Αυτή η Εθνική είναι ικανή για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Και μέσα σε ένα απόγευμα, έδειξε τα δύο της πρόσωπα. Στο ίδιο παιχνίδι κατάφερε και να ενθουσιάσει και να απογοητεύσει. Ευτυχώς όμως το καλό της πρόσωπο - το αληθινό - το παρουσίασε δύο φορές και ολοκλήρωσε τη δουλειά απέναντι στην Ισλανδία με τον ιδανικό τρόπο .

Πολλοί θα χαρακτηρίσουν τους Ισλανδούς... ψαράδες. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια κτίζουν κάτι καλό στο μπάσκετ, αλλά δεν τους λες και παραδοσιακή δύναμη. Ομως στο δεύτερο δεκάλεπτο έβαλαν μπόλικους μπελάδες στην ελληνική ομάδα και την ανάγκασαν να φτάσει με κατεβασμένο το κεφάλι στα αποδυτήρια. Διότι η Εθνική βρέθηκε ξαφνικά από το +18 στο +2 και έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση, λίγο θέλει για να έρθουν όλα τούμπα. Μέχρι τουλάχιστον να αποκτήσει η Ελλάδα την απαραίτητη αυτοπεποίθηση, μετά τα όσα πέρασε στην προετοιμασία.

Την είχε ανάγκη και τη νίκη και την εμφατική παρουσία η Εθνική. Το τελικό 90-61 κτίζει την ψυχολογία της, δεν σημαίνει βέβαια τίποτα περισσότερο. Επειδή όμως στις πρεμιέρες έχουμε δει πάρα πολλά και στο πρώτο ημίχρονο η Ισλανδία μας έβαλε σε κατάσταση αμφισβήτησης και γκρίνιας, η εικόνα στη λήξη επιτρέπει όλων των ειδών τα χαμόγελα.

Πρώτα απ' όλα διότι έγινε το πρώτο βήμα για την πρόκριση. Ουσιαστικά η ελληνική ομάδα χρειάζεται άλλη μία νίκη για να προκριθεί στην επόμενη φάση, αυτός είναι ο πρώτος στόχος, μην το ξεχνάμε. Οι διεθνείς και το προπονητικό επιτελείο δεν υποτίμησαν στην αρχή του αγώνα την Ισλανδία, ήταν άριστα προετοιμασμένοι, γι αυτό και έγινε το 32-14... Οταν, λοιπόν, ήρθε η χαλάρωση, αμέσως το ματς πήρε άλλη τροπή. Αυτή άλλωστε είναι η Εθνική μας. Συγκεντρωμένη και ενωμένη μπορει να κάνει θαύματα, όταν όμως χάνει το μυαλό της και τη συγκέντρωσή της (20 λάθη είναι πάρα πολλά), μπορεί να βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο.

Ηταν ιδανικό, λοιπόν, ματς για πρεμιέρα, διότι ήρθε η νίκη, συνδυάστηκε με καλή εμφάνιση στο μεγαλύτερο διάστημα και παράλληλα έγινε και ένα κακό επτάλεπτο, που τους έβαλε όλους στη θέση τους. Πλέον η Εθνική προχωρά, ετοιμάζεται για τα δύσκολα ματς με Γαλλία και Σλοβενία το Σαββατοκύριακο και ξέρει πως 30 και 35 λεπτά δεν φτάνουν. Χρειάζεται σωστή παρουσία και στα 40 λεπτά, για να γίνει αυτό που μοιάζει υπέρβαση τη δεδομένη στιγμή.

Παππάς και Αντετοκούνμπο έκαναν τη διαφορά...

Πάμε παρακάτω. Πρέπει να σταθούμε στην παρουσία κάποιων παικτών που έκαναν τη δουλειά να μοιάζει πιο εύκολη. Κατ' αρχάς ο Νίκος Παππάς. Επέστρεψε δριμύτερος και έδωσε τις απαραίτητες λύσεις στην επίθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι η Εθνική βρέθηκε στο +18 χάρη στην παρουσία του και αμέσως μετά στο +2 με την απουσία του. Αυτός έκανε τη διαφορά στο πρώτο ημίχρονο, ήταν με διαφορά ο κορυφαίος της Εθνική.

Κατά δεύτερο λόγο είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Η στατιστική γράφει 9 πόντους, 4 ριμπάουντ και 2 τάπες, αλλά έχει κάνει πολλά περισσότερα. Κυρίως διότι οι πόντοι του ήρθαν από προσωπικές ενέργειες (επιθετικά ριμπάουντ και κλεψίματα), τα ριμάουντ ήταν δύσκολα και οι δύο τάπες έσωσαν δύο σίγουρα καλάθια των Ισλανδών. Απέτρεψε ένα κάρφωμα και ένα λέι απ, όταν οι συμπαίκτες του είχαν χάσει τον αντίπαλό τους, που ήταν έτοιμος για κάρφωμα και λέι απ. Αυτόν τον Αντετοκούνμπο τον έχει νάγκη η Εθνική, μακάρι να κάνει τα ίδια και με Γαλλία - Σλοβενία, που έχουν φοβερά αθλητικούς παίκτες.

Κάτι για τον Μάντζαρη...

Κατά τα άλλα. Να σταθούμε στον Γιώργο Πρίντεζη που είχε 17 πόντους και 5 ριμπάουντ, στον Κώστα Παπανικολάου που ήταν παντού σε άμυνα και επίθεση και στον Βαγγέλη Μάντζαρη. Πάντα η παρουσία του ηρεμεί την Εθνική, είναι ο καλύτερος σουτέρ της (είχε 2/2 τρίποντα) και είναι προφανές ότι αδικείται στο χρόνο συμμετοχής του. Οχι μόνο στο ματς με την Ισλανδία, αλλά σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Αυτά και προχωράμε. Το πρώτο βήμα έγινε, μαζέψαμε τον πρώτο βαθμό και πλέον η πρόκριση στην επόμενη φάση είναι πιο κοντά. Ραντεβού πλέον το Σάββατο, με αντίπαλο τη Γαλλία.