο κάθε εβδομάδα μέσω της κρατικής τηλεόρασης θα ακούγεται η Λήμνος, αλλά κάθε 15 μέρες η Μύρινα θα γεμίζει ζωή. Αθλητές, τηλεοπτικά συνεργεία, φίλαθλοι θα επισκέπτονται το νησί για να δουν κάτι διαφορετικό. Η περιφέρεια ήταν και θα είναι απαραίτητη στον αθλητισμό, η εξάπλωση του μπάσκετ σε όλο το χάρτη του μπάσκετ είναι προϋπόθεση.
Βέβαια ακόμα και σε μια τόσο σοβαρή προσπάθεια, πάντα θα βρίσκονται άνθρωποι να βάζουν εμπόδια. Όπως συμβαίνει και τώρα στη Λήμνο. Το έτοιμο να καταρρεύσει - η οροφή - γηπεδάκι της Λήμνου μετατρέπεται καθημερινά σε σύγχρονο κλειστό γυμναστήριο. Το χωρητικότητας περίπου 300 θέσεων θα αποκτήσει πλέον - με εξέδρες γύρω γύρω από τον αγωνιστικό χώρο - κοντά στις 1.200 θέσεις και θα γίνει αγνώριστο. Μέσα κι έξω από το παρκέ, στα αποδυτήρια, στα γραφεία. Με νέο παρκέ, τις πιο ακριβές μπασκέτες και ούτω καθ εξής. Την τελική μορφή θα την δούμε σύντομα, αλλά όσοι παρακολουθούν τις εργασίες έχουν μείνει ενθουσιασμένοι.
Το κυριότερο απ' όλα; Τα έργα δεν τα έχει χρεωθεί ο Δήμος ή το κράτος, αλλά όλα τα έχει αναλάβει οι οικογένεια και συγκεκριμένα ο Σπύρος Μπούμπουρας, που διαθέτει μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία. Ποιο είναι το αντάλλαγμα; Όχι φυσικά η αποκλειστική χρήση του γηπέδου, αλλά κάποιες ώρες στο γήπεδο. Όπως συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα, όταν υπάρχει ομάδα σε μεγάλη κατηγορία. Έχει τις περισσότερες ώρες. Όχι τώρα. Πάντα. Συνήθως αυτό γίνεται για ένα μικρό αντίτιμο, στην προκειμένη ο Ηφαιστος θα πληρώσει πάρα πολλά λεφτά για ένα έργο που στο τέλος θα μείνει στο κράτος.
Κι όμως. Η παραπληροφόρηση πάει σύννεφο και σε αυτή την περίπτωση. Πρόσφατα είπαν κάποιοι ότι το κλειστό "Νίκος Σαμαράς" θα μείνει χωρίς βόλεϊ. Το γήπεδο πήρε το όνομα ενός εκ των κορυφαίων παικτών στο βόλεϊ, του αδικοχαμένου Νίκου Σαμαρά και είναι σαφές ότι το νησί έχει τη δική του παράδοση στο άθλημα. Αλλά εδώ είναι η παραπληροφόρηση. Το βόλεϊ δεν μένει εκτός. Κάθε άλλο. Ο Σπύρος Μπούμπουρας αγόρασε ειδικό ταραφλέξ για να χρησιμοποιείται από την τοπική ομάδα πετοσφαίρισης, δηλαδή της προσέφερε ακόμα καλύτερες συνθήκες.
Κι αφού το παραμύθι με το βόλεϊ δεν είχε δράκο, ξαφνικά προέκυψε το χάντμπολ και ο στίβος σύμφωνα με ανακοίνωση του ΚΚΕ. Το "στίβος στο κλειστό" δεν χρειάζεται καν συζήτηση. Όσο για το χάντμπολ; Μέχρι και άνθρωποι της Ομοσπονδίας προθυμοποιήθηκαν να εμφανιστούν και να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους για το μπάσκετ, αλλά δεν είπαν πόσο παιχνίδια χάντμπολ γίνονταν όλο το χρόνο στο νησί; Πόσοι είναι οι αθλητές χάντμπολ στη Λήμνο; Και πόσο σημαντική είναι η ομάδα αυτή στην τοπική κοινωνία; Υπάρχει παράγοντας που να ασχολείται ενεργά; Προφανώς είναι θέμα ζήλιας... Γιατί η αλήθεια είναι ότι το χάντμπολ θα ήθελε πολύ να είναι στη θέση του μπάσκετ, αλλά...
Αλλά όλα μπαίνουν σε μια ζυγαριά. Και όταν η Λήμνος έχει μια τόσο μεγάλη ευκαιρία μπροστά της, έχει τον τρόπο να μπει στα σπίτια των Ελλήνων και να διαφημιστεί μέσω της Α1 και ενδεχομένως σε λίγα χρόνια μέσω ευρωπαϊκής παρουσίας, όλα τα άλλα είναι περιττά. Και οι φωνές των λίγων, δεν γίνεται να επηρεάσουν αυτό που πραγματικά θα δώσει χαρά και πνοή στους πολλούς. Δεν το λέμε εμείς, αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι της Λήμνου.
Photo credits: Eurokinissi