Μην αρχίζεις την καζούρα...

Ισως να βιάστηκαν ορισμένοι να τελειώσουν να κοροϊδέψουν τον φετινό Ολυμπιακό... Να αρχίζουν την καζούρα βλέποντας - είναι αλήθεια - τα χάλια των ερυθρολεύκων στην εκκίνηση της σεζόν. Όμως είναι άλλο να διαπιστώνει κανείς το πρόβλημα και διαφορετικό να ισοπεδώνει τα πάντα, πριν καν συμπληρωθεί το 1/4 της σεζόν.

Βέβαια το 2-5 και οι συντριβές στο ΣΕΦ από Μακάμπι και Εφές ή και οι ήττες από Βιλερμπάν, Ζενίτ, Μπασκόνια έδωσαν δικαίωμα για να αρχίσει η καζούρα, όμως ο Ολυμπιακός δεν είχε πει την τελευταία του λέξη. Και από τη στιγμή που έγιναν οι διορθωτικές κινήσεις, οι ερυθρόλευκοι δείχνουν σαφή βελτίωση. Συν τοις άλλοις, ο Κεστούτις Κεμζούρα κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με το χρόνο και δικαιωματικά πιστώνεται την αλλαγή εικόνας και φιλοσοφίας της ομάδας του Πειραιά.

Πλέον ο Ολυμπιακός είναι μια σκληρή ομάδα, με πάθος και προσανατολισμό στο γήπεδο. Εχει ξεκάθαρους ρόλους στο παρκέ και γίνεται ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Γι αυτό και οι περίπου 7.500 που πήγαν το βράδυ της Παρασκευής (29/11) ευχαριστήθηκαν τη νίκη επί της Αρμάνι, έφυγαν χαμογελαστοί από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που δεν είναι πια ένα μίζερο γήπεδο. Κάθε μέρα που περνάει οι ερυθρόλευκοι βελτιώνονται και αρχής γενομένης από το ματς με την Ζαλγκίρς στο Φάληρο, παρουσιάζουν εντελώς διαφορετική εικόνα.

Μέσα σε δύο εβδομάδες ο Ολυμπιακός έχει γίνει άλλη ομάδα, που παλεύει και πιστεύει πλέον στον εαυτό της. Και οι αντίπαλοι τον φοβούνται και τον υπολογίζουν, κάτι που δεν γινόταν μέχρι τις αρχές Νοέμβρη. Θα μπορούσε μάλιστα να έχει 4 στα 4 αν δεν είχε το κακό τελευταίο 8λεπτο στο Μόναχο, αλλά και πάλι είναι προφανής η βελτίωση σε άμυνα και επίθεση.

Πρόκειται σε μεγάλο βαθμό για έργο ενός προπονητή που ελάχιστοι πίστευαν όταν παρέλαβε τη σκυτάλη από τον Μπλατ, πολλοί πίστεψαν πως οι Αγγελόπουλοι πέταξαν λευκή πετσέτα όταν του έδωσαν τα ηνία. Κι όμως έχει καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό των παικτών, να δώσει σε όλους τους παίκτες τον κατάλληλο ρόλο και ο Ολυμπιακός να λειτουργεί σαν σύνολο μέσα στο παρκέ. Ο Λιθουανός διαβάζει σωστά τους αντιπάλους, έχει λύσεις στα όποια προβλήματα παρουσιάζονται και το κυριότερο σέβεται κάθε προσπάθεια. Γι αυτό και έδωσε ευκαιρία στον Μπόλντγουιν να αναδειχθεί, έδειξε στον Βεζένκοβ ότι τον πιστεύει, επανέφερε τον Τσέρι όταν όλοι είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να τον εντάξει ξανά στο ροτέισον.

Και το κυριότερο αντιμετωπίζει με σεβασμό τους Ελληνες, τις παλιοσειρές, δίχως όμως να το κάνει σε βάρος της ομάδας. Γι αυτό και όλοι τους τον δικαιώνουν όλο και περισσότερο ανά παιχνίδι. Ο Βασίλης Σπανούλης είχε 14 πόντους και 5 ασίστ, ο Πρίντεζης παρά την κακή του μέρα επιθετικά έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον Σκόλα, ο αναγεννημένος Κώστας Παπανικολάου απάντησε σε όσους γέλασαν με το θέμα της Εθνικής... Σε όσους, δηλαδή, είπαν αμέσως μετά την δημοσιοποίηση της ύπαρξης της επιστολής, ότι ούτως ή άλλως δεν πρέπει να βρίσκεται στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Και φυσικά ο Νίκολα Μιλουτίνοβ έκανε άλλο ένα νταμπλ νταμπλ και έχει πλέον 10,5 πόντους και 9,8 ριμπάουντ μέσο όρο... Ηταν το 5ο νταμπλ νταμπλ σε 11 ματς για τον Σέρβο, που κι αυτός είχε ακούσει πολλά στην αρχή της σεζόν.

Όλα αυτά φυσικά σημαίνουν πολλά, αλλά προς το παρόν σημαίνουν και τίποτα. Σημαίνουν πολλά γιατί ο Ολυμπιακός έπαψε να είναι ασταθής και να παίζει τυχαίο μπάσκετ που θα μπορούσε να του δίνει νίκες εκεί που ίσως κανείς να μην περιμένει... Είναι πλέον κανονική ομάδα, είναι Ολυμπιακός. Αλλά σημαίνουν και... τίποτα διότι ακόμα οι ερυθρόλευκοι βρίσκονται στο 5-6 και εκτός πλέι οφ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να πανηγυρίζει για το ρεκόρ του, αλλά σίγουρα δικαιούται να χαίρεται για την εικόνα του.

ΥΓ.: Τελικά οι ελληνικές ομάδες δεν είναι σάκος του μποξ και το ματς της Παρασκευής πάλι θα το βλέπει όλη η μπασκετική Ευρώπη. Και με όσα συμβαίνουν εντός και εκτός παρκέ, η αναμέτρηση των αιωνίων έχει ήδη αποκτήσει άλλο χαρακτήρα.

ΥΓ1.: Το θέμα της επιστολής έχει και μεγάλο παρασκήνιο. Χάλασε δε και ένα καλοστημένο σχέδιο, με περιτύλιγμα αποκλειστικού...