Ο Λιονέλ Μέσι δεν είναι ακόμα γερασμένο άλογο, ακόμα και στα 34 του χρόνια είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Είναι βέβαια κορυφαίος οριακά και όχι με διαφορά όπως ήταν αυτός και ο Ρονάλντο τα προηγούμενα χρόνια. Και σίγουρα δεν μπορεί πλέον να σηκώσει μόνος στους ώμους του μια ομάδα, ακόμα και για να κατακτήσει το ισπανικό πρωτάθλημα, που πλέον δεν είναι το καλύτερο στη γη.

Η Μπαρτσελόνα είχε αρχίσει να παρασύρει προς τα κάτω τον Μέσι, την ίδια στιγμή που υπήρχε κίνδυνος ο Αργεντίνος να εξελιχθεί σε βαρίδι για τους Καταλανούς. Όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με πολλούς ποδοσφαιριστές ή μπασκετμπολίστες - σημαίες. Με την οικονομική κατάσταση της Μπάρτσα να έχει τα χάλια της και με τον Μέσι να πρέπει να πάρει τα περισσότερα χρήματα από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή παγκοσμίως, κάθε μεσοβέζικη λύση απλά θα καθυστερούσε το μοιραίο. Η Μπαρτσελόνα δεν θα μπορούσε ποτέ να ενισχυθεί, ο Μέσι θα χάριζε μαγικές στιγμές, αλλά δεν θα είχε ελπίδα διάκρισης στο Champions League και δεν θα άρχιζε ως φαβορί για τη La Liga. Θα έπαιρνε το χρυσό παπούτσι, αλλά θα βολευόταν με το Copa Del Rey.

Ο Ζουάν Λαπόρτα, λοιπόν, κλήθηκε να πάρει μια σκληρή απόφαση. Ισως την πιο σκληρή παραγοντική απόφαση στην ιστορία της Μπαρτσελόνα, ενδεχομένως και στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Ή θα κρατούσε με κάθε κόστος τον Λιονέλ Μέσι και έφερνε σε ακόμα χειρότερη οικονομική θέση την Μπαρτσελόνα ή θα επέλεγε ένα διαζύγιο που θα προκαλούσε πάταγο και κριτική, αλλά θα έφερνε και το αναγκαστικό και πολύτιμο rebuilding.

Κάπου εδώ να βάλουμε και τα πράγματα στη θέση τους. Η Μπαρτσελόνα δεν έγινε μεγάλη και τρανή λόγω του Μέσι, ήταν μεγάλη και τρανή πριν καν πάει εκεί ο Αργεντίνος.

Δεν χρειάζεται να απαριθμήσουμε τους σούπερ σταρ που έχουν φορέσει τα Μπλαουγκράνα, απλά ο Μέσι ήταν ο καλύτερος όλων. Είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και δύσκολα θα τον ξεπεράσει κάποιος τα επόμενα χρόνια. Ομως η Μπαρτσελόνα είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει, έχει ένδοξο παρελθόν, ένδοξο παρόν και θα έχει ένδοξο μέλλον. Αλλά η συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι η χειρότερη γι αυτήν οικονομικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, συνεπώς χρειαζόταν μια σκληρή απόφαση.

Και την πήρε ο Ζουάν Λαπόρτα. Για το καλό - μελλοντικά - της Μπαρτσελόνα και το καλό του ίδιου του Μέσι. Η Μπάρτσα θα κτιστεί από την αρχή με διαφορετική λογική, έχοντας την ευτυχή συγκυρία να βρίσκεται σχεδόν στην ίδια κατάσταση η Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν είναι δηλαδή ότι ο μεγάλος αντίπαλος ανθεί οικονομικά, έχει εξαιρετικό ρόστερ και μπορεί να κυριαρχήσει με ευκολία. Μπαρτσελόνα και Ρεάλ είναι ακριβώς στο ίδιο σημείο κι αυτό βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις τις ομάδες που κάνουν rebuilding, δηλαδή φτιάχνονται ουσιαστικά από την αρχή.

Οποιος έχει εικόνα της Μπαρτσελόνα τα τελευταία χρόνια, αντιλαμβάνεται πως έχει πάρει την κατιούσα. Στο Champions League έχει υποστεί ταπεινώσεις που έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη των φίλων του ποδοσφαίρου (από Ρόμα, Λίβερπουλ, Μπάγερν, Παρί), στο πρωτάθλημα δεν κυριαρχεί και χάνει τον τίτλο μέσα από τα χέρια της. Οπως έγινε τα δύο τελευταία χρόνια.

Φυσικά και δεν ήταν ευθύνη του Μέσι. Ηταν έργο δικό του ότι η Μπαρτσελόνα έφτανε στην πηγή, αλλά με τους συμπαίκτες που είχε δίπλα του, ήταν αδύνατο να αντέξει μαραθώνιους. Και ήταν άδικο για τον Λιονέλ να τα ζει όλα αυτά στη δύση της καριέρας του.

Για ό,τι συνέβη στην Μπαρτσελόνα, η ευθύνη ήταν καθαρά διοικητική. Ο Μπαρτομέου ανέλαβε ένα σύλλογο μοντέλο και παρέδωσε κάτι που δεν χρειάζεται να γράψουμε. Το καταλαβαίνουν όλοι... Και αγωνιστικά και κυρίως οικονομικά. Με αποκορύφωμα το αντίο στον Σουάρεζ.

Ο Λαπόρτα επέστρεψε και έδειξε γιατί ήταν ο άνθρωπος που μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τον μύθο της Μπάρτσα. Ενας μεγάλος παράγοντας, έπρεπε να πάρει μια δύσκολη και σκληρή απόφαση. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στη Βαρκελώνη παρότι στεναχωρήθηκαν και το έδειξαν, οι αντιδράσεις δεν ήταν τόσο ακραίες, όσο θα περίμενε κανείς. Γιατί στην Καταλονία η Μπαρτσελόνα είναι κάτι παραπάνω από ένα κλαμπ, είναι παραπάνω ακόμα και από τον GOAT. Και κατά βάθος, ήξεραν ποια είναι η μοναδική λύση.

Αλλωστε το πιθανότερο είναι είναι σε 2-3 χρόνια η Μέσι να γυρίσει στο Καμπ Νου να κλείσει την καριέρα του στο σπίτι του, στη Βαρκελώνη.

Εχοντας - ίσως - πάρει ένα ή δύο Champions League ακόμα. Γιατί στην Παρί και με συμπαίκτες σαν τον Νεϊμάρ και τον Εμπαπέ, θα επιστρέψει εκεί που ανήκει και σε ομαδικό επίπεδο. Στην κορυφή.

Ο δε Λαπόρτα, θα τον υποδεχθεί με ανοιχτή την αγκαλιά, έχοντας πρώτα σώσει και την Μπαρτσελόνα. Οχι απαραίτητα αγωνιστικά, αλλά σίγουρα οικονομικά. Αλλωστε και το κόστος της αποχώρησής του θα είναι 137.000.000 ευρώ σε brand value, σύμφωνα με την εταιρία Brand Finance. Ακούγεται τεράστιο το πόσο, αλλά οι απώλειες οριακά ξεπερνούν το 10%. Άρα δεν είναι και κάτι μη αναστρέψιμο.