Μην αρχίζεις την μουρμούρα...
Το έχουμε πει, ας το ξαναπούμε. Κριτική χρειάζεται, όμως η φετινή EuroLeague είναι διαφορετική. Οι ομάδες και ο κόσμος πρέπει να μάθουν να αντέχουν τις ήττες και να προχωρούν... Ο μόνος τρόπος να χάσεις τα πάντα, είναι να στέκεσαι στο προηγούμενο αποτέλεσμα. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Ευτυχώς τα λαϊκά δικαστήρια δεν έχουν αρχίσει ακόμα, η μουρμούρα όμως ξεκίνησε. Ο Ολυμπιακός υπέστη μια ήττα που θα μπορούσε να αποφύγει, μα περισσότερο απ' όλα προβλημάτισε με την εικόνα του στο Αμπντί Ιπεκτσί. Με τα... μουτράκια που έγραψε ο Παντελής Διαμαντόπουλος, που μοιάζει να είναι και ο βασικός αντίπαλος των ερυθρολεύκων, μέχρι τώρα στη σεζόν.
Ειδικά στην εκκίνηση της σεζόν είναι αδύνατο να μένουν όλοι ικανοποιημένοι από το χρόνο συμμετοχής, σε όλες τις ομάδες του κόσμου παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχει γκρίνια και δυσαρέσκεια, τους πρώτους μήνες της αγωνιστικής περιόδου. Αλλά αυτό είναι κάτι που ξεπερνιέται στις μεγάλες ομάδες όσο προχωράει η σεζόν και έρχεται η κούραση και αναπόφευκτα κάποιοι τραυματισμοί.
Επί της ουσίας ο Ολυμπιακός πλήρωσε στην Πόλη το γεγονός ότι η δεύτερη πεντάδα μπήκε στο παρκέ "ξενερωμένη" και κάπως έτσι η Γαλατά βρήκε τον τρόπο να επιστρέψει και να πάρει τη νίκη. Ηταν στο... μηδέν ως τώρα στην EuroLeague, έπρεπε πάση θυσία να κερδίσει, είχε πάθος και σε συνδυασμό με την επιστροφή του Ντέι, μεταμορφώθηκε σε σχέση με ό,τι βλέπαμε. Πάντα με την ευγενική... χορηγία του Ολυμπιακού, από το 8ο λεπτό και μετά.
Αυτά όμως διορθώνονται στην πορεία. Οι νίκες και οι ήττες θα είναι στο πρόγραμμα, χρόνος να κοιτάξει κανείς πίσω δεν υπάρχει. Ο Ολυμπιακός έχει μπροστά του μια πολύ δύσκολη εβδομάδα, που θα γίνει ακόμα δυσκολότερη αν έρθουν δύο ήττες. Οχι μόνο γιατί οι ερυθρόλευκοι θα υποχωρήσουν στο 3-5 και θα μπουν σε περιπέτειες ως προς την πρόκριση στα πλέι οφ, αλλά γιατί η γκρίνια και η μουρμούρα θα γιγαντωθεί. Μιλάμε για την Ελλάδα, μιλάμε για τον Ολυμπιακό.
Από την άλλη, όμως, πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση. Η ΕuroLeague είναι μαραθώνιος και βρισκόμαστε μόλις στην 6η αγωνιστική. Με εξαίρεση την ΤΣΣΚΑ και τον Παναθηναϊκό, ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες ομάδες έχουν κάνει ήττες εκτός προγράμματος. Δείτε την πανάκριβη Φενερμπαχτσέ του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, που κουβαλάει ήδη δύο ταπεινωτικές βραδιές στην... καμπούρα της. Εχασε από την Ουνίξ Καζάν στην Πόλη, έχασε και με 34 πόντους από την Μπασκόνια στην Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα. Η μεγαλύτερη, δηλαδή, ήττα του Ζοτς στην EuroLeague.
Η Μπαρτσελόνα έχει χάσει εντός έδρας από την Φενέρ και εκτός από τον Ερυθρό Αστέρα, η Ρεάλ από την Μπασκόνια στη Μαδρίτη, η Μπασκόνια από τον Ολυμπιακό στην Φερνάντο Μπουέσα Αρίνα και από την Ζαλγκίρις στο Κάουνας. Και ούτως καθ εξής. Θα ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια αποτελέσματα, διότι παίζουν πολλά ρόλο. Η φόρμα, οι τραυματισμοί, η ψυχολογία, η κούραση. Οι ανακατατάξεις θα είναι πολλές μέχρι τον Απρίλιο, άλλες ομάδες θα κερδίσουν εκεί που άλλες έχασαν και το αντίθετο. Δεν χρειάζεται ούτε να μπερδευόμαστε, ούτε να φέρνουμε την καταστροφή, ούτε φυσικά να πανηγυρίζονται οι νίκες περισσότερο απ' ό,τι πρέπει. Ειδικά από τη στιγμή που το πρόγραμμα είναι βεβαρυμένο και τα συναισθήματα αλλάζουν ανά δυο-τρεις μέρες...
Φυσικά και χρειάζεται κριτική προς τις ομάδες και αυτοκριτική από τους ίδιους πρωταγωνιστές, όμως ό,τι συζητάμε τώρα, θα έχει διαφοροποιηθεί σε τεράστιο βαθμό στις αρχές Απριλίου, όταν και ολοκληρώνεται η κανονική περίοδος των 30 αγωνιστικών.
Μεγάλες νίκες και κακές ήττες θα γίνουν κι άλλες μέσα στη σεζόν, ελάχιστες ομάδες της EuroLeague θα αποφύγουν τα στραβοπατήματα... Και αυτό που συνηθίζουμε να λέμε και να χαρακτηρίζουμε εκτός προγράμματος ήττα, δεν υπάρχει στη φετινή διοργάνωση. Το ταμείο γίνεται - στην πραγματικότητα και όχι στα λόγια - στο τέλος και ακόμα και αποτελέσματα που τώρα μοιάζουν καταδικαστικά, μπορεί να διορθωθούν στην πορεία.