Μόνους ξανά δεν θα τους αφήσει...

Η ΑΕΚ δεν έκλεψε το Κύπελλο στην Κρήτη, το πήρε κυριαρχώντας απόλυτα εναντίον του μεγάλου της αντιπάλου. Η μόνη αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός είχε ρόλο κομπάρσου από την αρχή ως το τέλος ακολουθούσε την Ενωση . Ποτέ δεν έγινε αφεντικό του ματς το φαβορί του τελικού κι αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στον θρίαμβο του Δικεφάλου στο "Δύο Αοράκια".

Τι έγινε και τι δεν έγινε το απόγευμα του Σαββάτου στο Ηράκλειο έχει ήδη αναλυθεί. Η ΑΕΚ πήρε καθαρά και δίκαια το Κύπελλο και το μεγάλο της παράσημο είναι η παραδοχή του Σφαιρόπουλου και των παικτών του ότι το αποτέλεσμα απέδωσε την πραγματική εικόνα της αναμέτρησης. Και δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν το πάλεψε. Κάθε άλλο. Ο Βασίλης Σπανούλης έπαιζε μόνος εναντίον όλων, έβγαλε τον καλύτερό του εαυτό, αλλά πέραν του Νίκολα Μιλουτίνοφ, ουδείς άλλος παίκτης στάθηκε στο ύψος της περίστασης.

Για τον Ολυμπιακό θα τα πούμε στην πορεία, στην προκειμένη ας ασχοληθούμε με τη νικήτρια του τελικού. Η ΑΕΚ, λοιπόν, όχι μόνο το ήθελε περισσότερο, αλλά ήταν και προετοιμασμένη ψυχολογικά για να μην λυγίσει απέναντι σε έναν καλύτερο αντίπαλο. Οι περισσότεροι παίκτες της ανταποκρίθηκαν στο ρόλο που τους ανατέθηκε και οι ξένοι παίκτες της βγήκαν μπροστά. Πρώτος και καλύτερος ο Μάνι Χάρις και ακόμα ο Ντερλόι Τζέιμς, ο Βινς Χάντερ, ο Μάικ Γκριν και το νέο απόκτημα, o Κέβιν Πάντερ, που δεν ήταν ο MVP, αλλά έκανε τη διαφορά. Και από κοντά οι Ελληνες, που θυσίασαν το "εγώ" τους για την κούπα.

Η ΑΕΚ έβαλε 88 πόντους για να νικήσει, δεν επέλεξε "κλεφτοπόλεμο", αλλά έπαιξε ωραίο μπάσκετ. Διάβασε την αδυναμία του Ολυμπιακού στην άμυνα στο 1 εναντίον 1 και κτύπησε με κάθε τρόπο τις αλλαγές του Σφαιρόπουλου. Οι κοντοί τους αντίπαλους ψηλούς, οι ψηλοί τους κοντούς μέσα στη ρακέτα. Και φυσικά ήρθαν από ένα σημείο και μετά και καλάθια στα ίσα, αφού Μάντζαρης και Παπανικολάου ήταν αδύνατο να ανακόψουν τους αντιπάλους τους, όταν άρχισαν να αισθάνονται άτρωτοι.

Η ΑΕΚ, λοιπόν, πήρε το Κύπελλο και δικαιούται να πανηγυρίζει . Πριν από 5 πάλευε με τον Αετό Αγίου Παντελεήμονα και το Ψυχικό στη Β' Εθνική για την άνοδο στην Α2 και τώρα γιορτάζει τίτλο, απέναντι στη δεύτερη ομάδα της EuroLeague. Και αυτό το Κύπελλο, είναι σίγουρο ότι θα της δώσει τη δύναμη για να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο την προσπάθεια να ανέβει στην κορυφή της Ελλάδας. Μοιάζει ικανή να μπει ανάμεσα στους "αιώνιους", δεν είναι τυχαίο ότι στον ημιτελικό νίκησε τον Παναθηναϊκό και στον τελικό τον Ολυμπιακό. Και τους ερυθρόλευκους τους έχει ρίξει στο καναβάτσο και στην Stoiximan.gr Basket League.

Εννοείται πως ακόμα δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο, αλλά τα σταθερά βήματα και οι μεγάλες νίκες θα κάνουν το στόχο ακόμα πιο εφικτό. Άλλωστε όλη την ψυχολογία και τον τρόπο διαχείρισης των πραγμάτων, την άλλαξε η πρόκριση στους "16" του Champions League. Και με την Πάντερ στο ρόστερ , δείχνει ακόμα πιο ικανή να φτάσει ως το Final Four της διοργάνωσης. Η κλήρωση, τη βοήθησε να κάνει όνειρα.

