Να φοβάστε τους Ελληνες όταν είναι ενωμένοι
Η Εθνική αμφισβητήθηκε όσο ποτέ άλλοτε. Κυρίως εντός Ελλάδας. Οταν όμως την χλεύασαν οι Λιθουανοί, απλά υπέγραψαν την ήττα τους... Γιατί οι Ελληνες ενωμένοι, προκαλούν μόνο φόβο!
Το θέμα για την Εθνική ήταν να... τρουπώσει , που λέγαμε και από τον Ελσίνκι. Να προκριθεί δηλαδή στην επόμενη φάση του Eurobasket 2017. Βέβαια ο κακός χαμός έγινε μετά τις τρεις ήττες στην πρώτη φάση, η κατάσταση ξέφυγε στην Ελλάδα, ακούστηκαν και γράφτηκαν ουκ ολίγα προσβλητικά και ταπεινωτικά για τη διοίκηση της ΕΟΚ, τον Μίσσα και τους παίκτες, όμως η ομάδα έκλεισε τα αυτιά της.
Θα μπορούσε κανείς να γράψει απίστευτα πράγματα τώρα που το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε τους... νεκροθάφτες. Αυτούς που ζουν για το κακό αποτέλεσμα, αυτός που ψάχνουν παρασκήνια για να θάψουν ζωντανούς τους ανθρώπους και στεναχωριούνται όταν κάτι πηγαίνει καλά.
Δηλαδή που είναι τώρα το σοβαρό πρόγραμμα της Γαλλίας, με τον πολυδιαφημισμένο Κολέ; Πίσω στο Παρίσι. Πού είναι η Λιθουανία του Σαμπόνις και η Ουκρανία του Βολκόφ; Στο Κάουνας και στο Κίεβο. Να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει στο Ισπανία - Τουρκία; Είτε θα μείνει έξω ο Τούρκογλου (το πιθανότερο), είτε ο Γκαρμπαχόσα. Αλλά δεν χρειάζεται να μπούμε σε αυτή τη διαδικασία. Δεν είναι θέμα για να ασχοληθούμε τώρα το ποιος είδος προέδρου είναι καλύτερο. Του παλιού παίκτη ή του μπαρουτοκαπνισμένου παράγοντα, στον οποίο υποκλίνεται μέχρι και ο Πανόπουλος. Αυτό απασχολεί τούτη τη στιγμή όλους τους άλλους.
Μια και το έφερε η κουβέντα - για να κλείσουμε την παρένθεση - το φτωχό πλην τίμιο πρόγραμμα της Ελλάδας έφερε φέτος ένα χρυσό στους Νέους, μια τέταρτη θέση στο Eurobasket γυναικών, μια επιτυχημένη πορεία στους έφηβους, μια άνοδο στους παίδες. Ε, δεν το λες και άσχημο καλοκαίρι για το ελληνικό μπάσκετ σε επίπεδο Εθνικών ομάδων.
Πάμε παρακάτω, λοιπόν. Στο θέμα μας, που είναι η πρόκριση επί της Λιθουανίας. Οποιος είχε μπει στη διαδικασία να "διαβάσει" τους ομίλους και τις διασταυρώσεις, γνώριζε ότι όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος από το γκρουπ στο Τελ Αβίβ, δεν είναι ακτύπητος. Συνεπώς δεν είχε μεγάλη σημασία η θέση στο Ελσίνκι, εκτός αν ερχόταν η πρωτιά. Σημασία είχε η πρόκριση στους "16" κι αν είναι εφικτό να αποφυχθεί η 3η θέση. Εν τέλει κι αφού πέρασε από χίλια κύματα, η Εθνική προκρίθηκε και μάλιστα ως τέταρτη. Κάτι που μεταφράζεται και ως εξής: αν νικήσει στους "16", παίρνεις αυτομάτως και τα όποια προνόμια του πρώτου... Το όλα ή τίποτα στο Ελσίνκι βρήκε κερδισμένη την Ελλάδα και όλους όσοι στήριξαν και έκαναν υπομονή. Και φυσικά κόντρα σε όλους όσοι έβγαλαν απωθημένα πάνω σε αυτή την ομάδα, όχι γιατί στεναχωρήθηκαν από τις εμφανίσεις, αλλά για προσωπικά συμφέροντα. Αν είχαν στεναχωρηθεί από τις εμφανίσεις, τώρα θα ήταν χαρούμενοι. Είναι όμως;
Ευχαριστούμε κύριε Πατσέσας
Εννοείται πως η Εθνική έδωσε δικαίωμα, αλλά αποδείχθηκε ότι ρίσκαρε και συνάμα έπαιξε με τη φωτιά, δίχως να καεί. Από τη στιγμή που... τρούπωσε, λοιπόν, στην φάση των νοκ άουτ, η ιστορία άλλαξε. Ολα άρχισαν από το μηδέν, με την ψυχολογία όμως διαφορετική. Βοήθησαν σε αυτό βέβαια και οι Λιθουανοί. Εδωσαν ακόμα περισσότερο κίνητρο στους διεθνείς, που θίχθηκαν με την επίθεση που δέχθηκε ο Κώστας Μίσσας.
Προφανώς οι Λιθουανοί είναι ανιστόρητοι, δεν έχουν διαβάσει βιβλία, ξέρουν λίγα πράγματα για την Ελλάδα. Και ο Πατσέσας επιτέλεσε έργο με τις αστείες δηλώσεις που έκανε . Οπως και τα ελληνικά ΜΜΕ, που πήραν και αντέγραψαν αυτές τις ατάκες και βοήθησαν ακόμα περισσότερο την Εθνική μας.
Το "να φοβάστε τους Ελληνες μονο όταν είναι ενωμένοι" δεν το γνώριζαν οι Λιθουανοί. Οι Ελληνες, λοιπόν, μπορεί να σφάζονται μεταξύ τους, αλλά όταν κάποιος ξένος τους απειλήσει ή τους κοροϊδέψει, το πιθανοτερο είναι να τα βρουν μεταξύ τους και διαλύσουν κάθε αντίπαλο.
Ε, αυτό έγινε. Οσα εκτυλίχθηκαν στα αποδυτήρια δείχνουν πόσο ενωμένη ήταν η ομάδα σε αυτό το ματς. Τα τραγούδια υπέρ του Κώστα Μίσσα - βέβαια πριν από τους Λιθουανούς τον υποτίμησαν χειρότερα οι Ελληνες - και η στήριξη που του έδωσαν οι ίδιοι οι διεθνείς σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής του (όχι απλά της καριέρα τους) φανερώνουν την αλλαγή κλίματος στην Εθνική.
Διότι η ελληνική ομάδα κάθε μέρα που περνά δεν βελτιώνεται μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά έχει μετατραπεί σε μια γροθιά και εκτός παρκέ. Πράγματι υποτιμήθηκε, χλευάστηκε, αλλά κατάφερε να πετύχει ήδη κάτι σημαντικό. Βρίσκεται στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, κάτι που δεν έχουν καταφέρει ήδη άλλες υπερδυνάμεις. Και πλέον κανείς δεν έχει δικαίωμα να την ξαναπεί αυτή την ομάδα επίσημη πεθαμένη ή οτιδήποτε άλλο.