Κάτι πραγματικά καλό γίνεται στο μπάσκετ στην Ελλάδα... Η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν πραγματικά μεγάλη και σπουδαία για τις ελληνικές ομάδες όχι μόνο στην EuroLeague, αλλά και στο Champions League. Ο Ολυμπιακός πήρε τη τρίτη θέση στην κανονική περίοδο ήδη βλέπει Βελιγράδι με αντίπαλο την Ζάλγκιρις στα playoffs, ο Παναθηναϊκός εκμεταλλεύτηκε τις περιστάσεις , τρύπωσε στην 4αδα και θα έχει κι αυτός πλεονέκτημα στο δρόμο προς το Final Four. Με πιο δυνατό αντίπαλο, βέβαια, τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά με το ΟΑΚΑ να είναι το έξτρα όπλο σε αυτή την προσπάθεια.

Είχε προηγηθεί την Τετάρτη, η μεγαλειώδης πρόκριση της ΑΕΚ στο Final Four του Champions League και η ανακοίνωση της διεξαγωγής του στο ΟΑΚΑ... Θα είναι μια γιορτή και για τον Δικέφαλο και για την ίδια διοργάνωση, το ότι αυτό το Final Four θα γίνει στην Αθήνα, μπροστά σε 20.000 κόσμο... Αν μη τι άλλο, από τις 17 Απριλίου ως τις 6 Μαΐου θα ζήσουμε μαγικές μπασκετικές στιγμές, με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ να πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη. Ούτε στα πιο τρελά μπασκετικά μας όνειρα... Κι αν όλα πάνε καλά, στο Βελιγράδι θα συνεχιστεί το πάρτι από 18 ως 20 Μαϊου.

Μέχρι να φτάσουμε ως φυσικά δεν ήταν όλα ρόδινα . Παρότι οι καλές στιγμές ήταν πολλές περισσότερες από τις κακές και για τις τρεις ελληνικές ομάδες, η γκρίνια και η αμφισβήτηση δεν έλειψαν ποτέ. Δείτε για παράδειγμα τον Ολυμπιακό... Εξασφάλισε εδώ και καιρό το πλεονέκτημα έδρας, πήρε την 3η θέση και στα playoffs θα ανταμώσει με έναν αντίπαλο που όλοι οι οπαδοί του ήθελαν και προτιμούσαν. Υπήρχε προοπτική να αντιμετωπίσει ο Ολυμπιακός τη Ρεάλ, τον Παναθηναϊκό, την Μπασκόνια, την Ζαλγκίρις, την Χίμκι...

Και στα άτυπα γκάλοπ, οι περισσότεροι προτιμούσαν τους Λιθουανούς. Αυτό εν τέλει έγινε, όμως ακόμα και τώρα κάποιοι στέκονται στις 4 ήττες στα 5 τελευταία ματς και στο χαμένο ματς στην παράταση από την Ζάλγκιρις. Λες και οι ερυθρόλευκοι δεν το πάλεψαν με όλες τους τις δυνάμεις παρά την απουσία 5 σημαντικών παικτών (Πρίντεζης, Παπανικολάου, ΜακΛιν, Τίλι, Αγραβάνης), όλων στις θέσεις "4" και "5"... Λες και δεν κρίθηκε με ένα εύστοχο σουτ στα 2.9'' της παράτασης και ένα άστοχο στην εκπνοή...

Κόστισαν οι πολλές απουσίες ψηλών και το γεγονός ότι δεν υπήρχαν κορμιά να αντιμετωπίσουν τους Λιθουανούς. Ένα επιθετικό ριμπάουντ τα έκρινε όλα... Ο,τι κι αν έγινε όμως κόντρα στη Ζάλγκιρις, αποδείχθηκε πως δεν άλλαξε τίποτα για τον Ολυμπιακό. Τη Ζάλγκιρις θα αντιμετώπιζε με νίκη, την παρέα του Γιασικεβίτσιους θα ανταμώσει και τώρα. Και για να τελειώνουμε. Αν είχαν διάθεση για μπισκότα στον Πειραιά, τη Ρεάλ θα βοηθούσαν. Οχι τον αιώνιο αντίπαλό τους. Οπως το ίδιο θα έκαναν και οι πράσινοι. αν βρίσκονταν στην ίδια θέση.

Πάμε στον Παναθηναϊκό. Για 30 λεπτά ο καθένας έλεγε τα δικά του, κάποιοι είχαν πιστέψει ότι επιλέξει να βγει 6ος και να παίξει με μειονέκτημα κόντρα στον Ολυμπιακό (!), με άλλα λόγια είχε διαλέξει να χάσει κάθε πιθανότατα πλεονεκτήματος, μια μέρα πριν από το τέλος. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι ήθελε να νικήσει, το πάλεψε ως το τέλος και στην παράταση τα κατάφερε. Και κάπως έτσι ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο στην τέταρτη θέση κι από εκεί που έμοιαζε πιο πιθανό να έχει μειονέκτημα κόντρα στη Ρεάλ, θα την αντιμετωπίσει με πλεονέκτημα. Χάρη στο δώρο του Ολυμπιακού και την Ζάλγκιρις...

Και τα μπισκότα και τα... τσουρέκια , λοιπόν, έμειναν στα ζαχαροπλαστεία και το ελληνικό μπάσκετ βρήκε ενισχυμένο τούτη την εβδομάδα. Και η κατάταξη στην κανονική περίοδο ήταν δίκαιη και για τους δύο. Ο Ολυμπιακός άξιζε να είναι 3ος, ο Παναθηναϊκός μία θέση πιο κάτω... Ο Ολυμπιακός θα αντιμετωπίσει την ικανή, την -έκπληξη της φετινής EuroLeague- Ζάλγκιρις Κάουνας, ο Παναθηναϊκός Superfoods την πάντα δυνατή Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά με πλεονέκτημα έδρας...

Ραντεβού, λοιπόν, σε λίγες ημέρες για τα playoffs της EuroLeague. Και αμέσως μετά έρχεται και το Final Four του Champions League στο ΟΑΚΑ, με την ΑΕΚ να κυνηγάει άλλη μία υπέρβαση. Αυτή κι αν είναι γκρίνια όλη τη σεζόν. Αλλά τώρα μοιάζει δικαιωμένη και θέλει περισσότερα... Τον Μάιο μπορεί να ξαναγράψει κι αυτή άλλη μια χρυσή σελίδα, όχι μόνο για τη δική της ιστορία, αλλά συνολικά για το μπάσκετ στην Ελλάδα, που ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να πεθάνει...