Τούτη τη σεζόν η ΑΕΚ φωνάζει προς τους "αιώνιους" ότι από εδώ και στο εξής δεν θα είναι μόνοι, δεν θα είναι οι δυο τους, έρχεται και τρίτη δύναμη στο ελληνικό μπάσκετ. Και αυτό θα βοηθήσει και το άθλημα στη χώρα μας και το πρωτάθλημα, αλλά και τον Ολυμπιακό με τον Παναθηναϊκό.

Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΧΕΙ ΜΗΝΥΜΑ

Ας συνεχίσουμε με τον Ολυμπιακό. Εχασε τον τελικό τον Φεβρουάριο και όχι τον Ιανουάριο, που είχε τα χάλια του. Εχασε την κούπα όντας ξεκούραστος, δίχως βαρύ πρόγραμμα, σε μια περίοδο που ήταν φορμαρισμένος. Γιατί; Μα είχε απέναντί του Αμερικανούς αθλητικούς γκαρντ. Και ποτέ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην άμυνα απέναντι σε τέτοιους παίκτες. Τακτική και σχέδιο είχε, όμως στην πράξη δεν έβγαλε άκρη. Ο Χάρις και ο Πάντερ έκαναν πάρτι στην περιφέρεια , ο Γκριν το ίδιο κι ας μην σκόραρε, ο Χάντερ και ο Τζέιμς έκαναν ό,τι ήθελαν τους ψηλούς του Ολυμπιακού.

Απέναντι σε αθλητικούς μπασκετμπολίστες οι ερυθρόλευκοι έχουν πρόβλημα και απ' ό,τι φαίνεται δεν λύθηκε επειδή ήρθαν οι νίκες επί της Ρεάλ και της Φενέρ. Υπάρχουν ομάδες που ξεκάθαρα δεν ταιριάζουν στον Ολυμπιακό κι αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί. Και με την άμεση επιστροφή του Κιμ Τιλί στο ρόστερ, αλλά και με την αλλαγή ενός ξένου.

Η περιφέρεια των ερυθρολεύκων χρειάζεται έναν γρήγορο και εκρηκτικό παίκτη , που θα αναλαμβάνει τέτοιες αποστολές και παράλληλα θα μπορεί να βοηθήσει στην επίθεση. Ο Ρόμπερτς και ο Τόμπσον έχασαν άλλη μία ευκαιρία στο Ηράκλειο και πλέον τα περιθώρια εξαντλούνται. Λίγες μέρες έμειναν για να γίνει προσθήκη στην EuroLeague, ο Φεβρουάριος φτάνει στο τέλος του. Ε, αν είναι να γίνει - που μάλλον πρέπει να γίνει - ας το δούμε άμεσα.

ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ

Κάτι τελευταίο. Και από πλευράς θεάματος και από πλευράς ατμόσφαιρας ο τελικός ήταν άψογος. Κάποιοι στάθηκαν στο ότι οι εξέδρες δεν γέμισαν, αλλά πότε γέμισε γήπεδο σε τελικό; Θα μας τρελάνουν; Καλύτερα 500 άδειες θέσεις και 4.500 παιδιά να δημιουργούν ωραίο κλίμα, παρά 1.000 και 1.000 με 3.000 κενά καθίσματα και επεισόδια.

Η επιλογή να γίνει το ματς με μαθητές και αθλητές ακαδημιών ήταν η σωστή, άλλωστε τηρήθηκε απόλυτα ό,τι συμφωνήθηκε. Δεν μπήκαν μεγάλο στο γήπεδο, πέρα από τις προσκλήσεις των δύο ομάδων. Φίλαθλοι και των δύο ομάδων κάθισαν δίπλα, δίπλα, φώναξαν "ΑΕΚ" και "Ολυμπιακός" δίχως πρόβλημα, υβριστικό σύνθημα δεν ακούστηκε από κανέναν.

Όσοι βρέθηκαν στα "Δύο Αοράκια" και όσοι είδαν το παιχνίδι από την τηλεόρασης ήταν χαρούμενοι που επιτέλους ευχαριστήθηκαν τελικό και αν μη τι άλλο αξίζουν 1.000 ΜΠΡΑΒΟ στον Μπάμπη Μαρκάκη. Το μέλος της ΕΟΚ και πρόεδρο της ΕΚΑΣΚ (Ενωση Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Κρήτης), που οργάνωσε άψογα τον τελικό, δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω και δικαιολογημένα πήρε συγχαρητήρια για την προσπάθεια του και από τον Άρη Γολέμη και τον Τάκη Τσαγκρώνη, που τον εμπιστεύτηκαν απόλυτα. Ο τελικός άρχισε με ένταση την Παρασκευή και ολοκληρώθηκε σε αθλητική λογική το Σάββατο.